Odpady skalne - co to jest? Opis, zastosowanie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Oprócz minerałów w skład surowców mineralnych wchodzą również tzw. skały płonne. Co to jest? Dlaczego otrzymali taką nazwę? Odpowiedź na te pytania zostanie pokrótce podana w artykule. Opisze również pokrótce, czym jest fortyfikacja i opisze jej praktyczne implikacje.

Definicja naukowa

Pod pustymi rasami w nauce i przemyśle zrozum rasy, które nie przedstawiają żadnej wartości praktycznej. Zwykle towarzyszą złożom mineralnym i często są trudne do oddzielenia, co wymaga specjalnych procesów manipulacyjnych.

Na przykład ruda skały płonnej składa się z tlenków glinu, wapnia, magnezu i krzemu. Utworzone przez nie minerały nazywane są krzemianami, glinokrzemianami.

Jak wyjaśnia „Górnicza Encyklopedia”, skały odpadowe są wydobywane z jelit wraz z minerałami i wysyłane na wysypiska – miejsca, w których na powierzchni umieszczane są niespełniające norm surowce mineralne. Zwałowanie zwykle kończy tzw. prace nadkładowe w kamieniołomach, które otwierają dostęp do użytecznychskamieniałości i przygotować je do wykopalisk. Znane hałdy to nic innego jak hałdy - góry skały płonnej wydobywanej z kopalń lub (w pobliżu zakładów górniczych i przeróbczych) będące odpadem wzbogacającym.

Co to jest wzbogacenie

Wzbogacanie jest stosowane w przypadku, gdy skały płonne nie mogą być całkowicie oddzielone od minerałów z jakiegokolwiek powodu. Termin ten odnosi się do procesów pierwotnej obróbki surowców mineralnych. Celem jest oddzielenie cennych minerałów od skał odpadowych i od siebie nawzajem. Rzeczywiście, np. ruda żelaza oprócz skał, które rozważamy, może zawierać inne cenne minerały – tlenki niklu, molibdenu, wanadu, chromu, manganu, wolframu.

Wzbogacanie obejmuje kilka etapów, na których z kolei przeprowadzane są określone operacje. Tak więc etap przygotowawczy obejmuje procesy kruszenia i mielenia, przesiewania (separacji cząstek skalnych według wielkości) i klasyfikacji.

Na głównym etapie z surowców wydobywane są przydatne składniki - jeden lub więcej. W tym celu opierają się na różnicach między skałami płonnymi i minerałami a tymi ostatnimi między sobą pod względem przewodności elektrycznej, zwilżalności, gęstości, podatności magnetycznej, właściwości chemicznych, rozpuszczalności itp. Ostatnim etapem jest odwodnienie i wysuszenie przetworzonych produktów.

Wynik procesu wzbogacania

W wyniku wzbogacania uzyskuje się skoncentrowane skały, gotowe do przerobu oraz tzw. odpady poflotacyjne, składające się zgłównie ze skał płonnych. Cenne minerały są w nich praktycznie nieobecne lub występują w takim stężeniu, że dalsza obróbka takich surowców jest po prostu niepraktyczna. Ponadto w procesie wzbogacania można również otrzymać produkty pośrednie, w których stężenie składników użytecznych jest wyższe niż w odpadach, ale niższe niż w produktach docelowych.

Proces wzbogacania odbywa się w zakładach przeróbczych, obok których stopniowo rosną góry skały płonnej.

Recykling odpadów

Pomimo pozornej bezużyteczności, skały te mogą być wykorzystywane w przemyśle i budownictwie. Stosowane są więc w rekultywacji, w drogownictwie, wypełniają wyrobiska górnicze, zasypiają wąwozy. Wiele ze skał płonnych, wcześniej uważanych za niepotrzebne, znalazło zastosowanie we współczesnym przemyśle, np. nefelin chhibiński. Wcześniej przy otrzymywaniu koncentratu apatytu nefelin trafiał do odpadów, ale teraz, dzięki badaniom naukowym, jest wykorzystywany w wielu gałęziach przemysłu. W ten sposób skały odpadowe, pomimo swojej wymownej nazwy, mogą być z powodzeniem stosowane i czerpać korzyści.