Jack Welch: biografia, książki

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Jack Welch nie założył General Electric – firma miała ponad sto lat, kiedy przejął stery, ale udało mu się ją przekształcić i napisać o niej książki. Ku zaskoczeniu wielu ekspertów, którzy twierdzili, że firma GE jest zbyt duża, aby jej akcje mogły rosnąć, i inwestując w nią tylko w celu uzyskania dywidendy, dwie dekady przywództwa firmy Welch zwiększyły jej wartość 40-krotnie.

Jąkający się chłopiec

Jack Welch urodził się 19 listopada 1935 w Peabody w stanie Massachusetts. Jego rodzice, ojciec John Francis Welch i matka Grace, próbowali zaszczepić swojemu synowi poczucie pewności siebie, które było mu przydatne przez całą karierę.

Jack jąkał się trochę jako dziecko, ale to nie powstrzymało go przed osiąganiem sukcesów w szkole i sporcie. Uzyskał stopień naukowy w dziedzinie inżynierii chemicznej w 1957 r. i doktorat w 1960 r., zanim dołączył do General Electric jako inżynier stowarzyszony.

Zawsze dawaj więcej niż prosiłeś

JackWelch, który zaczynał w GE od opracowania nowego tworzywa sztucznego do zastosowań przemysłowych, politlenku fenylenu (PPO), pracował z małym zespołem rozwojowym. Ze względu na rozległą strukturę GE w końcu musiał „sprzedać” swój projekt starszym naukowcom, aby uzyskać ich pomoc.

Welch nawiązał dobre stosunki z Rubenem Gutoffem, dyrektorem naczelnym GE, zawsze robiąc więcej, niż mu proszono. Kiedy kierownik potrzebował analizy projektu, Jack dostarczył ją wraz z analizą kosztów podobnych produktów konkurencyjnych firm, takich jak DuPont. Częścią jego strategii było wyróżnianie się z tłumu poprzez przekraczanie oczekiwań i oferowanie nowej i być może cennej perspektywy swoim przełożonym.

Nieudane odrzucenie

Kiedy biurokratyczny charakter dużej korporacji, takiej jak GE, zaczął irytować Welcha, w szczególności te same świadczenia dla wszystkich pracowników w pierwszym roku pracy, próbował zrezygnować. Jednak Gutoff przekonał go do pozostania, oferując mu dużą podwyżkę i obiecujące stanowiska kierownicze w przyszłości. Więc Rudolph zgodził się pomóc Jackowi ominąć część biurokracji, która nękała GE. Specjalne traktowanie ze strony dyrektora naczelnego wzmocniło jego zaufanie do przyjętej później polityki różnicowania. Jack Welch, którego cytaty są bardzo popularne, powiedział przy tej okazji: „Zróżnicowanie promuje ludzi energicznych i ekstrawertycznych oraz nie docenia skromnych i introwertycznych ludzi, nawet jeśli są utalentowani.”

Wielki Wybuch

W 1963 roku Jack Welch otrzymał kolejną lekcję pracy z ludźmi. Fabryka chemiczna eksplodowała i chociaż nikt nie został ranny, drżący młody człowiek musiał podciągnąć się na dywan do Charliego Reida, dyrektora wyższego szczebla, aby udzielić wyjaśnień. Zamiast zbesztać swojego podwładnego, Reed skupił się na tym, czego dowiedział się z incydentu i poprosił go o radę, jak uniknąć przyszłych wybuchów. Welch opuścił biuro z odnowionym zaufaniem i jeszcze bardziej zaangażowanym GE.

Kiedy pojawiła się oferta pracy dla kierownika projektu sprzedaży PPO, Jack nakłaniał Gutoffa do objęcia tego stanowiska, pomimo jego braku doświadczenia w tej dziedzinie. Najwyraźniej miał jakiś talent jako sprzedawca, bo nominacja została przyjęta. Welch stworzył tradycję świętowania sukcesu swojego zespołu, wydając przyjęcie za każdym razem, gdy zamówienia osiągnęły 5000 dolarów. Udana sprzedaż zespołowa w 1968 roku doprowadziła do mianowania Jacka na stanowisko dyrektora generalnego całego działu tworzyw sztucznych, najmłodszego w GE.

Jack Welch: historia menedżera

Plastic znalazł się w niełasce General Electric, ponieważ firma walczyła o osiągnięcie rentowności po latach kapitałochłonnych badań. Welch, młody i pewny siebie, przewidywał, że działalność GE w zakresie tworzyw sztucznych podwoi się, by konkurować z DuPont, gigantem chemicznym. Jack i jego zespół przeprowadzili bezprecedensowy chwyt reklamowy. Wyobraził sobie billboardy,promocja radiowa, a nawet publiczny pokaz na parkingu, kiedy miotacz Major League Danny McLain rzucił piłką w Welcha trzymającego jako ochronę arkusz przemysłowego plastiku.

Jack osiągnął swój cel podwojenia działalności w ciągu trzech lat i tym samym wzmocnił swój styl zarządzania. Był szczery, a nawet trochę bezduszny, gdy miał do czynienia z niekompetencją, szybko zwalniając każdego, kto nie spełniał jego standardów, ale był też bardzo hojny dla tych, którzy to robili. Zaaprobowani przez niego pracownicy mieli ciężko pracować, ale też bardzo dobrze im płacili. W oparciu o osiągnięte wyniki w 1971 roku Jack Welch został awansowany na szefa całego działu chemiczno-hutniczego firmy.

Kadry decydują o wszystkim

Jack Welch koncentruje się na zatrudnianiu i zatrzymywaniu najlepszych ludzi, tylko na większą skalę. Sposób, w jaki rekrutuje i zwalnia pracowników, przyciągnął nieprzyjazną uwagę kierownictwa GE. Firma w coraz większym stopniu polegała na stażu pracy i wadliwym systemie oceny wyników jako kryteriach awansu, ale firma Welch zakwestionowała ten system, promując i zatrudniając ludzi na podstawie zasług.

W 1973 r. napisał w swoim raporcie, że jednym z jego długoterminowych celów było zostanie dyrektorem generalnym firmy. W tym samym roku Welch awansował na menedżera wielu jednostek za 2 miliardy dolarów. Nie mogąc zagłębić się w każdą dziedzinę, od promieni rentgenowskich po półprzewodniki, jeszcze bardziej docenił ludzi, którzy prowadzą ten biznes. Od 1973 do 1980 posługiwał się tą koncepcją - personel ponad wszystko, za każdym razem zajmując coraz bardziej odpowiedzialne stanowiska.

Czarny Koń

Do roku 1977 stało się jasne, że sukces Welcha na każdym stanowisku uczynił go czarnym koniem w wyścigu o stanowisko dyrektora generalnego firmy, Reginalda H. Jonesa. W ramach testu wszyscy kandydaci zostali zaproszeni do siedziby korporacji i oddano do zarządzania dużą jej część. Jack dostał towary i usługi konsumpcyjne. Część tego portfela obejmowała biznes, który Welch od razu polubił - kredyt. Później, jako dyrektor generalny, Jack uczyni z silnika wzrostu GE dział kredytowy.

Decydujący błąd

W walce o najwyższą nominację Welch popełnił jeden godny uwagi błąd. Co dziwne, później pomogło mu to odnieść sukces. Udowodnił, że potrafi załatwiać sprawy i podejmować trudne decyzje dotyczące przegrywającego biznesu, ale miał obawy dotyczące swojego zawziętego poczucia konkurencji. Ponieważ koszt przejęcia oddziałów kablowych i nadawczych firmy Cox Communication rósł z każdą negocjacją, Welch anulował transakcję.

Spędził ponad rok na przekonywaniu zarządu GE o potrzebie takiego przejęcia, a teraz musi przyznać, że popełnił błąd. Dla niektórych członków zarządu fakt, że Welch popełnił błąd i szybko go naprawił, był argumentem na jego korzyść. W 1980 roku, za zgodą zarządu, Reginald Jones poinformował go, że zostanie nowym dyrektoremreżyser.

Wygrywa Jack Welch

Podróż od młodszego inżyniera do dyrektora generalnego zajęła 20 lat, niesamowite tempo wspinania się po drabinie korporacyjnej z 29 poziomami zarządzania. Jedną z pierwszych rzeczy, które Jack Welch, zwycięzca, jako dyrektor generalny, zrobił krok w kierunku wyeliminowania tych poziomów, aby zrobić miejsce dla ludzi i pomysłów.

W całej swojej karierze, proste zasady, takie jak „ludzie są wszystkim” i ciągłe dążenie do przewidywania i przekraczania oczekiwań, pozwoliły Welchowi wyróżnić się z tłumu. Nie ma wątpliwości, że Jack miał ogromną pewność siebie, ale to wysiłek, który włożył w ludzi i zaufanie, które uczyniły go świetnym menedżerem i pomogły mu przekształcić firmę jako CEO.

Prywatne życie

Pierwsza żona Welcha, Caroline, urodziła mu czworo dzieci. W kwietniu 1987 roku para rozwiodła się polubownie po 28 latach małżeństwa. Druga żona, Jane Beasley, była byłym prawnikiem zajmującym się przejęciami i fuzjami. Ślub odbył się w kwietniu 1989 roku, a rozwód miał miejsce w 2003 roku

Trzecia żona, Susie Wetlaufer, współautorka książki Jack Welch's Winning. Kiedyś pracowała jako redaktor Harvard Business Review. Jane Bisley, wówczas jeszcze żona, dowiedziała się o romansie i poinformowała kierownictwo pisma. Na początku 2002 roku Wetlaufer została zmuszona do rezygnacji po przyznaniu się do związku z Jackiem podczas przygotowywania jego wywiadu.

Książki

• Jack: Straight from the Gut został opublikowany w 2003 roku.
• KsiążkaWygrana została wydana w 2005 roku i trafiła na 1 na liście bestsellerów Wall Street Journal.
• W 2006 r. po nim nastąpiło Zwycięstwo: 74 najtrudniejsze pytania w dzisiejszym biznesie.

W 2009 roku Welch założył w swoim imieniu Instytut Zarządzania, w którego program był osobiście zaangażowany.