Jakie są puszyste rasy kóz? Opis, nazwy i recenzje

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Kozy zaczęły hodować ludzi w 10-9 tysiącleciu p.n.e. mi. W chwili obecnej gospodarstwa mogą zawierać tego typu MRS o różnych obszarach produktywności. Bardzo często na farmach hodowane są na przykład kozy puszyste. Z tej odmiany MRS można uzyskać całkiem dużo mięsa. Jednocześnie takie kozy zwykle dają niewielką ilość mleka. W większości przypadków wystarczy tylko nakarmić młode.

Główną wartością takiego bydła jest oczywiście wysokiej jakości wełna. W tym artykule szczegółowo rozważymy, jakie są puszyste rasy kóz z imionami, historią hodowli, zdjęciami itp.

Opis ogólny

Od kóz innych odmian, te puszyste różnią się przede wszystkim dużym rozmiarem. Możesz rozpoznać te zwierzęta po:

• mocne kości;
• twarde kopyta;
• rozwinięta skrzynia.

Sześć kóz tego kierunku produktywności składa się z markizy i delikatnego puchu. Włosy przejściowe na skórze MRS tych ras czasami rosną, ale nie za dużewielkie ilości. Podczas przetwarzania puchu można je łatwo wybrać i usunąć. Delikatna struktura to nie jedyna cecha wełny takich kóz. Puch MRS tej odmiany ceniony jest również za to, że zawiera mało tłuszczu. Podczas strzyżenia wełna takich kóz nie skleja się ze sobą, łatwo rozprowadzając się na pojedyncze pasma.

Jakie są puszyste rasy kóz: najpopularniejsze MRS

W większości przypadków zwierzęta tej odmiany są hodowane na farmach w Rosji:

• Orenburg;
• Angora;
• Gorno-Ałtaj;
• Pridonskiye;
• czarny.

Wszystkie te rasy mogą różnić się ilością puchu, kolorem sierści, masą ciała i kilkoma innymi wskaźnikami.

Koza Orenburg: historia rasy

Ten rodzaj puszystej MRS został wyhodowany przez selekcję ludową. Takie zwierzęta hoduje się na południowym Uralu - głównie w regionie Orenburg. To właśnie ta puszysta rasa kóz zyskała największe uznanie w naszym kraju i na całym świecie. Ta odmiana znana jest nawet ludziom z dala od rolnictwa, stała się dzięki tradycyjnemu ludowemu rzemiosłu regionu Orenburg - dzierganiu bardzo wysokiej jakości szalików i pajęczyn.

Ten statek powstał na południowym Uralu około 200 lat temu. Uważa się, że właśnie wtedy sprowadzano w te rejony kozy azjatyckie, które później krzyżowano z lokalnymi. Następnie zwierzęta zostały wyselekcjonowane do hodowli właśnie na podstawie jakości puchu. W rezultacie wyhodowano słynną kozę Orenburgrasa puchata.

Na jakość wełny tych zwierząt duży wpływ ma między innymi lokalny klimat. Orenburg MRS tego typu był wielokrotnie eksportowany do innych regionów kraju w celach hodowlanych. Jednak jakość puchu zwierzęcego na innych obszarach niestety po kilku latach gwałtownie się pogorszyła. Oprócz regionu Orenburg takie kozy są hodowane tylko na północy Kazachstanu, w regionie Czelabińska i Baszkirii.

Opis kóz

Kozy z regionu Orenburga różnią się od przedstawicieli innych ras puszystych przede wszystkim dużymi rozmiarami. Również cechy tego MPC to:

• bardzo szorstkie kości;
• znajduje się nad kłębem sacrum;
• cienkie, silne kończyny;
• szpiczasty kłąb;
• mała głowica lampy z wydłużonym profilem;
• kozy mają bardzo duże rogi.

Wełna kóz Orenburg jest monofoniczna. Jest w większości w kolorze czarnym. Ale czasami w gospodarstwach regionu Orenburg kozy tej odmiany są również hodowane w kolorze szarym, białym i czerwonym.

Ta puszysta rasa kóz jest obecnie uważana za najlepszą na świecie pod względem jakości wełny. Na poniższym zdjęciu możesz zobaczyć, jak wygląda ta popularna MPC.

Wydajność rasy

Średnica kosmków podszerstka tych kóz wynosi 14-15 mikronów, a ich długość to 5-6 cm. U młodych zwierząt puch jest delikatniejszy, ale jednocześnie krótki. Procent jego zawartości u bydła w różnym wieku w wełnie może sięgać 31-45%.

Wzrost królowych tej rasy w kłębie wynosi 65 cm, samce - 75 cm Jednocześnie dorosłe kozy ważą do 85 kg. Masa ciała królowych tej rasy wynosi średnio 35-50 kg. Kupa puchu z kóz wynosi zwykle 400-450 g. W przypadku matek ta liczba wynosi 300-400 g.

Recenzje

Oczywiście, zdaniem rolników, ta stara rasa ma tylko ogromną liczbę zalet. Kozy z Orenburga są bezpretensjonalne w opiece i niewymagające karmienia. Na naturalnych pastwiskach zwierzęta te bardzo dobrze przybierają na wadze, sądząc po recenzjach. I oczywiście najważniejszą zaletą kóz tej odmiany jest doskonała jakość puchu.

Rolnicy przypisują niezbyt wysoką produktywność niedociągnięciom systemu MRS Orenburg. Na przykład puch z tych zwierząt jest mniej czesany niż z tych samych Donów. Tak, a kozy mleczne rasy puchowej Orenburg dają bardzo mało.

Mięso z tych zwierząt można uzyskać więcej niż od przedstawicieli innych odmian tej grupy produktywności. Jednocześnie ma dobry gust, sądząc po recenzjach.

Rasa Pridon: wybór

Miejsce, w którym hodowano te kozy, jest niestety nieznane. W Wołgogradzie, Woroneżu i Rostowie zwierzęta rasy Don od dawna trzymane są na farmach. Wiadomo, że odmiana ta powstawała przez kilka stuleci na południu Rosji.

Powstaje opinia, że ta puszysta rasa kóz, której opis zostanie przedstawiony poniżej, została uzyskana w wyniku krzyżowania lokalnych, grubowłosych królowych z producentami tureckiej angory. Niektórzy badacze również uważająże rasa Pridon jest wynikiem mutacji Rex.

Jak wyglądają kozy

Wyróżniające cechy wyglądu zewnętrznego zwierząt tej rasy to:

• silna konstytucja;
• prawidłowa budowa ciała;
• mała, lekko spłaszczona główka;
• krótka szyja;
• masywne piersi;
• długi powrót.

Kończyny MRS Don, w przeciwieństwie do MRS Orenburg, są masywne. Sześciu przedstawicieli tej rasy kóz puszystych ma głównie szary kolor. Sporadycznie zdarzają się też zwierzęta czarne lub śnieżnobiałe.

Wskaźniki produktywności

Puszek w wełnie kóz dońskich może zawierać do 80%. Długość kosmków w tym samym czasie sięga 6 cm. Kozy Orenburg różnią się od kóz Orenburg tym, że ich puch jest dłuższy niż włos zewnętrzny. Dlatego zwija się w pierścienie na takich zwierzętach.

Średnia waga samic tej rasy wynosi 40-45 kg. Masa ciała kóz sięga 65-80 kg. Wysokość w kłębie dla królowych wynosi 60-62 cm, dla samców - 64-67 cm Dół z jednej kozy tej rasy można czesać 600-800 g. Jest usuwany z samców do 1300-1500 g.

Opinia rolników o rasie

Dzięki temu ta odmiana ma doskonałą wydajność. Powyżej podano szczegółowy opis tej puszystej rasy kóz. I są oczywiście w większości tylko doskonałe recenzje o Pridonsk MRS od rolników w tym zakresie. Do zalet tej puszystej kozy należą przede wszystkim wysokie stawkiwydajność. Wełnę z tych zwierząt można czesać prawie dwa razy więcej niż z Orenburg MRS. Kozy Don zasługują na dobre recenzje od hodowców za to, że ich puch różni się między innymi właściwościami leczniczymi.

Kolejną niezaprzeczalną zaletą tej rasy jest wielość. W pewnym momencie macica Don zwykle przynosi 2-3 dzieci. Podobnie jak w przypadku Orenburga, u takiego bydła, hodowanego w innych regionach, jakość puchu może się zmniejszyć. To rolnicy oczywiście odnoszą się do niektórych mankamentów rasy.

Gorno-Altai MRS: historia wyboru

Te kozy zostały zdobyte w 1944 roku przez sowieckich specjalistów. Imię kozy puszystej „Gorno-Altai” nadano jej w miejscu hodowli. Oficjalnie rasa ta została zatwierdzona dopiero w 1982 roku. Przodkami tej odmiany były kozy Don, które zostały skrzyżowane z kozami lokalnymi i angorskimi. Obecnie rasa ta jest niestety wchłaniana przez grubowłosego Ałtaja.

Ta rasa rozprzestrzeniła się w środkowych i południowo-wschodnich regionach Gór Ałtaj, w Dagestanie, Tyvie, Chakasji. Również te kozy są hodowane w Kazachstanie, Mongolii, Chinach.

Opis MPC

Cechy wyróżniające przedstawicieli rasy gór altajskiej to:

• mały rozmiar;
• silna konstytucja;
• harmonijna budowa ciała.

Kończyny tych kóz są mocne i mocne, pokryte krótką sierścią. Kolor sierści zwierząt tej rasy jest szary.

Wydajność zwierząt

Podobnie jak kozy Orenburg i Don, puch kóz górno-ałtajskich nadaje się do robienia na drutach szalików. Jego bouffant z dorosłych matek to 500-700 g, kozy - 700-1000 g. Długość kosmków puchowych u tych zwierząt wynosi około 8-9 cm.

Waga macicy tej rasy może osiągnąć 38-40 kg, kozy - 63-70 kg. Zwierzęta te mają zwykle 62 cm wysokości w kłębie.

Informacje od rolników

Właściciele gospodarstw uważają bezpretensjonalność za główną zaletę tej rasy. Zwierzęta te uważane są między innymi za nadające się do całorocznego wypasu na ubogich pastwiskach górskich. Sądząc po recenzjach, ten MRS bardzo dobrze dostosowuje się również do trudnych warunków klimatycznych.

Rolnicy uważają odporność na różne choroby za kolejną niewątpliwą zaletę puszystej rasy kóz górno-ałtajskich. Mięso tych zwierząt, zdaniem właścicieli przydomowych działek, jest również delikatne i smaczne.

Recenzje na temat tej rasy kóz są w większości pozytywne. Rolnicy uważają, że jedyną wadą MRS z Górnego Ałtaju jest to, że jego rogi są często skrzyżowane lub są prymitywne.

Czarna koza puszysta: Historia rasy

Ta RPP była kiedyś hodowana w Uzbekistanie. Aby uzyskać nową odmianę, hodowcy skrzyżowali lokalne kozy z importowanymi z USA kozami angorskimi.

Głównym celem stworzenia nowej rasy w tamtych czasach było uzyskanie zwierząt o białym kolorze z wełną typu moher. Niektóre krzyżówki urodziły się czarne. Takie potomstwo zostało zebrane w osobnym stadzie i zaczęło się z nią spędzaćpraca hodowlana.

Opis zwierząt

W inny sposób te kozy nazywają się Fergana lub Uzbek. Ich cechy zewnętrzne to:

• delikatne, ale dobrze rozwinięte kości;
• umiarkowanie duże rozmiary;
• prawidłowa budowa ciała;
• wiszące uszy;
• mały, dobrze owłosiony kucyk;
• długie proste kończyny.

Cechą tej rasy jest między innymi zauważalna różnica w wielkości samców i samic (do 54%). Umaszczenie tych kóz jest czarne. Jednocześnie ich puch nie jest jednolity. Chevro powstaje między innymi ze skór tych zwierząt.

Wartość ekonomiczna

Czesanie z dorosłej czarnej kozy wynosi zwykle 450 g, od samca - do 700 g. Długość włosa puchu w czarnym MRS zależy od płci zwierzęcia. U samców liczba ta wynosi 10 cm, u królowych - 8 cm.

Dorosłe kozy tej rasy mogą ważyć do 80 kg. Masa ciała królowych uzbeckich zwykle nie przekracza 40 kg. Takie kozy dają mleko około 100 litrów na okres laktacji. Królowe tej rasy zwykle przynoszą nie więcej niż 1 młode.

Opinia właścicieli gospodarstw

Do zalet tej rasy rolnicy to przede wszystkim dobre runo i dobrej jakości puch. Zaletą czarnej kozy jest również bardzo smaczne mięso. Właścicielom zagród i bezpretensjonalności w jedzeniu, a także niewymagającym warunkom przetrzymywania, przypisuje się plusy tych zwierząt.

Brak kóz tej rasyrolnicy biorą pod uwagę przede wszystkim możliwą utratę części puchu z powodu wiosennego wylinki. W żadnym wypadku nie należy spóźniać się z procedurą czesania wełny przy zachowaniu tego MPC. Nawet z 5-dniowym opóźnieniem możesz stracić prawie połowę puchu.

Angora MRS: historia

Jakie są inne rasy kóz puszystych? Zasadniczo w naszym kraju hodowane są odmiany czarne, Orenburg, Don i Gorno-Altai. Ale niektórzy rolnicy, głównie na Zakaukaziu, hodują również kozy angorskie.

Ta rasa została pierwotnie wyhodowana w Turcji. Takie kozy sprowadzono do Europy już w XVI wieku. W Rosji Angora MRS zaczęła się rozmnażać dość późno. Po raz pierwszy takie zwierzęta sprowadzono do naszego kraju na Zakaukaziu w połowie XX wieku. Kozy angorskie niestety okazały się nieprzygotowane na rosyjski klimat. Aby poprawić odporność na zimno i wilgoć, skrzyżowano je z lokalnymi krewnymi rasy kaukaskiej.

Ogólny opis rasy

Na zewnątrz kozy angorskie wyglądają bardzo atrakcyjnie. Ich sierść jest jednolita i gęsta, a rogi skręcone w dół. Cechy zewnętrzne kóz angorskich to również:

• krótka szyja i mała głowa;
• krótki tułów;
• małe mocne nogi.

Wełna kóz tej rasy jest zwykle biała. Dostępne są również kolory czarny, czerwony, srebrny, szary i brązowy. Cechą tej koziej sierści jest obecność efektu odblaskowego.

Wydajność

Długość włosia kozy angoramoże osiągnąć 30 cm Przez rok rolnicy zbierają do 2-4 kg puchu tylko od jednej takiej królowej i do 7 kg od samca. Te kozy są strzyżone dwa razy w roku. Cechą tej rasy jest to, że u królowych sierść ma znacznie delikatniejszą strukturę niż u samców.

Waga kóz tej rasy może osiągnąć nawet 50 kg. Masa ciała samców wynosi 50-60 kg. Wzrost w kłębie macicy rasy Angora sięga 55-65 cm, kóz - 65-75 cm.

Opinie właścicieli gospodarstw

Do plusów rasy Angora rolnicy zaliczają przede wszystkim bezpretensjonalność w jedzeniu. Oczywiście są doskonałe recenzje od właścicieli gospodarstw pod względem jakości puchu tych kóz. Mięso z Angora MRS, według rolników, jest również całkiem smaczne.

Niedociągnięcia przedstawicieli tej rasy, właścicieli gospodarstw, to przede wszystkim:

• słabo rozwinięty instynkt macierzyński u kobiet;
• możliwość urodzenia chorego potomstwa;
• silny wpływ klimatu na jakość wełny.

Zamiast konkluzji

W ten sposób dowiedzieliśmy się, jakie są puszyste rasy kóz z imionami i opisami. Wszystkie odmiany takiej MRS wyhodowane w Rosji wyróżniają się dobrą produktywnością, bezpretensjonalnością i wytrzymałością. Utrzymanie takich kóz w gospodarstwie może być całkiem opłacalne. Jednak oprócz właściwej opieki możliwe jest, że takie rasy wymagają również selekcji wspierającej. W przeciwnym razie można znacznie zmniejszyć puszystość kóz tej odmiany. Tak dzieje się dzisiaj, na przykładniestety z rasami Gorno-Ałtaj i Orenburg.