Kulibaev Timur Askarovich: biografia, życie osobiste, kariera

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W styczniu 2018 roku Forbes z Kazachstanu wyłonił zwycięzcę w nominacji Biznesmena Roku. Żadnych wrażeń ani odkryć. Zostali Kulibaev Timur Askarovich. Miliarder, top manager, właściciel, kurator, członek kilku zarządów - więcej niż solidne regalia. I ta lista jest długa. Ale jest wielu sceptyków co do uznania jego cech biznesowych: Kulibaev Timur Askarovich jest zięciem prezydenta dużego azjatyckiego kraju roponośnego. A to mówi wszystko, nie możesz kontynuować. I możesz dalej śledzić karierę „zięcia nr 1” i upewnić się, że silne więzi rodzinne, talent menedżerski i myślenie strategiczne nie wykluczają się wzajemnie.

Chłopiec z dobrej rodziny

Timur Kulibajew urodził się w Ałma-Acie w 1966 r. w prawdziwej „służebnej” rodzinie. Jego ojciec zajmował wysokie stanowiska w czasach kazachskiej SRR i zakończył karierę jako minister ds. budowy niepodległego Kazachstanu. Ważnyfaktem w kontekście kazachskim jest to, że rodzina Kulibaevów należy do starszego żuzu (rodzaju) – prawdziwego inkubatora najwyższych przywódców kraju. Edukacja w biografii Kulibaeva Timura Askarovicha jest genialna: były to najlepsze opcje studiów w czasach sowieckich. Legendarna Republikańska Szkoła Fizyki i Matematyki w Ałma-Acie, a następnie Wydział Ekonomiczny Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego.

Poślubienie córki prezydenta Dinary Nazarbayeva przyniosło Timurowi Askarovichowi szczyt sławy i niezwykle jasne perspektywy. W historii było wiele przypadków, w których wysocy rangą krewni nie mogli w pełni wykorzystać takich możliwości. Timur Kulibaev był w stanie.

Jak to się wszystko zaczęło

Ma niesamowite szczęście. Niepodległość Kazachstanu wraz z restrukturyzacją podstaw politycznych i gospodarczych zbiegła się na przestrzeni lat z początkiem jego drogi zawodowej. Właściwie to nie była droga, ale szeroka aleja. Od początku w kolejności: Państwowa Komisja Planowania, nowy Fundusz Rozwoju Naukowo-Technicznego, Koncern Altyn-Alma (handel), Bank ATF.

Kilka lat później Kulibajew Timur Askarowicz podjął poważną pracę: kierował oceną projektów w Państwowym Komitecie Inwestycyjnym. Dziesięć lat bezcennego doświadczenia w firmach o różnych profilach, w połączeniu z doskonałym wykształceniem, uczyniło z Timura Kulibajewa wartościowego nowicjusza w sektorze naftowo-gazowym Kazachstanu, który właśnie zaczął wchodzić na niezależną ścieżkę. Praca doktorska była już całkowicie „naftowa”: „Poprawa mechanizmu organizacyjnego i ekonomicznego”zarządzanie przedsiębiorstwem w otoczeniu rynkowym na przykładzie przemysłu naftowego.”

Książę Nafty

Kazakhoil, KazTransOil, National Oil and Gas Transportation Company, KazEnergy – częściowa lista firm założonych i kierowanych przez Timura Kulibayeva.

Ale imiona mówią same za siebie. Głównym zagadnieniem całej pracy tego okresu były warunki eksportu ropy i gazu z Kazachstanu. Koniec lat 90. i początek 00. to czas skandali, rewelacji korupcyjnych i dzikiego kapitalizmu. Ale te same lata to poszukiwanie najlepszych opcji rozwoju gospodarki metodą prób i błędów, walka o władzę i umysły, w której zwyciężyli najsilniejsi i najbardziej uparci.

Timur Kulibayev miał doskonały zespół ludzi o podobnych poglądach i współpracowników w biznesie - był śledzony, cieszył się zaufaniem. Stał się pierwszym poważnym lobbystą w Republice Kazachstanu: w ramach Stowarzyszenia KazEnergy z powodzeniem nawiązał powiązania między nowo powstałym sektorem komercyjnym kraju a bardzo konserwatywnymi (sowieckimi) urzędnikami rządowymi. Zadanie było niesamowicie trudne, ale Timur Kulibayev był najbardziej odpowiednią postacią do tego rodzaju komunikacji.

Reformy w krajowym sektorze energetycznym

Timur Kulibayev zaczął być postrzegany jako prawdziwy lider w sektorach naftowo-gazowym i energetycznym w Kazachstanie. Według publikacji biznesowych stopień jego wpływów był wyższy niż nawet premiera. Jako przewodniczący przewodniczył radom dyrektorów największych firmkraje: KazMunayGas (sektor naftowo-gazowy), Kazachstan Temir Zholy (kolej), Kazatomprom (energetyka jądrowa), Kegoc (energetyka).

Reformy w zarządzaniu, innowacje, polityka inwestycyjna - to nie jest pełna lista zagadnień, którymi zajmował się Timur Kulibayev w tym okresie.

Fundusz

"Samruk-Kazyna" - słowa są nietypowe dla ucha i brzmią jakoś niepoważnie. Tymczasem tak nazywa się jedna z najważniejszych i najciekawszych inicjatyw w Kazachstanie. Narodowy Fundusz Opieki Społecznej Samruk-Kazyna powstał w 2008 roku.

Często porównywany jest do singapurskiego Temasek, gdzie głównym zadaniem startowym była modernizacja gospodarki kraju. NWF Samruk-Kazyna jest spółką akcyjną, która posiada udziały we wszystkich kluczowych spółkach Kazachstanu. W swej istocie jest to holding inwestycyjny o ogromnych możliwościach i mocach.

Kulibaev Timur Askarovich został jednym z głównych twórców projektu. Co więcej, zajmując w różnych latach kluczowe stanowiska w głównych „córkach” funduszu, przyczynił się do powstania i rozwoju zupełnie nowego sposobu zaistnienia kraju dla firm – ładu korporacyjnego. Brzmi prosto.

W rzeczywistości wszystko było niezwykle trudne. Nakłanianie starych szefów w stylu sowieckim do zaakceptowania i przestrzegania żądań przejrzystości, odpowiedzialności i słuchania rad niezależnych dyrektorów wydawało się wówczas w Kazachstanie nierealne. Timurowi Kulibajewowi udało się.

Gazprom i rosyjsko-kazachskie umowy gazowe

W przestrzeni postsowieckiej niewielu rozumie niuanse ładu korporacyjnego i zasady działania jego najważniejszego elementu – zarządu. Kulibayev Timur Askarovich i Gazprom są doskonałym przykładem nowoczesnego partnerstwa biznesowego. Tutaj Kulibayev działa jako niezależny członek zarządu od 2011 roku.

Rosyjsko-kazachskie porozumienia w sektorze ropy i gazu zostały wprowadzone w życie ponad dziesięć lat temu. Walka o wpływy w Azji Centralnej to jeden z krytycznych momentów działalności Gazpromu w regionie. Ten zakres zagadnień jest priorytetem w kompetencjach eksperckich Timura Kulibajewa w jego działaniach na rzecz największego rosyjskiego partnera w sektorze naftowo-gazowym.

Na zakończenie chciałbym zauważyć, że życie osobiste Timura Askarovicha Kulibayeva, którego fakty są prezentowane w pierwszych wierszach wyszukiwarek, gdy jest wymienione jego nazwisko, nie jest tak interesujące i bogate jak jego działalność zawodowa. Niezwykle interesujące jest obserwowanie paraleli między życiem chłopca z dobrej rodziny a rozwojem młodego, niezależnego państwa.