Największe łodzie podwodne. Wymiary łodzi podwodnej

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Pierwsze użycie okrętów podwodnych do celów bojowych datuje się na połowę XIX wieku. Jednak ze względu na swoją niedoskonałość techniczną okręty podwodne przez długi czas odgrywały jedynie rolę pomocniczą w siłach morskich. Sytuacja zmieniła się całkowicie po odkryciu energii atomowej i wynalezieniu rakiet balistycznych.

Cele i pomiary

Okręty podwodne mają różne cele. Wielkość okrętów podwodnych na świecie różni się w zależności od ich przeznaczenia. Niektóre są przeznaczone dla załogi składającej się tylko z dwóch osób, inne mogą przewozić na pokładzie dziesiątki rakiet międzykontynentalnych. Jakie są zadania największych okrętów podwodnych świata?

Zwycięski

Francuska strategiczna atomowa łódź podwodna. Jego nazwa oznacza w tłumaczeniu „zwycięski”. Długość łodzi wynosi 138 metrów, wyporność 14 tysięcy ton. Okręt jest uzbrojony w trzystopniowe pociski balistyczne M45 z wieloma głowicami, wyposażone w indywidualne systemy naprowadzania. Są w stanie trafić w cele na odległość do 5300 kilometrów. Na etapie projektowania wcześniejprojektanci mieli za zadanie uczynić okręt podwodny jak najmniej widocznym dla wroga i wyposażyć go w skuteczny system wczesnego wykrywania wrogich systemów obrony przeciw okrętom podwodnym. Dokładne badania i liczne eksperymenty wykazały, że głównym powodem ujawnienia lokalizacji łodzi podwodnej jest jej sygnatura akustyczna.

Przy projektowaniu „Triumfan” wykorzystano wszystkie znane metody redukcji hałasu. Pomimo imponujących rozmiarów łodzi podwodnej, jest to dość trudny obiekt do wykrycia akustycznie. Specyficzny kształt łodzi podwodnej pomaga zredukować hałas hydrodynamiczny. Poziom hałasu wytwarzanego podczas pracy siłowni głównej statku został znacznie obniżony dzięki zastosowaniu szeregu niestandardowych rozwiązań technologicznych. „Triumfan” ma na pokładzie ultranowoczesny system sonaru przeznaczony do wczesnego wykrywania wrogiej broni przeciw okrętom podwodnym.

Jin

Strategiczny okręt podwodny napędzany rakietami kierowanymi o napędzie atomowym, zbudowany dla chińskiej marynarki wojennej. Ze względu na zaostrzony poziom tajności wiele informacji o tym statku nie pochodzi z mediów, ale ze służb wywiadowczych Stanów Zjednoczonych i innych krajów NATO. Wymiary łodzi podwodnej oparte są na fotografii wykonanej w 2006 roku przez komercyjnego satelitę, który ma na celu cyfrowe zobrazowanie powierzchni Ziemi. Statek ma 140 metrów długości i wyporność 11 000 ton.

Eksperci mówiąże wymiary atomowej łodzi podwodnej „Jin” są większe niż wymiary poprzednich, przestarzałych technicznie i moralnie chińskich okrętów podwodnych klasy „Xia”. Okręt nowej generacji jest przystosowany do wystrzeliwania międzykontynentalnych pocisków balistycznych Juilang-2 wyposażonych w wiele głowic jądrowych. Maksymalny zasięg ich lotu to 12 tysięcy kilometrów. Pociski „Juilang-2” są ekskluzywnym rozwojem. Ich konstrukcja uwzględniała wymiary okrętów podwodnych klasy Jin przeznaczonych do przenoszenia tej potężnej broni. Zdaniem ekspertów obecność takich rakiet balistycznych i okrętów podwodnych w Chinach znacząco zmienia układ sił na świecie. Około trzy czwarte terytorium Stanów Zjednoczonych znajduje się w strefie niszczenia łodzi Jin znajdujących się na Wyspach Kurylskich. Jednak według informacji dostępnych armii amerykańskiej, próbne starty pocisków Julang często kończą się niepowodzeniem.

Awangarda

Brytyjski strategiczny atomowy okręt podwodny, który rywalizuje z największymi okrętami podwodnymi na świecie. Statek ma 150 metrów długości i wyporność 15 000 ton. Łodzie tego typu służą w Royal Navy od 1994 roku. Do tej pory okręty podwodne klasy Vanguard są jedynymi nosicielami brytyjskiej broni jądrowej. Wyposażone są w rakiety balistyczne Trident-2. Ta broń zasługuje na szczególną uwagę. Jegowyprodukowany przez słynną amerykańską firmę „Lockheed Martin” dla marynarki wojennej USA. Rząd brytyjski wziął na siebie 5% kosztów opracowania rakiet, które według projektantów miały przewyższyć wszystkich swoich poprzedników. Strefa trafienia Trident-2 to 11 tysięcy kilometrów, dokładność trafienia sięga kilku stóp. Prowadzenie rakiet jest niezależne od amerykańskiego Globalnego Systemu Pozycjonowania. "Trident-2" dostarcza do docelowych głowic atomowych z prędkością 21 tysięcy kilometrów na godzinę. Cztery łodzie Vanguard przewożą w sumie 58 takich pocisków, reprezentujących brytyjską „tarczę jądrową”.

Murena-M

Radziecka łódź podwodna zbudowana podczas zimnej wojny. Głównymi celami stworzenia łodzi było zwiększenie zasięgu pocisków i pokonanie amerykańskich systemów wykrywania sonaru. Ekspansja dotkniętego obszaru wymagała zmiany wymiarów łodzi podwodnej w porównaniu z poprzednimi wersjami. Silosy startowe łodzi Murena-M są przeznaczone do pocisków D-9, których masa startowa jest dwukrotnie większa od normalnej. Długość statku wynosi 155 metrów, wyporność 15 tysięcy ton. Według ekspertów radzieccy projektanci zdołali wykonać pierwotne zadanie. Zasięg systemu rakietowego zwiększył się około 2,5-krotnie. Aby osiągnąć ten cel, okręt podwodny Murena-M musiał stać się jednym z największych okrętów podwodnych na świecie. Wymiary transportera rakietowego nie zmieniły na gorszy stopnia jego tajności. Konstrukcja łodzi została zaprojektowana tak, aby tłumić wibracje mechanizmów, ponieważ w tym czasie amerykański system śledzenia sonaru stał się poważnym problemem dla radzieckich strategicznych okrętów podwodnych.

Ohio

Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych ma 18 okrętów podwodnych tej klasy, które mogą przewozić połowę krajowego arsenału termojądrowego. Wymiary największej łodzi podwodnej w historii USA są niesamowite. Pod względem gabarytów „Ohio” prawie nie ma konkurentów na świecie. Tylko rozmiary rosyjskich okrętów podwodnych Borey i Shark pobiły rekord amerykańskiego giganta. Długość „Ohio” - 170 metrów, wyporność - 18 tysięcy ton. Łodzie tego typu przeznaczone są do długich patroli i zastraszania potencjalnych wrogów. Ohio nie ma sobie równych pod względem liczby silosów startowych: statek może przewozić 24 pociski balistyczne Trident-2. Według niektórych doniesień łódź podwodna ma bardzo niski poziom hałasu, ale dokładne informacje na ten temat pozostają niejawne. W 2003 roku cztery łodzie klasy Ohio zostały przystosowane do przenoszenia pocisków wycieczkowych Tomahawk.

Borey

Rozwój tej atomowej łodzi podwodnej rozpoczął się w Związku Radzieckim. Został ostatecznie zaprojektowany i zbudowany w Federacji Rosyjskiej. JegoNazwa pochodzi od imienia starożytnego greckiego boga wiatru północnego. Zgodnie z planami twórców łódź „Borey” w dającej się przewidzieć przyszłości powinna zastąpić okręty podwodne klasy „Shark” i „Dolphin”. Długość krążownika wynosi 170 metrów, wyporność 24 tys. ton. Borey stał się pierwszym strategicznym okrętem podwodnym zbudowanym w epoce postsowieckiej. Przede wszystkim nowa rosyjska łódź służy jako platforma do wystrzeliwania rakiet balistycznych Buława wyposażonych w wiele głowic jądrowych. Zasięg ich lotu przekracza 8 tysięcy kilometrów. Ze względu na problemy finansowe i zerwanie więzi gospodarczych z przedsiębiorstwami zlokalizowanymi na terenie byłych republik radzieckich, terminy zakończenia budowy statku były wielokrotnie przesuwane. Borey Borey został uruchomiony w 2008 roku.

Rekin

Według klasyfikacji NATO statek ten nosi oznaczenie „Tajfun”. Wymiary łodzi podwodnej „Shark” przewyższają wszystko, co powstało w historii istnienia łodzi podwodnych. Jego budowa była odpowiedzią Związku Radzieckiego na amerykański projekt Ohio. Ogromne rozmiary ciężkiego okrętu podwodnego Akula wynikały z konieczności umieszczenia na nim pocisków R-39, których masa i długość znacznie przewyższały amerykański Trident. Radzieccy projektanci musieli pogodzić się z dużymi wymiarami, aby zwiększyć zasięg lotu i masę głowicy. Przystosowany doWystrzeliwując te pociski, łódź Shark ma rekordową długość 173 metrów. Jego wyporność wynosi 48 tys. ton. Do dziś Shark pozostaje największą łodzią podwodną na świecie.

Odrodzenie epoki

Pierwsze wiersze rankingu zajmują okręty podwodne USA i ZSRR. Jest to zrozumiałe: supermocarstwa zaangażowane w zimną wojnę wierzyły w możliwość wykonania uderzenia wyprzedzającego. Uważali, że ich głównym zadaniem jest ciche umieszczanie pocisków nuklearnych jak najbliżej wroga. Misję tę powierzono dużym okrętom podwodnym, które stały się dziedzictwem tamtej epoki.