2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38
W czasach Związku Radzieckiego trudno było zaskoczyć któregoś z obywateli wielkoskalowymi projektami budowlanymi. W całym rozległym, nieistniejącym już kraju odbywały się budowy kolosalnych rozmiarów i inwestycji materiałowych obiektów przemysłowych, wśród których szczególne miejsce zajmuje elektrownia atomowa Chmielnicki. O tej stacji, która wytwarza energię elektryczną z energii jądrowej, porozmawiamy w artykule.
Informacje ogólne
Chmielnicka elektrownia jądrowa jest ostatnią tego typu elektrownią, która została uruchomiona w okresie sowieckim. Co więcej, obiekt okazał się pierwszym tego typu obiektem na terenie współczesnej niepodległej Ukrainy i prawdopodobnie pierwszym znakiem na drodze do najefektywniejszej odnowy istniejącej floty reaktorów jądrowych. Głównym zadaniem stacji było zrekompensowanie dotkliwego niedoboru mocy elektrycznych w zachodnich regionach Ukrainy, a także, w razie potrzeby, eksport do państw Radywzajemna pomoc ekonomiczna.
Backstory
W okresie lat 70-tych nastąpił bardzo szybki rozwój gospodarki narodowej Związku Radzieckiego, co dość logicznie wymagało zwiększenia dostaw energii elektrycznej. Zunifikowany system energetyczny kraju był niezwykle dotkliwie świadomy braku mocy. Ponieważ regiony zachodnie prowadziły bardzo przyzwoity eksport energii elektrycznej za granicę, w naturalny sposób pojawiła się potrzeba nadrobienia różnicy poprzez stworzenie nowej elektrowni, która mogłaby wyprodukować co najmniej 4000 MW. Nie trzeba dodawać, że było to możliwe tylko dzięki energii jądrowej. I dlatego 16 marca 1971 r. Rada Ministrów ZSRR podjęła decyzję o rozpoczęciu budowy nowej elektrowni jądrowej w centrum Ukrainy. Jednak ze względu na rosnący eksport energii elektrycznej do krajów RWPG zdecydowano o budowie stacji na zachodzie stanu.
Twórcy
Chmielnicka elektrownia jądrowa, przy której awaria zostanie opisana poniżej, została stworzona przez specjalistów z kijowskiego instytutu Energoproekt. Ostateczna wersja projektu została zatwierdzona przez odpowiednie ministerstwo 28 listopada 1979 r. Dokument przewidywał unifikację elektrowni jądrowych z reaktorem typu WWER-1000. Ponad 50 punktów twierdziło, że jest głównym placem budowy.
Rozpoczęcie budowy
Więc, gdzie znajduje się elektrownia jądrowa Chmielnicki na mapie Ukrainy? Na miejsce swojej stałej bazy przywódcy kraju wybrali obszar miasta Neteshino. Początkowo obiekt nosił nazwę zachodnioukraińskiej elektrowni jądrowej, ale później zostałprzemianowana na Chmielnicki.
4 lutego 1977 Ministerstwo Energii ZSRR wydało zarządzenie dające początek pracom budowlanym przy budowie stacji. Dokument ten dał impuls do realizacji operacji na dużą skalę. Aleksiej Iwanowicz Trocenko został mianowany dyrektorem ważnego dla przemysłu obiektu strategicznego.
Pierwsze trudności
Wiosną 1977 roku do Netishin przybyli pierwsi pracownicy. Na czele oddziału liczącego 60 osób stał kierownik sekcji. Początkowo dla całego zespołu przeznaczono tylko jedną koparkę, dwa samochody i spychacz. Warto zauważyć, że matka natura przyniosła pionierom dodatkowe problemy: teren był zalesiony i bagnisty, przeszkadzały torfowiska i straszliwa nieprzejezdność. Według wspomnień pierwszego dyrektora elektrowni jądrowej, robotnicy budowlani mieli skromne jak na tamte czasy zarobki i żyli w bardzo ciasnych warunkach, mocno wierząc w swoją świetlaną przyszłość.
Kontynuacja budowy
W 1978 roku do zakładu zaczęto dostarczać sprzęt, projekty pierwszych komponentów i zespołów. Uruchomiono również pogłębiarkę, kopiąc platformę pod drogą i miastem. Dwa lata później rozpoczęli budowę zbiornika o łącznej powierzchni 22 km2,, a pierwsi mieszkańcy przyszłego miasta naukowców nuklearnych otrzymali od państwa całkowicie wykończone mieszkania.
Rozpoczęcie budowy elektrowni jądrowej datuje się na 22 stycznia 1981 r. To właśnie w tym dniu na placu budowy pod wykopem fundamentowym wykopano pierwsze wiadro ziemi, na którym planowano zainstalowaćblok energetyczny EJ Chmielnicki.
Sześć miesięcy później budowniczowie rozpoczęli betonowanie fundamentów przedziału reaktora. A 22 października 1981 r. wraz z pierwszą kostką betonu wylaną na płytę bloku energetycznego została złożona kapsuła, w której umieszczono symboliczne przesłanie dla przyszłych pokoleń. 1 grudnia tego samego roku powstał pierwszy numer drukowanego wydania „Energostroitel”, który wszedł do obiegu.
W lipcu 1982 r., podczas budowy głównego budynku, robotnicy przekroczyli punkt zerowy. Rozpoczęto również tworzenie przegród i montaż konstrukcji metalowych. Już w następnym roku budowniczowie zaczęli montować sam szyb reaktora. Równolegle prowadzono prace przy budowie bloku nr 2.
W 1984 r. położono specjalne wiadukty dla rurociągów technicznych i zakończono budowę linii elektroenergetycznej Chmielnicki – Rzeszów (Polska) o mocy 750 kW.
W 1986 r. na pierwszym bloku energetycznym zainstalowano hermetyczną osłonę, rurociągi i systemy wentylacyjne. W sierpniu ostatecznie zamontowano kopułę reaktora. Kontynuowano również budowę bloków nr 2 i nr 3, robotnicy przygotowywali się do rozpoczęcia budowy nr 4.
Rozpocznij
W listopadzie 1987 roku do pierwszego bloku energetycznego wprowadzono paliwo jądrowe. Fizyczne uruchomienie reaktora nastąpiło 10 grudnia o godz. 6 rano pod nadzorem kierownika zmiany Tugajewa. 22 grudnia okazało się, że reaktor jest już całkowicie gotowy do podłączenia do zunifikowanej sieci energetycznej kraju. 31 grudnia stacja została w pełni uruchomiona.
17 kwietnia 1988, pierwszy w historiiPlanowana konserwacja zapobiegawcza elektrowni jądrowej Chmielnicka na pierwszym bloku energetycznym.
Epoka lat 90
W tym czasie elektrownia atomowa Chmielnicki była aktywnie eksploatowana i stopniowo rozbudowywana. Jednocześnie pojawiły się problemy, m.in.: wprowadzenie moratorium przez rząd kraju na budowę reaktorów jądrowych, chroniczne zaległości płacowe wśród pracowników przedsiębiorstwa i inne. Mimo to elektrownia jądrowa nadal produkowała energię elektryczną, a do 1999 r. prace przy budowie składowiska odpadów promieniotwórczych zakończono w 80%.
2000s okres
W 2002 roku elektrownia była w stanie wyprodukować 90 miliardów kWh energii elektrycznej. Rok później obiektowi udało się 10-krotnie zmniejszyć ilość szkodliwych emisji do atmosfery.
8 sierpnia 2007 r. blok energetyczny nr 2 został wprowadzony do zjednoczonego systemu energetycznego Ukrainy.
W 2007 roku sytuację w elektrowni jądrowej Chmielnicki zbadali przedstawiciele misji MAEA, którzy przybyli do obiektu na zaproszenie Gabinetu Ministrów Ukrainy. Eksperci ocenili przestrzeganie norm bezpieczeństwa i byli usatysfakcjonowani tym, co zobaczyli, co najbardziej uspokoiło wszystkich, którzy martwili się pracą elektrowni jądrowej.
Jesień 2015 r. rozwiązano umowę z Federacją Rosyjską na budowę bloków energetycznych nr 3 i 4.
Parametry techniczne
Chmielnicka elektrownia jądrowa korzysta obecnie z dwóch bloków energetycznych. Zarówno pierwszy, jak i drugi reaktor wyposażone są w elektrownie WWER-1000/320 o mocy 950 MW. Ponadto, blok energetyczny nr 1 ma 13 grudnia 2018 r. jako datę projektową zakończenia eksploatacji, a blok nr 2 – 7 września 2035 r.
Nagły wypadek
Co wydarzyło się w elektrowni jądrowej Chmielnicki na początku bieżącego 2018 roku? W nocy 3 stycznia na obiekcie przemysłowym doszło do sytuacji awaryjnej: wykryto wyciek płynu chłodzącego w zespole uszczelniającym korpusu regulacji układu zabezpieczeniowo-sterującego. W związku z tym kierownictwo stacji podjęło decyzję o odłączeniu drugiego bloku energetycznego od sieci. W efekcie prace remontowe trwały do 9 stycznia. Przez cały ten czas okoliczni mieszkańcy otrzymywali ciepło w swoich domach dzięki zastosowaniu kotłów parowych stacji rozruchowej.
Ogólnie rzecz biorąc, elektrownia jądrowa Chmielnicka, awaria w 2018 r., która wywołała poruszenie wśród zwykłych ludzi, jest stosunkowo bezpieczna i znajduje się pod ścisłą kontrolą odpowiednich specjalistów. Warto w tym miejscu zauważyć, że po wypadku na japońskiej Fukushimie „320.” bloki energetyczne nie są już uważane za w pełni zgodne z międzynarodowymi wymogami bezpieczeństwa.
Opisany incydent ma klasyfikację zerową w skali globalnej INES, to znaczy znajduje się poza skalą.
Zalecana:
Elektrownia jądrowa w Obnińsku – legenda energii jądrowej
Obnińska elektrownia jądrowa została oddana do użytku w 1954 roku i działała do 2002 roku. To pierwsza na świecie elektrownia jądrowa. Stacja produkowała energię elektryczną i cieplną, a na jej terenie znajdowały się różne laboratoria naukowe. Teraz elektrownia jądrowa w Obnińsku jest muzeum energii atomowej
Leningradzka elektrownia jądrowa: historia. Moc elektrowni jądrowej Leningrad
Leningradzka elektrownia jądrowa pozwala milionom ludzi w regionie żyć w pokoju. Pomimo tego, że pokojowy atom jest niebezpieczny, stacja z powodzeniem działa już od ponad czterdziestu lat
NPP nowej generacji. Nowa elektrownia jądrowa w Rosji
Spokojny atom wkroczył w nową erę w XXI wieku. Jaki jest przełom w krajowych energetykach, przeczytaj w naszym artykule
Pływająca elektrownia jądrowa, akademik Łomonosow. Pływająca elektrownia atomowa na Krymie. Pływające elektrownie jądrowe w Rosji
Pływające elektrownie jądrowe w Rosji – projekt krajowych projektantów stworzenia mobilnych jednostek małej mocy. W rozwój zaangażowanych jest państwowa korporacja „Rosatom”, przedsiębiorstwa „B altic Plant”, „Small Energy” i szereg innych organizacji
Pływająca elektrownia atomowa „Akademik Łomonosow”. Pływająca elektrownia atomowa „Northern Lights”
Nowe słowo w zastosowaniu pokojowego atomu - pływająca elektrownia atomowa - innowacje rosyjskich projektantów. W dzisiejszym świecie takie projekty są najbardziej obiecujące w dostarczaniu energii elektrycznej do osiedli, dla których lokalne zasoby nie wystarczają. A to są inwestycje na morzu w Arktyce, na Dalekim Wschodzie i na Krymie. Pływająca elektrownia jądrowa, która powstaje w Stoczni Bałtyckiej, już teraz cieszy się dużym zainteresowaniem inwestorów krajowych i zagranicznych
