Gorkovskaya HPP w Rosji

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Gorkovskaya HPP to niskociśnieniowa przepływowa elektrownia wodna na Wołdze. Znajduje się w regionie Niżny Nowogród i łączy miasta Zavolzhye i Gorodets. Moc HPP to 1513 mln kW/h, stacja jest czwartym etapem kaskady elektrowni wodnych Wołga-Kama. Dziś jest częścią koncernu energetycznego RusHydro.

Rozpoczęcie budowy

Budowa elektrowni wodnej Gorkovskaya rozpoczęła się w 1948 roku, kraj ledwo podnoszący się z wyniszczającej wojny, pilnie potrzebował zasobów energetycznych do odbudowy przemysłu. Stacja stała się poligonem doświadczalnym nowinek technicznych i odkryć. W jego budowie wzięło udział ponad 15 tysięcy osób. Środowisko miejskie, fabryki i przedsiębiorstwa przemysłowe zostały zbudowane jednocześnie z tamą. Po uruchomieniu stacji miasta Gorodets i Zavolzhye otrzymały impuls do rozwoju nie tylko produkcji przemysłowej, ale także sfery społecznej.

Podczas budowy elektrowni wodnej Gorkovskaya w Zavolzhye i Gorodets około 8,5 tysiąca prywatnych domów iponad 700 budynków rządowych z okolicznych wsi, które zostały objęte planem powodziowym. Do 1951 r. oddano do użytku 2 osiedla z pełną infrastrukturą społeczną, w tym szkoły, szpitale, domy kultury i inne obiekty.

W kwietniu 1951 roku zakończono prace przygotowawcze, rozpoczęto układanie betonu. Na pamiątkę tego wydarzenia na dnie pierwszego bloku energetycznego wmurowano tablicę pamiątkową. W październiku tego samego roku ostatecznie przyjęto projekt techniczny Gorkovskaya HPP. W 1953 r. budowano budynek elektrowni wodnej i śluzy.

Główne etapy pracy

12 sierpnia 1953 r. wykop elektrowni wodnej Gorkovskaya został całkowicie wypełniony, dwa dni później przez śluzy przepuszczono pierwsze statki. 24 sierpnia tego samego roku miało miejsce wyjątkowe wydarzenie - w ciągu zaledwie 10 godzin kanał Wołga został zablokowany. Konstruktorzy i inżynierowie zastosowali innowacyjną metodę zasypywania kanału - ciężarówki zrzucały do Wołgi duże kamienie i specjalnie odlewane bloki betonowe z wybudowanego mostu pontonowego.

Zbiornik Gorkovskaya HPP 25 października 1955 roku został wypełniony do 75 metrów. W październiku tego samego roku uruchomiono pierwszy blok hydroelektryczny, aw grudniu oddano do eksploatacji trzy kolejne bloki. Kolejne cztery maszyny hydrauliczne zostały zainstalowane i uruchomione w grudniu 1956 roku. Pełne napełnienie zbiornika do poziomu roboczego zakończono w lipcu 1957 r.

W grudniu 1959 roku moc elektrowni wodnej Gorkovskaya osiągnęła cel, który wynosi 520 MW. Stacja została oddana do stałej eksploatacji 29 listopada.1961. Obiekt otrzymał swoją obecną nazwę „Niżny Nowogród HPP” w 1991 roku.

Informacje ogólne

Wszystkie tamy elektrowni wodnej Gorkovskaya rozciągały się na ponad 18,6 km, co było absolutnym rekordem dla kraju w okresie budowy. Struktura hydrauliczna obejmuje:

• Zapora przelewowa.
• Siedem zapór ziemnych.
• Trzy tamy.
• Blokady wysyłkowe.
• Budynek Gorkiego HPP.

Projekt stacji został stworzony przez Instytut Hydroprojekt. Planowana moc elektrowni to 520 MW, w ciągu roku osiąga średnio 1,51 mld kWh. W hali turbin jest 8 bloków hydraulicznych z turbinami łopatkowymi, każdy o mocy 65 MW. Turbiny zostały wyprodukowane i dostarczone do stacji przez leningradzki zakład Electrosila.

Długość frontu ciśnieniowego rozciąga się na 13 km (Morze Gorkiego), maksymalna wysokość zapory Gorkovskaya HPP wynosi 40 metrów. Zlewnia ma długość 291 metrów, ilość przęseł składa się z 12 konstrukcji o szerokości 20 metrów.

Ułatwienia nawigacyjne

Urządzenia nawigacyjne elektrowni wodnej Gorkovskaya obejmują cztery śluzy, wylot górny i obszar wodny w dolnym biegu rzeki. Konstrukcja śluz jest dwukomorowa, każda komora to osobna konstrukcja w basenie górnym i dolnym. Dwa skrajne punkty obiektów żeglownych są oddzielone środkowym basenem, w którym znajduje się zakład naprawy statków Gorodecki, a zimą osiadają tu statki rzeczne.

Na górnej platformie tamyGorkovskaya HPP przecina dwupasmowa autostrada łącząca miasta Zavolzhye i Gorodets. Na terenie stacji ułożono tor kolejowy ze ślepym zaułkiem w maszynowni hydroelektrowni.

Operacja

Gorkovskaya HPP to jeden z największych węzłów transportowych i energetycznych. Oprócz głównego celu - dostarczania energii do regionu - budowa kompleksu hydroelektrycznego poprawiła nawigację wzdłuż Wołgi. Prace nad udoskonaleniem projektu stacji rozpoczęły się podczas jej budowy. W latach 60. komory kół agregatów hydraulicznych wyłożono stalą nierdzewną. Do 1986 roku przeprowadzono częściową przebudowę samych bloków hydroelektrycznych.

W 1991 roku Gorky HPP został przemianowany na Niżny Nowogród. Rok później elektrownia wodna uzyskała status prawny oddziału RAO JES Rosji. W 1993 roku Nizhegorodskaya HPP została zarejestrowana jako OJSC. Od grudnia 2004 roku firma znajduje się pod kontrolą RusHydro.

Wyjątkowość i wartość

Gorkovskaya HPP w Rosji stała się pionierem we wprowadzaniu wielu innowacji technicznych. Po raz pierwszy, podczas budowy kompleksu hydroelektrycznego, zastosowano wibro-zanurzenie grodzicy. Ten ruch obniżył koszty budowy o 43%.

Podczas budowy obiektu Konstantin Sevenard, który pełnił funkcję głównego inżyniera HPP, zaproponował iz powodzeniem zrealizował budowę kurtyny lodowo-ziemnej. Technologia umożliwiła ograniczenie dopływu wody do wykopu, w którym wybudowano główne konstrukcje.

Projekt został zrealizowany po raz pierwszy w Gorkovskaya HPPbudowa budynku typu dolnego, który umożliwia umieszczenie agregatów hydraulicznych w maszynowni z dostępem do konserwacji za pomocą dźwigu zewnętrznego o udźwigu 500/50 ton.

Budowa elektrowni wodnej Niżny Nowogród rozwiązała kilka pilnych problemów - produkcję niedrogiej energii ze źródeł odnawialnych, pojawienie się szlaku dalekomorskiego wzdłuż Wołgi, zdolnego do przepłynięcia statków o dużym tonażu. Zapora wodna połączyła oba brzegi rzeki, co znacznie poprawiło połączenia komunikacyjne w regionie.

Rekonstrukcja

Od 2012 roku Gorkovskaya HPP realizuje globalny program modernizacji. Projekt powinien zakończyć się w 2020 roku. W trakcie prac wymieniane są łopaty turbin transformatorowych, modernizowany jest układ sterowania bloków, wymieniany jest osprzęt suwnic.

Jednym z głównych etapów projektu jest wymiana sprzętu hydraulicznego na instalację mocniejszych maszyn. Po zakończeniu tego etapu moc operacyjna elektrowni wodnej osiągnie 560 MW. Oprócz prac przy środkach trwałych wymieniane są bramy śluz transportowych.

Muzeum

Zdjęcia hydroelektrowni Gorkovskaya, historyczne i nowoczesne, można oglądać w dużej liczbie w muzeum poświęconym budowie i rozbudowie elektrowni. Ekspozycja została otwarta w 2008 roku i wyraźnie pokazuje, jak wzrósł potencjał energetyczny kraju. Stoiska nie mniej wyczerpująco opowiadają o perspektywach i planach dalszej pracy branży.

Profesjonaliści, którzy stworzyli specjalneatmosfera w salach. Elementy wystroju imitują różne projekty elektrowni wodnej Niżny Nowogród. W halach oprócz zabytków z okresu budowy obiektu zgromadzono zdigitalizowane materiały informacyjne, które można przeglądać za pomocą paneli dotykowych.

Zelektryfikowane mapy i kunsztownie wykonane makiety przyciągają uwagę odwiedzających. Na przykład miniaturowa wystawa „Młyn wodny” jest punktem wyjścia opowieści o tym, czym jest turbina wodna i jak daleko zaszła technologia od jej prototypu.