Zmievskaya TPP, obwód charkowski

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Elektrociepłownia Zmiivska jest jednym z najpotężniejszych TPP na Ukrainie. Od jego pracy zależy zaopatrzenie w ciepło i energię w trzech regionach: Połtawa, Sumy, Charków. Moc projektowa sięga 2400 MW. Obecnie przedsiębiorstwo przechodzi zakrojoną na szeroką skalę przebudowę w celu przestawienia stacji na gaz węglowy.

Tworzenie

W 1955 r. pod Charkowem rozpoczęto budowę podstawowej państwowej elektrowni obwodowej, która stała się głównym dostawcą energii dla ośrodków przemysłowych regionu. Pierwszy blok został oddany do użytku w 1960 roku, stacja osiągnęła swoją projektową moc dopiero w 1969 roku.

Jak na ten czas moc stacji – 2400 MW – była rekordowa. Przez długi czas Zmievskaya TPP była jednym z okrętów flagowych energetyki ZSRR. Do 1979 r. wytworzono 200 miliardów kilowatów, a 9 lutego 2006 r. osiągnięto poprzeczkę 500 miliardów kilowatów. A dziś trudno przecenić znaczenie elektrowni cieplnych. Jest jedną z 5 największych firm produkujących energię na Ukrainie.

Rozwój

Wł. Zmievskaya TPP wprowadziła najbardziej zaawansowane technologie w branży. Pierwszy blok czołowy umożliwił wytworzenie 200 MW, co było europejskim rekordem. Również po raz pierwszy w kraju zmodernizowano blok pyłowy, zwiększając moc do 275 MW. Równolegle wprowadzono system ACS (automatycznego sterowania), który umożliwia zdalne sterowanie każdym procesem technologicznym: od momentu uruchomienia do całkowitego zatrzymania. W przeciwieństwie do podobnych branż, elektrociepłownia Zmievskaya nie ma znaczącego wpływu na środowisko dzięki instalacji najnowocześniejszych systemów filtracji i oczyszczalni.

THP umożliwia stosowanie jako paliwa węgla antracytu, oleju opałowego i gazu. Ale to antracyt wydobywany w okolicy, w Donbasie, jest głównym surowcem. W odległości kilometra od stacji powstała osada energetyków Komsomolskoje, licząca ponad 17 500 osób.

Problemy i rozwiązania

Konflikt w Donbasie doprowadził do katastrofalnego niedoboru antracytu, który jest głównym paliwem dla Zmievskaya TPP. Zgodnie z normami technologicznymi węgli gazowych nie można wlewać do kotłów bez zmian konstrukcyjnych. Antracyty zasadniczo różnią się od węgli z grupy gazowej. Stosując metodę spalania pyłowego, standardy bezpieczeństwa dla nich są zupełnie inne.

Antracyty to trudnopalne surowce o niskiej reaktywności. Wręcz przeciwnie, węgiel gazowy ma jakościowo różne warunki zapłonu. Jeśli zostanie spalony, istnieje ryzyko pożaru i wybuchu w układach paliwowych.przygotowanie.

Rozwiązanie problemu polega na kosztownej renowacji kotłów i urządzeń. Od marca 2017 r. Elektrociepłownia Zmievskaya (Charków) wycofuje z eksploatacji i demontuje wyposażenie 2. bloku. W niedalekiej przyszłości rozpocznie się również demontaż sprzętu w Bloku 5. Realizowany jest projekt przeniesienia bloków energetycznych elektrociepłowni na spalanie węgli grupy gazowej „DG” i „G” zamiast antracytu.

Opcja przebudowy wymagała osobnego obliczenia wielkości wymiany komponentów i części kotłów (wyprodukowanych w latach 60-tych w zakładach RSFSR) oraz oszacowania kosztów środków do prac nad nowymi materiałami wybuchowymi i palnymi paliwo.

Plany modernizacji

Ukraińskie elektrownie cieplne i elektrociepłownie rocznie zużywają około 9 milionów ton antracytu. Ponowne wyposażenie tylko dwóch kotłów TP-100 o mocy 200-300 MW w TPP Żmiewskaja pozwoli zastąpić około 1 mln ton antracytu grupą gazową węgla. Zgodnie z projektem uruchomienie przebudowanego bloku nr 2 zaplanowano na 1 września 2017 r., a 15 października 2017 r. na 5th.

Wdrożenie innowacyjnego projektu przyczynia się do:

• Poprawa niezawodności jednolitego systemu energetycznego Ukrainy.
• Zdywersyfikuj i zmniejsz zależność od przerw w dostawach.
• Stymulowanie produkcji przemysłowej poprzez przyciąganie ukraińskich producentów i wykonawców do wykonywania prac technologicznych związanych z ponownym wyposażeniem jednostek kotłowych.

W tej chwili PJSC "Centrenergo" i wszyscy wykonawcy opracowali niezbędnedokumentacja przekazania bloków nr 2 i nr 5 do spalania węgla gatunku „G”. Kotłownia mechaniczna w Charkowie wyprodukowała oddzielne jednostki dla kotłów, których łączna masa sięga 540 t. Projekt urządzeń do dostarczania, magazynowania i odbioru węgla został wykonany przez Instytut Charkowski "TEP-SOYUZ". Zakończono również projektowanie zmian konstrukcyjnych w konstrukcji i zatwierdzono środki przeciwpożarowe.