Standardy rachunkowości. Ustawa federalna „O rachunkowości”

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Prace nad stworzeniem standardów rachunkowości w Rosji rozpoczęły się w 2015 roku. Następnie Ministerstwo Finansów zatwierdziło program ich rozwoju rozporządzeniem nr 64n. Do 2016 roku prace zostały zakończone. Obecnie program obejmuje 29 standardów rachunkowości. Zgodnie z zarządzeniem departamentu powinny one wejść w życie etapami od 1 stycznia 2018 r. Wdrożenie w życie powinno zakończyć się do 2020 r. Jednocześnie nastąpią zmiany w obowiązujących przepisach, Regulaminach rachunkowości i sprawozdawczości oraz inne dokumenty regulacyjne.

Organizacje sektora publicznego

Specjalne standardy rachunkowości zostały opracowane dla tych podmiotów. Wszystkie one są zjednoczone w „Podstawach Konceptualnych Rachunkowości i Sprawozdawczości”. Ten dokument zabezpiecza:

• Kluczowe sposoby prowadzenia ewidencji.
• Przedmioty księgowe, zasady ich rozpoznawania, wycena.
• Ogólna procedura tworzenia informacji odzwierciedlona w raportowaniu, jakościowa charakterystyka informacji.
• Wytyczne dotyczące dokumentacji.
• Podstawowe wymagania dotyczące inwentaryzacji pasywów i aktywów.

Jednostki sektora publicznego są zobowiązane do stosowania tych standardów rachunkowości od 1 stycznia. 2018. Jednocześnie sprawozdawczość za 2017 rok jest tworzona według dotychczasowych zasad.

Co pozostaje bez zmian?

Standardy rachunkowości dla organizacji sektora publicznego zawierają odrębne postanowienia zawarte w paragrafie 1 Instrukcji nr 157n. W szczególności niezmienione pozostały:

• Koło tematów rachunkowości.
• Zasady tworzenia planu kont.
• Metody rachunkowości (naliczanie, podwójne księgowanie, ujmowanie wydatków i dochodów).
• Wymagania dotyczące przygotowania i przechowywania podstawowej dokumentacji i rejestrów.
• Przepływ dokumentów.
• Wymagania dotyczące inwentaryzacji pasywów i aktywów.

Poprawa sformułowań

Niektóre zasady są określone w nowych standardach i ustawie federalnej „O rachunkowości” wyraźniej niż w istniejących instrukcjach. Chodzi w szczególności o założenie pewności czasowej. Oznacza to, że rozpoznanie przedmiotów dokonywane jest w okresie, w którym miały miejsce fakty działalności gospodarczej przedsiębiorstwa, w wyniku których powstały lub uległy zmianie, niezależnie od umorzenia lub otrzymania pieniędzy.

Ponadto definicja istotnych informacji otrzymała jaśniejsze sformułowanie. Dane są rozpoznawanejako takie, jeśli ich pominięcie lub zniekształcenie może wpłynąć na decyzję założycieli lub innych zainteresowanych stron, którą podejmują na podstawie informacji z dokumentów księgowych. Istotność informacji zależy od poziomu wpływu jej braku lub wprowadzenia w błąd. Nie ma jednego ilościowego kryterium oceny tego wskaźnika. W związku z tym stopień istotności ustalany jest w każdym przypadku indywidualnie.

Klasyfikacja raportowania

Normy dla organizacji sektora publicznego zawierają pewne zapisy z pierwszych rozdziałów Instrukcji zatwierdzonych zarządzeniami Ministerstwa Finansów nr 33n i 191n. Określają listę podmiotów sprawozdawczych, zasady audytu biurowego, wprowadzają korekty do informacji zawartych w ustawie federalnej „O rachunkowości”.

Ponadto ustalona jest klasyfikacja sprawozdawczości. Zgodnie ze standardem rachunkowości dzieli się na:

• Ogólne i skonsolidowane (według stopnia uogólnienia danych i kolejności ich tworzenia).
• Cel ogólny i specjalny (według stopnia ujawnienia).

Ta klasyfikacja jest również zdefiniowana w obowiązujących przepisach. Jednak Norma zawiera jej pełny opis.

Obiekty księgowe

Nowy Standard Rachunkowości dla podmiotów sektora publicznego zawiera definicje zobowiązań, aktywów (w tym netto), kosztów, dochodów.

Zasób jest własnością (w tym środki pieniężne i niepieniężne):

• Należy do instytucji lub przez nią używa.
• Kontrolowane w wyniku transakcji biznesowych.
• Posiadają użyteczny potencjał i mogą przynosić korzyści ekonomiczne.

Nowe terminy są używane w charakterystyce zasobów. Jednym z tych pojęć jest użyteczny potencjał. Uważa się, że składnik aktywów nadaje się do wykorzystania w działalności organizacji, do wymiany, spłaty zobowiązań. Jednocześnie eksploatacji mienia nie zawsze musi towarzyszyć otrzymanie pieniędzy. W odniesieniu do zasobu wystarczy, że służy on realizacji celów i celów organizacji. W związku z tym przedmiot ma pewne cechy konsumenckie.

Przyszłe korzyści ekonomiczne to środki pieniężne lub ich ekwiwalenty generowane w wyniku użytkowania składnika aktywów. Na przykład mogą to być opłaty za czynsz.

Istnienie kontroli nad aktywem przez instytucję wskazuje na prawo organizacji do korzystania z obiektu (w tym czasowego) w celu uzyskania przyszłych korzyści ekonomicznych lub użytecznego potencjału, możliwość uregulowania lub wykluczenia dostępu do niego osób trzecich.

Międzynarodowe Standardy Rachunkowości

Aby zapewnić jednolitość rozpoznawania, oceny i ujawniania informacji o transakcjach finansowych i gospodarczych na rynku światowym, opracowano MSSF. Międzynarodowe Standardy Rachunkowości zapewniają porównywalność dokumentacji finansowej pomiędzy przedsiębiorstwami oraz dostępność informacji dla użytkowników zewnętrznych.

MSSF może znacząco obniżyć koszty podmiotów gospodarczych przy sporządzaniu raportów. Jest to szczególnie ważne dla firm posiadających rozbudowaną sieć przedstawicielstw w różnych krajach. Jednocześnie przedsiębiorstwa stosujące międzynarodowe standardy znacznie obniżają koszt pozyskiwania kapitału.

Wartość rynkowa kapitału zależy od ryzyka i perspektyw zwrotu. Niektóre ryzyka są zdeterminowane specyfiką przedsiębiorstwa. Wiele z nich wiąże się jednak z brakiem informacji o efektywności inwestycji kapitałowych. Powodem tego jest brak znormalizowanej sprawozdawczości. MSSF rozwiązuje ten problem. Dlatego wiele krajów stara się wprowadzać do swojej praktyki międzynarodowe standardy.

Otwartość informacji przyciąga więcej inwestorów. Oni z kolei są skłonni osiągać mniejsze zyski, zdając sobie sprawę, że większa przejrzystość danych zapewnia znaczne zmniejszenie ryzyka.