Pszenica miękka: opis, uprawa, zastosowanie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Odmiany pszenicy miękkiej są odmianą jednorocznych roślin zielnych. Najczęstsze rodziny zbóż i bluegrass. Pierwsze okazy pszenicy miękkiej znaleziono tysiące lat temu na terenie dzisiejszej Turcji. Obecnie to zboże jest wykorzystywane głównie do wyrobów piekarniczych, chociaż istnieją inne sposoby wykorzystania tego produktu rolnego. Warunki, w których uprawia się pszenicę miękką, nie mają wysokich wymagań klimatycznych, więc jest to dość powszechne w Rosji.

Opis zakładu

Pszenica osiąga wysokość 100 cm, podczas gdy średnia waha się między 60-80 cm. We wczesnych stadiach węzły rośliny są nagie lub owłosione, a źdźbło wewnątrz jest puste i cienkie. Liście osiągają szerokość 16 mm, nabierając twardości w procesie wzrostu. Właściwie o jej nazwie zadecydowały kłosy pszeniczne - ich miękka struktura nie jest krucha, ale charakteryzuje się elastycznością. Na styku uszu drugiego rzędu z osią centralną nie ma kępek włosów.

W górnej części kwiatostanu odstępy od sąsiednich kłosków wynoszą średnio -7 mm. Jednocześnie uszy mają w przybliżeniu takie same parametry długości i szerokości. Wagi, w którychkłosy pszenicy są osadzone, mają około 10 mm długości, a na końcu mają ostry kil. Jest to krótki czubek skierowany na zewnątrz - rodzaj urządzenia ochronnego dla rośliny.

Gdzie jest uprawiany?

Na liście najsłynniejszych upraw zbożowych ten konkretny gatunek jest rekordzistą pod względem powierzchni zajmowanej na świecie. Rozprzestrzenianiu się sprzyjały mało wymagające warunki glebowe i klimatyczne, w których kultura może rosnąć. Jednak niektóre odmiany nadal mają pewne ograniczenia. Na przykład pszenica jara rozwija się optymalnie w warunkach od 25 do 40 °. Są to tak zwane regiony pszeniczne, w których przeważają strefy rolnicze o korzystnym klimacie.

Jeśli mówimy o konkretnych terytoriach, będzie to Europa i Australia. W przypadku regionów europejskich możemy mówić o uprawie w stepach i strefach leśno-stepowych. Australijscy rolnicy kierują się także organizacją pól pszenicy w przestrzeniach stepowych. Kultura ta jest również szeroko rozpowszechniona w Ameryce Północnej i Południowej, gdzie jest uprawiana na preriach i pampasach. Nie pozbawiaj tej rośliny uwagi i rosyjskich rolników. Świadczy o tym plon pszenicy, który wynosi średnio 26-28 c/ha na sezon.

Podstawowa klasyfikacja pszenicy miękkiej

Główną cechą pszenicy jest jej zdolność do tworzenia glutenu. To od tej właściwości zależy charakterystyka produktów piekarniczych. Pszenica po pierwotnym przetworzeniu jest wysyłana do produkcji makaronów, zbóż iskrobia. W celu określenia przydatności plonu do określonych potrzeb wprowadzono główną klasyfikację pszenicy w oparciu o zawartość białka i glutenu oraz jego jakość. Zgodnie z całością cech typowego składu, a także obecnością zanieczyszczeń, pszenica miękka jest podzielona na pięć kategorii. Jednocześnie pszenica durum nadal przoduje pod względem glutenu, ale jej uprawa wymaga przestrzegania bardziej rygorystycznych warunków rolno-klimatycznych, a to nie jest możliwe we wszystkich regionach.

Klasyfikacja według jakości mąki

Określenie mocy mąki opiera się na dwóch głównych wskaźnikach - aktywności enzymatycznej i jakości glutenu. Istnieją trzy klasy różniące się sumą wskaźników tych właściwości. Pierwszą klasę reprezentuje pszenica mocna, która wyróżnia się wysoką zawartością białka, elastycznym i elastycznym glutenem oraz wyraźną szklistością. Z mąki wyprodukowanej na bazie takich ziaren uzyskuje się chleb porowaty i obszerny. Podobnie jak pszenica durum, ta baza chlebowa może poprawić słabe ziarna. Drugą grupę reprezentują ziarna średniej mocy, które po prostu nie mogą działać jako modyfikatory słabej pszenicy, ale mają optymalne właściwości do wyrobu wyrobów piekarniczych. Trzecią kategorią jest pszenica słaba, która ma najniższe właściwości wypiekowe. Wytwarza pieczywo małych rozmiarów, które charakteryzują się grubą porowatością. W miękkiej słabej pszenicy z reguły jest minimalna ilość glutenu i białka. Taka mąka jest używana do produkcji wyrobów cukierniczych.

Wzrost

W Rosji uprawia się zarówno pszenicę ozimą, jak i jarą. Jednocześnie udział odmian miękkich wynosi około 95%. Około 45% tej części to pszenica ozima, która jest uprawiana głównie w regionach południowych i centralnych. Takie odmiany lepiej się ukorzeniają, ponieważ są odporne na mróz. Wytrzymują do -35 stopni. Jednak bezśnieżne zimy są szkodliwe dla takiej pszenicy.

W przypadku wszystkich odmian żyzność gleby i wilgotność mają ogromne znaczenie. Rośliny ozime wymagają odpowiedniej wilgotności podczas kiełkowania. Lepiej radzą sobie z suszą niż pszenica jara. Wapnowanie stosuje się jako dodatkowy opatrunek wierzchni - z reguły tę metodę nawozową stosuje się na glebach o wysokiej kwasowości. Jeśli chodzi o czas siewu, pszenica ozima powinna mieć czas na kiełkowanie do czasu nadejścia mrozu - tak kierują się doświadczeni agronomowie. W warunkach suszy uprawia się również walcowanie. Wiosną do gleby dodaje się mocznik i saletrę, ale tylko wtedy, gdy ziemia jest zubożona w azot.

Właściwości mielenia pszenicy

Proces szlifowania wymaga podłączenia specjalnych maszyn, które zużywają określoną ilość energii podczas pracy. W zależności od włożonego wysiłku określa się przemiał ziarna mąki. Otrzymuje się ją na podstawie kilku cech kultury, w tym czasu mielenia, stopnia rozdrobnienia, zużycia energii itp. Uwzględniane są również cechy pośrednie.cechy, w tym równość, charakter i zawartość popiołu. Natura jest wskaźnikiem masy objętości ziarna, którą można wyrazić w litrach. Im niższa ta wartość, tym mniejsza objętość mąki. Pszenica miękka charakteryzuje się również równomiernością, co w istocie oznacza parametry ziarna. Ziarna średniej wielkości o odpowiedniej formie przyczyniają się do wydajniejszego i wysokiej jakości mielenia.

Właściwości odżywcze ziaren

Ziarna kłosa zawierają wiele przydatnych składników, w tym tłuszcze z białkami, węglowodany i minerały. Szczególnie odżywczy jest gluten, którego zawartość wyróżnia najcenniejsze odmiany pszenicy. Jest to gumopodobna masa wytwarzana z drobno zmielonych ziaren. Proces technologiczny polega na myciu go wodą, czego efektem jest wysokie stężenie składników białkowych w postaci gluteniny i gliadyny. Ponadto przetworzona pszenica miękka może zawierać skrobię, a także błonnik i tłuszcz w niewielkich ilościach. Elementy białkowe stanowią 80%, a skrobia zajmuje około 20% glutenu.

Aplikacja

Najczęściej ta pszenica jest używana jako zboże do produkcji wyrobów piekarniczych. Z tej uprawy, znanej jako piwo pszeniczne, wytwarzany jest również słód. Wykorzystywane są również produkty uboczne - np. resztki otrębów po wymłóceniu, które można wykorzystać w żywieniu zwierząt gospodarskich. Miękkie odmiany pszenicy wykorzystywane są również do przemysłowej produkcji skrobi i bioetanolu. Jednak te branże nie sąnajważniejsze, jeśli chodzi o wykorzystanie surowców pszennych. Przynajmniej istnieje sporo zbóż, które są bardziej powszechne na obszarach produkcji przemysłowej. Pszenica jest nadal bardziej skoncentrowana na segmencie spożywczym.

Wniosek

Powszechnemu wykorzystaniu pszenicy sprzyjała jej bezpretensjonalność w stosunku do warunków rolno-klimatycznych oraz optymalne właściwości mielenia mąki, które umożliwiają uzyskanie wysokiej jakości produktów piekarniczych podczas przetwarzania. Pod tym względem pszenica miękka jest najbardziej dochodowym surowcem dla przemysłu spożywczego. Ugruntowana praktyka rolnicza wysuwa na pierwszy plan odmiany wiosenne jako najbardziej odpowiednie do uprawy w klimacie rosyjskim. Ale także zboża ozime mają znaczny udział w ogólnej powierzchni upraw. Pszenica ta nadaje się do uprawy w mniej sprzyjających warunkach, dlatego jest wykorzystywana głównie w północnych regionach kraju.