Księgowanie kosztów sprzedaży. Rachunkowość analityczna na koncie 44

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Jednym z kluczowych wskaźników w analizie działalności finansowej i ekonomicznej przedsiębiorstwa handlowego jest wysokość kosztów sprzedaży. Są to koszty związane z tworzeniem i sprzedażą produktów. Przyjrzyjmy się, jak rozliczane są koszty sprzedaży.

Rachunkowość finansowa: znaczenie

Dziś zarządzanie kosztami jest jednym z głównych zadań przedsiębiorstwa. Jego realizacja zależy głównie od organizacji księgowości. Wynika to z faktu, że to właśnie w raportowaniu podsumowuje się większość informacji o kosztach niezbędnych do podjęcia właściwych decyzji. Jednym z kluczowych obszarów w działalności zarządczej jest rozliczanie i analiza kosztów sprzedaży. Wycena kosztów pozwala określić ich wykonalność i efektywność, sprawdzić jakość pracy, zaplanować dochody, ustalić ceny i tak dalej.

Charakterystyka kosztów

Koszty sprzedaży obejmują koszty związane ze sprzedażą produktów, płacone przez dostawcę, a także związane z edukacjąkoszt. Zwróćmy się do prawa. Zgodnie z art. 252 Ordynacji podatkowej koszty są ekonomicznie uzasadnionymi wskaźnikami wyrażonymi w gotówce i udokumentowanymi. Wydatki będą uważane za koszty, jeżeli zostaną poniesione na prowadzenie działalności, której celem jest osiągnięcie zysku. W zależności od kierunku przedsiębiorstwa koszty dzieli się na kilka kategorii. W szczególności alokują koszty produkcji, sprzedaży i koszty nieoperacyjne.

Odbicie w raportowaniu

Aby podsumować informacje, istnieje specjalne konto kosztów sprzedaży. Może wyświetlać informacje o kosztach:

1. Do transportu produktów.
2. Płace.
3. Wynajem.
4. Konserwacja konstrukcji, pomieszczeń, budynków, inwentarza.
5. Przechowywanie i finalizacja produktów.
6. Reklama.
7. Reprezentacja i inne podobne usługi.

Wszystkie te koszty są przelewane na konto 44. Można na nim otwierać dodatkowe artykuły. Zwróćmy uwagę na niektóre z nich:

• 44.1 - subkonto przeznaczone do podsumowania informacji o wydatkach handlowych, które nie są bezpośrednio związane z operacjami sprzedaży produktów.
• 44.2 to pozycja stworzona w celu zbierania danych kosztowych związanych z procesem wdrożenia. W szczególności mówimy o kosztach wynagrodzeń, świadczeń socjalnych, amortyzacji i tak dalej.
• 44.3 – subkonto, które uwzględnia kwoty odpisane w koszt własny. Ten artykuł jest wymagany dlazastosowanie metody dystrybucji częściowej.

Wszystkie te subkonta należą do pierwszego poziomu. W razie potrzeby księgowy może otworzyć dodatkowe artykuły. Subkonta poziomu 2 zapewniają bardziej szczegółowe odzwierciedlenie niektórych rodzajów wydatków.

Szczegóły debetowe

Konto 44 (do obciążenia) przenosi kwotę wydatków poniesionych przez przedsiębiorstwo w związku z realizacją prac, produktów, usług. Ich odpis dokonywany jest na koncie D-t. 90. Jeżeli jest częściowy, to w przedsiębiorstwach prowadzących działalność handlową koszty transportu podlegają dystrybucji. Wszelkie inne koszty związane ze sprzedażą obciążają co miesiąc koszt sprzedanych towarów. W przedsiębiorstwach zajmujących się skupem i przetwórstwem produktów rolnych rozliczanie kosztów sprzedaży obejmuje podsumowanie informacji o kosztach:

1. Do konserwacji specjalistycznych przedmiotów, a także inwentarza żywego i drobiu w bazach.
2. Ogólne koszty zakupu.
3. Inne wydatki.

W przypadku częściowego odpisu, podziałowi podlegają również:

1. W przedsiębiorstwach zajmujących się przemysłową i inną działalnością produkcyjną, koszty transportu i pakowania.
2. W organizacjach zajmujących się przetwarzaniem / zbiorem produktów rolnych - w ciężar rachunku. 15 lub 11 (odpowiednio koszt przygotowania surowców i żywca/drobiu).

Nuance

W instrukcji korzystania z planu kontwskazuje się, że u sprzedawców detalicznych, którzy biorą pod uwagę towary w cenach sprzedaży, zgodnie z rachunkiem K-tu. 90 pokazują cenę sprzedaży produktów. Odpowiadają temu artykuły podsumowujące informacje o gotówce i rozliczeniach. Debetem 90 odzwierciedla wartość księgową towarów. Koresponduje z nim. 41. Jednocześnie dokonuje się odwrócenia kwot rabatów, które dotyczą sprzedanych produktów. Konto przeciwstawne to sc. 41.

Składniki kosztów

Podczas rozliczania kosztów sprzedaży należy wziąć pod uwagę listę składników kosztów. W PBU 10/99, a także w przepisie o składzie kosztów wskazano następujące składniki:

1. Koszty materiałowe.
2. Wydatki na wynagrodzenia.
3. Odliczenia na potrzeby społeczne.
4. Amortyzacja.
5. Inne wydatki.

Dla celów zarządczych księgowanie kosztów jest zorganizowane według pozycji. Lista tych ostatnich jest ustalana przez przedsiębiorstwo niezależnie.

Wynagrodzenia

Jak uważają niektórzy eksperci, przy rozliczaniu kosztów sprzedaży profesjonaliści powinni zwracać szczególną uwagę na koszty wynagrodzeń. Wynika to z niejednorodności tych kosztów. Podział wynagrodzenia:

1. Na widokach - dodatkowe i główne.
2. Elementy - praca na akord, czas, premie, zwrot przestojów itd.

Poza tym wynagrodzenie zależy od składu personelu. Pracownicy mogą pracować w pełnym lub niepełnym wymiarze godzin na podstawie umów kontraktowych. Istnieje również podział na kategorie: pracownicy, pracownicy.

Klasyfikacja kosztów

Podział dokonywany jest w zależności od sposobu ujęcia kosztów w kosztach własnych. Koszty bezpośrednie to takie, które można od razu przypisać do konkretnego rodzaju produktu zgodnie z podstawową dokumentacją. Koszty pośrednie rozkłada się według metody wybranej przez przedsiębiorstwo. Zgodnie z art. 318 Ordynacji podatkowej organizacja samodzielnie klasyfikuje koszty. Korzystne jest uznanie wszystkich kosztów za pośrednie. W takim przypadku przy obliczaniu podatku zostanie dokonany jednorazowy odpis kwoty. Przy rozliczaniu kosztów sprzedaży specjaliści wykorzystują ich klasyfikację do planowania i podejmowania decyzji. Polega na podziale na istotne (te, które są brane pod uwagę) i nieistotne. Klasyfikacja ta jest niezbędna do określenia ceny sprzedaży, podjęcia decyzji o zwiększeniu wolumenu sprzedaży, rozwiązaniu segmentu rynku.

Koszty stałe i zmienne

Ten podział ma specjalne znaczenie. Opiera się na zachowaniu kosztów - charakterze ich zmiany w zależności od intensywności działalności gospodarczej. Koszty stałe w ich wysokości pozostają bez zmian. Ich tempo nie zależy od poziomu aktywności. Koszty stałe dzielą się na 3 kategorie:

1. Całkowicie bez zmian. Są możliwe nawet w przypadku, gdy przedsiębiorstwo nie prowadzi działalności. Na przykład może to być wynajem.
2. Stałe koszty obsługi operacji. Są przeprowadzanetylko w trakcie funkcjonowania przedsiębiorstwa. Na przykład obejmują opłatę za energię elektryczną, pensje personelu.
3. Warunkowo stałe koszty. Nie zmieniają się, dopóki nie zostanie osiągnięta określona wielkość sprzedaży. Zmiana następuje, gdy przedsiębiorstwo zaczyna kupować nowy sprzęt, budować warsztaty itd.

Koszty zmienne zmieniają się proporcjonalnie do intensywności prowadzonej działalności. Jednak po przeliczeniu na jednostkę produktu będą one stałe. Koszty bezpośrednie są zawsze zmienne. Rozliczając koszty sprzedaży można zauważyć, że koszty magazynowania produktów, opakowań zmieniają się wraz ze spadkiem/wzrostem wolumenu sprzedaży. W związku z tym część kosztów sprzedaży można również zaklasyfikować jako zmienną.

Podział kosztów

Jeśli organizacja rejestruje koszty sprzedaży gotowych produktów, klasyfikując je jako stałe, to na koniec okresu sprawozdawczego są one w całości odpisywane na konto. 90. Podział kosztów pomiędzy rodzaje produktów, usług, robót odbywa się proporcjonalnie:

1. Wielkość sprzedaży.
2. Koszty sprzedanych towarów.
3. Przychody ze sprzedaży.

Jeżeli przy rozliczaniu kosztów sprzedaży towarów specjaliści dokonali częściowego odpisu, to, jak wspomniano powyżej, rozkładają się koszty transportu i pakowania. Koszty te są bezpośrednio uwzględnione w kosztach odpowiednich kategorii produktów. Jeśli nie można tego zrobić, tokoszty można rozdzielić między niektóre rodzaje sprzedawanych produktów proporcjonalnie do kosztów, wolumenu lub przychodów.

Koszty transportu

Usługi transportowe świadczone przez pośrednika są przypisane do subkonta 44.2. Na koniec okresu sprawozdawczego artykuł jest zamknięty. W przypadku niepełnej sprzedaży produktów koszty transportu są częściowo odpisywane. Aby określić kwotę, musisz określić wysokość kosztów pozostałych produktów. Odbywa się to w następujący sposób:

1. Obliczana jest kwota kosztów transportu, która przypada na saldo towarów na początku i na końcu okresu (R tr. bieżące + R tr. n.).
2. Określa się wskaźnik sprzedanych i pozostałych produktów w miesiącu sprawozdawczym.
3. Obliczany jest średni procent kosztów transportu do całkowitego kosztu towarów - stosunek pierwszego wskaźnika do drugiego.
4. Kwota salda produktów na koniec miesiąca jest mnożona przez %.
5. Kwota do odpisania jest określona.

Powyższe elementy można połączyć w formułę:

Rtr. k \u003d Sktov x ((Rtr. prąd + Rtr. n.): (Sktov + Obkp)), w którym:

• saldo końcowe 41 (cena niesprzedanych przedmiotów) - Sktov;
• bieżące koszty transportu w okresie sprawozdawczym - Rtr. bieżący;
• wysokość kosztów transportu przypadająca na saldo produktów na początku miesiąca - Rtr. n.;
• obroty na koncie K-tu. 90 (Wolumen sprzedanych produktów) – Obkp.

Pozostałe koszty są przenoszone do Dt c. 90. Koszty usług transportowych świadczonych przez pośredników, które stanowią niesprzedane produkty, pozostają na poziomie 44.rachunek. Przechodzą do następnego okresu.

Dodatkowe

Aby zapewnić efektywne zarządzanie, zdaniem wielu ekspertów, wskazane jest prowadzenie ewidencji kosztów sprzedaży produktów przez centra odpowiedzialności. Umożliwi to organizacji przekształcenie całego systemu raportowania tak, aby przychody i koszty były akumulowane i odzwierciedlane w dokumentacji na określonych poziomach. Innymi słowy, każda jednostka biznesowa będzie obciążona tylko tymi kosztami i przychodami, które kontroluje i za które jest odpowiedzialna.