Brązowy kolor konia: opis, historia, cechy i ciekawe fakty

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Wielu uważa konie za najpiękniejsze i najszlachetniejsze ze zwierząt. Interakcja człowieka z nimi jest znana od niepamiętnych czasów. Konie o nietypowych kolorach zawsze były wysoko cenione wśród znawców i zwykłych amatorów. Jednym z dość niezwykłych i uderzających przedstawicieli tego gatunku można nazwać konie z buckskin. Głównym genem nadającym ten kolor jest gen Cremello lub Crr.

Pochodzenie nazwy

W języku rosyjskim występuje spółgłoska „adamaszek”, często kojarzona z tą konkretną rasą. Podobieństwo z nazwą skafandra przywodzi na myśl wojownicze konie, utożsamiane ze stalą adamaszkową. Jednak prawdziwe korzenie pochodzenia nazwy są zupełnie inne. W szczególności „bulan” lub „bolan” jest tłumaczone jako jeleń lub łoś. Podobną nazwę nadano garniturowi ze względu na dość podobny kolor. Ponadto istnieje inna opinia, że powodem wyboru imienia stał się ciemny kolor koni tej rasy bez widocznych „jabłek” na ciele. W tym drugim przypadku pochodzenie pochodzi od czasownika „bolanmak”, co oznacza „zaciemnić”lub „pochmurnie”.

Kochankowie nazywają ten garnitur słonecznym lub złotym. Dostojność i smukłość koni podkreśla kontrast między kolorem nóg a grzywą. Rasy koni z koźlej skóry to głównie konie. Należą do nich Karabach, Don, Budenov i Achał-Teke. Budowa koni jest prawie zawsze lekka.

Historia występowania

Takie konie zawsze były uważane za „szlachetne”, niezależnie od okresu. Na głowie, szyi, ramionach, plecach i zadzie wydaje się, że na jasnożółtym tle pojawia się specjalny wzór wysypki węglowej. Wygląd zwierząt tego stroju był szczególnie szlachetny i doceniany w wyższych kręgach. Pierwsze wzmianki można znaleźć w zachowanych dokumentach dotyczących miasta Nysa, które było stolicą Partii. Mówi, że „wszystkie konie były żółte”.

Europejskie notatki i opisy koloru końskiej skóry koni w historii należy przypisać okresowi od XV do XVIII wieku. Zwłaszcza w epoce baroku szlachcice woleli jeździć na takich koniach na równi ze słowikami. Następnie bogaci ludzie zwrócili uwagę na ciemniejsze rasy, ponieważ te ostatnie uważano za najsilniejsze i najtrwalsze.

W różnych zapisach wielu narodów wspominano, że umaszczenie koni bezpośrednio wpływało na ich temperament i usposobienie. Tak więc lżejsze rasy były spokojne, czerwone wyróżniały się nerwowością i zapałem, a czarne konie miały charakter niespokojny i złośliwy. Indianie starożytnych plemion w pewnym momencie zaczęli nazywać wszystkie konie słowem „bulan”.

Główne odmiany

Ogólny kolor zwierząt może być inny. Łącznie wyróżnia się pięć głównych opcji dla końskiego ubioru z koźlęcej skóry, przedstawionych na poniższej liście.

1. Ciemny kolor. Zwykle łączy się z jabłkami rozrzuconymi losowo po ciele, czyli plamami o jasnych kolorach. Kolor bazowy może być od ciemnego piasku do żółto-brązowego, a niektóre konie mają ciemną szatę.
2. Jasny kolor. Tutaj zakres dopuszczalnych tonów waha się od jasnożółtego do jasnego piasku. W niektórych przypadkach głowa jest zauważalnie ciemniejsza niż reszta ciała. Na grzywie i ogonie może występować kontrastująca jasna sierść. Nogi są w większości reprezentowane przez ciemne odcienie.
3. W jabłkach. Ogólny charakter maści jest lekki, ale na ciele często pojawiają się czarne, ozdobne wzory, które tworzą niepowtarzalną kombinację kolorów dla każdego konia. Staw skokowy w tym przypadku nie jest granicą, na której kończy się czarny kolor nóg. Głowa i kończyny dolne często mają blond włosy.
4. Srebrny. Płaszcz najczęściej wykonywany jest w ciemnych kolorach. Warto zauważyć, że srebrno-beżowy kolor konia nie zawsze jest łatwy do rozpoznania, ponieważ srebrny kolor może pojawiać się dopiero z biegiem lat. Nawet eksperci prawie nigdy nie potrafią zidentyfikować ogierów tego umaszczenia.
5. Bulans w złocie. Ta nazwa jest nadawana koniom o jasnożółtym, przyciągającym wzrok kolorze. Złoty odcień prezentuje się bardzo efektownie, więc konie go noszące nie są wykorzystywane w zwykłej pracy czy na wyścigach. Zwykle,takie konie są końmi pokazowymi i kosztują dużo pieniędzy. Bardzo popularny i poszukiwany na Bliskim Wschodzie.

Profesjonalny opis

Ciekawostką jest to, że ten garnitur nie jest głównym i nie został oficjalnie uwzględniony na odpowiedniej liście. Współczesna klasyfikacja uważa konie rogacza za jedną z odgałęzień koni gniadych. Główną cechą wyróżniającą w tym przypadku można uznać równomierny piaskowy kolor na całym ciele i głowie. Opis brązowego konia wskazuje również, że dopuszczalna gama kolorów waha się od bogatego koniaku do złotego lub ziemistego.

Jednocześnie istnieją inne charakterystyczne cechy takich koni. W szczególności kolor na przednich i tylnych kończynach powinien być czarny. Ten sam kolor dominuje na ogonie i grzywie konia. Należy zauważyć, że w przypadku kończyn przednich czarne zabarwienie z reguły rozciąga się do stawów nadgarstka, a dla tylnych - do stawów skokowych. Dozwolony jest wariant z kontynuacją odpowiednio przedramion i łydek. Jeśli w skórze dominuje ciemna pigmentacja, oczy mogą być zupełnie inne - od jasnego bursztynu do głębokiego brązu. W szczególności wspomniano, że ciemne włosy zewnętrzne nie są uważane za wadę.

Inne funkcje

W innych opisach tego ubioru czasami pojawia się szereg dodatkowych wskaźników wskazujących, że koń należy do koźlej skóry. Na przykład jest coś takiego jakpas biegnący wzdłuż całego grzbietu konia. W tej rasie koni ma kolor czarno-brązowy. Ponadto istnieją inne cechy i opisy koni z buckskin. Niektóre konie mają bardzo wydatne skrzydła, prezentowane w postaci rozmytych poprzecznych pasów ciemnego odcienia. Te elementy można znaleźć na ramionach zwierzęcia.

Eksperci radzą przyjrzeć się uszom konia. Ta część ciała powinna mieć wyraźny czarny kolor. Niektóre odmiany stroju mają tzw. szron, czyli białe lub białawe kosmyki włosów na ogonie i grzywie. Najbardziej poszukiwane przez kolekcjonerów konie żółto-złote mogą mieć nieco blasku, a także mieć dość jasne bursztynowe oczy. Wszystkie wymienione cechy stroju z koźlej skóry wynikają ze wspólnego genotypu z końmi w stroju kaura.

Koń w kulturze

Szlachetność i dostojność tej odmiany nie mogła pozostać niezauważona, dlatego mocno zajęła swoje miejsce najpierw w ludowych legendach i baśniach, a następnie w animacji. Na przykład Disney Studios nakręciło serial telewizyjny, w którym pojawił się jasnobrązowy koń o imieniu Spirit.

Również rasa ta często pojawiała się na dużych i małych ekranach w filmach kowbojskich, gdzie całe stada takich koni galopowały przez prerie, które Indianie z Ameryki Północnej uważali za swoich wiernych towarzyszy i nazywali mustangami.

Pomieszanie z innymi garniturami

Takie przypadki nie są rzadkie, ponieważ konia można przypisaćniewłaściwy garnitur nawet doświadczonym profesjonalistom. W samym genotypie rasy może występować pewna domieszka dzikich genów. Na ten fakt wskazuje zwykle obecność koloru zebry na kończynach w połączeniu z wyraźnym ciemnym paskiem na grzbiecie. Pasy na nogach jednocześnie sięgają do stawu skokowego lub nadgarstka. Prawidłowa nazwa tego pozornie ciemnego koloru konia to savras.

W minionych stuleciach nauki z Rosji przeprowadziły szereg badań, które dowiodły, że wiele narodów ma stabilną błędną opinię na temat rasy niektórych koni. Jako przykład można przytoczyć wieczne pomieszanie garniturów z koźlej skóry i izabeli. Wynika to tylko z faktu, że obie rasy są spokrewnione z wronami i mają specjalny gen Cremello.

Obecna sytuacja

Dzisiaj te konie są wysoko cenione wśród profesjonalistów i amatorów. Opis i cechy końskiej skóry zachwycają doświadczonych kolekcjonerów, a najcenniejsze i najpiękniejsze okazy kosztują nie mniej niż drogi samochód sportowy.