Zakład Metalurgiczny Vyksa: kontakty. Rury Zakładu Metalurgicznego Vyksa

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

OJSC VMZ (Zakład Metalurgiczny Vyksa) jest liderem w produkcji kół do transportu kolejowego i rur walcowanych. To jedno z najstarszych rosyjskich przedsiębiorstw przemysłowych. Część JSC OMK-Holding.

Historia stworzenia

Zakład metalurgiczny Vyksa powstał w regionie rudy żelaza wokół starożytnego miasta Vyksa w prowincji Niżny Nowogród poprzez połączenie kilku małych przedsiębiorstw przemysłowców Batashev. W 1768 r. przy dolnej zaporze Stawu Zapasowego powstał Zakład Dolny składający się z 10 drewnianych budynków: dwa z nich były typu młotkowego, jeden mieścił osiem palenisk, a pozostałe cztery. W pozostałych zabudowaniach znajdowały się spłaszczarki, piece, gwoździarnia z czterema młotami, tartak. Na brzegu Dolnego Stawu znajdują się dwa drewniane budynki młotowe i kamienny dwupiętrowy budynek z sześcioma szczypcami i dwunastoma głowicami, kuźnia, duży warsztat ślusarski, magazyny i młyn.

Zakład Niżne-Wiksa produkował: żelazo (taśma, kształtownik, blacha, opona, obręcz), śruby, gwoździe, drut, narzędzia. Pod koniec lat 30. zainstalowalipierwsze piece do pudlingu do produkcji żelaza w kawałkach w nowym procesie puddlingu. W 1842 r. było już 10 takich pieców, każdy o pojemności do 10 funtów (96-100 kg).

W połowie XIX wieku Zakład Metalurgiczny Vyksa zbankrutował. Został przekazany niemieckiemu Lessingowi. Podczas przebudowy okresu Lessinga w 1892 r. zainstalowano pierwszy piec martenowski do produkcji stali, w 1894 r. pojawiła się hala martenowska, która 20 lat później posiadała już 4 piece o pojemności 12, 16, 18 i 25 ton. Wybudowano również nową walcownię blach. Produkcję fajek zorganizowano w 1907 roku. Wraz z wybuchem I wojny światowej, z powodów politycznych, sklepy zostały przekazane kupcowi Stacheevowi, który w latach 1916-1917 wraz z Ministerstwem Kolei wybudował dwa nowe budynki do produkcji maszyn drogowych.

okres sowiecki

Po przybyciu bolszewików produkcja zaczęła działać jeszcze intensywniej. W 1923 r. otwarto walcownię widłową, w 1925 r. sklep z małym działem. 1 października 1928 r. na bazie przedsiębiorstw Niżne-Wiksa, Doschatinsky i Verkhne-Vyksa powstała zjednoczona fabryka metalurgiczna Vyksa (VMZ).

Do sierpnia 1929, V. I. Ustinov, a następnie - V. N. Mazurski. W latach pierwszych planów pięcioletnich zakład został rozbudowany i przebudowany. Wybudowano halę martenowską nr 2, zrekonstruowano halę małej sekcji oraz wykonano ogromną pracę w zakresie elektryfikacji i mechanizacji procesów produkcyjnych.

W latach 1930-1933 w pobliżu wybudowano sklep martenowski nr 2, aw 1935 r. fajkarnię nr 2. Wludzie nazywali te cztery budynki Nowym Zakładem, w dokumentach był wymieniony jako rozszerzony NVZ. Na początku XX wieku na terenie znajdowały się warsztaty energetyczne: parowe i elektryczne.

Specjalizacja i modernizacja

Od czasów sowieckich UAB „Wyksa” utrzymuje pozycję lidera w produkcji kół do transportu kolejowego. Tradycyjna jest również produkcja rur. W przedsiębiorstwie po raz pierwszy opanowano metalurgię proszków, a za najbardziej zaawansowaną uznano spawalnię rur elektrycznych nr 5 wybudowaną w 1985 roku. W 1991 roku oddano do użytku bardziej zaawansowaną technologicznie Spawalnię Rur Elektrycznych (TESTY) nr 4. Dzięki stałej współpracy z Kolejami Rosyjskimi i wejściu w skład Zjednoczonej Kompanii Metalurgicznej VMZ nie tylko przetrwała w latach 90. godna pozazdroszczenia wielkość produkcji.

W 2000 roku trwała modernizacja. Wprowadzono:

• Obszar powłoki antykorozyjnej (2000).
• Piec kadziowo-próżniowy (2004).
• Instalacja miejscowej obróbki cieplnej szwów spawanych (2004).
• Linia jednoszwowych rur z długim szwem o dużej średnicy do rurociągów naftowych i gazowych, do 1420 mm (2005).
• Sklep do obróbki cieplnej rur 3D (2007).
• Nowy zakład produkcji obudów (2010).
• Kompleks metalurgiczny MKS-5000 (2011) i inne projekty.

CHPP-4

Spawarka elektryczna rur nr 4 jest chlubą przedsiębiorstwa. Dziś rury Zakładu Metalurgicznego Vyksa są poszukiwane w przemyśle naftowym i gazowym, ale ichwdrożenie było trudne. W lutym 1978 r. SMU-1 trustu Metallurgstroy rozpoczęło wylewanie fundamentów CHPP-4, gdzie planowano produkować gazowe rury wielowarstwowe otrzymywane z wyrobów walcowanych z cienkiej blachy.

W 1982 roku w pierwszym etapie warsztatu rozpoczęto produkcję rur o maksymalnej średnicy 1420 mm, jednak ze względu na nowatorstwo procesu, rury wielowarstwowe miały szereg wad. W 1987 roku produkcja została czasowo wstrzymana i postanowiono zrekonstruować warsztat przy użyciu zagranicznych technologii.

W 1992 roku Zakład Metalurgiczny Vyksa wyprodukował pierwszą rurę z pojedynczym szwem i prostym szwem, a następnie uruchomiono produkcję wyrobów 508-1020 mm i osiągnięto zdolność produkcyjną. Obecnie wyroby wytwarzane są na dwóch niezależnych liniach przy użyciu alternatywnych technologii JCO-1420 i UOE-1020. W 1998 roku VMZ otrzymała licencję od Gosgortekhnadzor Federacji Rosyjskiej na produkcję głównych rurociągów.

Sklep z otwartym paleniskiem 2

JSC "Zakład Metalurgiczny Vyksa" słynie z odlewni. Hala martenowska nr 2 została zbudowana w latach 1930-1933 z dwoma piecami po 90 ton każdy do zaopatrywania walcowni blachy. Po wojnie przeprowadzono 2 przebudowy ze zwiększeniem pojemności pieców najpierw do 185 ton, a następnie do 250 ton każdy. W latach 70-tych wybudowano piec nr 5, ale w 2000 roku został zlikwidowany.

Pierwszym szefem sklepu z otwartym paleniskiem nr 2 był Nesterenko S. I. - inżynier metalurgiczny, absolwent Jekaterynosławskiego (Dniepropietrowskiego) Instytutu Górniczego. Pierwsze ciepło na piecu nr 5 wypuszczono 28 września 1933 roku. ZW 1941 roku w warsztacie produkowano stal pancerną na 90-tonowych piecach. Analogii do tego nie było nie tylko w naszym kraju, ale także za granicą. Warsztat zawsze dbał o wprowadzanie nowego sprzętu i technologii. W latach pięćdziesiątych przeszli na pracę z podstawowymi sklepieniami chromowo-magnezytowymi zamiast Dinasowych, wprowadzili automatyzację reżimów cieplnych pieców, zbudowali kotły odzysknicowe i budynek laboratoryjny.

W latach 60. opanowali nową metodę ekspresowej analizy metalu, zainstalowali chłodzenie parowe poszczególnych części na piecach. W 1974 roku rozpoczął się rozwój produkcji stali na koła. Pierwszy wytop został wydany 18 czerwca tego samego roku. W latach 1985-1990 wszystkie trzy piece przeszły remont ze zmianą ich konstrukcji. W 2006 roku sklep z otwartym paleniskiem stał się częścią kompleksu tokarskiego.

Sklep toczenia kół

W 1969 r. huta Vyksa rozpoczęła budowę największego w Europie warsztatu do produkcji kół kolejowych. KPT zostały ogłoszone obiektem regionalnego wstrząsu budowy Komsomołu. Pierwszy etap - metę - uruchomiono 10.01.1973. Dokładnie rok później zakończono budowę drugiego etapu, co pozwoliło osiągnąć zdolności projektowe w zakresie produkcji walcowania tłocznego (650 tys. kół kolejowych rocznie) oraz obróbki termomechanicznej (850 tys. kół).

Produkty wykonane są ze stali własnej produkcji. Sprzęt OPC jest wysoce zautomatyzowany i zmechanizowany. Warsztat opanował proces produkcji kół pełnych walcowanych zwieniec o podwyższonej twardości, różne konfiguracje dysków i obróbka mechaniczna wszystkich elementów. Głównymi odbiorcami są przedsiębiorstwa Ministerstwa Kolei Rosji. Ponadto koła dostarczane są do krajów WNP, Korei Południowej, Serbii, USA, Słowacji, Bułgarii, Indii, Indonezji, Wietnamu. W 2006 roku kuźnia została połączona z warsztatem martenowskim w kompleks walcowni.

Muzeum

1958-13-09 Komitet wykonawczy Rady Miejskiej Deputowanych Ludowych Vyksa podjął decyzję o utworzeniu w Vyksie publicznego muzeum historyczno-rewolucyjnego. W latach 1958-1987 ekspozycje mieściły się w Pałacu Kultury. Lepse.

2.07.1985 dwór hodowców Batashev został przeniesiony na saldo zakładu Vyksa. W styczniu 1992 r. uzyskał status Muzeum Historii JSC „VSW”. Stworzone dzięki staraniom entuzjastycznych pracowników, lokalnych historyków, mieszkańców Vyksy, którzy dzielili się eksponatami, dokumentami z historii zakładu i miasta, Muzeum Historii VSW nadal służy społeczeństwu. Pozyskuje, przechowuje, bada, promuje i eksponuje dowody historii regionu Vyksa.

Huta Vyksa: kontakty

• Adres: 607060, obwód Niżny Nowogród, miasto Vyksa, ulica Batashev Brothers, 45.
• Dyrektor zarządzający: Barykow Aleksander Michajłowicz.
• Numer kontaktowy: (800) 25-01-150.
• Faks: (83177) 37-605.
• Odbiór: (495) 23-17-771, wew. - 3903.