Kukurydza: pochodzenie, historia i zastosowanie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Kukurydza to niesamowita roślina. Jeśli w naszym kraju nie jest używany bardzo aktywnie - najczęściej jako rzadki przysmak, to w wielu innych stał się symbolem dobrobytu, zbawienia od głodu. I dotyczy to nie tylko biednych krajów - na przykład w wielu stanach USA jest to ten sam znany dodatek, co makaron czy kasza gryczana w naszym kraju. A pochodzenie kukurydzy to bardzo ciekawy temat, który przyda się ujawnić. W końcu ta roślina dużo podróżowała po świecie w swojej długiej historii.

Opis wyglądu

Zanim zaczniemy mówić o historii powstania kukurydzy, opiszmy krótko jej wygląd.

Jest to jednoroczna roślina zielna z wysokimi - czasami do czterech metrów - łodygami. System korzeniowy jest bardzo potężny. Jego rozwój zależy od warunków środowiskowych. Jeśli jest wystarczająco dużo wilgoci, korzenie znajdują się głównie na płytkiej głębokości. Ale jeśli gleba jest zubożona i nie ma wystarczającej ilości wilgoci, kukurydza może pogłębić korzenie o półtora metra.

Liście są dość duże - długie, ale wąskie. Maksymalna długośćosiąga jeden metr, a szerokość rzadko przekracza dziesięć centymetrów. Liczba również jest bardzo zróżnicowana - od 8 do 42.

Owocami są kolby - duże, gęsto owinięte liśćmi. Na ich górnej części znajduje się tak zwane piętno - kilka miękkich splątanych włókien roślinnych. Jedna kolba może składać się z tysiąca ziaren, ale zwykle ich liczba jest znacznie mniejsza. Masa w niektórych przypadkach sięga pół kilograma.

Gdzie pojawiła się po raz pierwszy?

Do tej pory można było dość dokładnie określić ojczyznę kukurydzy. Ciekawe byłoby poznanie pochodzenia kultury dla wielu jej fanów. Uważa się więc, że po raz pierwszy dowiedzieli się o tym w stanie Oaxaca w południowym Meksyku. To tutaj był uprawiany i zaczął nie tylko być zbierany, ale celowo uprawiany.

To prawda, że wtedy kukurydza bardzo różni się od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni. Mimo to przez wiele stuleci europejscy hodowcy pracowali nad ulepszeniem rasy, abyśmy mogli zobaczyć wspaniałe kolby ważące kilkaset gramów. Jednocześnie kolby były znacznie skromniejsze – ich długość rzadko przekraczała cztery czy pięć centymetrów.

Kukurydza została udomowiona jakieś dziewięć tysięcy lat temu! Bardzo poważny okres - niewiele roślin może pochwalić się tak imponującą historią. Dość szybko jej ziarna zyskały popularność. Kukurydza była uprawiana łatwo i bez większej troski, zapewniając jednocześnie właścicielom pożywne, satysfakcjonujące ziarna.

Nic dziwnego, że szybko zyskał popularność nie tylko wśród plemion indiańskich żyjących w Meksyku. JeśliIndianie północnoamerykańscy rzadko uprawiali ziemię - tylko kilka plemion z wielu dziesiątek podjęło się samodzielnej uprawy kukurydzy, a nie zbierania dzikich roślin - wtedy w Ameryce Południowej ta uprawa stała się jedną z najważniejszych.

Aztekowie, Majowie, Olmekowie – te południowoamerykańskie plemiona indiańskie aktywnie zajmowały się rolnictwem, obsiały duże obszary cennymi uprawami, które gwarantują dobrobyt i ochronę przed głodem. Kukurydza mogła nie tylko rosnąć w trudnym dla innych roślin klimacie – jej ziarna można by również przechowywać przez wiele lat, nie tracąc przy tym swoich właściwości odżywczych. W warunkach, w których możliwe są zła pogoda i nieurodzaje, gwarantowało to przetrwanie zwykłych chłopów. Nieprzypadkowo nawet odrębny bóg, Shilonen, został wyróżniony jako patron zboża. To już pokazuje, jak poważnie Indianie Ameryki Południowej traktowali ten cenny plon. Oczywiście wymyślano różne legendy i mity, opowiadające o tajemnicach pochodzenia kukurydzy.

Istniało nawet kilka odmian różniących się okresem dojrzewania. Na przykład wczesna, owocująca dwa miesiące po pojawieniu się pierwszych pędów, nazywana była „pieśnią koguta”. Inną odmianę, dojrzewającą w ciągu trzech miesięcy, nazwano „corn-girl”. Wreszcie najnowsza odmiana, dojrzewająca od sześciu do siedmiu miesięcy, została nazwana „starą kukurydzą”.

Dzięki dobrej produktywności i bezpretensjonalności zakład stał się powszechny, osiedlając się dość daleko od swojego miejscapoczątek. Kukurydza jest obecnie uprawiana nie tylko w swojej ojczyźnie, ale także w Europie i na obszarze postsowieckim.

Jak dostała się do Europy

Teraz czytelnik wie, jak ta cenna kultura rozprzestrzeniła się na dwa kontynenty Ameryki. Czas pokrótce opowiedzieć o historii powstania kukurydzy w Europie. Dokładniej o historii jego rozwoju i uprawy.

Przy okazji warto zauważyć, że w Ameryce Południowej tę zwyczajową kulturę nazywa się kukurydzą. A w wielu krajach europejskich przyjęło się tę nieco niezwykłą dla naszych rodaków nazwę. Jednak wrócimy do tego zagadnienia nieco później.

Po raz pierwszy kukurydza (kukurydza) przybyła do Europy w 1496 roku. Przywiózł ją sam Krzysztof Kolumb, który zobaczył niezwykłą, ale oczywiście bardzo cenną roślinę i postanowił zbadać ją dokładniej.

Dość szybko miejscowi rolnicy docenili zalety nowej uprawy. Kukurydza zaczęła być aktywnie uprawiana w Hiszpanii, Portugalii i Francji. Na północy nie był szczególnie rozpowszechniony - surowy klimat nie pozwalał dojrzewać ówczesnej kukurydzy. Już znacznie później dzięki staraniom hodowców udało się opracować odmiany odporne na niskie temperatury. Oczywiście nie stała się tak popularną uprawą jak pszenica i żyto w Europie. Jednak fakt, że dzisiaj to kukurydza jest trzecim najpopularniejszym zbożem na świecie, już wiele mówi!

Kukurydza w naszym kraju

Co ludzie w Rosji wiedzą o pochodzeniu kukurydzy? Wielu z pewnością pamięta sekretarza generalnego ZSRR Chruszczowa i jego wezwania do aktywnego rozwoju „Królowej Pól” we wszystkich kołchozachkraje. Nie należy jednak myśleć, że to właśnie w tym czasie kultura przybyła do Rosji. Stało się to znacznie wcześniej. Dokładniej, w naszym kraju dowiedzieli się o kukurydzy pod koniec XVIII wieku. W tym samym czasie powstało znane naszym uszom imię. Porozmawiajmy o tym bardziej szczegółowo.

Rosja, jak wiecie, regularnie walczyła z Turcją i równie regularnie wygrywała. Weźmy przynajmniej XVIII wiek – w jednym stuleciu były cztery wojny. Zgodnie z wynikami przedostatniego z nich, który trwał od 1768 do 1774 roku, Rosja otrzymała Krym jako odszkodowanie. Tureccy chłopi aktywnie uprawiali tu kukurydzę - klimat był sprzyjający. Kultura okazała się bardzo obiecująca i zainteresowała wielu specjalistów.

Teraz o nazwie. W Turcji kukurydzę nazywano kokoroz - „roślinę wysoką”. Niezbyt znane słowiańskim uszom, termin ten został nieco zmieniony - na dobrze znany "kukurydza". Najpierw nazwa ta została ustalona na Bałkanach - w Serbii, Bułgarii i innych krajach okupowanych przez Turcję. Stąd trafił do naszego kraju.

Kultura wciąż nie jest szeroko rozpowszechniona w Rosji. Tak, uprawia się go w regionach południowych, a nawet centralnych. Jednak na północy klimat okazał się zbyt nieprzewidywalny, więc ziemie te pozostały domeną bardziej znanych upraw – żyta, owsa, pszenicy.

Ogólnie rzecz biorąc, popcorn, który jest kochany i niemal uwielbiany w wielu krajach świata, tak naprawdę nie zakorzenił się w naszym kraju. Gotowana kukurydza jest zwykle spożywana tylko w sezonie ikonserwy są częściej używane w sałatkach.

Przydatne cechy

Odkryliśmy pochodzenie kukurydzy. Roślina ma wiele przydatnych właściwości, o których warto porozmawiać.

Zacznijmy od tego, że jego ziarna zawierają szereg ważnych pierwiastków śladowych i witamin. Przede wszystkim są to witaminy C, D, B, K, a także PP. Z pierwiastków śladowych są to nikiel, miedź, magnez, potas i fosfor.

Naukowcy udowodnili, że osoba, która regularnie spożywa kukurydzę w celach spożywczych, znacznie zmniejsza ryzyko rozwoju cukrzycy, chorób układu krążenia i udaru mózgu. W końcu organizm otrzymuje nie tylko przydatne pierwiastki śladowe, ale także błonnik, a także błonnik pokarmowy. W związku z tym wzrasta tempo procesów metabolicznych w organizmie, co korzystnie wpływa na układ odpornościowy i ogólnie na zdrowie człowieka.

Uważa się również, że używanie kukurydzy przez osoby starsze poprawia wzrok. Jednak tutaj musisz być ostrożny przy wyborze odpowiedniej odmiany. Rzeczywiście, dzisiaj aktywnie uprawiane są różne odmiany, z których każda ma określoną funkcję i odpowiednio określony skład. Jeśli chcesz poprawić lub po prostu zachować wzrok, bardzo ważne jest, aby wybrać ucho z delikatnymi żółtymi ziarnami, które osiągnęły mleczno-woskową dojrzałość. Przejrzałe, a także białe (zwykle odmiany pastewne) nie zawierają niezbędnych witamin, więc nie przyniesie to korzyści.

Olej kukurydziany może również przynieść znaczne korzyści. Jest pozyskiwany z kiełków ziaren kukurydzy.

Surowy olej jest używany w profilaktycemiażdżyca, otyłość, cukrzyca i wiele innych poważnych chorób. Przyjmuj go stopniowo - trzy razy dziennie bezpośrednio przed posiłkami w ilości 25 gramów na sesję. Dzięki temu obniża się poziom cukru i cholesterolu we krwi, poprawia się ogólne samopoczucie, a sen staje się głębszy i zdrowszy.

Więc warto to rozpoznać: to naprawdę cenna kultura, której prawidłowe wykorzystanie pozwala pozbyć się wielu chorób lub przynajmniej złagodzić ich przebieg, co nie zawsze jest możliwe nawet przy użyciu potężnych i drogich narkotyki.

Możliwa szkoda

Teraz czytelnik wie więcej o pochodzeniu kukurydzy. Kultura, niestety, ma nie tylko użyteczne właściwości, ale także negatywne, o których bardzo ważne jest, aby wiedzieć. W przeciwnym razie możesz wywołać zaostrzenie niektórych chorób przewlekłych. Tak więc kukurydza przyniesie tylko szkodę zamiast oczekiwanych korzyści.

Po pierwsze, lwia część uprawianej dziś kukurydzy jest modyfikowana genetycznie. Być może jego regularne stosowanie w żywności nie ma żadnych nieprzyjemnych konsekwencji, ale kwestia ta nie została do końca zbadana. To nie przypadek, że wielu naukowców bije na alarm, oskarżając GMO o gwałtowny wzrost liczby chorób, takich jak otyłość, alergie i inne.

Ale nawet zwykła kukurydza może poważnie zaszkodzić zdrowiu ludzkiemu. Na przykład nie powinny go stosować osoby cierpiące na choroby, które wpływają na dwunastnicę i żołądek. Jego stosowanie prowadzi do wzdęć, a to negatywnie wpływa nazdrowie pacjenta.

Ponadto osoby, które mają problemy z zakrzepowym zapaleniem żył i zwiększoną krzepliwością krwi, powinny odmówić jego stosowania. Substancje wchodzące w skład ziarna kukurydzy mogą dobrze wpływać na ten proces, wywołując pogorszenie.

Osoby cierpiące na nadmiernie niską masę ciała powinny również powstrzymać się od jedzenia kukurydzy. Zmniejsza apetyt, dlatego jest często stosowany w różnych dietach. Ale jednocześnie olej kukurydziany nie powinien być spożywany przez osoby otyłe – w końcu jest dość kaloryczny i może prowadzić do szybszego przybierania na wadze.

Wreszcie prosta alergia na kukurydzę i jej składniki jest przeciwwskazaniem.

Użyj do gotowania

Dziś ta uprawa jest popularna na całym świecie, w tym bardzo daleko od kraju pochodzenia kukurydzy. Nic dziwnego – znajduje zastosowanie w różnych sferach ludzkiego życia.

Oczywiście, najpierw przychodzi na myśl regularne jedzenie. Rzeczywiście, roślina jest dość smaczna i, jak już dowiedzieliśmy się, przydatna. Wiele sałatek zawiera kukurydzę w puszkach. I tylko do zjedzenia kolb ze słodkimi, delikatnymi ziarnami mleka niewielu odmówi.

W USA gotowane lub pieczone kolby są często podawane jako dodatek. W wielu krajach Ameryki Łacińskiej chleb kukurydziany i tortille są nadal bardzo popularne - pszenica i żyto nie są tam tak popularne. Opróczkukurydza stała się podstawą wielu narodowych potraw, takich jak rumuńska mamałyga – owsianka kukurydziana. Cóż, płatki i paluszki kukurydziane od dawna są ulubionym przysmakiem wielu dzieci.

Inne zastosowania

Jednak nie cała uprawa kukurydzy jest wykorzystywana tylko do jedzenia. Weźmy na przykład Stany Zjednoczone: to w tym kraju uprawia się najwięcej tej uprawy. Nie więcej niż 1% kukurydzy trafia do żywności.

Około 85% więcej jest wykorzystywane jako baza paszowa w hodowli zwierząt. Nic dziwnego – zboża umożliwiają doskonałe tuczenie zwierząt i ptaków, pomagając im przybrać na wadze przed ubojem. Dodatkowo wykorzystuje się łodygi i liście - z nich robi się najlepszą kiszonkę, która jest dobrym pogłównym opatrunkiem dla zwierząt gospodarskich w zimnych porach roku. Nawiasem mówiąc, lwia część kukurydzy uprawianej w Rosji jest również wykorzystywana do kiszonki.

A reszta kukurydzy uprawianej w USA jest wykorzystywana do celów przemysłowych. Jest destylowany do alkoholu przemysłowego, który może być używany jako wysokiej jakości paliwo.

W medycynie wykorzystuje się znamiona kukurydzy - mają właściwości moczopędne i żółciopędne.

I nawet to nie ogranicza się do zakresu kukurydzy. Na przykład na Zakarpaciu z liści powstają wykwintne serwetki, czapki, torebki damskie. A w Wietnamie nadal popularne są dywany tkane z kukurydzy przez lokalne rzemieślniczki.

Ponadto łodygi są używane jako materiał budowlany w biednych regionach Ziemi. A popiół ze spalonych łodyg jest bardzo skutecznym nawozem.

Taknic dziwnego, że starożytni Indianie wyjaśnili pochodzenie kukurydzy na Ziemi interwencją bogów - trudno znaleźć sferę ludzkiego życia, w której ta roślina nie byłaby zaangażowana.

Uprawa kukurydzy

W naszym kraju kukurydzę wysiewa się zwykle od początku do połowy maja, kiedy groźba nocnych przymrozków minęła. Jeśli celem jest uzyskanie zboża, a nie kiszonki, wówczas wzór sadzenia wynosi około 60 x 70 lub 70 x 70 centymetrów. W przeciwnym razie silniejsze kiełki zmiażdżą słabych sąsiadów. Optymalna głębokość siewu to 5-10 centymetrów.

Daty dojrzewania różnią się znacznie - głównie w zależności od odmiany. Jednak większość odmian zbiera się 60-80 dni po siewie.

Ważną zaletą jest łatwość pielęgnacji. W rzeczywistości w przypadku kukurydzy głównym wymaganiem jest wystarczająca ilość światła i ciepła - nie znosi dobrze mrozu. Co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę pochodzenie kukurydzy - kolebką kultury, jak już wspomniano, jest słoneczny Meksyk. Ale jest bardzo odporny na suszę dzięki potężnemu systemowi korzeniowemu, który może podnieść wilgoć z głębokości metra, a nawet więcej. Również system korzeniowy pozwala dobrze rosnąć i owocować nawet na zubożonych glebach. Chociaż oczywiście, jeśli uprawa odbywa się na świeżej, bogatej w składniki odżywcze glebie, to plon drastycznie wzrasta – wszystkie składniki odżywcze pójdą na uformowanie się liści i owoców, a nie na rozwój systemu korzeniowego.

Wniosek

To kończy nasz artykuł. Teraz typoznać historię powstania kukurydzy. Dla dzieci i dorosłych może to być bardzo interesujące. Jednocześnie poznaliśmy obszary jego zastosowania, właściwości użytkowe i szkodliwe.