HPP: Nowosybirsk (zdjęcie)

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Niewiele osób wie, że w Nowosybirsku znajduje się elektrownia wodna. To jeden z najważniejszych obiektów strategicznych miasta. W 1976 roku stacja została uznana za zabytek historyczny o znaczeniu regionalnym, a także jest wpisana na listę dziedzictwa kulturowego i jest chroniona przez państwo.

W porównaniu do Bratskaya, stacja syberyjska nie jest tak potężna. Jednak w zachodniej części naszego państwa jest jedynym i odgrywa ogromną rolę w regulacji energetyki. JSC RusHydro zarządza elektrowniami wodnymi, w tym Nowosybirsk HPP.

Jak zbudowano elektrownię wodną Nowosybirsk?

Energymen planowali budowę stacji na początku XX wieku. Ale pierwsza wojna światowa dokonała własnych zmian. Budowa stulecia została odłożona na czas nieokreślony.

W latach trzydziestych architekci i inżynierowie powrócili do projektowania syberyjskiego obiektu energetycznego. Rzeka miała być wykorzystywana do celów żeglugowych, energetycznych, rolniczych i rybackich. Skala projektu była ogromna. Ale praca została ponownie odroczona do końca Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. W ciągu lat bitew znaczenie Nowosybirska kilkakrotnie wzrosło. W mieście otwarto ewakuowane fabrykiLeningrad, osada zaczęła odczuwać dotkliwy brak prądu.

W 1950 roku podjęto decyzję o imponującej budowie wielu obiektów energetycznych. Były to Bratskaya, Tsimlyanskaya, Kakhovskaya, w tym Nowosybirsk, HPPs.

W październiku tego samego roku Leningraders znaleźli najbardziej odpowiednie miejsce na budowę elektrowni. Kolejny rok 1951 to początek intensywnej budowy elektrowni wodnych. Nowosybirsk zainwestował dużo pieniędzy i wysiłku. Tempo budowy było wysokie.

Już w 1953 roku położono pierwszy metr sześcienny betonu. Trzy lata później budowniczowie zablokowali kanał Ob, przez co wiele wsi i społeczności daczy zostało zalanych. Zostały przeniesione, a właścicielom zapewniono pomoc finansową. Rok później uruchomiono pierwszy agregat hydrauliczny.

W budowie stulecia brały udział oddziały studentów, robotników fabrycznych i inne kategorie ludności. Po ciężkim dniu przy maszynie, ludzie radzieccy poszli budować elektrownię.

Nieco później komisja państwowa przyjęła do użytku syberyjskiego giganta wodnego. Przez lata funkcjonowania stacji koszty budowy zwracały się już kilkukrotnie.

Zapora wodna w Nowosybirsku

W swojej półwiecznej historii elektrownia wodna wytworzyła około 100 miliardów kilowatogodzin energii elektrycznej, oszczędzając 30 milionów ton węgla!

Miasto Nowosybirsk wdraża odprowadzanie wody z HPP. Stacja nie tylko wytwarza energię elektryczną, ale także reguluje jej poziom bez szkody dla żeglugi i rybołówstwa. Ponadto powstałe Morze Ob jestźródło wody pitnej dla Syberyjczyków. Terytorium Ałtaju również korzysta z zasobów zbiornika, zasilając jeziora i stepy Kulundy.

Dzięki HPP Nowosybirsk otwiera Akademgorodok na prawym brzegu. To potencjał i centrum naukowe Syberii. Mieści się w nim ogromna liczba instytutów Rosyjskiej Akademii Nauk, a także Nowosybirskiego Uniwersytetu Państwowego.

Elektrownia wodna łączy lewy i prawy brzeg miasta. Po lewej stronie znajduje się obszar Ob HPP lub Levye Chemy, tam również znajduje się budynek kontroli stacji.

Instalacje hydroelektryczne w Nowosybirsku

Nowosybirsk HPP nie został zaprojektowany z jednego budynku. Stacja to cały kompleks, składający się z budynków, budowli i obiektów o różnym znaczeniu. Należą do nich: zapora, dwa nasypy zaporowe, budynek elektrowni wodnej, trzykomorowa śluza dla przepływu statków, zbiornik.

Ta ostatnia ma znaczną skalę. Jego długość wynosi około 250 kilometrów, a szerokość ponad 25 kilometrów. Zapora podniosła rzekę na wysokość około 20 metrów.

Długość zbudowanej tamy to prawie 5 kilometrów. Większość z nich to kopce. A tylko 420 metrów to długość budynku stacji i zapory odprowadzającej wodę. W dwukondygnacyjnym budynku produkcyjnym zainstalowanych jest siedem turbin. Jest pomieszczenie, w którym zainstalowany jest panel sterowania.

Konsekwencje budowy

Dzisiaj, dzięki elektrowni wodnej Nowosybirsk, poziom wody kontroluje i reguluje. Podczas budowy elektrowni wodnej około100 ha ziemi, były też działki pod rolnictwo, lasy, około 60 osiedli.

Przed powodzią przeniesiono ponad 8000 różnych konstrukcji. Największą osadą dotkniętą powodzią jest miasto Berdsk. Został całkowicie przeniesiony na nowe tereny 18 kilometrów od miejsca założenia. Nowy Berdsk został wybudowany zgodnie z nowoczesnymi wymogami urbanistycznymi. Mieszczanie otrzymali więc prąd, wodę i kanalizację. Miasto stało się dwa razy większe od poprzedniego.

Z powodu pojawienia się tamy niektóre gatunki ryb stały się niedostępne na tarlisku. Tak więc tama stała się barierą dla półanadromicznych gatunków ryb (jesiotr i nelma). Ale po krótkim czasie w zbiorniku utworzył się krąg ichtiofauny. Naukowcy odkryli 34 gatunki ryb. Tama wodna (Nowosybirsk) jest regularnie wykorzystywana przez rybaków. Potomstwo to 2 tysiące ton rocznie.

Odpoczynek nad Morzem Ob

Wybrzeża zbiornika Ob są porządkowane. Ludzie kąpią się, jeżdżą na jachtach i katamaranach, organizują różne zawody. Na lewym brzegu otwarto wiele obozów namiotowych. Syberyjczycy odpoczywają nad stawem wśród sosnowego lasu. Niezbędne dla miejskiej elektrowni wodnej. Dzięki niej Nowosybirsk zyskał jeszcze więcej siły, środków i możliwości.