Obiekty jądrowe na Krymie i Sewastopolu

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Obiekty jądrowe na Krymie były aktywnie budowane w czasach sowieckich. Ale po rozpadzie Związku wiele z nich zostało zamkniętych, a następnie rozebranych przez szabrowników. Spuścizna sowiecka to ogromna liczba nieaktywnych obiektów w Rosji i byłych republikach sowieckich. Opuszczone obiekty Krymu przyciągają kopaczy, turystów i właśnie tych, którzy lubią łaskotać ich nerwy.

Przyczyny budowy dużej liczby obiektów jądrowych

Ze względu na swoje przygraniczne położenie Krym zawsze znajdował się w centrum rozwoju militarnego. W czasach sowieckich, po rozpoczęciu zimnej wojny, kierownictwo kraju próbowało zabezpieczyć państwo.

Ponieważ na światowej arenie politycznej panowała bardzo napięta sytuacja i istniało realne zagrożenie atakiem nuklearnym z Ameryki, na Krymie rozpoczęto budowę obiektów o różnym przeznaczeniu na dużą skalę: od schronów przeciwbombowych po przechowywanie broni atomowej. Rozpoczął się również rozwój przemysłu Krymu.

Niestety po upadku Związku Radzieckiego większość tych obiektów została z różnych powodów opuszczona. Rosyjskie obiekty jądrowe są w najlepszym stanie.

krymska energia jądrowastacja

Krymska elektrownia atomowa nigdy nie została ukończona. Znajduje się na Półwyspie Kerczeńskim, w pobliżu miasta Szczelkino, nad brzegiem słonego zbiornika Aktash. Miał być używany jako staw chłodzący.

Za pomocą tej elektrowni jądrowej władze chciały dostarczyć prąd na cały Półwysep Krymski, a także rozpocząć dalszy rozwój przemysłu. W naszych czasach działająca elektrownia jądrowa byłaby bardzo przydatna, gdy elektrownia jądrowa Zaporoże znajduje się po drugiej stronie granicy niezbyt przyjaznego państwa.

Budowa rozpoczęła się tutaj w 1975 roku, wraz z budową satelickiego miasta Szczelkino. Postanowili nazwać osadę na cześć wybitnego fizyka jądrowego Kirilla Iwanowicza Szczelkina. Młode miasto zamieszkiwali młodzi specjaliści - naukowcy nuklearni oraz doświadczeni pracownicy obsługi elektrowni jądrowych na terenie Ukrainy.

Budowa samej stacji rozpoczęła się dopiero w 1982 roku. Budowę prowadzono według ścisłego harmonogramu, pierwsze uruchomienie zaplanowano na 1989 r., ale stacja nie działała. W 1987 roku projekt został zamrożony. Przyczyn tego jest wiele, z których najważniejszą jest awaria elektrowni jądrowej w Czarnobylu. W mediach zaczęły pojawiać się doniesienia, że wszystkie elektrownie jądrowe są obiektami niebezpiecznymi jądrowo, że używanie takiego paliwa jest niebezpieczne, niedopuszczalna jest budowa nowych elektrowni, w szczególności krymskiej. Oprócz tych argumentów był jeszcze jeden - niekorzystne położenie z geologicznego punktu widzenia.

W roku proponowanego uruchomienia projekt został całkowicie zamknięty. Sprawy szły w kierunku rozpadu Związku Radzieckiego, więc prawie ukończoną elektrownię krymską pozostawiono bez opieki, niżSkorzystali maruderzy wszystkich pasów.

Elektrownia jądrowa została splądrowana i zabrana za metale żelazne i nieżelazne. Dziś pozostała z niego tylko kadr, a przyciąga tylko turystów i filmowców. Jednak, podobnie jak wszystkie opuszczone obiekty jądrowe na Krymie i Sewastopolu, elektrownia atomowa jest niszczona nie tylko z powodu szabrowników, ale także pod wpływem środowiska i czasu.

Alsu Bunkier

"Obiekt 221" - największy bunkier na Krymie. Planowano umieścić w nim dowództwo Floty Czarnomorskiej na wypadek ataku nuklearnego. Łącznie ma cztery podziemne kondygnacje, których głębokość wynosi dwieście metrów, a trzy z nich są dostępne tylko za pomocą sprzętu wspinaczkowego.

Wewnątrz bunkra widoczne są obrazy znaku promieniowania. Oto metalowe włazy zamykające przejścia, kilometry kopalni i ogromne pomieszczenie na reaktor jądrowy.

Wejście do bunkra znajduje się na górze "Cel" i jest zamaskowane jako budynek mieszkalny. Nawet okna są pomalowane dla wiarygodności. Na szczycie góry znajdują się wyjścia szybów wentylacyjnych i falowodów. Patrząc na niego, rozumiesz, że sowieckie kierownictwo bardzo poważnie potraktowało ewentualną agresję swoich wrogów.

Odwiedzanie bunkra nie jest zalecane ze względu na wiele przejść technicznych, w których łatwo się zgubić, opuszczone i niebezpieczne szyby wind. Wewnątrz obiektu panuje również duża wilgotność, co stwarza korzystny mikroklimat dla rozwoju drobnoustrojów, np. pleśni, co może prowadzić do martwicypłuca.

Podziemny Sewastopol

Podziemne miasto zaczęło się rozwijać na długo zanim zainteresował się wojskiem. Zainteresowali się nim dopiero w latach 30. XX wieku. Zasadniczo pomieszczenia podziemne były wykorzystywane jako magazyn żywności i amunicji.

Kiedy pojawiło się zagrożenie nuklearne, rząd wymyślił wspaniały projekt w jego zakresie. Kraj, który nie podniósł się jeszcze z II wojny światowej, zaczął przygotowywać się do nowej wojny. Zgodnie z planem I. V. Stalinie, każdy budynek na powierzchni musiał mieć swój odpowiednik pod ziemią. A w przypadku wojny atomowej ludzie po prostu zejdą kilkadziesiąt metrów w dół i nadal będą żyć i pracować jak zwykle.

Plan był bardzo skomplikowany i do 1953 podziemny Sewastopol nie został zbudowany nawet w połowie. W tym czasie do władzy dochodzi Chruszczow i całą swoją siłę i zasoby poświęca rozwojowi rakiet i atomowych okrętów podwodnych. W rezultacie projekt podziemnego miasta zostaje zamrożony i nigdy do niego nie wraca.

Tylko kilka pomieszczeń nadało się na schrony i oddano do użytku. Niewiele wiadomo o pozostałych budynkach. Te szczególnie tajne zniknęły, jakby nigdy nie istniały: wejścia zamurowano, a rysunki spalono. Inne pokoje są po prostu opuszczone.

Założono, że wszystkie lokale będą ze sobą połączone, ale ponieważ miasto nie zostało ukończone, wiele z nich pozostało autonomicznych.

Przechowywanie broni jądrowej

Obiekty jądrowe na Krymie zbudowano w połowie XX wiekubardzo aktywny i z najnowszą technologią. Magazyn broni jądrowej został zbudowany w 1955 r. w pobliżu Krasnokamenki. To jeden z pierwszych centralnych magazynów broni jądrowej. Miejsce nie zostało wybrane przypadkowo: dolina ukryta przed wzrokiem ciekawskich przez górskie ostrogi. Sklepienie jest tunelem o długości ponad dwóch kilometrów, wyciętym w górze Kiziltasz. Zdaniem ekspertów amunicja pozostanie nienaruszona nawet w przypadku bliskiej eksplozji głowicy jądrowej.

Pierwsze bomby atomowe w tym skarbcu zostały zmontowane ręcznie, bez żadnej ochrony dla pracowników poza alkoholem.

Tajemnica była bardzo ściśle przestrzegana. Do obiektu 76 można było wejść tylko ze specjalną przepustką. Wszędzie wisiały znaki ostrzegawcze, a obwód skarbca ogrodzony był drutem kolczastym. Ale z jednej strony nazwę Krasnokamenka można było znaleźć na mapie, a w paszporcie lokalnych mieszkańców mogła to być „Teodosia-13”.

W 1994 roku, po podpisaniu umów ze Stanami Zjednoczonymi i Ukrainą, Rosja przeniosła całą zawartość obiektu na swoje terytorium.

Kominiarka ("Obiekt 825")

Do 1957 było to miasto, a teraz jest częścią Sewastopola. Po zakończeniu Wielkiej Wojny Ojczyźnianej obiektu tego nie było na mapach. Na jego miejscu znajdowała się zamknięta baza okrętów podwodnych, arsenał broni jądrowej. Była w skalnym schronie, który jest sztolnią i jest w stanie wytrzymać uderzenie nuklearne. Dla konspiracji obiekt nazwano bazą remontowo-techniczną.

Był to nie tylko magazyn materiałów jądrowych, ale takżepodziemny zakład naprawy okrętów podwodnych.

Budowa tej bazy zajęła tylko cztery lata: od 1957 do 1961. Kanał tego podziemnego portu obejmował jednocześnie siedem okrętów podwodnych z silnikiem diesla, a w razie potrzeby można było pomieścić kilka tysięcy osób.

Teraz "Obiekt 825" jest otwarty dla wszystkich i został przekształcony w muzeum łodzi podwodnych i statków.

Obiekt 100

Pomiędzy Cape Aya a Balaklava istniał tajny system rakiet przybrzeżnych. Od lat 50. do upadku Związku Radzieckiego to on kontrolował całe Morze Czarne.

Podziemny kompleks był całkowicie autonomiczny w przypadku przedłużających się działań wojennych i miał dodatkową ramę ochronną przed bronią jądrową.

Budowa obiektu trwała od 1954 do 1957 roku. Stanowiska działa podziemnego systemu rakietowego zestrzeliły dowolny cel w promieniu 100 metrów. Podczas budowy zakładano, że wróg zaatakuje z Turcji. Podczas gdy kompleks uderzał w wroga, dowództwo Floty Czarnomorskiej mogło zebrać i rozmieścić swoje siły.

W tym czasie Sotka była wyposażona w najnowocześniejszą technologię. W latach 1964 i 1982 przeprowadzono odbudowę i ponowne wyposażenie w nowe typy pocisków.

W 1996 roku Sotka została przekazana Ukrainie, podobnie jak wiele obiektów jądrowych na Krymie. Rząd to zapieczętował. Początkowo obiekt był strzeżony, ale do 2005 roku nikogo tam nie było, a cały kompleks rozebrano na złom.

Baza lotnictwa jądrowego

Wielokąt nr 71 lublotnisko „Bagerovo” - obiekt, który może przyjmować samoloty wszystkich typów. Jest to również zapasowy pas startowy dla statku kosmicznego Buran, który nadal jest w dobrym stanie.

Głównymi funkcjami strzelnicy były bombardowania z myśliwców w trybie powietrznych wybuchów nuklearnych, testy bomb "nienuklearnych" wraz z myśliwcami. Niebezpieczne odpady zostały zakopane na stepie, między wioskami Bagerowo i Chistopolye. Cmentarz, który nazywa się Bagerovsky, istnieje do dziś, zdobywając wiele plotek i przeoczeń.

Lotnisko znajduje się niedaleko Kerczu - 14 kilometrów dalej. Budowę prowadzono w latach 1947-1949.

Teraz w wiosce mieszka cztery i pół tysiąca ludzi. W większości są to byli wojskowi i członkowie ich rodzin.

W latach 70-80 pułk lotniczy w Bagerowie był bazą szkoleniową szkoły nawigatorów. Później grał rolę szkolenia i przekwalifikowania pilotów z całego ZSRR. Ostatni absolwenci wyjechali do Rosji w 1994 roku. Od 1996 roku lotnisko nie jest eksploatowane. A w 1998 roku jednostka wojskowa została rozwiązana. Plac testowy popadł w ruinę, podobnie jak prawie wszystkie obiekty jądrowe na Krymie.

Wielokąt Nitka

Zlokalizowany na lotnisku Novofedorovka. Został zbudowany w latach 80-tych XX wieku do szkolenia i testowania nowych modeli lotniskowców oraz do szkolenia pilotów przed lądowaniem i startem na lotniskowcu.

Wielokąt w pełni odtwarza trzypokładowy lotniskowiec ze wszystkimi niezbędnymi urządzeniami, takimi jak trampolina, sieć opóźniająca i inne. A główne symulatory znajdują się pod ziemią.

Nauczanie reaktora jądrowego w Sewastopolu

Przemysł jądrowy Krymu reprezentuje tylko jeden reaktor, który znajduje się na terenie Państwowego Uniwersytetu Energetyki i Przemysłu Jądrowego w Sewastopolu. Została zatrzymana w 2014 roku z powodu aneksji Krymu do Rosji. Aby korzystać z reaktora szkoleniowego, wymagana jest licencja, którą uczelnia posiada tylko na terytorium Ukrainy, ale nie została uzyskana do pracy w Rosji. Dlatego w tej chwili reaktor nie działa. Obiekt został wybudowany i oddany do użytku w 1967 roku.