Średni roczny koszt OFE: formuła bilansowa

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Koszt OPF jest zwykle przenoszony na gotowe produkty przez dość długi okres. W niektórych przypadkach może obejmować kilka cykli. W związku z tym organizacja rachunkowości odbywa się w taki sposób, aby możliwe było jednoczesne odzwierciedlenie zarówno zachowania oryginalnej formy, jak i utraty ceny w czasie. W tym przypadku jako kluczowy wskaźnik przyjmuje się średni roczny koszt OFE. W artykule zastanowimy się, w jaki sposób jest ona wyznaczana i jakie wskaźniki są w tym przypadku stosowane.

Charakterystyka ogólna

Środki (konstrukcje, budynki, wyposażenie itp.), a także przedmioty pracy (paliwo, surowce itp.) uczestniczą w wytwarzaniu produktów. Razem tworzą aktywa produkcyjne. Pewna grupa środków pracy częściowo lub całkowicie zachowuje swoją naturalno-materialną formę przez wiele cykli. Ich koszt przenoszony jest na wyroby gotowe w miarę ich zużywania się w formie amortyzacji. Grupę tę tworzą środki trwałe produkcji. Oni sąsą bezpośrednio zaangażowani w proces produkcyjny. Fundusze nieprodukcyjne zapewniają tworzenie infrastruktury społecznej.

Klasyfikacja

Główne aktywa produkcyjne obejmują:

1. Budynki to obiekty architektoniczne zaprojektowane w celu stworzenia warunków pracy. Należą do nich garaże, budynki warsztatowe, magazyny itp.
2. Konstrukcje - obiekty typu inżynieryjno-budowlanego służące do realizacji procesu transportowego. Ta grupa obejmuje tunele, mosty, konstrukcje torowe, wodociągi i tak dalej.
3. Urządzenia przesyłowe - rurociągi gazowe i naftowe, linie energetyczne itp.
4. Sprzęt i maszyny 0 prasy, obrabiarki, generatory, silniki itp.
5. Urządzenia pomiarowe.
6. Komputery i inny sprzęt.
7. Transport - lokomotywy, samochody, dźwigi, ładowarki itp.
8. Narzędzia i sprzęt.

Wartości klucza

Koszt OPF może być kosztem wymiany, rezydualnym i początkowym. Ta ostatnia odzwierciedla koszty pozyskania środków trwałych. Ta wartość pozostaje niezmieniona. Początkowy koszt środków pochodzących z inwestycji kapitałowych niektórych firm można ustalić, sumując wszystkie koszty. Należą do nich między innymi koszt transportu, cena sprzętu i instalacji itp. Koszt odtworzenia to koszt zakupu środków trwałych w obecnych warunkach. W tym celu fundusze są przeszacowywane metodą indeksacji lub bezpośredniej konwersji w oparciu o nowoczesne ceny rynkowe potwierdzone przez:udokumentowane. Wartość rezydualna równa jest wartości odtworzeniowej pomniejszonej o kwotę amortyzacji. Istnieją również prywatne wskaźniki użycia systemu operacyjnego. Należą do nich w szczególności współczynniki intensywnej, integralnej, ekstensywnej pracy urządzeń i zmian.

Utrata oryginalnych właściwości

Średni roczny koszt OFE jest ustalany z uwzględnieniem amortyzacji. Wynika to z faktu, że przy długotrwałym wykorzystaniu środków w procesie technologicznym szybko tracą swoje pierwotne właściwości. Stopień zużycia może być różny – zależy to od różnych czynników. Należą do nich w szczególności poziom funkcjonowania funduszy, kwalifikacje personelu, agresywność otoczenia itp. Czynniki te wpływają na różne wskaźniki. Tak więc, aby określić rentowność aktywów, najpierw zestawiane jest równanie, według którego ustalany jest średni roczny koszt OFE (wzór). Stosunek kapitału do pracy i rentowność zależą od przychodów i liczby pracowników.

Przestarzałość

Oznacza amortyzację środków nawet przed fizyczną utratą nieruchomości. Starzenie się może objawiać się w dwóch formach. Pierwszy wynika z faktu, że proces produkcyjny obniża koszt funduszy w obszarach, w których są one wytwarzane. Zjawisko to nie prowadzi do strat, gdyż działa w wyniku wzrostu oszczędności. Druga forma starzenia się powstaje w wyniku pojawienia się takich OPF, które wyróżniają się wysoką wydajnością. Kolejnym branym pod uwagę wskaźnikiem jest amortyzacja (procesprzeniesienie kosztów środków na wytwarzane produkty). Konieczne jest utworzenie specjalnej rezerwy gotówkowej na całkowity remont obiektów.

Średni roczny koszt OFE: wzór do obliczania bilansu

Aby określić wskaźnik, musisz użyć danych, które są obecne w bilansie. Powinny one obejmować transakcje nie tylko w całości za okres, ale również osobno dla każdego miesiąca. Jak określa się średni roczny koszt OFE? Zastosowana formuła salda to:

X=R + (A × M) / 12 – [D(12 - L)] / 12 gdzie:

• R – koszt początkowy;
• A - stawka wprowadzonych środków;
• M - liczba miesięcy działania wprowadzonego BPF;
• D – wartość likwidacyjna;
• L to liczba miesięcy działania funduszy emerytalnych.

Uruchomiony system operacyjny

Jak widać z powyższych informacji, równanie określające średni roczny koszt OFE (wzór) zawiera wskaźniki, które wymagają odrębnej analizy. Przede wszystkim ustalana jest początkowa cena środków. Aby to zrobić, weź kwotę salda na początku okresu sprawozdawczego zgodnie z kontem. 01 bilans. Następnie należy przeanalizować, czy jakikolwiek system operacyjny został uruchomiony w tym okresie. Gdyby tak było, musisz ustawić konkretny miesiąc. Aby to zrobić, powinieneś spojrzeć na obroty w dB ch. 01 i ustawić wartość środków wniesionych do akcji. Następnie liczba miesięcy, w których te systemy operacyjnewykorzystane i pomnożone przez koszt. Następnie określany jest średni roczny koszt OFE. Formuła pozwala na ustalenie wartości środków oddanych do wykorzystania. Aby to zrobić, wskaźnik uzyskany przez pomnożenie liczby miesięcy użytkowania przez pierwotną cenę systemu operacyjnego dzieli się przez 12.

Średni roczny koszt OFE: wzór do obliczania bilansu (przykład)

Załóżmy, że środki trwałe na początku okresu wynosiły 3670 tys. rubli. Fundusze zostały wprowadzone przez cały rok:

• na 1 marca - 70 tysięcy rubli;
• za 1 sierpnia - 120 tysięcy rubli

Utylizacja również obejmuje:

• na 1 lutego - 10 tysięcy rubli;
• za 1 czerwca - 80 tysięcy rubli

Rozwiązanie:

• X=3670 + (120 × 5: 12 + 70 × 10: 12) – (80 × 6: 12 + 10 × 11: 12);
• X=3670 + (50, 0 + 58, 3) - (40, 0 + 9, 2)=3729, 1 tysiąc rubli

Utylizacja

W analizie, oprócz środków wprowadzonych do eksploatacji, określane są środki odpisane. Konieczne jest ustalenie, w którym miesiącu odpadli. W tym celu obroty są analizowane według Kd sch. 01. Następnie ustalany jest koszt funduszy emerytalnych. Przy spisywaniu środków trwałych w całym okresie sprawozdawczym ustala się liczbę miesięcy, w których były eksploatowane. Następnie musisz określić średni roczny koszt emerytowanych funduszy. W tym celu ich cenę mnoży się przez różnicę między całkowitą liczbą miesięcy w całym okresie sprawozdawczym a liczbą miesięcy eksploatacji. Otrzymaną wartość dzieli się przez 12. Wynik to średnia rocznakoszt OFE wycofanych z przedsiębiorstwa.

Operacje końcowe

Na końcu analizy określa się całkowity średni roczny koszt OFE. Aby to zrobić, musisz zsumować ich początkowy koszt na początku okresu sprawozdawczego i wskaźnik oddanych środków. Od uzyskanej wartości odejmuje się średni roczny koszt środków trwałych, które zostały wycofane z przedsiębiorstwa. Ogólnie obliczenia nie różnią się złożonością i pracochłonnością. Podczas obliczania głównym zadaniem jest poprawna analiza oświadczenia. W związku z tym musi być skompilowany bez błędów.