Przywództwo to sztuka zarządzania ludźmi

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Główną funkcją przywództwa jest zachęcanie ludzi do pracy z pełnym poświęceniem, celowością i maksymalną wydajnością. To nie tylko zarządzanie grupą ludzi poprzez rozdawanie zadań i instrukcji, ale dogłębny wgląd w zawiłości pracy wykonywanej przez zespół i jej ostateczny cel. Przywództwo może obejmować różne poziomy, style i podejścia zarówno do ludzi, jak i do pracy.

Toczy się wiele dyskusji na temat tego, czy przywództwo i zarządzanie to to samo, co przywództwo i zarządzanie.

Rozważmy tę kwestię z różnych punktów widzenia i określmy główne zadanie przywództwa.

Kierownik czy kierownik?

We współczesnej praktyce zwyczajowo używa się pojęcia „manager”, które ze swoimi angielskimi, a nawet głębszymi łacińskimi korzeniami, prowadzi do słowa „manus” – ręka. Oczywiste jest, że pochodzenie słowa wiąże się z pozycją, która dawała człowiekowi prawo do wydawania rozkazów za pomocą rąk. To oddaje istotę przywództwa jako wydawanie rozkazów i cennych instrukcji.

Niewątpliwie prawdziwy menedżer to profesjonalny lider, który potrafi zarządzać ludźmi. Skuteczny menedżer jest w stanie kierować równie produktywnie jak dział wbank i ten sam dział w supermarkecie. Szybko rozumie zawiłości sprawy i znajduje podejście do personelu. Menedżer może nie znać pracy wykonywanej przez jego podwładnych, ale skutecznie nimi zarządzać. Jako metodę pracy może oczywiście wykorzystać praktykę „postawiania się w sytuacji podwładnego” w celu lepszego zrozumienia podstaw sprawy.

Tradycyjne rozumienie przywództwa

Tradycyjne i być może najbardziej poprawne rozumienie przywództwa można opisać w kilku kierunkach funkcjonalnych.

Oto kilka głównych kierunków.

• Przywództwo to przywództwo, które daje przykład i zachęca pracowników do pracy na wysokim poziomie. I nie chodzi tu o stymulowanie zagrożeniami, ale o uczciwe i przemyślane przywództwo.
• Przywództwo polega na pracy ze strukturą, a zadaniem lidera jest stworzenie i utrzymanie takiej struktury, w której każdy zna swoją rolę, obszar pracy i cel. To także umiejętność podejmowania decyzji, które przyczynią się do najbardziej efektywnego postępu w kierunku sukcesu.
• Zarządzanie to proces interakcji między przełożonymi a pracownikami, łączy i zamyka łańcuch nagród i realizacji celów. Budowanie zespołu, który potrafi skutecznie komunikować się zarówno ze sobą, jak i z przełożonymi.
• Przywództwo to umiejętność pielęgnowania ludzi i inteligentnego delegowania władzy.

Przywództwo to kwestia stylu?

Ponieważ przywództwo pracuje z ludźmi korzystającymi z określonej władzy i wpływów, dzielą siękilka stylów takiego wpływu:

• autorytarny styl;
• styl demokratyczny;
• Styl bez rąk.

Przyjrzyjmy się tym stylom bardziej szczegółowo, a także ich pozytywnym i negatywnym stronom.

Styl autorski

Autorytaryzm obejmuje koncentrację całej władzy w rękach jednej osoby. Jest to przytłaczający, jawnie dominujący rodzaj przywództwa, który koncentruje się na decyzjach jednej osoby, która nie korzysta z rad swoich podwładnych. Ten styl jest wystarczająco mocny, aby trzymać ludzi w ryzach.

Plusy: umiejętność szybkiego podejmowania decyzji, ale tylko przy wystarczającym doświadczeniu i informacjach od menedżera.

Wady: brak motywacji do rozwoju wśród podwładnych.

Demokratyczny

Demokracja to zarządzanie, w którym władza jest delegowana na kilka poziomów, a podwładni są nie tylko wykonawcami, ale także aktywnymi uczestnikami procesu decyzyjnego. Zakłada mniejszy nacisk na personel, pewność własnej samoorganizacji i celowości.

Plusy: w stanie wykwalifikowanej kadry stymuluje osiąganie celów, innowacje i rozwój kariery.

Wady: Często zdarza się, że pracownicy nie mogą podejmować szybkich decyzji lub zachowują się niewystarczająco odpowiedzialnie.

Istnieją inne style przywództwa, takie jak „bezręce ręce”, które zachęcającały potencjał twórczy podwładnych poprzez ich całkowitą niezależność. Jeśli chodzi o popularność, pierwszy styl przywództwa jest coraz rzadziej używany, podczas gdy demokratyczny i podobny do niego odpowiada na potrzeby personelu i odpowiada nowoczesnemu sposobowi myślenia.

Czy można nauczyć przywództwa?

Jeżeli mówimy o dyscyplinie akademickiej, która powinna przygotować osobę do stanowiska lidera, to jest to zarządzanie. Przywództwo to także podejmowanie decyzji, do czego potrzebna jest solidna baza wiedzy. Zarządzanie to synteza wiedzy z różnych dziedzin: ekonomii i finansów, psychologii i socjologii, prawa itp. Opracowano zupełnie nowe metody i schematy zarządzania ludźmi.

Ale mówiąc otwarcie, przywództwo jest tylko teorią w zarządzaniu, ale w praktyce liderem powinien być:

• psycholog;
• lider;
• analityk;
• socjolog;
• ekonomista;
• etc

Ale teoria i praktyka to dwie różne rzeczy, a wiele teorii jest bezowocnych w rozwiązywaniu praktycznych problemów zarządzania ludźmi. Przecież przywództwo to relacje z ludźmi, korzystanie z doświadczeń z różnych dziedzin wiedzy, cechy osobiste i obecność bodźca. Wszystko to jest produktem doświadczeń życiowych i kontaktu z realiami biznesu lub innej działalności, ale nie teorii.

Prawdziwy lider jest w stanie zorganizować odnoszący sukcesy zespół, wykorzystując wszystkie powyższe cechy.

Czy wszyscy menedżerowie są równie dobrzy?

Bw dzisiejszych czasach, w trosce o trendy w modzie lub przywiązywanie wagi do poszczególnych stanowisk, każdego można nazwać managerem – od aranżera produktu po szefa działu.

Co więcej, wielu absolwentów uczelni otrzymuje certyfikat z pożądanym zwrotem „menedżer…”, ale nie ma ani teoretycznych podstaw do zarządzania ludźmi, ani podstaw praktycznych. Są tylko zbiorem wiedzy, której w większości przypadków nawet nie uczy się, jak je stosować.