Produkcja sklejki: technologia, główne etapy procesu i obszary zastosowania materiału

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Sklejka jest jednym z najtańszych i najbardziej praktycznych materiałów budowlanych. Pomimo wielowarstwowej struktury jest łatwy w instalacji i może być przetwarzany w domu bez specjalnego sprzętu. Standardowa produkcja sklejki polega na wykorzystaniu drewnianych lameli, które odpowiednio przetworzone mogą służyć jako materiał wykończeniowy odporny na różnorodne zagrożenia.

Ogólna technologia produkcji

Sklejka jest rodzajem niejednorodnego materiału drzewnego. Jako podstawę stosuje się wyłącznie forniry cienkolistne, nakładane na siebie pod dużym naciskiem prasy. Właściwie cały proces można podzielić na trzy główne etapy - przygotowanie drewna, jego obróbka i klejenie. Również w różnych branżach można uwzględnić dodatkowe etapy, które poprawiają lub modyfikują określone właściwości półfabrykatów lub gotowych produktów. Np. nowoczesne technologie produkcji sklejki przewidują wielokrotną impregnację struktury forniru w celu nadania mu właściwości ogniotrwałych i mrozoodporności. Jest to szczególnie ważne w przypadku późniejszego wykorzystania sklejki do konstrukcji dachu. Po wyprodukowaniu tego materiału pojawia się również dużo odpadów (głównie po łuszczeniu), które mogą być zużyte w procesie produkcji płyt wiórowych.

Dobór i przygotowanie wykrojów drewnianych

Drewniane półfabrykaty do sklejki nazywane są grzbietami. Dla nich zwykle wykorzystuje się masywy brzozowe, lipowe, olchowe i niektóre iglaste. Podobnie jak w przypadku produkcji innych materiałów drewnopochodnych, wykroje ze sklejki przechodzą rygorystyczną kontrolę jakości, podczas której odsiewa się wadliwe i po prostu nieodpowiednie surowce.

Głównym procesem obróbki jest zwiększenie plastyczności struktury drewna, co jest istotne z punktu widzenia dalszego otrzymywania lameli. Zgodnie z przepisami produkcja sklejki z forniru jest możliwa tylko przy cięciu wykrojów poddanych obróbce hydrotermicznej. Operacja ta polega na obróbce parowej bali i ich osadzeniu w środowisku wodnym. Na przykład baseny o temperaturze wody około 40 ºС są używane do półfabrykatów brzozowych. Moczenie trwa kilka dni, w zależności od zewnętrznych warunków mikroklimatycznych.

Okorowanie mechaniczne odbywa się na końcowym etapie przygotowania drewna. Kora jest usuwana, po czym na pilarkach formowane są bloki. To są kawałkikłody lite, których długość waha się średnio od 130 do 150 cm. Służą do cięcia forniru.

Pozyskiwanie okleiny

Współczesny przemysł wykorzystuje kilka metod cięcia lameli do sklejki. Spośród nich wyróżnia się obieranie za pomocą okrągłej maszyny, struganie bloków, a także cięcie ich na cienkie paski. Jednak procesy strugania i piłowania, ze względu na niską produktywność i ekonomię, coraz częściej zastępowane są obieraniem. Do tej operacji wykorzystywane są specjalne maszyny, które tną detale w przekroju. Kłoda jest mocowana na okrągłej podstawie i w trakcie obrotu wokół własnej osi jest odcinana precyzyjnymi nożami do obierania. W ten sposób odbywa się najbardziej krytyczny etap w procesie produkcji sklejki, od którego zależą główne cechy przyszłego produktu. Z tokarki wychodzą gotowe paski lameli. Są układane w stosy, po czym wysyłane do dalszej obróbki.

Suszenie forniru

Do tej procedury używany jest specjalny przenośnik, na którym lamele są nadmuchiwane strumieniem ciepłego powietrza. Za pomocą urządzeń pomiarowych, takich jak miernik wilgotności, operator linii kontroluje i sortuje okleinę. Zgodnie z technologią optymalna wilgotność lameli do produkcji sklejki powinna wynosić 6%. Nadmiernie wilgotne arkusze po obróbce cieplnej są wysyłane do suszenia lub odrzucane. Ponieważ lamele mają bardzo delikatną, drobną strukturę, często spotykane są wady mechaniczne. Ale w przypadku drobnych uszkodzeń okleina nie jest wyrzucana. NaNa tym etapie możliwa jest naprawa arkuszy sklejki za pomocą sztucznych wstawek z fragmentów nowej okleiny, która jest dobierana według faktury, wilgotności i wielkości. Lamele, które pomyślnie przejdą ten etap, są sprawdzane przez skaner i wysyłane do codziennego przechowywania.

Klejenie listew

Jako klej stosowane są czasem specjalne kompozycje z unikalnymi recepturami. Każdy zakład stara się wypracować własne metody wytwarzania mieszanki klejowej, która sprawi, że arkusz sklejki będzie wyróżniał się z tłumu konkurencji. Na przykład niektóre kompozycje już wewnątrz struktury zapewniają efekt laminowania żywicami fenolowo-formaldehydowymi. Jednak coraz częściej praktykowane jest wytwarzanie sklejki laminowanej z zastosowaniem folii papierowo-żywicznej, co sprawia, że materiał jest mocniejszy i bardziej odporny na wchłanianie wilgoci.

Spoiwo jest nakładane na specjalnych maszynach za pomocą cylindrycznych bębnów falistych. Lamele obrobione klejem trafiają do kompletu, w którym formowane są pakiety forniru. Tutaj arkusze poddawane są tłoczeniu wstępnemu na zimno, które jest etapem przygotowawczym przed ostatecznym klejeniem. Arkusze łączy się prostopadle do siebie. Główny proces klejenia odbywa się za pomocą prasy hydraulicznej na gorąco z mechanicznym obciążeniem. Gotowe arkusze sklejki starzone są w warsztacie przez 24 godziny.

Wykonywanie sklejki własnymi rękami

Technologia produkcji sklejki w domu nie różni się zasadniczo od fabrycznej. Najmniej,przeprowadzane są te same operacje przetwarzania i przygotowania, takie jak usuwanie izolacji, cięcie i klejenie. Stosowane są również surowce z bali (najlepiej z brzozy), po których następuje piłowanie i obieranie - najtrudniejsza operacja do obróbki ręcznej, którą można zastąpić specjalnymi strugarkami w małych ilościach. Jeśli wymagana jest produkcja w linii, lepiej zorganizować małą linię przenośników. Na przykład małe fabryki sklejki na niewielkim obszarze są wyposażone w kompaktowe linie z urządzeniami, które automatycznie wykonują operacje obierania, piłowania, obierania, suszenia, prasowania kleju i szlifowania.

Zastosowania do sklejki

Jest to wszechstronny materiał, który znajduje zastosowanie zarówno w środowiskach profesjonalnych, jak i w gospodarstwach domowych. Być może największe ilości sklejki wykorzystywane są w budownictwie i produkcji mebli. W domu takie arkusze można wykorzystać w aranżacji wnętrz, dekoracji wnętrz i potrzebach domowych. Produkcja przemysłowa sklejki o podwyższonych właściwościach technicznych i fizycznych pozwala nam oferować godne produkty dla przemysłu samochodowego i budowy powozów. Ponownie popularność tego materiału wynika z jego niskich kosztów i przyzwoitych właściwości użytkowych. Sklejka nie jest tak wytrzymała w porównaniu z metalem i włóknem szklanym, ale jest bardziej atrakcyjna na tle produktów z płyt wiórowych. Jedynym poważnym ograniczeniem stosowania takich arkuszy jest obecność w konstrukcji niebezpiecznych chemicznie mieszanek klejowych. Oznacza to, że nie mówimy też o czystości środowiska.

Wniosek

Dziś technologie produkcji sklejki są dość ustandaryzowane i zoptymalizowane. Twórcy metod wytwarzania tego materiału coraz bardziej koncentrują się na stosowaniu najnowszych powłok ochronnych i impregnatów, które eliminują fizyczne niedoskonałości samego drzewa. Jednak koszt zmodyfikowanego arkusza znacznie wzrasta. Nawiasem mówiąc, dziś produkcja sklejki na zamówienie waha się średnio od 300 do 600 rubli za arkusz. Panele panoramiczne mogą kosztować nawet 1000 rubli i więcej. Jednocześnie włączenie do procesu technologicznego dodatkowych operacji wysokoprecyzyjnego szlifowania ściernego lub impregnacji ognioodpornej podnosi cenę o kolejne 10-15%. Wiele będzie również zależeć od rodzaju użytego drewna, jakości obierania i rodzaju bloczków forniru.