Tabor kolejowy to przyszłość kraju

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Pojęcie „taboru kolejowego” może obejmować wszystkie jednostki wyposażenia zaangażowane w ruch towarowy lub pasażerski w sieci kolejowej. Tabor Kolei Rosyjskich obejmuje wagony różnych kategorii, lokomotywy. Jest podzielony na pociągi specjalnego przeznaczenia, pasażerskie i towarowe według rodzaju transportu.

Możesz również podać następującą klasyfikację PS:

• Trakcja: lokomotywy (lokomotywy elektryczne, lokomotywy parowe, lokomotywy spalinowe).



• Bez własnego napędu: wagony (platformy, gondole, przyczepy do przewozu zboża, czołgi itp.).



• Wagony motorowe: metro, pociągi elektryczne, wagony.
• Kompozycja specjalna. przeznaczenie: pojazdy samojezdne, wózki.

Twórcami omawianego transportu są obecnie przedsiębiorstwa budowy maszyn z kraju i zagranicy, zakłady budowy lokomotyw i samochodów, zakłady hutnicze.

Pierwsze powozy w Rosji zaczęto produkować w połowie XVIII wieku. Jako samodzielna branża przemysłowa budowa samochodów wyróżnia się do połowy lat 40. XVIII wieku. W tym czasie rozpoczęto budowę kolei Moskwa-Sankt Petersburg, a była to budowa wagonówdla tej drogi w Leningradzie przeznaczono państwową odlewnię i zakład mechaniczny Alexander.

Główną cechą kolei w tamtych czasach było to, że tabor był bardziej przystosowany do przewozu ludzi. Z reguły budowano wagony pasażerskie kursujące w podmiejskich miejscowościach. Nie było toalet, bufetów, a nawet miejsc do spania, tylko miejsca do siedzenia.

Pierwsze samochody były dwuosiowe, rama i nadwozie były wykonane z drewna. Ich połączenie było łańcuchem. Tabor do przewozu pasażerów w tamtych czasach znacznie różnił się od współczesnego.

Następnym bodźcem dla rozwoju przemysłu kolejowego było przejście Rosji od feudalizmu do kapitalizmu poprzez reformy z 1861 roku. Od 1863 roku rozpoczęto produkcję wagonów o konstrukcji dwuosiowej.

W 1859 r. w Fabryce Aleksandra pojawiły się podobieństwo do nowoczesnego wagonu gondoli - wagonu otwartego, a także ciężarówki prochowej i wagonu do materiałów wybuchowych.

W tym samym czasie, ze względu na konieczność przemieszczania towarów łatwo psujących się (głównie żywności), pojawiła się flota wagonów izotermicznych.

W 1875 r. Ministerstwo Kolei (MPS) wydało zarządzenie, które mówiło o doprowadzeniu wszystkich wagonów krytych do tego samego typu „normalnego rozmiaru” (64002743 mm). Było to podyktowane wielkością sprzętu wojskowego i masowym transportem wojsk.

Od drugiej połowy lat 90. nastąpił wzrost produkcji przemysłowej, co doprowadziło do ekspansjibudowa kolei, tabor ponownie znalazł innowacje. Wzrosło zapotrzebowanie na wagony do przewozu ładunków masowych. Produkcja takich materiałów znacznie wzrosła.

W 1880 roku, w pobliżu wsi Bolshie Mytishchi, rozpoczęto budowę Mytishchinsky Carriage Works.

W 1896 r. rozpoczęto budowę Zakładu Werchniewołskiego do budowy wagonów.

W 1897 roku odrodziła się jako fabryka wagonów do produkcji pudeł na naboje, kuchni obozowych i faetonów.

I tak na ogromie kraju pojawiły się fabryki, które miały tylko jeden cel - stworzyć doskonały tabor, który będzie w stanie sprostać potrzebom państwa w transporcie.

Obecnie ilość wagonów i lokomotyw można uznać za wystarczającą dla kraju, ale ich stan techniczny powinien być dobrze przemyślany. Jedno się cieszy: budowa tego typu urządzeń nie była przerywana od roku od jej powstania.