Pole żyta jako koncepcja

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Artykuł analizuje pole żyta z punktu widzenia różnych ludzi: plantatorów zbóż, zwykłych mieszkańców Rosji, poetów, artystów. Analizowany jest kolor i inne odczucia wywołane przez pole dojrzałego żyta. Uwzględniono zalety i wady drewnianej skrzynki na chleb „Pole żyta”.

Cud chleba

Zdanie „pole żyta” u osoby, która dorastała w Rosji, przywołuje wyraźny obraz bezmiaru, pełni i radości bycia, bez granic. Podobno jest to uczucie atawistyczne, uczucie naszych przodków, cieszenie się całkowitą wolnością i tym, że nadchodząca zima będzie pełna. W końcu to żyto uprawiane na naszej rosyjskiej ziemi dało doskonałe plony w regionie, gdzie wczesne i późne przymrozki, zła pogoda, burze zniszczyły pszenicę, bardziej kapryśną i mniej mrozoodporną uprawę.

Śpiewane przez poetów

„Żyto, żyto… Polna droga prowadzi nie wiadomo gdzie, nad polem, zwisające nisko, leniwie jęczące druty. Żyto odjeżdżało, terminy zbliżały się, stało się ciężkie i do krawędzi, całym ciałem pochylone w stronę drogi, skacowane, przynajmniej podparte. Te wiersze Aleksandra Twardowskiego po prostu śpiewają o polu żyta, jak o kobiecie „w rozbiórce”, gotowejma urodzić zdrowe dziecko.

To tylko echa pamięci naszych przodków, dla których ziemia była żywicielem rodziny, którą pielęgnowali i pielęgnowali, aby uzyskać więcej zbiorów i przeżyć.

Trudno nam, którzy kupują chleb w sklepie, zrozumieć, ale poczuć to - czujemy to. Jak czuł się Iwan Iwanowicz Szyszkin w swoim obrazie „Żyto”, gdzie ogromne pole żyta z dużą sosną pośrodku jest zalane słońcem, gdzie wszystko jest pełne woli i zadowolenia, szczęścia i radości.

Jakiego koloru jest pole

Dlaczego kolor pola żyta jest gorący? Oprócz tego, że wszyscy Rosjanie uwielbiają szybką jazdę, wszyscy wolą też spacerować i jeździć po polach i łąkach, podziwiając ich zioła i kolory. Każde pole ma swój własny kolor. Rumianek jest biały, mak jest czerwony, pszenica jest złotożółta.

Jakiego koloru jest pole żyta? Ignorując sadzonki i niedojrzałe żyto, które będą zielone, przejdźmy od razu na pole dojrzałego żyta, gdy odcienie żółto-zielonego dojrzewającego plonu zastąpimy żółto-czerwonym. Żyto, rdza, czerwień. Podobieństwo jest niezaprzeczalne. Więc będzie czerwony. I możesz również zobaczyć złoto i brąz, żółć ochry.

A całe to piękno mieni się pod słońcem, faluje pod wiatrem, nadając również odcienie czerwieni. Kolory ciepłe, bardzo ciepłe. A wszystko dlatego, że pomarańczowo-czerwony, a nawet trochę czerwonawy, to odcień bardzo gorącego ognia. Dlatego kolor pola żytniego jest gorący, tak jak chleb wypiekany z mąki żytniej będzie gorący i pyszny.

Cierpienie pochodzi od słowa „cierpienie”

Cierpienie nazwano w Rosji czasem zbiorów. Takie żniwa były ciężkie: ręcznie, sierpami, zgiętymi na pół, kobiety zbierały cały dzień, starając się nie upuścić kłoska, by nie zgubić ziarna. Nie daj się też zranić! „Cierpienie wioski jest w pełnym rozkwicie. Twój udział, udział Rosjanki, nie jest trudniejszy do znalezienia! - napisał Nikołaj Niekrasow.

Nawet teraz ci, którzy wiedzą o czyszczeniu z pierwszej ręki, raczej nie uznają zbiorów za łatwe, pomimo ultranowoczesnego sprzętu czyszczącego.

Operatorom kombajnów trudno jest pracować od świtu do zmierzchu w zbożowym pyle, w rozgrzanej słońcem kabinie nie ma czym oddychać, ale muszą też radzić sobie z dość skomplikowanym sprzętem, który w każdej chwili może ulec awarii. Uśmiechnięci operatorzy kombajnów zasiadający w kabinie swojego samochodu na tle pola żyta wyglądają fałszywie. Jeśli pracownik wyjdzie z taksówki, pokryty kurzem, umorusany i umęczony upałem, natychmiast zacznie szukać cieni, gdzie usiąść i napić się. Umyje się i zje tylko wieczorem, po zachodzie słońca. I jutro wracam do pracy. A więc całe cierpienie.

A kobiety przerzucają zboże do wyschnięcia, wszystko w chustach zawiązanych "po oko", w kurzu ze słomy, czasem pod baldachimem, częściej - na wolnym powietrzu. A kierowcy niosący ziarno i po prostu zasypiający za kierownicą ze zmęczenia są również oznaką cierpienia, gorącego i ciężkiego.

Na zdjęciu i na zdjęciu pole żyta powinno wyglądać tak: piękne, gorące, treściwe, ale też przypominające ciężką pracę plantatorów zbóż.

Jest taki spichlerz

„Chleb jest głową wszystkiego” – od dawna mówi się w Rosji. To naprawdętrzeba więc umieć oszczędzać chleb, jak pracę tysięcy ludzi, i właściwie go przechowywać.

Istnieje ogromna liczba pojemników na chleb wykonanych ze szkła i aluminium, plastiku i drewna. Ich kolor jest również bardzo różny: biały, żółty, czerwony, paski, kropki itp.

Awangardowe pudełko na chleb "Pole Żyta" wykonane jest z drewna, wyposażone w obrotową pokrywę, malowaną bochenkami chleba, kłosami dojrzałej pszenicy z dodatkowo główką maku. Wygląda gorąco, apetycznie i jasno, ponieważ użyte kolory to pomarańczowy, żółty, brązowy i ich odcienie, które przechodzą w czerwień. A na wierzchu jest lakierowany.

Naturalne drewno dobrze chroni chleb przed wysychaniem, ale także zapobiega pleśnieniu. Pudełko na chleb jest łatwe do czyszczenia wewnątrz i na zewnątrz. Konstrukcja urządzenia pozwala na lekkie uchylenie pokrywy, np. przy wysokich temperaturach w kuchni, aby chleb nie nasiąkał. Pudełko na chleb jest nieruchome, ponieważ jest ciężkie do przenoszenia. Posiada małą, ale bardzo wygodną rączkę, która z łatwością otwiera ją pod żądanym kątem.

Szkoda, że chlebak nie będzie pasował do modnej nowoczesnej kuchni w stylu „high-tech” czy „Provence”.