Amerykański koń wierzchowy. Historia rasy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Amerykański koń wierzchowy pochodzi ze Stanów Zjednoczonych i jest ulubionym koniem amerykańskich kowbojów. To właśnie tę rasę najczęściej można zobaczyć w licznych filmach o Dzikim Zachodzie.

Opis amerykańskiego konia wierzchowego

Średnia wysokość zwierzęcia to 1,55 m, a waga do 0,5 t. Głowa konia z reguły ma prawidłowy kształt, zwykle dość miniaturowych rozmiarów. Profil ma najczęściej idealne proporcje. Chociaż od czasu do czasu można spotkać osoby z tzw. cechami baranimi.

Szyja jest długa i pełna wdzięku. Amerykański koń wierzchowy ma wyraźny kłąb, małe łopatki, dobrze osadzone kopyta i mocny grzbiet. Linia grzbietu tych koni jest prosta. Zwierzęta mają również wysoko osadzony zad z podniesionym ogonem. Aby to zrobić, niektóre mięśnie są nacinane u nasady ogona, aby sztucznie stworzyć efekt uniesienia. Jednak same pasma nie są zbytnio cięte. Dlatego konie American Saddle wyróżniają się dość długimi ogonami.

Saddlebred (tak nazywa się tę rasę w ich ojczyźnie) ma dobrze rozwiniętą muskulaturę. Z tego powodu we wszystkich zawodach jeździeckich jest zawsze wśród pretendentów do zwycięstwa. Zdolności intelektualne tych koni są niezwykle dobrze rozwinięte. Duże, wyraziste oczy patrzą na świat prawie po ludzku.

Cechy biegania

Amerykanie mają swój własny, charakterystyczny styl biegania, opracowany przez amerykańskich hodowców koni, aby konie nadawały się do jazdy z dużą prędkością na długich dystansach. Ten oryginalny ruch nazywa się „stojak”. Podczas takiej jazdy amerykański koń wierzchowy jest w stanie rozwinąć prędkość równą prędkości galopu.

Saddlebredy, które są wyszkolone do chodzenia w pięciu stylach: stępie, galopie, stępie, kłusie i plus wrak, nazywane są pięciomaitratami. Takie konie są często porównywane do tancerzy. Prawie wszystkie zwierzęta tej rasy są obdarzone wrodzoną zdolnością do stania się. Są osoby, które nie potrzebują specjalnego treningu tego chodu i biegają wraku od urodzenia. Jeśli koń nie ma takiego daru, to można go łatwo nauczyć. Trening odbywa się według specjalnej techniki, której istotą jest zachwianie równowagi kursu poprzez przechylanie głowy zwierzęcia w różnych kierunkach. Czasami brak równowagi występuje z powodu mieszania ciała jeźdźca naprzemiennie w prawo i w lewo. Przytłaczającej większości zwierząt tej rasy wystarczy kilka lekcji, aby nauczyć się tego chodu.

Odlegli przodkowie

Saddlebred ma bogaty rodowód. Historia tej rasy sięga XVII wieku, kiedy to rasowe konie z Anglii zaczęto masowo importować do Ameryki. Nie byli wysocy. Ale doskonale i szybko zaaklimatyzowały się w nowych warunkach siedliskowych. W wyniku działań selekcyjnych amerykańskich hodowców koni powstała rasa koni angielskich zwana Narraganasset pacer. Zwierzęta te w pełni spełniały wymagania do jazdy konnej i cieszyły się ogromną popularnością wśród miejscowej ludności.

Jednak rasa jest obecnie uważana za zagubioną, ponieważ te odporne zwierzęta, idealne do prac rolniczych, były masowo eksportowane do Indii. Jednak część klaczy, rasy zagrożonej, zdołała pozostawić potomstwo koni sprowadzonych z Wysp Brytyjskich w XVIII wieku.

Pochodzenie rasy

Bliżej XIX wieku powstała nowa rasa, którą w tamtych odległych latach nazywano końmi amerykańskimi. Od swoich rasowych przodków odziedziczyli naturalną grację i wrodzoną zdolność do łagodnego poruszania się. Pierwsza dokumentalna wzmianka o tej rasie znajduje się w źródłach z 1776 r.

Uczestnicy wydarzeń historycznych

Nowa rasa była idealna do jazdy konnej i pomocy w chłopskiej pracy. Zwierzęta te były również używane przez kawalerię wojsk kolonialnych podczas rewolucji amerykańskiej, a później w wojnie z plemionami brytyjskimi i indyjskimi.

Do czasu wojny secesyjnejAmerykański koń wierzchowy stał się najbardziej rozpowszechnioną rasą w tym kraju. Wiadomo, że na koniu siodłowym jeździł słynny generał Robert Lee. Po zakończeniu wojny odrodził się krajowy jarmark konny. Pod koniec XIX wieku kilku inicjatywnych hodowców koni w kraju wystąpiło z propozycją utworzenia organizacji hodowców koni zajmujących się hodowlą koni tej konkretnej rasy i oficjalnego zarejestrowania rasy amerykańskiego konia wierzchowego wraz z opisem w odpowiednim dokumenty. Co wydarzyło się wkrótce.

Sport jeździecki z udziałem amerykańskich koni wierzchowych

Saddlebredy wyróżniają się zwiększoną energią, miłością do aktywnego trybu życia. Mottem tej rasy może być hasło: „Ruch to życie”. Dlatego zwierzęta te często uprawiają sport. Zawody trzech chodów tradycyjnie demonstrują stęp, kłus i galop. Każdy z nich ma określone wymagania. Krok koni musi mieć wystarczającą elastyczność. Podczas kłusu nogi zwierząt muszą unosić się wysoko i konieczne jest galopowanie w określonym rytmie i tempie (zwykle nie szybko i miarowo).

W zawodach na 5 chodów do powyższych ruchów dodawane są jeszcze dwa rodzaje chodów. Na niektórych zdjęciach amerykańskich koni wierzchowych widać sztucznie wydłużone nogi. Efekt ten osiąga się budując kopyta lub zakładając specjalne buty.