Kuc szetlandzki: opis rasy, cechy opieki i hodowli. mały koń

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Konie już dawno przestały odgrywać znaczącą rolę w życiu ludzkości, tak jak kilkaset lat temu. Potężne ciężarówki i różnorodne maszyny rolnicze zastąpiły czworonożnych robotników. Niemniej jednak mają swoje miejsce w czasach współczesnych, niektóre rasy nie tracą na popularności. Należą do nich kucyk szetlandzki. To jedna z najliczniejszych ras na świecie. Są powszechne w Europie, Azji, Afryce, Australii, Ameryce.

Kucyk

Kucyk odnosi się do podgatunku konia domowego. Przetłumaczone z galijskiego ponaidh - mały koń. Charakterystyczną cechą podgatunku jest niski wzrost. W różnych krajach „mały” ma różne znaczenia:

• w Rosji konie o wzroście do 110 cm są klasyfikowane jako kucyki;
• w Niemczech - do 120 cm;
• w Anglii - 147,3 cm;
• na Zachodzie obejmują osobniki, których wzrost nie przekracza 152 cm.

Rozbieżność w liczbach nie przeszkadza w utrzymaniu „pączków” u szczytu popularności. Każdy właściciel wybiera konia według swoich potrzeb. Ktoś potrzebuje bardzo malutkiego, jako zwierzaka - wyłącznie do "całowania", a ktoś planuje rywalizację.

Pochodzenie

Archipelag Szetlandów oddziela Morze Północne od Oceanu Atlantyckiego. Jest to najbardziej wysunięta na północ kraina Wysp Brytyjskich. Archipelag liczy 117 raf i wysp, z których tylko 24 są zamieszkane. Opustoszałe, bezdrzewne pagórki, surowy klimat, rzadka roślinność, tereny podmokłe, wilgoć, nieustanne wiatry – tak można opisać kolebkę rasy zwanej kucem szetlandzkim.

Nie ma absolutnie żadnych dokładnych informacji o pochodzeniu rasy. Po raz pierwszy odkryto je w 500 p.n.e. Według naukowców są to prawdopodobni potomkowie kucyków „tundry”. Mogli przybyć do Szkocji ze Skandynawii dziesięć tysięcy lat temu.

Według innej wersji, w I-IV wieku kucyki zostały sprowadzone na wyspy przez Piktów (najstarszych mieszkańców Szkocji). W tym czasie terytorium było pokryte lasami, które całkowicie zniknęły w IX-X wieku z powodu zmian klimatycznych. W takich warunkach przetrwało niewiele zwierząt: owce, myszy polne, jeże i kuc szetlandzki. Wzrost, wytrzymałość, siła konstytucji - według takich znaków istniał wielowiekowy dobór naturalny. Izolacja przyczyniła się do naturalnego rozmnażania rasy „sam w sobie”. Próby sprowadzenia na archipelag zwykłych koni nie powiodły się.

Opis

Kuc szetlandzki(opisany poniżej) ma rozpoznawalny wygląd, przypominający w miniaturze ciężkie ciężarówki. Rasowy przedstawiciel musi mieć następujące cechy:

• wysokość w kłębie - 65-110 cm;
• waga - do 200 kg;
• silna konstytucja;
• głowa jest mała, proporcjonalna,
• szerokie czoło;
• profil prosty, czasami wklęsły lub haczykowaty (obie opcje są niepożądane);
• oczy są duże, szeroko rozstawione ("oko sroki" jest niepożądane, może mieć różne kolory);
• usta małe;
• szerokie nozdrza;
• uszy ustawione prawidłowo, małe;
• mięśnia szyja o dużej wydajności;
• szerokość ciała;
• klatka piersiowa dobrze rozwinięta, szeroka, głęboka;
• obwisły brzuch, obszerny;
• plecy szerokie, krótkie, muskularne;
• zad prosty;
• Nogi są kościste, mocne, krótkie:

- przód: bez przerw, prawidłowo ustawiony, z rozwiniętym stawem nadgarstka;

- tył: prawidłowo ustawiony (ustawienia w kształcie litery "O" i "X" są niepożądane), wyraźnie zaznaczony staw skokowy, śródstopie rozwinięte, suche;

• kopyta - zaokrąglone, z twardym rogiem kopyta (z reguły zwierzęta nie są kute);
• sierść - gruby podszerstek, długa sierść;
• ogon i grzywa są bujne;
• suit - najbardziej różnorodny, często łaciaty (rasowy głównie czarny);
• Oczekiwana długość życia to 30-40 lat, zarejestrowany rekord to 54 lata.

Reprodukcja nie różni się odzwykłe konie. Ze względu na niewielkie rozmiary klaczy pożądana jest obecność lekarza weterynarii przy porodzie. Rodzi się jedno lub dwa źrebaki. Selekcja zwierząt odbywa się z uwzględnieniem zasad hodowli zwierząt gospodarskich. Kuc szetlandzki jest bardzo silnym koniem, pod względem żywej wagi jest w stanie przewieźć dwa razy więcej ładunku niż ich wysoki odpowiednik.

Funkcje

Zwierzęta tej rasy mają swoje własne cechy:

• wysoka oczekiwana długość życia;
• postać jest odważna i bardzo niezależna;
• mieć bystry umysł i pomysłowość;
• łatwe do trenowania (złe nawyki również wychwytują w locie);
• może być uparty;
• bardzo wytrzymały;
• skłonny do otyłości;
• często zdarzają się osobniki niebieskookie (wcześniej nazywano je Belozorami);
• nie różnią się dużą zwinnością i elegancją ruchów;
• mają szorstką sierść, długie ogony i grzywy;
• dobór cech użytkowych, bez uwzględnienia innych cech, zapewnił różnorodność kolorów w rasie.

Chociaż źrebak jest mały i wygląda bardziej jak pluszowa zabawka, niedoświadczeni właściciele popełniają poważny błąd, rozpieszczając swoje zwierzaki. Dorosły, niezagospodarowany trzyletni kucyk o wadze 200 kg i wzroście do 2 metrów stanie się problemem. Koniecznie musi być obecna surowość edukacji. Konieczne jest domaganie się całkowitego i bezwarunkowego posłuszeństwa we wszelkich czynnościach ze strony osoby (czyszczenie konia lub sprzątanie boksu).

Jeden więcejniuans - jazda pod siodłem. Mały koń o okrągłych bokach jest tak zwinny, że prawie nie da się na nim pozostać. Doświadczeni hodowcy koni najpierw wpędzają młode do wozu. Nauczywszy się słuchać okazji i poleceń głosowych kucyka (mniej więcej miesiąc później), spokojnie wpadają pod górę.

Hodowla

Mimo ogromnej popularności i zapotrzebowania na małe konie, kwestia czystości zwierząt od wielu lat nie jest w kręgu zainteresowań hodowców koni. Nikt nie był zaangażowany w rasę kucyków szetlandzkich. Hodowlę z prawidłową selekcją hodowlaną rozpoczęto dopiero w 1870 roku. Wielki miłośnik koni Lord Londonderry na wyspie Bressay (Archipelag Szetlandzki) założył stadninę koni. Specjaliści przeprowadzili najsurowszą selekcję w celu ustalenia cech charakterystycznych i typu eksterieru koni.

Założone Towarzystwo Hodowlane Kucyków Szetlandzkich wprowadziło ogiery Londonderry do pierwszego tomu księgi stadnej. Chociaż firma została zamknięta w 1899 r. z powodu spadku popytu na kucyki, wielu współczesnych czempionów rasy nadal ma w swoim rodowodzie słynne reproduktory.

Do XIX wieku hodowlę prowadzono „w czystym” bez dopływu obcej krwi. Chęć wykorzystania kucyków jako koni wierzchowych stanowi wyzwanie dla hodowców koni, aby zwiększyć wzrost zwierząt. Efektem pracy było pojawienie się kilku typów międzyrasowych, czyli potomstwa:

• Samberg. W połowie stulecia na Półwyspie Somberg i południowym wybrzeżu kontynentu klacze kuców szetlandzkich były kojarzone z ogierami norweskimi. Wysokość wkłąb potomstwa osiągnął 130 cm.
• Fitlar. Zastosowanie metody krzyżowania rozrodczego z ogierem hodowlanym arabskim (był potomkiem legendarnego Bolivara). Mieszanki urosły do 120 cm.
• Amerykańskie Szetlandy. Otrzymany w wyniku skrzyżowania najpierw klaczy szetlandzkich z ogierami rasy Hackne, następnie z wlewu krwi koni arabskich i pełnej krwi angielskiej. Wysokość w kłębie do 130 cm.

Taka ludzka interwencja doprowadziła do podziału rasy na dwie klasy:

• "A" lub typ podstawowy (podstawowy), obejmuje zwierzęta do 107 cm;
• "B", czyli typ uszlachetniony, - zwierzęta od 107 do 120 cm w kłębie.

Koniec XIX - początek XX wieku to masowy eksport kucyków do wszystkich krajów świata. Liczba zwierząt gospodarskich poza Wielką Brytanią jest wielokrotnie większa niż liczba koni w ich historycznej ojczyźnie.

Zawartość

Brak wilgoci, przeciągi, sucha ściółka, wysokiej jakości pasza, czysta woda, codzienny wysiłek fizyczny - to są wymagania w hodowli koni na kucykach szetlandzkich. Opieka nie wymaga specjalnych warunków. Wręcz przeciwnie, konie są bezpretensjonalne, odporne, potrafią przebywać na pastwiskach przez maksymalny możliwy czas. Gruba wełna jest strzyżona w stabilnych warunkach. Przyjazny charakter zwierząt pozwala na trzymanie dwóch zwierząt w jednym boksie (rozmiar 3m na 4m).

Najlepiej podstawą diety jest siano lub trawa pastwiskowa, owies czasami wywołuje reakcję alergiczną. Czyste, gdy się brudzi, ze stabilną konserwacją -codzienny. Zazwyczaj kucyki nie muszą być podkute. Leczenie weterynaryjne jest takie samo jak w przypadku normalnych koni.

Użyj

Kuc szetlandzki jest szeroko stosowany w sportach jeździeckich, nie tylko u dzieci. W 1960 roku na igrzyskach olimpijskich w Rzymie Little Model startował w ujeżdżeniu, a w 1968 roku w Mexico City Stroller zdobył srebro w skokach przez przeszkody. Wzrost obu koni mieścił się w granicach 145 cm.

Kucyk - częsty uczestnik przedstawień cyrkowych, używany w szkołach jeździeckich, wypożyczalniach. Wielu miłośników zwierząt trzyma je jako zwierzęta domowe. Genialny umysł i doskonała reakcja dzieci pozwalają im pracować jako przewodnicy dla niewidomych. W Holandii nie porzucono jeszcze małych robotników, a z ich pomocą uprawia się plantacje warzyw.