Marvari, rasa konia: charakterystyka i zdjęcia

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Rodzaj tych koni został wyhodowany w regionie Marwar (obecnie Jadpur), który znajduje się w Indiach. Dlatego ta rasa koni nazywa się Marvari. Czasami mogą być nazywane malani.

Ten rodzaj został wyhodowany dawno temu, według jednego z arcykapłanów klasztoru, pojawiły się one wtedy, „kiedy ocean pienił się od nektaru bogów… kiedy konie były wiatrem. W tym artykule zapoznamy się z indyjską rasą koni Marvari, przestudiujemy cechy, cechy i zdjęcia tego rodzaju.

Legenda o powstaniu rasy

Istnieje wiele legend o tym, jak i kiedy pojawiły się te konie. Według najpopularniejszego z nich, kiedyś u wybrzeży Indii znajdował się wrak statku arabskiego. Na pokład przywieziono konie arabskie, tylko siedmiu koniom udało się uciec. Byli w staniewydostać się w hrabstwie Kutch na wybrzeżu. Jakiś czas później zwierzęta zostały złapane przez lokalnych mieszkańców regionu Marwar. Konie arabskie krzyżowano z silnymi i silnymi kucykami indyjskimi. Uważa się, że w koniach malani jest krew krewnych mongolskich. Rasa została wyhodowana przez kilka pokoleń maharadżów, hartowanych na pustyniach Radżastanu. W efekcie otrzymaliśmy bardzo piękne, wytrzymałe i bezpretensjonalne konie rasy Marvari. Uważana jest za rasę królewską, tajemniczą i najmniej zbadaną.

Pochodzenie

Klan Radźputów Rathor zaczął się rozmnażać w XII wieku, w średniowieczu był dominującą kastą w północnych Indiach. Do hodowli Rakhtorowie brali tylko rasowe i najbardziej odporne zwierzęta. Udało im się stworzyć idealną rasę wojskową do bitew na pustyni. Za podstawę przyjęto takie cechy koni arabskich, jak inteligencja, uroda, niezwykła wytrzymałość i szczególne oddanie miejscowym zwierzętom. Wraz z przybyciem Mongołów na ziemie Indii pojawiły się tutaj niskie konie stepowe i rasowe konie turkmeńskie, co później przyczyniło się do udoskonalenia rasy Marvari. Przez kilka stuleci hodowcy udoskonalali rasę, selekcję przeprowadzano według bardzo surowych kryteriów.

Rathory wyhodowały bardzo wytrzymałe konie rasy Marwari, których sposób życia toczy się w Badlands. Żywiąc się rzadką roślinnością pustyń, dobrze dostosowują się do warunków klimatycznych i przez długi czas nie mają wody. Konie te są w stanie pokonywać duże odległości przez długi czas.prędkość. Niesamowitą cechą koni Malani jest budowa łopatek: są one ustawione pod znacznie mniejszym kątem w stosunku do nóg. Taka konstrukcja sprawia, że przód zwierzęcia jest znacznie lżejszy, co pozwala mu dobrze poruszać się po piaskach.

Na krawędzi wymarcia

Przez kilka stuleci konie były używane jako kawaleria, ale tylko ludzie o wysokim statusie społecznym mogli je posiadać. W XIX wieku Indie stają się krajem kolonialnym należącym do Anglii. Nowi właściciele próbowali zniszczyć wszystkie obyczaje tego kraju. Do Indii sprowadzono konie pochodzenia angielskiego i europejskiego, a większość rasy Marwari była używana do mięsa. W latach trzydziestych ubiegłego wieku populacja zwierząt znacznie spadła.

Od 1950 roku prace hodowlane zostały przywrócone w celu odtworzenia rasy Marvari. Wprowadzono również zakaz eksportu tych zwierząt do innych krajów. W 2000 roku, jako wyjątek, Francesca Kelly, Amerykanka, mogła wywieźć kilka koni tej rasy z Indii - tylko dlatego, że to ona zorganizowała stowarzyszenie, aby zachować tę cenną rasę.

Konie Marwari: charakterystyka

Ta rasa ma bardzo wdzięczny kształt ciała. Konie malani mają smukłe ciało, małą głowę o prostym profilu i szeroką kufę. Zwierzęta mają duże, piękne oczy, małe usta i dobrze rozwinięte szczęki. Ich szyja jest średniej długości, nie gruba, głowa połączona jest z szyją pod kątem 45 stopni. Klatka piersiowa wystarczająco głębokaszeroki, wyraźny kłąb i długie, pełne wdzięku nogi. Kopyta są bardzo twarde, te konie prawie nigdy nie są podkuwane. Konie Marwari mają specjalne uszy, których nie ma żadna inna rasa: są spiczaste u góry i blisko siebie. Długość może wynosić od 9 do 15 centymetrów, dotykając końcówek, tworzą serce. Uszy posiadają możliwość obrotu o 180 stopni. Uważa się, że dzięki takim uszom zwierzęta mają dobry słuch.

Konie są spokojne, uległe, potrafią dobrze nawigować w kosmosie. Wskaźniki parametryczne: wysokość w kłębie od 152 do 163 cm, w niektórych województwach występują osobniki o wzroście od 142 do 173 cm.

Kolor

Kolor koni rasy Marwari może być następujący: gniady, biały, szary, czerwony, czarny, łaciaty.

Konie w białym kolorze są szczególnie czczone. Uczestniczą tylko w świętych obrzędach i rytuałach.

Zwierzęta o szarych i podobnych odcieniach są najbardziej popularne wśród hodowców koni.

Czarni lub czarni są uważani za wadę rasy. Dla Hindusów czerń jest symbolem śmierci i ciemności.

Rasa koni Marvari: zdjęcia, ciekawe fakty

Z historii wiadomo, że przedstawiciele tej rasy brali udział w wielkich bitwach, które miały miejsce na terenie Indii. Konie Marwari posiadały wyjątkowe zdolności bojowe, co pozwalało im na nierówną walkę z poganiaczami słoni. Bardzo często Rajuptowie odnosili zwycięstwa dzięki swojej przebiegłości i pomysłowości. Na przykład w średniowieczu, przed bitwą, wojownicy zakładali specjalnie wykonane koniefałszywe pnie. Słonie bojowe należące do wroga pomyliły je z małymi słoniami i nie zaatakowały. W tym czasie specjalnie wyszkolone konie rasy Marwari stały z przednimi nogami na czole słonia, a jeździec uderzył woźnicę włócznią.

W średniowieczu wyszkolona armia składała się z pięćdziesięciu tysięcy jeźdźców. Konie tej rasy są bardzo lojalne i lojalne wobec swojego właściciela. Uważa się, że koń nigdy nie opuści rannego właściciela, ale będzie go starannie chronił i odpędzał wrogów. W przypadku zgubienia się właściciela, dzięki specjalnemu instynktowi zwierzę zawsze odnajdzie drogę do domu.

Reprodukcja i długowieczność

W 2007 roku przeprowadzono badanie genetyczne, z którego dowiedziano się o bliskim związku koni Marwar z sześcioma innymi rasami indyjskimi, z końmi arabskimi i kucykiem tybetańskim. Konie rasy Marwari nie występują na wolności. Są hodowane tylko przez potomków specjalnych wojowniczych klanów z regionu Marwar. Hodowla i ochrona tej rasy jest wspierana na szczeblu państwowym. Obecnie obserwuje się stały wzrost liczby tych wyjątkowych zwierząt, co oczywiście cieszy miłośników hodowli koni. Średnia długość życia tych królewskich koni przy dobrej i właściwej opiece wynosi około 30 lat.

Marvari w Rosji

Wśród hodowców koni krążą plotki o obecności dwóch koni rasy Marwari w prywatnych stajniach bardzo zamożnych ludzi. Ale jak dotarli do Rosji, tylko właściciele isame konie.

Gdzie ta rasa jest używana

W armii indyjskiej, a teraz jest jednostka kawalerii. Ale pomimo wszystkich wybitnych cech koni Malani, rzadko używa się ich do obsadzenia armii. Wynika to z faktu, że większość inwentarza żywego jest wykorzystywana do odbudowy populacji.

Konie Marwar są uniwersalne w swoim przeznaczeniu. Używaj ich do jazdy lub transportu towarów. Przedstawiciele tej rasy często zaprzęgani są do powozów. Na wsiach są wykorzystywane do prac rolniczych. Najlepsze osobniki są krzyżowane z rasowymi rasami jeździeckimi, aby uzyskać jeszcze bardziej wszechstronnego konia. Konie Marwari służą do gry w piłkę wodną, biorą udział w różnych festiwalach, weselach i tańcach indyjskich.