Kotwice statków. Kotwica Matrosov: cechy konstrukcyjne

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Wydaje się, że możesz opowiedzieć o kotwicy? Najprostszy na pierwszy rzut oka projekt. Ale odgrywa ogromną rolę w życiu statku. Głównym zadaniem kotwicy jest bezpieczne przywiązanie statku do ziemi, gdziekolwiek się znajduje: na pełnym morzu lub w pobliżu wybrzeża. Motorówka lub jacht, wycieczkowiec lub wielotonowy tankowiec – bezpieczne poruszanie się po morzu dla każdego statku zależy od niezawodności kotwic.

Struktury kotwiące ewoluowały przez setki lat. Niezawodność, łatwość obsługi, waga – każdy parametr został przetestowany w praktyce przez samo morze, licząc mile morskie. Większość kotwic ma nazwy zwyczajowe: admiralicja, lód, pług, koty. Ale są kotwice nazwane imionami ich twórców. Wśród wynalazców niezawodnych konstrukcji brzmią nazwiska: Hall i Matrosov, Danforth, Bruce, Byers, Boldt.

„Łańcuchy kotwic dzwonią w porcie…”, czyli rola statku jako kotwicy

Kotwica powinna zapewniać bezpieczne zakotwiczenie statku, statku, łodzi lub jachtu na redzie i na pełnym morzu. Ponadto kotwica odgrywa ogromną rolę w rozwiązywaniu innych problemów:

• Ogranicza mobilność jednostki podczas cumowania do innej jednostki lub nabrzeża w niesprzyjających warunkach pogodowych, silnych prądach,przeprowadzanie operacji załadunku.
• Umożliwia bezpieczne zawracanie w ograniczonej przestrzeni (np. w wąskim porcie).
• Może szybko rozproszyć pęd i zatrzymać statek, gdy grozi kolizja.
• Ułatwia opuszczenie statku przez załogę.

Części konstrukcji kotwicznych (łańcuchy, kipy) są czasami używane podczas holowania.

Sytuacje, w których używana jest kotwica, można z grubsza podzielić na dwie grupy.

Pierwsza grupa jest przeznaczona do użytku w sytuacjach awaryjnych: w sytuacjach, gdy kotwica musi utrzymać statek przy maksymalnej wartości siły wiatru i fal morskich.

Druga grupa - do codziennego użytku: na krótki postój przy dobrej pogodzie

Struktura kotwicy

Dziób statku to miejsce, w którym znajduje się urządzenie kotwiczące. Na rufie statków o dużej pojemności, lodołamaczy i holowników montowana jest dodatkowa konstrukcja kotwiczna. Konstrukcja ta obejmuje samą kotwicę, łańcuch lub linę kotwiczną, pojemnik na łańcuch, urządzenie, za pomocą którego łańcuchy kotwiczne są mocowane do kadłuba statku, kłąb, stoper, a także kabestan i winda kotwiczna, za pomocą których zwalnia się kotwicę i podniesiony.

A z czego składa się sama kotwica, w której stalowych łapach jest bezpieczeństwo statku, załogi i pasażerów na pokładzie?

Kotwica to specjalna konstrukcja (spawana, odlewana lub kuta), która opada na dno i utrzymuje statek za pomocą łańcucha kotwicznego lub liny. Składa się z kilku elementów:

Wrzeciono (pręt podłużny) zwspornik kotwicy u góry - za pomocą tego wspornika kotwica jest przymocowana do łańcucha;

Łapy i rogi, które są przymocowane lub przymocowane zawiasami do wrzeciona.

Przy kotwach z trzpieniem w górnej części trzpienia montowany jest pręt poprzeczny, który zwiększa siłę trzymania.

Konstrukcje kotwiące: przeznaczenie, typ

Zgodnie z przeznaczeniem kotwice statków to:

• Pomocnicze: kotwice, werpy, dreki, raki, lód. Rolą kotwic pomocniczych jest pomoc kotwiczącym w określonych sytuacjach: przy wchodzeniu na pokład i wyokrętowaniu pasażerów, załadunku i rozładunku, przy zejściu statku ze statku, utrzymywaniu statku na skraju pola lodowego.
• Pozycje: powinny być 3 na każdym statku (2 w hause, 1 na pokładzie).

Zgodnie z metodą pobierania próbek gleba jest podzielona na dwie grupy.

Jedna grupa obejmuje kotwice, które jedną łapą chwytają glebę (tj. zakopują się w niej). Przede wszystkim znajduje się tutaj kotwica Admiralicji.

Kotwice, które zabierają ziemię dwiema łapami, są łączone w inną grupę: kotwice Hall, Byers, Boldt, Gruzon-Hein, Matrosov.

Kotwy stojaka muszą spełniać następujące kryteria:

• siła;
• szybki powrót;
• dobre ogrodzenie gleby;
• łatwe oddzielenie od podłoża podczas podnoszenia;
• wygodne zapięcie w pozycji „schowanej”.

Jednym z najważniejszych kryteriów jest duża siła trzymania, czyli maksymalna siła mierzona w kilogramach, przy której kotwica nie wysunie się z ziemi i będzie w stanie utrzymać statek „na smycz”.

Kotwica-"Admirał"

Kotwica Admiralicji słusznie może być uważana za weterana wśród kotwic okrętowych. To chyba jedyny przedstawiciel wzorów, które mają na stanie. Pomimo tego, że został zastąpiony przez bardziej nowoczesne i niezawodne modele, nadal spełnia swoją okrętową rolę we flocie. Wynika to z wszechstronności konstrukcji.

Sprawdzona od wieków konstrukcja kotwicy Admiralicji jest zwięzła: stałe nogi i rogi są odlewane lub kute razem z wrzecionem i tworzą z nim jedną całość, bez dodatkowych elementów mechanicznych. Łodyga jest drewniana lub metalowa. Jej zadaniem jest pomoc w szybkim pobraniu gruntu i prawidłowej orientacji kotwy przylegającej do dna.

Sam projekt składa się kompaktowo: łodyga jest układana wzdłuż wrzeciona, a w nowoczesnych modelach łapy można również składać. Upraszcza to przechowywanie i transport kotwicy podczas rejsu.

Do zalet należy również duża siła trzymania (jej współczynnik wynosi 10-12), która jest wyższa niż w przypadku wielu „braci” o tej samej wadze.

"Admirał" jest w stanie poradzić sobie z każdą glebą: nie boi się żadnych dużych kamieni, wśród których często tkwią jego "koledzy", ani podstępnej uległości mułu, ani grubości podwodnych glonów.

Wadami okrętowego oldtimera są masywność i objętość, pracochłonność w obsłudze - prowadzi to do tego, że montowanie go w pozycji złożonej jest kłopotliwe i nie można go szybko oddać. Kotwa jest kuta z żelaza o surowych wymaganiach jakościowych.materiał i wykonanie - to prowadzi do jego wysokich kosztów.

Różka często zawodzi: żelazna wygina się, a drewniana jest uszkodzona przez mięczaki, jest krucha i krótkotrwała.

Podczas nurkowania w ziemi jedna noga wystaje, stanowiąc zagrożenie dla statków na płytkiej wodzie, a łańcuch kotwiczny może zaczepić się i zaplątać o wystający nad ziemię róg.

Kotwica przed halą

W 1988 roku Anglik Hall opatentował kotwicę nazwaną jego imieniem. Ta kotwica jest również uważana za weterana marynarki wojennej, tylko bez zapasów. Konstrukcja składa się z trzpienia i dwóch nóg formowanych razem ze skrzynką.

Łapki w tym projekcie są niezwykłe: mają płaski kształt, bujają się i mogą obracać się wokół osi.

Pudełko i łapy są obciążone pływami z zgrubieniami w postaci łopatek. Ich zadaniem jest obracanie łapami, zmuszając je do zagłębienia się w ziemię na głębokość, która może być 4 razy większa od długości samych łap. Jest to szczególnie ważne, jeśli grunt jest słaby i trzeba kopać głęboko, aby uzyskać solidny fundament.

Niezaprzeczalnymi zaletami kotwy Halla są dość duża siła trzymania, szybki odrzut (można ją puszczać w ruchu, ponadto ta metoda odrzutu pomaga nawet maksymalnie pogłębić łapy) oraz wygodne czyszczenie w kurtce.

W płytkiej wodzie nie jest to niebezpieczne dla innych jednostek pływających, ponieważ łapy leżą płasko na ziemi, więc plątanie łańcucha kotwicy lub liny wokół łap jest wykluczone.

Wadą konstrukcji jest zawodność mocowania kotwy na gruncie o niejednorodnym składzie w przypadku skręcania lub parkowania na otwartej redziegdy zmienia się kierunek wiatru lub występuje silny prąd, gdy kotwica zaczyna szarpać. W tym przypadku z silnym szarpnięciem kotwica wyskakuje z ziemi, a następnie ponownie się pogłębia dzięki łopatom, które mają czas na ogrzanie kopca z ziemi. Wynika to ze zbyt dużej odległości między łapami. Ponadto skrzynka na zawiasach może się zaciąć, gdy zbierze się w niej piasek lub drobne kamyki.

Podczas wsuwania się do kłębka podczas czyszczenia kotwicy, łapy nie zawsze mogą samodzielnie zająć odpowiednią pozycję ze względu na niezbyt dobre położenie środka ciężkości.

Kotwica Matrosowa

Ta kotwa jest jedną z najnowocześniejszych konstrukcji o zwiększonej sile trzymania. Stworzony przez radzieckiego inżyniera I. R. Matrosowa w 1946 r., wchłonął zalety i wyeliminował wady tkwiące w łapach dwóch rodzajów kotwic: ze stałymi łapami (np. Admiralicja) i obrotowymi (kotwica Halla).

Konstrukcja kotwy jest następująca: trzpień, łapy, pręty boczne, wspornik kotwy.

W systemie Matrosova szerokie obrotowe łapy są prawie blisko wrzeciona i są tak blisko siebie, że podczas zakopywania się w ziemi zaczynają pracować jak jedna duża łapa. Powierzchnia każdego z nich jest większa niż w innych konstrukcjach kotwiących. Wraz z łapami odlewany jest pień z bocznymi przypływami. Pręt jest przemieszczany do góry w stosunku do osi obrotu wrzeciona. Jej zadaniem jest zabezpieczenie kotwicy przed wywróceniem się oraz zwiększenie siły trzymania, wbijania się w ziemię wraz z łapami.

Siła projektu to stabilność podczas rysowaniana glebie, wysoka siła trzymania nawet na miękkich glebach piaszczysto-mulistych i kamieniach, stosunkowo niska waga i łatwość wciągania do kłębka podczas zbioru. Podczas obracania łodzi 3600 trzyma się pewnie.

Projekt ma swoje wady. Na gęstym gruncie w początkowej fazie pogłębiania kotwica jest niestabilna. Jeśli łapy zostaną wykręcone z ziemi, nie wejdą ponownie w ziemię, a kotwica nadal się czołga. Przestrzeń między nogami przy wrzecionie jest tak wąska, że często jest zatkana ziemią – nie pozwala to na swobodne odchylanie się nóg.

Produkcja

Kotwica Matrosowa jest dostępna w dwóch wersjach:

• spawana (spawana noga)
• odlewana solidna (odlewana łapa)

Norma techniczna dla kotwicy Matrosowa - GOST 8497-78. Służy do kotwic stosowanych na statkach nawodnych, statkach i jednostkach pływających śródlądowych.

Specyfikacje i parametry są określone przez masę (ciężar kotwy)

Kotwica spawana

Spawana kotwa Matrosova jest wykonana z 5 do 35 kg stali nierdzewnej lub stali anodowanej lub malowanej.

Pomalowane kotwy wymagają dodatkowej konserwacji (odrdzewiania i malowania), ponieważ farba jest szybko usuwana przez podkład. Powłoka anodowa jest bardziej odporna, ale w kontakcie z podłożem jest również narażona na fizyczne uderzenia. Najtrwalsze z konstrukcji spawanych to kotwy spawane ze stali nierdzewnej.

Wysyłaj kotwicę

Kotwice odlewane Matrosowaprodukowane są w wadze od 25 do 1500 kg.

Są zwykle żeliwne i anodowane lub malowane.

Kotwica odlewana Matrosowa w wersji prototypowej została pomyślnie przetestowana na morskich statkach rybackich w warunkach eksploatacyjnych. Jego przewaga nad kotwicą Halla była niepodważalna.

Co jest lepsze?

Biorąc pod uwagę różnorodność kotwic statków, nie można odpowiedzieć na pytanie, która konstrukcja jest lepsza.

Jednak liczne testy mające na celu określenie wielkości siły trzymania na różnych rodzajach gleby wykazały, że kotwica Matrosowa jest 4 razy większa niż kotwica Admiralicji i Hali o tej samej masie.

Kotwica jest skuteczna do stosowania na statkach żeglugi śródlądowej, statkach rzecznych, łodziach i jachtach. Na statkach marynarki wojennej praktykuje się używanie go jako środka pomocniczego.