HPP-1: historia elektrowni, data powstania, moc, adres i etapy rozwoju

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Architekt Ivan Zholtovsky opracował projekt budynku HPP-1 dla elektrowni państwowej. Kompleks budynków przypomina kształtem statek. Ten najstarszy statek pływa od czasów carskich. Aleksander III swoim dekretem nakazał budowę stacji prądu przemiennego do oświetlania Moskwy.

Rekurencja historyczna

Do 1897 roku Moskwa otrzymywała prąd z elektrowni Georgievskaya, obecnie jest tam wystawa New Manege. HPP-1 rozpoczął działalność 28 listopada 1897 roku z mocą 3,3 MW, sukcesywnie rozbudowywany i udoskonalany zgodnie z ówczesnymi czasami i technologiami. Osiągnięcie produkcji to wzrost mocy na przestrzeni 7 lat do poziomu 10,5 MW.

Na obszarze produkcyjnym zainstalowano następujący sprzęt:

• kotły olejowe;
• maszyny tłokowe parowe;
• generatory.

Pierwsze moskiewskie tramwaje były napędzane przez tę stację. 1907 zakończył historię sektora energetycznego naszego kraju wraz z uruchomieniem drugiego etapu, w którym Raushskayastacji, oddano do użytku nową maszynownię i kotłownię. W czasie I wojny światowej w kraju zaczęły się trudności gospodarcze, co wpłynęło na rozwój przemysłu energetycznego, w 1915 r. sprzęt HPP-1 został przeniesiony do żywienia na torfie pod Moskwą.

Rozwój okresu sowieckiego

W 1917 r. zmienił się kraj i prawo. Rada Komisarzy Ludowych swoim dekretem skonfiskowała majątek utworzonej w 1886 r. spółki akcyjnej na oświetlenie elektryczne. 29 grudnia 1917 r. HPP-1 przeszła na własność młodej Republiki Radzieckiej. Należy zauważyć, że w tym okresie przedsiębiorstwo było największe pod względem mocy (55 MW) z 12 turbinami.

Rozwój ZSRR przebiegał w następujący sposób:

1. 1920 - firma działa jako struktura regulacyjna utrzymująca standardową częstotliwość i napięcie systemu elektroenergetycznego.
2. GOELRO opracowało 5-letni plan zwiększenia mocy o 75 MW.
3. Działania projektowe zostały przepełnione, zainstalowano nowe bloki, które umożliwiły osiągnięcie mocy do 110 MW.

Dalszy rozwój stacji zmierza w kierunku ogrzewania. W 1931 roku wprowadzono pierwszą magistralę ciepłej wody. Czas stworzyć wyspecjalizowane przedsiębiorstwo. Od 28.01.2031 Mosenergo dysponuje sieciami cieplnymi, ich eksploatacją i rozwojem pod kierunkiem doktora nauk technicznych profesora Shifrinsona B. L.

Wybitne wydarzenia

W latach II wojny światowej z pracowników firmy powstały brygady, któreprzeprowadzić obronę powietrzną obiektu strategicznego. Jednocześnie zespół kontynuuje pracę na stacji, dostarczając światło i ciepło do pomieszczeń mieszkalnych i przemysłowych.

Po wojnie Mosenergo zaczęło używać gazu ziemnego w HPP-1, stając się pierwszą organizacją wśród przedsiębiorstw energetycznych działających na tego rodzaju paliwie.

Połącz stacje

W 1956 r. rząd zdecydował o połączeniu istniejących SHPP-1 i SHPP-2, które dostarczały energię do transportu, oświetlały ulice miasta, oświetlały budynki i konstrukcje.

Od 1956-01-06 HPP-1 nazwany na cześć Śmidowicz. Piotr Germogenowicz był wybitną partią i mężem stanu, rząd ZSRR postanowił nazwać stację jego imieniem. Obiekt zarejestrowany na ul. Sadovnicheskaya nr 11 w Moskwie. Nasyca energią elektryczną zunifikowany system energetyczny Federacji Rosyjskiej, wspólnie dostarcza ciepło do Centralnego Okręgu Moskwy:

• z Kremlem;
• Duma Państwowa;
• Stare i Łubianki.

W okresie postsowieckim przedsiębiorstwo przeszło zmiany polegające na ulepszeniu wyposażenia technicznego.

Aktualizacje

W HPP-1 imienia P. G. Smidovicha do 1993 r., w różnych okresach produkcyjnych, przeprowadzono 6 przebudów głównych urządzeń, zainstalowano potężne - do 25 MW - turbogeneratory, dostarczone przez Zakład Turbin Kaługa. Montaż nowego kotła olejowego naprawiony 2001rocznie zwiększył produkcję energii cieplnej 1,5 razy. W 2006 roku wymieniono turbogenerator i uruchomiono zmodyfikowaną turbinę, zwiększając moc o 25 MW.

JSC Atomenergomash podpisał porozumienie z kierownictwem HPP-1 im. P. G. Smidovicha dotyczące zestawu środków do wyposażenia kotłowni. W opracowywanie projektów projektowych zaangażowani są czołowi inżynierowie kraju.

Jakie są perspektywy dla obiektu?

W prasie pojawiły się artykuły, że w najbliższej przyszłości zamknięcie HPP-1 (Mosenergo) jest nieuniknione. Terytorium firmy jest atrakcyjne dla luksusowych nieruchomości.

Należy wziąć pod uwagę:

• lokalizacja stacji na nasypie Raushskaya w Centralnym Okręgu Administracyjnym Moskwy;
• oddanie do użytku obiektu od 1897 r.;
• obecnie przedsiębiorstwo działa prawidłowo;
• 86 MW. - wytwarza energię elektryczną;
• 951Gcal. - wydziela energię cieplną;
• 390 milionów kW - wytwarza energię elektryczną rocznie;
• działa na gazie.

Jest to działające przedsiębiorstwo z dużymi mocami produkcyjnymi, które przynosi wiele korzyści Moskali, dostarczając im światło i ciepło, i jest oficjalnie uważane za wyjątkowy zabytek architektoniczny.

Obalanie informacji w mediach

Połączenie tych czynników doprowadziło do pojawienia się odmów dotyczących zamknięcia ważnego centrum energetycznego.

Oficjalne oświadczenieprzedstawiciel Mosenergo:

• przedsiębiorstwo skutecznie kontynuuje poprawę;
• opracował nowe schematy przebudowy stacji;
• stworzone programy do dalszego rozwoju spółki wytwórczej;
• zmniejszone zanieczyszczenie powietrza, zoptymalizowane warunki termiczne, zmodernizowany sprzęt;
• kondensatory schładzają wody rzeki Moskwy, oczyszczona ciecz wraca do kanału;
• brak planowanej likwidacji;
• nikt nie dokonał żadnych zmian w odniesieniu do własności HPP-1 i nie zamierza tego robić w przyszłości;
• zadaniem najstarszej działającej elektrowni jest dostarczanie surowców energetycznych do regionu moskiewskiego.

JSC "Mosenergo" składa się z 15 stacji, ale HPP-1 zawsze był jednym z wiodących, wyprzedzając pod wieloma względami.

Przedsiębiorstwo pierwsze we wszystkim:

• po raz pierwszy konduktor został ułożony na liniach tramwajowych;
• tworzenie sterowni;
• wprowadzono domową rurę grzewczą;
• gaz został użyty.

W budynku administracyjnym powstała ekspozycja muzealna, której otwarcie spowodowały wydarzenia historyczne. Pracownicy zgromadzili eksponaty, zbiory dokumentalne z archiwum ze zdjęciami i wspomnieniami dawnych ludzi. Na wystawie znajduje się makieta starego dworca, teraźniejszość i to, czym stanie się w przyszłości. Przedstawiono wizualną reprezentację tego, jak zmiany i przekształcenia zaszły w sprzęcie, technologicznym łańcuchu energiiprodukcja. Eksperci nie odmawiają wycieczek, interesująca jest historia głównego inżyniera elektrowni Aleksieja Władimirowicza Szuwałowa, który dokładnie rozumie nie tylko kwestie produkcyjne, ale także fakty historyczne swojego przedsiębiorstwa.