Właściwa ekonomia - co to jest? Gospodarka adekwatna: definicja

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Wiele faktów historycznych świadczy o pochodzeniu człowieka od zwierząt. Już 2 miliony lat temu zaczął wyróżniać się wśród swojego gatunku wyprostowaną postawą, poprawą pracy rąk i mózgu. Ciągłe zmiany zachodziły także w dziedzinie produkcji żywności. Jednym ze sposobów na zapewnienie egzystencji była odpowiednia gospodarka. Co to jest i do czego doprowadziło, opisano w tym artykule.

Czym jest odpowiednia gospodarka?

Gospodarka zawłaszczająca jest rodzajem działalności człowieka prymitywnego, która charakteryzuje się zawłaszczaniem wszelkich darów natury w celu utrzymania egzystencji. Ludzkość robiła to od czasów paleolitu. Wtedy ludność była jeszcze nieznaczna, nie było problemów ze środkami utrzymania. Ludzie czerpali z natury wszystko, co mogli, i było to sprawiedliwe. W końcu dostarczyła jej owoce, a mężczyzna je zebrał.

Jak powstała gospodarka zawłaszczająca?

Zgodnie z teorią Darwina, ludzkość pożyczyła gromadzenie i polowanie od zwierząt. Kierując się naturalnymi potrzebami, ludzie korzystali z odpowiedniej gospodarki. Potwierdzają to liczne wykopaliska i fakty historyczne. Ale bez względu na to, jak pierwsi ludzie byli porównywani do zwierząt, człowiek nigdy nie przywłaszczał sobie naturalnego bogactwa gołymi rękami.

Według dokumentów historycznych, już w najwcześniejszych stadiach swojego istnienia ludzkość wynalazła różne narzędzia, które miały uprościć codzienne życie. Na przykład starożytni Afrykanie rozłupywali kamienie w taki sposób, aby uzyskać ostre krawędzie do szybkiego rozbioru tuszy zabitej zwierzyny łownej. Z biegiem czasu ludzie wymyślali coraz więcej nowych artykułów gospodarstwa domowego i nauczyli się, jak wykorzystywać zasoby naturalne dla potrzeb życiowych. Mieli nawet igły do robienia własnych ubrań ze skór martwych zwierząt.

Przez dość długi czas wszystkie plemiona i ludy prowadziły odpowiednią gospodarkę. Gospodarka produkcyjna powstała dopiero w V tysiącleciu p.n.e. e.

Cechy działalności

Naukowcy zidentyfikowali wiele ważnych cech, które posiadała odpowiednia gospodarka. Ten rodzaj gospodarki charakteryzuje się następującymi cechami:

• działalność zbiorowa;
• utrzymanie go przez wszystkich mieszkańców plemienia, więc wszystkie przydziały są dzielone równo;
• ludzie i natura są w równej zależności;
• do przywłaszczenia używane są tylko kamienne narzędzia;
• rozwój technicznypostęp, choć w wolnym tempie;
• Zróżnicowanie pracy według wieku i płci.

Rodzaje gospodarki zawłaszczającej

Istnieje kilka branż, które wchodzą w skład odpowiedniej gospodarki. Są to zbieranie, łowienie ryb i polowanie. Głównymi starożytnymi zajęciami ludzi było polowanie i zbieractwo. Na różnych etapach rozwoju i w różnych warunkach klimatycznych stosunek tych działań może się różnić.

Wędkarstwo

W wielu plemionach rybołówstwo było główną gałęzią gospodarki. Ludzkość z powodzeniem opanowała rzeki, morza, nauczyła się łowić w dużych ilościach. Narzędzia wędkarskie nabierają zauważalnych zmian: pojawiają się sieci, hak, łódź z wiosłami. Wędkowanie zostało uproszczone, aby mogły to robić nawet dzieci. Niektóre plemiona wierzyły w istnienie różnych bogów odpowiedzialnych za pogodę lub żniwa i składały im ofiary w postaci łupów. Byli wśród nich rybacy.

Polowanie

Wraz z wynalezieniem nowych narzędzi polowanie stało się łatwiejsze i nie zabierało dużo czasu, a plemiona mogły szybko się przemieszczać i rozwijać nowe terytoria. Ludzie zaczęli wymyślać wszelkiego rodzaju pułapki, wymyślali polowania pędzone, zaczęli robić dłuta, noże, kamienne topory, włócznie.

Wydajność polowania znacznie wzrosła po wynalezieniu miotacza włóczni, który był kijem z naciskiem. Dzięki swojemu specjalnemu kształtowi włócznia leciała na ofiarę z prędkością strzały. Miotacz włóczni jest uważany za pierwszą broń mechaniczną, która została uzupełnionasiła ludzkich mięśni.

Pod koniec paleolitu warunki klimatyczne uległy znacznej zmianie i rozpoczęła się epoka zlodowacenia. Ludzie zaczęli szukać nowych ziem, w których mogliby wygodnie żyć i prowadzić odpowiednią gospodarkę. Identyfikacja takich miejsc była ważnym punktem, ponieważ brakowało środków na utrzymanie, a czas spędzony na poszukiwaniach mógł kosztować życie całego plemienia.

Podczas zlodowacenia ludzie polowali głównie na renifery i dzikie konie. Aby złapać te zwierzęta, plemiona wykorzystywały polowania pędzone. Pozwoliło to na złapanie dużej ilości zwierząt w krótkim czasie. W zimnych porach zwierzęta były cenną zdobyczą, nie tylko jako pokarm. Dostarczali ludziom skóry i futra do ogrzewania ciała i urządzania mieszkań. Renifer służył jako środek transportu podczas sezonowych migracji. Tak więc w gorącym sezonie ludzie zbliżali się do tundry, a zimą szukali stref leśnych. Dzięki poszukiwaniu lepszych warunków życia ludzkość opracowała nowe ziemie.

Po wycofaniu się lodowca rozpoczęła się era mezolitu. Jelenie szły za lodowcami, a myśliwi podążali za nimi. Niektórzy pozostali na miejscu, dostosowując się do przywłaszczenia małych zwierząt. W erze mezolitu ludzkość wynalazła bumerang, łuk i strzały itp. Te postępy technologiczne uczyniły człowieka bardziej niebezpiecznym dla otaczającego świata zwierząt. Również w tym okresie człowiekowi udało się oswoić pierwsze zwierzę - psa. Stała się wierną i niezastąpioną pomocniczką w polowaniu.

Zbieranie

Po ustąpieniu lodowca i ogólnym ociepleniu nastały sprzyjające warunki do rozwoju gromadzenia się. W wielu plemionach był to przemysł priorytetowy, na którym opierała się cała zawłaszczająca gospodarka. Zawód ten obejmował nie tylko poszukiwanie żywności, ale także jej przetwarzanie i gotowanie. Przedmiotami zbierania były dzikie owoce i jagody, orzechy, ziarna, zioła, rośliny okopowe, liście, glony, grzyby, ptasie jaja, owady, żaby i jaszczurki, raki, ślimaki, miód pszczeli. Często taka żywność była podstawą żywienia ludzi prymitywnych, a samo gromadnictwo było pewniejszym źródłem utrzymania niż myślistwo i rybołówstwo.

Tę gałąź gospodarki zajmowały głównie kobiety i dzieci. Jednak w niektórych przypadkach obowiązki nadal pełnili wyłącznie mężczyźni. Na przykład zbieranie dzikiego miodu wymagało siły fizycznej, aby wspiąć się na drzewo lub skałę. Zbieracze wymyślili też różne narzędzia i urządzenia, które przyspieszają proces zbierania żywności. Tak więc w tej gałęzi gospodarki powszechnie stosuje się rozdrabniacz do ziarna kamiennego, motykę i noże żniwne.

Rewolucja neolityczna

Korzystne warunki klimatyczne u schyłku mezolitu przyczyniły się do rozwoju odpowiedniej gospodarki. Od tego okresu ludzkość rozwija się w szybkim tempie. Plemiona rozwijały się dynamicznie i zaczęły odczuwać brak naturalnych darów. Nawet na terenach hodowlanych i na wybrzeżach morskich brakowało żywności. W takich warunkach niemożliwe było przeprowadzenie przywłaszczaniagospodarka. Definiowanie nowych terytoriów tylko częściowo rozwiązało problem z żywnością. Jest to ważna cecha epoki gospodarki zawłaszczającej – człowiek mógł żyć tylko w miejscach rozmieszczenia zwierząt i roślin. Taka naturalna zależność wkrótce zaczęła tłumić rozwój społeczeństwa i otaczającego świata.

W trudnych warunkach przetrwania ludzie zaczęli zwracać coraz większą uwagę na rośliny, które dawały dużo owoców: ryż, pszenicę, jęczmień. Zdali sobie sprawę, że nie trzeba szukać ziemi z dzikimi uprawami, jeśli dobrze rosły w ziemi w pobliżu osady. Tak więc ludzie nauczyli się siać, uprawiać, sami nawozić rośliny, chronić je przed ptakami i zwierzętami. W ten sposób ludzkość opanowała rolnictwo.

Udomowienie dzikich zwierząt kończy erę, w której istniała odpowiednia gospodarka. Zwierzęta domowe były często wykorzystywane nie tylko jako podstawa pożywienia, ale także do pracy fizycznej. Na przykład do uprawy ziemi lub jako środek transportu.

Rozwój rolnictwa i hodowli zwierząt uważany jest za najważniejszy proces w rozwoju ludzkości. Przeszedł do historii jako „rewolucja neolityczna”.