Chiński jedwabny kurczak: opis i cechy rasy, utrzymanie i hodowla

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Często w gospodarstwach amatorskich hodowców drobiu można spotkać zupełnie niesamowitego, wręcz wyjątkowego ptaka. Chodzi o tę rasę kurczaków - chiński jedwab, o której chcemy dzisiaj porozmawiać. Jaka jest ich wyjątkowość, czym różnią się od innych ptaków? Zostanie to omówione w tym artykule.

Pochodzenie

Rasa chińskich kurczaków jedwabnych jest uważana za jedną z najstarszych na świecie. O ptaku o czarnej skórze i absolutnie niesamowitym upierzeniu wiadomo już od średniowiecza, od chwili, gdy Europejczycy po raz pierwszy przybyli do Chin. W tym kraju ptak był hodowany zarówno do celów ozdobnych, jak i do produkcji jaj i mięsa. Kurczak jedwabny przybył do Europy i Ameryki w XVIII-XIX wieku, gdzie traktowany był jedynie jako przedmiot dekoracyjny i wystawienniczy i rozwijał się pod każdym możliwym względem w tym kierunku. W naszym kraju jedwab (jak je nazywamy) nie jest uważany za ptaka produktywnego. Chociaż w Chinach jest hodowany w zakładach przemysłowych do produkcji mięsa i jaj. Taki podział doprowadził do tego, że pojawiły się dwie linie: pierwsza(produktywna) nazywana jest aborygenem, a druga jest trzymana w Europie i Ameryce jako rasa ozdobna.

Chiński jedwabny kurczak: opis

Ta rasa ptaków ma wyjątkowe zdolności, które czynią je wyjątkowymi, w przeciwieństwie do ich krewnych. W swojej ojczyźnie te kurczaki nazywane są „kurczaczami z wronią kością”, ponieważ mają czarne kości, czarno-brązową skórę i szaro-czarne mięso. Często określa się je mianem rasy czarnego jedwabiu. Uważa się, że wynika to z faktu, że naturalny barwnik eumelanina przenika do tkanek mięśniowo-szkieletowych. Charakterystyczną cechą kurczaków jest to, że mają pięć wyraźnie rozstawionych palców.

Według opisu rasy, chińskie kurczaki jedwabne różnią się od zwykłych upierzeniem, które bardziej przypomina sierść zwierzęcą. Ptaki mają gęste i mocne ciało, obficie pokryte piórami i puchem. Ciało jest prawie okrągłe, plecy szerokie, ramiona lekko wystające do przodu, nogi krótkie, owłosione. Grzebień i dziób są niebieskie, a małżowiny uszne turkusowe. Osobniki rasowe mogą mieć czerwono-niebieskie kolczyki i różowy grzebień. Jeśli chodzi o kolor piór, główny kolor chińskiego jedwabnego kurczaka należy uznać za czarny. Kurczaki są małe, ważą zaledwie 2,1 kg, samce są nieco większe. Ale ze względu na to, że mają obfite pokwitanie, wizualnie wydają się większe. Istnieją również jedwabie karłowate, które są podobne w charakterystyce do koguci. Rodzime gatunki tego ptaka, jakzwykle znacznie większy.

Zwracamy uwagę na charakterystyczną cechę chińskiego jedwabnego kurczaka: ptaki wyróżniają się narzekającym charakterem, są przyjazne i spokojne, nie boją się ludzi. Często można je znaleźć w małych ogrodach zoologicznych. Nawiasem mówiąc, puch chińskich kurczaków jest bardzo ceniony. Strzyżenie odbywa się raz w miesiącu, otrzymując od jednego osobnika do 70 gramów puchu, który jest później używany do robienia na drutach. Ten gatunek egzotycznego ptaka nie jest ceniony jako składający jaja. Kura z chińskiego jedwabiu może wyprodukować około 100 jaj rocznie o wadze około 40 gramów. Jednak ich matki są najlepsze. Kura tej rasy może wykluć swoje własne jaja, bażanty i przepiórcze.

Dopuszczalny kolor upierzenia:

1. Biały. Przy tym kolorze dopuszczalne jest lekkie zażółcenie, ale obecność piór o innym kolorze jest całkowicie niedopuszczalna.
2. Czarny. W tym przypadku brązowy lub lekko czerwonawy odcień jest uważany za występek.
3. Niebieski. Sugeruje się jednolity kolor niebieskiego odcienia. Kogut ma dolną część pleców, grzywę o bardziej nasyconym kolorze.
4. Dzika kolorystyka. U kurczaka i koguta różni się znacznie: kogucik ma ciemnobrązową głowę, grzbiet, ramiona, dolną część pleców i grzywę są ciemnozłote, klatka piersiowa, golenie, brzuch i pióra ogona są czarne. Kura jest prawie cała w kolorze ciemnobrązowym, jedynie na klatce piersiowej i głowie znajdują się niewielkie inkluzje koloru kasztanowego.
5. Czerwony. Dozwolony jest tylko jednolity, jednolity kolor czerwony.
6. Żółty. Dozwolone tylko dla brodatej odmiany tej rasykurczaki.

Różnica między kogutem a kurą

Podobnie jak w przypadku większości innych ras ptaków, w których samice i samce są różne, istnieją takie różnice w kurczaku i kogucie rasy chińskiego jedwabiu. Przede wszystkim kurczak ma mniejszy korpus i głowę, ma schludniejszy grzebień i kolczyki, nieco krótszą szyję i jeszcze bardziej zaokrąglony korpus. Ponadto kurczak ma bardziej okazałe upierzenie w okolicy lędźwiowej i dolnych kończynach. Kogucik ma bardziej rozwinięte lotki skrzydeł i ogona.

Odmiany rasy

W rasie chińskich kurczaków jedwabnych istnieją dwa podgatunki: standardowy i brodaty. Ostatnie osobniki tej rasy różnią się od wzorca jedynie budową głowy i kolorem. Mają bardzo bujną brodę, która stopniowo zamienia się w baczki. Płaty są całkowicie pokryte puchem. Tylko gatunek brodaty ma żółty odcień.

Zasady pielęgnacji i konserwacji

Podczas hodowli chińskich kurczaków jedwabnych nie są wymagane żadne specjalne warunki. Hodowla i opieka nad tą egzotyczną rasą praktycznie nie różni się od tych samych czynności dla ras domowych. Zapraszamy do zapoznania się z podstawowymi wymaganiami standardowej opieki:

• karmienie powinno odbywać się wyłącznie przy użyciu wysokiej jakości paszy i w odpowiednim czasie;
• przestrzegać norm sanitarnych w kurnikach;
• Chińskie kurczaki jedwabne muszą mieć zapewnione ciepło i światło w zimie;
• dla chodzących ptaków należy zapewnić sobie własny kojec, aby je chronićdrapieżniki.

Nawiasem mówiąc, jedwabne kurczaki mogą z łatwością obejść się bez chodzenia. Szczególną uwagę należy zwrócić na odczyty wilgotności w pomieszczeniu, w którym trzymane są kurczęta. Należy zauważyć, że specjalna struktura jedwabnych piór sprawia, że są one szczególnie wrażliwe na wilgoć. Jeśli woda, spadając na pióro zwykłego ptaka, po prostu z niego spływa, to w jedwabiu przechodzi przez puch. Dlatego konieczne jest zapewnienie suchego pomieszczenia do życia dla tego ptaka, a także suchego wybiegu, który powinien być dobrze chroniony przed deszczem. Nie zaleca się trzymania jedwabiu razem z ptactwem wodnym, ponieważ w pomieszczeniach tych ostatnich panuje wysoka wilgotność. Z tego powodu ściółka szybko staje się mokra i brudna. Kurczaki z chińskiego jedwabiu żyją bez konfliktów obok zwykłych ras. Trzymając ptaki w rodzinie, na koguta powinno przypadać 5-6 kur.

Karmienie

Pomimo egzotycznego wyglądu kurczaki tej rasy są dość bezpretensjonalne w żywieniu, ale mimo to podczas karmienia należy uwzględnić pewne niuanse. Rozważ zasady żywienia:

• przy zestawianiu diety dla drobiu należy wprowadzić do niej do 55% suchego ziarna, zaleca się mieszanie kilku rodzajów np. można wybrać pszenicę, jęczmień i żyto;
• aby „futro” było bardziej eleganckie, konieczne jest potraktowanie chińskiego kurczaka nasionami słonecznika, pokrzywami i włączeniem do diety płatków owsianych, jednak należy zauważyć, że są to raczej tłuste potrawy które mogą powodować otyłość iwpływają na produktywność zwierząt;
• zimą należy podawać suchą trawę, siano, a także suplementy witaminowe, mączkę rybną, muszlową i kostną podawać co najmniej 4-5 razy w tygodniu;
• przy karmieniu mokrymi puree z dodatkiem gotowanych warzyw należy podawać je tylko na ciepło;
• latem w menu powinna znaleźć się świeża zielona trawa.

Kurczaki

Należy zauważyć, że w przeciwieństwie do dorosłego ptaka, pisklęta z chińskiego jedwabiu wymagają szczególnej uwagi. Za najważniejsze parametry dla wzrostu piskląt uważa się w pełni zbilansowaną dietę i kontrolę temperatury.

Kiedy rodzą się pisklęta, są o połowę mniejsze od zwykłych kurczaków, dlatego ze względu na zbyt niski wzrost dzieci nie należy dopuszczać do różnic temperatur. Od samego początku konieczne jest utrzymanie temperatury około +30 stopni, która jest stopniowo obniżana. W momencie, gdy kurczęta mają miesiąc, może wynosić +18 stopni. Warto wiedzieć, że temperaturę można obniżyć o nie więcej niż 3 stopnie tygodniowo. W przeciwnym razie pisklęta mogą zachorować, a nawet umrzeć.

Pisklęta należy karmić co dwie godziny, a do 30 dnia życia pisklęta mogą być karmione trzy godziny. W pierwszym miesiącu życia kury karmione są zacierem zawierającym twarożek, gotowane, siekane jajka z dodatkiem zieleniny. Należy również uwzględnić witaminy. Następnie do diety stopniowo dodaje się kaszę mannę i kaszę kukurydzianą, a po 2 miesiącach pisklątprzeniesione do paszy zbożowej. Upewnij się, że pisklęta mają swobodny dostęp do czystej wody pitnej.

Wartość produktu

W ojczyźnie ptaka - w Chinach - mięso chińskich kurcząt jedwabnych jest o wiele cenniejsze niż walory dekoracyjne. Uważa się, że ma specjalny skład i działa leczniczo. W przeciwieństwie do bieli jest mniej odżywczy, zawiera witaminy i aminokwasy. Skład mięsa zawiera większą ilość globuliny, dlatego zaleca się go stosować u osób cierpiących na anemię. Ze względu na to, że produkt zawiera specjalne substancje, w medycynie chińskiej takie mięso stosuje się w leczeniu gruźlicy, bólów głowy i innych chorób. Dania z czarnego mięsa z kurczaka są delikatniejsze i nie zawierają tłuszczu.

Hodowla

Są dwa sposoby wyhodowania tego wyjątkowego ptaka: kupić jaja kur z chińskiego jedwabiu, a następnie wykluć kurczęta w inkubatorze lub pod kurą lub kupić kurczaki od razu. Należy zauważyć, że cena jednego jajka wylęgowego wynosi około 250 rubli, a jeden kurczak kosztuje 300 rubli. W celu uzyskania zdrowego stada nie wolno dopuszczać do chowu wsobnego, dlatego konieczne jest zakupienie koguta z innego gniazda. Jeśli chińskie kurczęta jedwabne są trzymane razem z ptakami innej rasy, to na samym początku wiosny należy je podzielić na rodziny, zapewniając w ten sposób hodowlę pełnej krwi. Okres inkubacji lub inkubacji jaj trwa 21 dni. Po wykluciu się wszystkich piskląt są razemz mamą są umieszczane w osobnej klatce lub wolierze, a gdy trochę dorosną, mama jest wypuszczana na wspólne podwórko.

Choroby

Podobnie jak wszystkie zwierzęta gospodarskie i ptaki, kurczęta jedwabne są podatne na różne choroby. Bardzo często kurczaki są atakowane przez pasożytnicze owady, puchowate, kleszcze i pchły. Jeśli nie obserwuje się wskaźników wilgotności w pomieszczeniu, w którym znajdują się młode, ptak szybko umiera i najczęściej umiera. Dorosłe osobniki tego gatunku mają następujący zakres chorób:

• wirusy układu oddechowego;
• krzywica;
• zatrucie;
• procesy zapalne w przewodzie pokarmowym;
• zakaźne wirusy jelitowe;
• kokcydioza;
• infekcja robakiem.

Zapobieganie

Aby zapobiec wszystkim powyższym chorobom, należy przestrzegać następujących środków ostrożności:

• Przede wszystkim bądź bardziej odpowiedzialny za utrzymywanie kurnika w czystości;
• zapewnij ptakowi dobrej jakości pokarm z dodatkiem witamin w wystarczających ilościach;
• upewnij się, że w poidłach zawsze jest czysta i świeża woda;
• W zimie konieczne jest ocieplenie kurnika.

Jak tylko zauważysz, że jedno ze zwierząt jest chore, musisz natychmiast wezwać służbę weterynaryjną, a resztę przeprowadzić profilaktykę. W rzeczywistości jedwab „chiński” z dobrą opieką praktycznie nie choruje, nawet jeśli żyje w surowym rosyjskim klimacie.

Wybór

Powinieneś zwrócić trochę uwagi na wyniki krzyżowania chińskiego jedwabiu z innymi rasami. Ta metoda hodowli ptaków pozwala na zachowanie koloru mięsa o ciemnym odcieniu oraz znaczne zwiększenie masy i produkcji jaj. Ponadto procedura ta pozwala uniknąć chowu wsobnego z brakiem żywego inwentarza. Stosując następujące opcje krzyżowania, uzyskaj:

• z Orpingtonami i Brahmsem osiągają przyrost masy ciała;
• Araukany dostają większe zielone jaja;
• z Yurlov, Rhode Island, Leghorns zwiększają wagę jaja;
• z Susexes dostają pisklęta autoseksu (można je oddzielić od urodzenia).

Pomimo tego, że ptaki tej egzotycznej rasy nie mają jeszcze stu lat, pozostają w Europie rzadkością. Kupowanie jaj do inkubacji jest zbyt drogie, a kupowanie samych kur uważa się za nie mniej kosztowne.