Tatar NPP, Republika Tatarstanu: opis, historia i ciekawostki

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Wybuch elektrowni jądrowej w Czarnobylu spowodował nie tylko szkody dla środowiska. Katastrofa „pokojowego atomu” pociągnęła za sobą rewizję koncepcji bezpieczeństwa pracy stacji, zamykanie budowanych obiektów tego typu i odmowę budowy nowych elektrowni jądrowych na wiele lat. Ortodoksyjna decyzja została podjęta pod presją okoliczności i opinii publicznej. Dalszy rozwój wydarzeń pokazał, że nie da się obejść bez energetyki jądrowej w skali kraju. Katastrofy są spowodowane zaniedbaniem, zaniedbaniem środków ostrożności i ryzykownymi eksperymentami, których nie można kontrolować.

Tatar Elektrownia Jądrowa – historia budowy

W związku z aktywną budową dużych zakładów przemysłowych w Tatarstanie, takich jak Niżnekamskie Zakłady Chemiczne, gigant samochodowy KamAZ, Niżniekamenskszyna, od 1978 r. rząd dyskutuje na temat zwiększenia dostaw energii w regionie. W tym czasie wszędzie budowano elektrownie jądrowe, dlatego postanowiono zbudować elektrownię jądrową pięćdziesiąt kilometrów od Niżniekamska, gdzie kiedyś znajdowała się wieś Kamski. Polany.

Projekt tatarskiej elektrowni jądrowej został opracowany przez oddział Atomteploelektroprokt w Rydze, a generalnym wykonawcą był Kamgesenergostroy. Do budowy zaproponowano standardowy projekt, zgodnie z którym elektrownie jądrowe Bałakowo, elektrownie jądrowe w Czarnobylu oraz stacje Chmielnicka i Wołgodońska, które nie zostały doprowadzone do projektowania wskaźników, a także niedokończone elektrownie jądrowe Krym i Baszkir, zostały już zbudowane i eksploatowane.

Budowę rozpoczęto w 1980 roku, planowane uruchomienie pierwszego bloku energetycznego miało nastąpić w 1992 roku, pozostałe elektrownie miały zostać uruchomione, gdy tylko będą gotowe. Główne prace zostały wykonane w 1988 roku, inwestycje kapitałowe wyniosły 288 milionów rubli, koszt prac budowlanych i instalacyjnych oszacowano na 96 milionów rubli. Zgodnie z projektem elektrownia jądrowa Tatar miała mieć moc 4000 MW, którą generowały cztery reaktory.

To ciekawe, że w prasie stale krążą historie o mocy niedokończonej stacji. Według plotek planowano na nim zainstalować 12 reaktorów. Dla porównania: najpotężniejsza elektrownia jądrowa Zaporoże w Europie jest wyposażona tylko w 6 reaktorów, a jej moc wynosi 6000 MW.

Konserwacja

W 1990 roku budowa została całkowicie wstrzymana. W tym czasie tatarska elektrownia jądrowa przygotowywała się do ostatniego etapu prac. Planowano dokończyć budowę przedziałów reaktora, maszynowni dwóch pierwszych bloków energetycznych, ułożono płytę fundamentową przedziału reaktora trzeciego bloku energetycznego oraz wykonano wykopy fundamentowe pod trzecią i czwartą elektrownię.

Zgodnie z planowaną wówczas budową etap ten oznaczał ostatni etap budowy tatarskiej elektrowni jądrowej. Budowa została całkowicie wstrzymana. Oprócz samej stacji gotowe było miasteczko dla energetyków - Kamskie Polany, budynki administracyjne, kotłownia rozruchowa, nasyp zbiornika, wybudowano usługi pomocnicze. Trwały przygotowania do dostawy paliwa jądrowego i na tym etapie obiekt został unieruchomiony. Ponieważ paliwo nie zostało dostarczone, sam kompleks nie stwarza zagrożenia radiacyjnego.

Tatarska elektrownia jądrowa nie jest jedynym pomnikiem „pokojowego atomu”, w tym samym okresie około piętnastu elektrowni jądrowych na różnych etapach budowy zostało zamrożonych w całym byłym Związku Radzieckim.

Powód zamknięcia

W dniu 17 kwietnia 1990 r. wydano Dekret Rządu TASSR „W sprawie zakończenia budowy obiektów przemysłowych Tatarskiej Elektrowni Jądrowej”. Powody wstrzymania budowy zostały zgłoszone, że stacja znajduje się w strefie uskoku Kamy, która charakteryzuje się aktywnością tektoniczną. To stwierdzenie zostało wkrótce potwierdzone przez namacalne trzęsienie ziemi w Zakamye.

Ale wielu uważa, że głównym powodem wstrzymania budowy tatarskiej elektrowni jądrowej jest katastrofa w elektrowni w Czarnobylu, która miała miejsce w 1986 roku. Dużą rolę w tej kwestii odegrały ruchy społeczne. Nawet nieustannie walczące organizacje gromadziły się przeciwko uruchomieniu obiektu jądrowego. Już wtedy było jasne, że niedokończona budowa położy kamień na budżecie, w związku z czym dyrekcjaRepublic próbowała znaleźć inne zastosowanie dla obiektu.

Istniały pomysły, plany, a nawet projekty przekształcenia elektrowni jądrowej w hydroelektrownię wykorzystującą naturalne źródła energii. Projekt pozostawał na etapie koordynacji, w ZSRR zaczęły się inne problemy - zmiana systemu gospodarczego i politycznego.

Z przeszłością bez przyszłości

Opuszczone obiekty infrastrukturalne i sama tatarska elektrownia atomowa są pozycją wydatkową w budżecie republiki, ale miasto stało się większym problemem. Kamskie Polany, gdzie mieszkali budowniczowie i przyszli pracownicy upadłej stacji. Ludzie potrzebowali pracy. Powstało wiele projektów. Jeden z nich zaproponował stworzenie strefy hazardowej na bazie wsi, ale pomysł poszedł na marne z powodu wprowadzenia moratorium. Nie mniej kusząca była kolejna propozycja: stworzyć przestrzeń do uprawiania sportów ekstremalnych, przeprowadzić misje na terenie elektrowni jądrowej, wykorzystać teren stacji do celów turystycznych.

Liczba projektów i propozycji nie rozwiązała głównego problemu - niedobór surowców energetycznych utrzymywał się, dlatego kierownictwo republiki regularnie wznawiało dyskusje na temat reanimacji budowy takiego obiektu jak Tatarska Elektrownia Jądrowa (Republika Tatarstanu). Próby podjęto w 2003 i 2005 roku, ale organizacje ekologiczne niezmiennie zawetowały te propozycje.

Wyniszczająca depresja

Niektóre elektrownie atomowe (Kostroma, Baszkir) pozostały w bilansie firmy po rozpadzie ZSRR„Rosenergoatom”, tatarska elektrownia jądrowa została przeniesiona do republikańskiej równowagi Tatarstanu. A jeśli koncern przeznacza środki na swoje unieruchomione obiekty, aby w jak największym stopniu zachować dobra materialne i móc w każdej chwili wznowić budowę, to w Tatarstanie nie widzieli takiej potrzeby. W efekcie elektrownię atomową zabierają miłośnicy darmowych materiałów budowlanych, metale nieżelazne pomagają założyć „biznes” dla maruderów.

Większość ludności wsi pracuje poza nią, wielu wyjechało do Niżniekamska w Kazaniu. Ktoś został w klatce zawodowców i udał się na północne budowy. Całe terytorium dawnej elektrowni jądrowej i przylegający do niej teren zabudowany przypomina miasto duchów lub Strefę z powieści braci Strugackich, skąd dziedzictwo ZSRR rzuca się w świat.

Być albo nie być

W listopadzie 2013 roku opublikowano zarządzenie rosyjskiego rządu w sprawie planowania regionalnego rozwoju kompleksu energetycznego, w którym główny nacisk kładzie się na budowę nowych elektrowni jądrowych i hydroelektrowni. Plan został opracowany do 2030 roku, początek jego realizacji widoczny jest już w wielu regionach kraju. Tatarska elektrownia jądrowa jest również wymieniona w dokumencie jako obiekt w najwyższych priorytetach dla wznowienia budowy.

Zgodnie z zapowiedzianymi planami, życie powróci do Kamskije Polany, gdy tatarska elektrownia atomowa zostanie ożywiona. Wznowienie budowy rozpoczęło się od oczyszczenia terenu i powinno zakończyć się w 2030 roku, kiedy stacja będzie pracowała z pełną mocą. Uruchomienie pierwszego bloku energetycznego planowane jest w2026.

Ale kwestia lokalizacji stacji nadal budzi więcej obaw niż pozytywnych uczuć. Aktywny tektonicznie uskok Kamy nie zniknął, konsekwencje zniszczenia elektrowni jądrowej są znane i „przetestowane” empirycznie, nikt nie chce dopuścić do kolejnej katastrofy. Działacze obywatelscy i opinia publiczna opowiadają się za anulowaniem budowy. Aby dać ostateczną odpowiedź na pytanie: gdzie powstanie tatarska elektrownia jądrowa, nikt nie podejmuje się z całkowitą pewnością. Kamskiye Polyany to idealna opcja, ale nikt nie może pominąć czynników naturalnych i opinii mieszkańców regionu.

Opinia naukowców nuklearnych

Pasja wokół budowy jest wysoka, ale naukowcy zajmujący się radioekologią twierdzą, że po ulepszeniu technologii w Czarnobylu i Fukushimie poziom bezpieczeństwa pozwala na instalację reaktorów jądrowych w dowolnym miejscu i nie dostanie najmniejszego wycieku. Energia jądrowa jest obecnie najbezpieczniejszą technologią. Uważa się, że elektrownie cieplne i hydroelektrownie znacznie bardziej zanieczyszczają środowisko, a produkcja przemysłowa w niektórych regionach Rosji, w tym w Tatarstanie, ma wyższy poziom zagrożenia życia w przypadku katastrofy w przedsiębiorstwie.

Ostatnim argumentem przemawiającym za zakazem budowy jest zagrożenie sejsmiczne w rejonie budowy tatarskiej elektrowni jądrowej. Naukowcy uważają, że problem jest zbyt wyolbrzymiony i podają przykład bezpiecznej eksploatacji elektrowni jądrowych na Półwyspie Kolskim w Armenii, gdzie takie zagrożenie jest bardziej prawdopodobne i sejsmiczneaktywność została pokazana więcej niż raz. Być może stary projekt nie sprostał współczesnym wyzwaniom, a niedokończona stacja czekała na nowy poziom bezpieczeństwa, który może zapewnić obecny poziom rozwoju technologii.

Resuscytacja czy nowy projekt?

Pytanie, gdzie powstanie tatarska elektrownia atomowa, zostało rozstrzygnięte na korzyść Kamskije Polany. Budowy podjął się koncern Rosenergoatom. Według nowego projektu moc stacji wyniesie 2300 MW, co zapewnią dwa reaktory po 1150 MW każdy. Nikt nie wróci do starego wariantu budowy, ale warto wykorzystać resztki infrastruktury, to rekompensuje część kosztów. Koszt obecnego projektu szacowany jest na od 20 do 48 miliardów dolarów

Zwolennicy

Budowa elektrowni jądrowych zawsze budzi rezonans, a elektrownia jądrowa Tatar nie jest wyjątkiem. Wznowienie budowy wywołało burzę w społeczeństwie. Byli zarówno zwolennicy, jak i przeciwnicy. Konieczność budowy stacji uzasadniona jest szybkim rozwojem Zakamye. W strefie ekonomicznej w rejonie Elabugi planowana jest budowa stu trzydziestu energochłonnych przedsiębiorstw przemysłowych, duże plany rozwoju produkcji przemysłowej w Naberezhnye Chelny, rozwijający się przemysł petrochemiczny w Niżniekamsku potrzebuje energii, planowano budowę drugiego etapu fabryki amoniaku w Mendelejewsku. Tania energia jest potrzebna do zaspokojenia rosnących potrzeb.

Zwolennicy uruchomienia elektrowni jądrowej skupiają się na ekonomicznym komponencie przyszłego dobrobytu całego Tatarstanu oraz nabezpieczeństwo użytkowania energii jądrowej. Ponadto elektrownia atomowa rozwiąże problem bezrobocia w Kamskich Polanach. Dziś w mieście mieszka około 15 700 osób, zdecydowana większość ludności zmuszona jest szukać pracy daleko poza miastem. Często specjaliści od energetyki pracują rotacyjnie na różnych budowach lub nawet wyjeżdżają do innych regionów w poszukiwaniu lepszego życia. Uruchomienie stacji nie tylko zapewni miejsca pracy dla całej populacji, ale także zwiększy napływ siły roboczej, a następnie liczbę mieszkańców do 600 tysięcy osób.

Przeciwnicy

Ekolodzy, naukowcy i zwykli obywatele sprzeciwiają się budowie elektrowni jądrowych. Argumentem jest zagrożenie sejsmiczne, które może doprowadzić do wycieku i skażenia ogromnego regionu, śmierci ludzi na gęsto zaludnionym obszarze. Konsekwencje katastrofy można zarysować, ale nie da się obliczyć wszystkich strat, zwłaszcza w dłuższej perspektywie. Katastrofa w Czarnobylu wciąż przynosi rozczarowujące niespodzianki, mimo zapewnień władz ukraińskich o całkowitej czystości strefy.

Dodatkowe argumenty za moratorium na budowę to obecność kilku źródeł energii w bezpośrednim sąsiedztwie regionów z obiektami przemysłowymi. W szczególności wskazują na elektrownię jądrową Niżniekamsk, która nie działa z pełną wydajnością. Napełnienie zbiornika elektrowni wodnej do poziomu 68 metrów (obecnie 63 metry) zwiększy moc do projektowanych 1248 MW. (obecnie 450 MW.).

Ponadto niektórzy przeciwnicy twierdzą, że wznowienie niezależności energetycznej regionu może byćnie zacznij od tatarskiej elektrowni jądrowej, ale ożywić stację w mieście Dimitrowgrad. Czym dziś jest tatarska elektrownia jądrowa - to całkowicie zniszczone budynki, z których tylko niewielka część zachowała się w stanie nienaruszonym i tylko dlatego, że betonowy odlew może zostać zniszczony tylko przez ukierunkowaną eksplozję atomową. W Dimitrowgradzie do niedawna funkcjonowało 8 reaktorów, ich przeznaczeniem było naukowo-militarne.

Teraz pracują tam tylko dwie osoby, cała infrastruktura jest całkowicie gotowa, nie będą wymagane specjalne prace i koszty finansowe na ponowne profilowanie. Wymieniono kilka innych opcji rozwiązania problemu dostaw energii, jednocześnie oskarżając Rosatom o lobbowanie własnych interesów na szkodę interesów regionalnych.

Głos ludu

Większość ludności widzi wyraźne zagrożenie ze strony rozmieszczenia reaktorów jądrowych w ich bezpośrednim sąsiedztwie, inicjowane są wiece przeciwko reanimacji stacji. Budowa tatarskiej elektrowni jądrowej w zdecydowanej większości jest odbierana negatywnie.

W republice odbywają się spotkania na najwyższym szczeblu, trwają prace z ludnością mające na celu wyjaśnienie bezpieczeństwa nowoczesnych technologii jądrowych, które są planowane do zastosowania w projekcie Tatar EJ. W Mamadyszu, Nabierieżnym Czełnym i innych dużych miastach Tatarstanu większość ludności nie wyraża poparcia dla projektu. Jednocześnie każdy chce żyć w regionie o wysokim standardzie życia. Paradoks wciąż pozostaje nierozwiązany.