Biały indyk z szerokimi piersiami: opis rasy, charakterystyka, hodowla, utrzymanie, pielęgnacja

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Uprawa indyków jest dziś uważana za bardzo dochodowy biznes. Rasy brojlerów mogą urosnąć do naprawdę imponujących rozmiarów. Istnieją cztery główne kierunki działalności związane z indykami: sprzedaż jaj, pierza, puchu i delikatnego mięsa. Wielu przedsiębiorców woli zajmować się hodowlą białych indyków z dużymi piersiami. Wynika to z pewnej kombinacji pozytywnych czynników i cech takiej rasy.

Opis ogólny

Hodowla indyków o szerokich piersiach jest uważana za zasługę amerykańskich hodowców. Jednocześnie rasa dzieli się na trzy typy lub krzyżówki, w zależności od wagi dorosłego ptaka. Najlżejsi przedstawiciele mają masę nie większą niż 9 kg dla mężczyzny i 7 kg dla kobiety. Przeciętna krzyżówka różni się tym, że indyki ważą od 9 do 17 kg. Jednak waga samic w tej kategorii nie ulega zmianie. Krzyż ciężki oznacza, że samce ważą od 17 do 26 kg. Tym razem maksymalna waga samic również wzrasta i wynosi nie więcej niż 10kg. W zależności od płci ptaki mają zupełnie inne przeznaczenie. Samce są uważane za przysmak dietetyczny, podczas gdy samice trzymane są wyłącznie do składania jaj.

Maksymalna waga białego indyka z szerokimi piersiami może w niektórych przypadkach osiągnąć 30 kg. Pisklęta należące do krzyża średniego już w wieku trzech miesięcy mają masę 4 kg, a ptaki w tym samym wieku z krzyża ciężkiego - od 5 kg. Warto zauważyć, że tylko lekcy przedstawiciele rasy są wystarczająco przystosowani do trzymania w klatkach. Z tego powodu jest to lekki krzyż, który jest preferowany do hodowli na przemysłowych fermach drobiu.

Wygląd

Upierzenie tej rasy jest białe i ma szczególny blask. Oczywiście imiona osób już wyraźnie nawiązują do tej cechy. Jednak w opisie rasy białego indyka szerokopierśnego pojawia się wzmianka o jednym elemencie, który jest uważany za szczególny wyróżnik. Czarny znak musi znajdować się w okolicy klatki piersiowej. Hodowcy nazywają ten element medalionem ze względu na jego symboliczne położenie.

Ptak ma nieco wydłużone owalne ciało. Biaława klatka piersiowa wystaje lekko do przodu, a sam kształt tej części ciała jest lekko pochyły. Łapy tej rasy są średniej wielkości i mają ciemnoróżową skórę. Ciało większości przedstawicieli wygląda dość masywnie na tle kończyn dolnych. Jak wszystkie inne rasy tego gatunku, białe indyki z szeroką klatką piersiową mają charakterystyczne fałdy skórne na szyi. Osobno warto wspomnieć o dziobie. Ma wzrost skóryczerwony.

Wydajność i inne funkcje

Wysoka produkcja jaj i wydajność mięsa to główne powody, dla których ptaki te są tak popularne w gospodarstwie domowym. Biały indyk z szerokimi piersiami z ciężkiego krzyża osiąga średnią wagę około 25 kilogramów. Przy wydajności mięsa na poziomie co najmniej 70 procent wychodzi całkiem sporo produktu gotowego do sprzedaży. W zapewnieniu takich wskaźników produktywności pomaga właściwa dieta, a także odpowiednia pielęgnacja podczas wzrostu ptaków. Jeden indyk może złożyć około 90 jaj rocznie, każde o wadze od 80 do 87 gramów.

Przy utrzymaniu warto dawać pierwszeństwo wypasowi na zielonym pastwisku. Indyki tej rasy bardzo lubią otwarte wolne przestrzenie. Dotyczy to zwłaszcza przedstawicieli krzyżówek średnich i ciężkich, które zwykle nie są trzymane w oddzielnych klatkach. Aktywne karmienie dwa razy dziennie pozwoli osiągnąć maksymalne tempo wzrostu, co jest szczególnie ważne w przypadku samców wybierających się na mięso. W opisie rasy białych indyków z szeroką piersią stwierdza się również, że są one często wykorzystywane do hodowli nowych podgatunków indyków brojlerów. Samice mogą rozpocząć nieśność już w wieku 9-10 miesięcy, a czas trwania tego okresu wynosi od 6 do 8 miesięcy.

Warunki i pielęgnacja

Specjaliści zauważają, że te ptaki wyraźnie nie należą do kategorii kapryśnych. Zalecanym miejscem przetrzymywania są zwykłe kurniki. Jeśli indyki trzymane są w klatkach, są bardziej podatne na rozwójchoroby nóg. Jednocześnie ptaki muszą mieć wolną przestrzeń do chodzenia. Jeśli mówimy o ogólnych zasadach hodowli, trzymania i opieki w domu, indyki wymagają od właściciela terenu posiadania określonej powierzchni zagrody. Obowiązujące normy określają, że powierzchnia do chodzenia nie powinna być mniejsza niż 20 metrów kwadratowych. m. W każdym razie przy układaniu ogrodzeń należy przynajmniej dążyć do takiego wskaźnika.

Wymiary domu są obliczane w zależności od liczby osób. Co trzy dorosłe indyki znajdują się na co najmniej jednym metrze kwadratowym wolnej przestrzeni. Tylko dwa indyki zmieszczą się na 80-centymetrowym grzędzie. Młode osobniki należy oddzielić od dorosłych ptaków. Zaleca się wcześniejsze zajęcie się instalacją sztucznego oświetlenia w pomieszczeniach do trzymania indyków. Im dłużej trwa światło dzienne u dorosłych, tym lepiej potrafią się spieszyć. Dobra organizacja oświetlenia pozwala na kilkukrotne zwiększenie produkcji jaj.

Zapobieganie i warunki sanitarne

Bez podjęcia środków zapobiegawczych i podjęcia na czas środków zapobiegających rozwojowi chorób u ptaków, nie jest możliwe normalne rozmnażanie jakiejkolwiek liczby ptaków. Doświadczeni rolnicy zalecają traktowanie wszystkich pomieszczeń środkami antyseptycznymi przynajmniej raz na kilka lat. Dezynsekcja w kurniku jest warunkiem wstępnym, z zastrzeżeniem podstawowych zasad pielęgnacji, hodowli i utrzymania indyków. W domu właściciel musi zwrócić szczególną uwagępoziom wilgotności w pomieszczeniach, ponieważ wysoki poziom może poważnie zaszkodzić zdrowiu ptaków.

Aby zapobiec zarazkom i infekcjom u indyków, należy regularnie wietrzyć pomieszczenie nawet zimą. Materiały, z których zbudowane są kurniki muszą być bezpieczne. Na przykład źle oszlifowane deski mogą uszkodzić nogi indyków, co ostatecznie wpłynie na tempo przybierania na wadze. Wśród innych warunków utrzymania warunków sanitarnych należy zwrócić uwagę na potrzebę cotygodniowej zmiany pościeli, ale tę procedurę można wykonywać częściej. Karmniki i poidła powinny być zawsze czyste, a pojemniki na mokry zacier powinny być myte po każdym karmieniu.

Cechy i skład paszy

Właściwe odżywianie jest uważane za klucz do wczesnego przybierania na wadze i dobrego zdrowia u ptaków. W przypadku hodowli indyków należy przestudiować skład paszy, która będzie potrzebna. Dieta opiera się na następujących składnikach:

• jęczmień;
• mączka słonecznikowa;
• kukurydza;
• pszenica.

Jednak powyższy skład ma tylko podstawowe znaczenie w żywieniu indyków. Jakościowy wzrost i wysoki poziom zdrowotności osobników można zapewnić poprzez dodatek mączki mięsno-kostnej i rybnej, kredy i pokruszonej skały muszlowej. Do tuczu zaleca się również dodanie grochu, drożdży hydrolitycznych, mączki z lucerny oraz suchego rewersu.

Zakup lub produkcja pasz dla zwierząt

Istnieje opinia, że nie ma potrzeby robienia komponentów dożywienie ptaków. Gotowe kompozycje, produkowane w sposób fabryczny, nie są gorszej jakości od domowych. Ponadto koszt mieszanki paszowej w sklepie faktycznie nie odbiega od kosztów niezbędnych do samodzielnej produkcji. W wyspecjalizowanych działach można kupić tzw. karmę startową dla młodych zwierząt.

Kiedy dorosną białe indyki z szerokimi piersiami, można je przestawić na domowe mieszanki. Oczywiście nie należy ufać najtańszym mieszankom paszowym w sklepach. Warto zwrócić uwagę na produkty ze średniej i najwyższej kategorii cenowej. Do diety suchych i porośniętych zbóż można dodać m.in. wszystkie osobniki.

Tryb jedzenia

Główną zasadą jest to, że ptaki powinny być nauczone określonej rutyny, to znaczy karmić je w tym samym czasie. Zimą wystarczy wykonać tę procedurę trzy razy dziennie, a latem - już cztery razy. W okresie chowu dopuszcza się zwiększenie diety białych indyków szerokopiersiowych. W tej chwili najlepiej karmić je pięć razy dziennie.

Poniżej znajdują się ogólne wytyczne dotyczące diety ptaków:

• w pierwszej połowie dnia indyki otrzymują mokry zacier, aw drugiej suchą karmę;
• powinno być wystarczająco dużo jedzenia dla wszystkich ptaków, a w kurniku powinna znajdować się wystarczająca ilość karmników;
• poidła powinny być zawsze utrzymywane w czystości i napełnione wodą;
• należy dodatkowo umieścić podajniki z dodatkami mineralnymi, takimi jak kreda i muszla.

Funkcjehodowla

Są dwa sposoby na rozpoczęcie takiej działalności. Pierwsza z nich wiąże się z zakupem małych piskląt, a druga będzie potrzebować indyka sadzonego na jajach. Ptak nie zawsze zgadza się na taki zabieg, dlatego często hodowca musi kupić inkubator. Najlepiej zaopatrzyć się w automatyczne urządzenie z funkcją obracania jaj bez ingerencji człowieka.

Charakterystyka białych indyków szerokopiersiowych pozwala stwierdzić, że hodowla indyków nie różni się zbytnio od hodowli innych podobnych ptaków. Jednak w inkubatorze należy umieszczać tylko jaja dobrej jakości. Wszystkie próbki z widocznymi defektami i nieregularnymi kształtami są odrzucane. Następnie postępuj zgodnie z instrukcjami dołączonymi do urządzenia.

Częste choroby

Opieka nad młodymi i dorosłymi jest czasami skomplikowana przez pojawienie się objawów choroby, która może rozprzestrzenić się na cały inwentarz. Bardziej niż inne pisklęta indycze w wieku od jednego do trzech miesięcy są podatne na różne dolegliwości. Z tego powodu młode zwierzęta są szczepione podczas odchowu i otrzymują antybiotyki o szerokim spektrum działania. Informacje zwrotne na temat białych indyków szerokopiersiowych wśród rolników pokazują, że najczęstsze choroby tych ptaków to:

• histomoniaza;
• pulloroz;
• kubek;
• bruceloza;
• zapalenie zatok;
• tyfus (paratyfus);
• gruźlica;
• Choroba Newcastle;
• ornitoza.

Wskazówki i wnioski

Przede wszystkim należy dokładnie rozważyć wybór piskląt lub jaj wylęgowych, a także zadbać o kwestie utrzymania i paszy na żywność. Po tym możesz już iść na zakup piskląt indyczych. W tym momencie rolnik staje przed pytaniem o wybór miejsca zakupu. Na przykład indyk z białymi piersiami Stawropola, wyhodowany w hodowlanym centrum genetycznym, które działa w mieście Stawropol od ponad roku, sprawdził się dobrze.