Królik szynszyli: opis rasy, utrzymanie, hodowla

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Królik szynszylowy jest jedną z najlepszych, najbardziej wartościowych i nowoczesnych ras. Swoją nazwę zawdzięcza niezwykłej puszystej wełnie, która pod względem jakości przypomina futro dzikich szynszyli. W tym artykule omówimy te niesamowite uszy. Poruszone zostaną tematy hodowli, właściwej pielęgnacji, karmienia i cech rasy.

Historia i pochodzenie rasy

Ten niesamowity podgatunek uszu został wyhodowany we Francji. Królik szynszyli okazał się dzięki rasie gronostajowej i baverenovsky. Na początku ubiegłego wieku prowadzono aktywne eksperymenty i krzyżówki selekcyjne. Dopiero w 1913 roku wyhodowana rasa została zaprezentowana na francuskiej wystawie. Zwierzęta tak bardzo spodobały się opinii publicznej, że wszystkie osobniki zostały wyprzedane w ciągu kilku godzin. Rasa została przywieziona do innych krajów. W ciągu kilku lat podgatunek rozprzestrzenił się na całym świecie. Osoby zaczęły krzyżować się w Wielkiej Brytanii, Holandii, Niemczech. Dzięki kontynuacji hodowli zwierzęta zaczęły krzyżować się z gigantycznymi podgatunkami. Rasa została sprowadzona do ZSRR na początku lat 60-tych. Aby zwierzęta mogły przystosować się do warunków klimatycznych kraju, skrzyżowano je z białym olbrzymem. Tak więc okazała się sowiecka szynszyla.

Opis zwierząt

Po skrzyżowaniu z gigantami, zamiast zwykłych 2 kg, zwierzęta zaczęły ważyć ponad 4 kg. Do tej pory hodowcy zwierząt gospodarskich hodują zarówno duże osobniki, jak i miniaturowe. Królik szynszyli ma dużą, mocną głowę, wydłużone pionowe uszy. Z tego powodu jego ciało wydaje się skrócone i pełne wdzięku. Długość ciała wynosi 42-52 cm, duże zwierzęta mają dobrze rozwinięte mięśnie. Dzięki temu zwierzęta mają mocny szkielet. Mają mocne łapy, prosty kręgosłup, płynnie przechodzący w zaokrąglony zad. Obwód klatki piersiowej wynosi 28-38 cm, samice mogą mieć gruby fałd, który zamienia się w podgardle. Kolorystyka szynszyli różni się jedynie nasyceniem kolorystyką. Hodowane są zarówno osobniki ciemne, jak i jasne. Główny kolor zwierząt to wyłącznie srebrno-niebieski. Wełna praktycznie nie różni się od futra dzikich szynszyli. W swojej strukturze linia włosów jest gęsta, puszysta, nie ma łysiny. Futro jest bardzo elastyczne. Rośnie na całym ciele królika. Wokół gałki ocznej i na brzuchu sierść jest najjaśniejsza. Na końcach uszu futro ma ciemniejszy odcień. Główną cechą charakterystyczną jest inny odcień oczu. Oczy mogą być brązowe, szare lub niebieskie.

Hodowla szynszyli

Samice tej rasy mają średni współczynnik płodności. W ciągu jednej rundy samica może urodzić nie więcej niż 6-7 dzieci. Ale takie króliki mają wysoką produkcję mleka. Potrafi nakarmić wszystkie młode. Samica wydziela 185-205 g mleka matki dziennie. Dziękito potomstwo szybko przybiera na wadze, staje się silniejsze i rośnie. Śmiertelność wśród dzieci tej rasy jest bardzo niska. Przed urodzeniem samica może zacząć zachowywać się dziwnie. Zwykle króliki stają się dzikie i zaczynają wyrywać puch. W ten sposób sowiecka szynszyla wyposaża swój dom. Dzięki puchowi matki króliki nie zamarzają i nie będą mogły umrzeć z hipotermii. Dlatego jeśli samica nie wykona samodzielnie takiego zabiegu, hodowca królików będzie musiał wydrzeć z niej puch. Natychmiast po wykryciu ciąży konieczne jest założenie dodatkowego pojemnika. Ważne jest, aby pudła nie były zbyt wysokie. Zalecanym materiałem pojemnika jest drewno. Podczas używania plastiku do powietrza mogą przedostawać się chemikalia, które niekorzystnie wpływają na zdrowie samicy i jej potomstwa. W wieku 120 dni młode są uważane za w pełni dojrzałe i mogą już wydać potomstwo.

Funkcje treści

Doły, woliery, klatki z siatkową podłogą mogą zawierać sowiecką szynszylę. Treści mogą odbywać się zarówno na zewnątrz, jak i w domu. Warto wziąć pod uwagę, że króliki, podobnie jak ludzie, są podatne na różne choroby i przeziębienia. Dlatego muszą być trzymane na zewnątrz w ciepłą, spokojną pogodę. Zimą dozwolona jest hodowla w specjalnych ogrzewanych szopach. Optymalna temperatura może wahać się od 15 do 21°C. Nie dopuszczaj do gwałtownego wzrostu i spadku temperatury. Wpływa to negatywnie na zdrowie jednostek. W przypadku przechowywania w suchym miejscu konieczne jest zainstalowaniewentylacja. Optymalne oświetlenie - 2 W na 1 mkw. m. Nie dopuszczaj do bezpośredniego światła słonecznego. Przebywanie w pomieszczeniach bez okien prowadzi do bezpłodności i obniżonej odporności. Nie można dopuścić do sąsiedztwa z gryzoniami - szczurami, kretami, myszami polnym. Takie zwierzęta są nosicielami różnych chorób.

Właściwa dieta

Królik szynszyli nie wymaga specjalnej diety. Zwierzęta są zadowolone z prostej granulowanej paszy, kiszonki i otrębów. Osobniki potrzebują świeżej zielonej trawy, gałęzi owocowych i drzew liściastych. Zioła lecznicze można podawać w niewielkich ilościach. Każdego dnia króliki powinny otrzymywać witaminy, pierwiastki śladowe ze świeżych warzyw i owoców. Zwierzęta szczególnie uwielbiają świeże marchewki. Ale kapustę, sałatę, buraki należy podawać w małych porcjach. W przeciwnym razie zwierzęta będą miały biegunkę. Nie zapomnij też o świeżej wodzie pitnej. Osoby fizyczne powinny mieć stały dostęp do misek do picia. Kiedy jest spragniony, króliki mogą stać się agresywne i dzikie.

Cnoty rasy

• Główną zaletą szynszyli jest zadowolenie z pola siatki. Łapy są ustawione tak, aby siatka nie wrzynała się w opuszki. Dlatego dopuszcza się zastosowanie siatki metalowej o małych komórkach - 16x18 cm.
• Ta rasa jest bezpretensjonalna. Nie wymaga specjalnej pielęgnacji, karmienia i specjalnej konserwacji. Świetne dla niedoświadczonych hodowców królików.
• Dzieci mają zwiększoną przeżywalność. Samica ma wysokimleczność. Może nakarmić całe swoje potomstwo.
• Koszty żywności zwracają się bardzo szybko. Osobniki należą do podgatunków skóry mięsnej. Mają pyszne dietetyczne mięso przeznaczone na żywność dla niemowląt. A także grube szykowne futro, przypominające stos dzikich szynszyli.
• Zwierzęta mają spokojne, życzliwe usposobienie. Szybko przywiązują się do osoby. Mogą być trzymane jako zwierzęta domowe.