Knur i knur: różnica, cechy hodowlane

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Doświadczeni hodowcy nie kwestionują, czy knur różni się od knura. Różnica między nimi jest oczywista. Eksperci dokładnie wiedzą, co je od siebie odróżnia. Jednak wielu uważa, że oba terminy oznaczają to samo. Niewątpliwie oba słowa odnoszą się do samca świni - dzika, ale różnica między knurem a dzikiem jest znacząca. Temu zagadnieniu będzie poświęcony artykuł.

Trochę historii

Naukowcy uważają, że człowiek oswoił świnię w erze prymitywnego społeczeństwa komunalnego. Znaleziska archeologiczne dowodzą, że zwierzęta te zaczęły być „udomowione” przez ludzi 13 tysięcy lat temu. Początkowo świnie były półdzikie, nikt nie myślał o ich hodowli ani karmieniu. Obecnie zwierzęta te żyją w ten sposób obok Papuasów Nowej Gwinei. Wieśniacy je karmią, ale dzicy przedstawiciele są schwytani. Złapane prosięta najczęściej trafiają do stołu, ale niektóre z nich zapuszczają korzenie obok człowieka i stopniowo się udomowiają.

Według danych historycznych, w trzecim tysiącleciu p.n.e. mi. plemiona,żyjący w dorzeczach Dniepru, Dniestru, Południowego Bugu, hodował świnie na żywność. Podobnie narody rozwiniętych mocarstw - Egipt, Indie, Grecja - zajmowały się hodowlą trzody chlewnej. W okresie jarzma mongolsko-tatarskiego Rosjanie aktywnie hodowali te zwierzęta, ponieważ Tatarzy nie dotykali tych ostatnich ze względu na zakaz religijny.

Nie wiadomo, czy różnica między knurem a dzikiem była wówczas wyraźna, jednak mięso obu z nich było już aktywnie wykorzystywane do jedzenia.

Potrzeba zrozumienia różnicy

Język rosyjski wyraźnie rozróżnia te dwa pojęcia - dzik i dzik. Różnica między nimi jest niezwykle ważna w hodowli zwierząt.

Gdy tylko świnie zostały w pełni udomowione przez człowieka, potrzebowały specjalnych udogodnień - chlewów. To z kolei doprowadziło do wzrostu kosztów, a priorytetem stało się pozyskiwanie wysokiej jakości mięsa w większej ilości niż wcześniej. W tym czasie ludzie zaczynają monitorować liczbę świń, więc knury są ograniczone w procesie zapłodnienia. Różnica występuje w jakości mięsa dzika i dzika. Różnica polega na tym, że ten ostatni ma bardziej soczysty smak mięsa. Jest delikatny i nie daje nieprzyjemnego posmaku.

Dzik i wieprz - kim oni są?

Przechodzimy więc do głównego pytania. Gdy tylko osoba dowiedziała się, że jeśli samiec świni zostanie wykastrowany, to jego wzrost wzrośnie, a mięso stanie się jednocześnie smaczniejsze, wiedza ta zaczęła być aktywnie wykorzystywana. Dzik (kastrowany samiec) dał więcej mięsa niż dzik.

Jaka jest procedura? Aby „zamienić” knura w knura, gonady są usuwane z samca prosięcia w wieku 10-45 dni. W tym okresie młode jest nadal przy matce, co oznacza, że łatwiej będzie mu przejść operację i przetrwać stres. To prawda, że locha pachnąca krwią może zaszkodzić swojemu potomstwu. Dlatego odpowiedzialność i wybór spoczywa na hodowcy.

Doświadczeni miłośnicy zwierząt radzą nie opóźniać zabiegu, ponieważ w starszym wieku operacja jest trudniejsza dla samców, a w wieku sześciu miesięcy może nie pomóc.

Po kastracji prosięta otrzymują specjalną dietę i reżim. W odpowiednich warunkach młode zwierzęta szybko wyrastają na smaczne i miękkie mięso.

Czasami dochodzi do pomieszania pojęć kastracji i sterylizacji. Ich różnica jest prosta. Samce są kastrowane, a samice sterylizowane.

Tak więc knur to samiec, od którego można uzyskać potomstwo. Nazywa się je również producentami, ponieważ to knury mogą zapłodnić samicę. Natomiast dzik jeździ wyłącznie po pyszne mięso. Warto również zauważyć, że samce przedstawicieli świń domowych nazywa się wieprz i dzik, dzikie samce to dziki.

Więcej o dziku

Czyli knur, knur lub producent - tak nazywają samca świni domowej, która jest bezpośrednio zaangażowana w pracę hodowlaną. Wysoko cenieni są przedstawiciele, którzy dają doskonałe wyniki w pozyskiwaniu potomstwa i mają dobre cechy dziedziczne.właściciele ferm trzody chlewnej.

To hodowcy potrzebują żywych producentów, którzy pracują nad tworzeniem nowych ras świń i ulepszaniem istniejących.

Oczywiście poczęcie potomstwa często odbywa się przy użyciu sztucznych metod, ale nie zapominaj, że wysokiej jakości płyn nasienny można uzyskać tylko od żywego knura. A sama sztuczna inseminacja nie jest tania, z tego powodu właściciele średnich i małych gospodarstw wolą wykorzystywać stare, naturalne sposoby na pomnażanie inwentarza.

A co z dzikiem?

Kontynuując analizę różnic między knurem a knurem, skupmy się na tym drugim. Jak już wspomniano, kastrat daje mięso wysokiej jakości i to w większej ilości niż dzik (o ok. 25-30%). Zużycie paszy w ujęciu ilościowym u świni wcale nie jest wyższe. Wyjaśnia to korzyści z utrzymywania kastratów w porównaniu na przykład z lochami, które nie dają potomstwa (bezpłodne).

Jeśli porównasz mięso z dzika i dzika, różnica będzie zauważalna w smaku, aromacie i konsystencji. U wykastrowanego prosięcia jest soczysty, delikatny, bez nieprzyjemnego posmaku. W knurie mięso jest twardsze i ma specyficzny zapach i smak. Różnica wynika ze zmian w tle hormonalnym i zachowaniu prosiąt.

Najczęściej na fermach świń większość samców jest zabijana, ale tylko kilku przedstawicieli pozostaje dla plemienia.

Po rosyjsku

W mowie oba pojęcia są oznaczaneróżne słowa i od czasów starożytnych. Słowo „świnie” wywodzi się z języka Proto-Indoeuropejczyków. Mieli słowo „borus”, co oznacza „cięcie”.

Słownik Dala definiuje również knura jako zwierzę przeznaczone do uboju, podczas gdy knur jest przeznaczony do hodowli, to jest ich główna różnica.

Zastąpienie we współczesnej mowie tych pojęć jest wyjaśnione wyłącznie przez ich synonimię i niezrozumienie dokładnych znaczeń. Oczywiście w dzisiejszych czasach niewiele osób zdaje sobie sprawę z różnicy między tymi zwierzętami, więc często oba słowa odnoszą się do samca świni.

Podsumowanie

Tak więc, jeśli podsumujemy powyższe i jeszcze raz odpowiemy na pytanie, czym różni się knur od knura (zdjęcie w artykule przedstawia te zwierzęta), to należy wyróżnić:

• Knur to samiec zdolny do zapłodnienia samicy. Świnia to wykastrowana świnia hodowana na mięso.
• Knur wytwarza smaczniejsze mięso w większych ilościach niż jego płodny kolega knur, którego mięso nie jest tak wysokie.
• W zachowaniu dzik jest bardziej aktywny i czasami agresywny, co może spowodować wiele szkód w gospodarstwie właściciela. W okresie polowań seksualnych dzik ścigający samicę potrafi niszczyć ogrodzenia i uciekać z podwórka. Dzik jest nieaktywny i spokojny, nie sprawia szczególnych problemów w utrzymaniu. Hormony u kastrata nie grają, powoli przybiera na wadze. Wszystko, czego potrzebuje, to ustalona rutyna.

Więc przyjrzeliśmy się różnicom między prosiętami wykastrowanymi i niekastrowanymi - wieprzami i knurami. Różnicę widać również na zdjęciu. Pierwsza jest lepiej odżywiona, w przeciwieństwie do drugiej, co jest całkiem zrozumiałe, jeśli znasz specyfikę stylu życia każdego z nas.