Kaczka ohar: opis rasy i zdjęcie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Kaczka ohar jest jednym z najbardziej barwnych przedstawicieli rodziny kaczek ze względu na charakterystyczny kontrastujący kolor upierzenia. Ten wyjątkowy ptak ma pewne cechy wspólne dla gęsi i łabędzi. Od tego pierwszego „zaadoptowała” sposób zachowania na ziemi i w powietrzu: ohar to kaczka, która na lądzie porusza się łatwo, szybko i dużo, a w locie trzyma się prosto, leci powoli i rzadko macha skrzydłami jak gęsi. Z łabędziami łączy ją monogamia w stosunkach małżeńskich: mężczyźni i kobiety tworzą silne sojusze na całe życie.

Opis kaczki ohar

To dość duże ptactwo wodne z charakterystycznym jasnym upierzeniem. Długość samic osiąga 58 cm, samce - 65 cm, a ich rozpiętość skrzydeł waha się od 110 do 130 cm Gatunek ten różni się od swoich krewnych wydłużoną szyją i wysokimi nogami. Waga samców to 0,9-1,65 kg, kobiety - 0,6-1,3 kg.

Jak widać na zdjęciu, ohar różni się od innych kaczek barwnym kolorem, który zawiera kilka jasnych kolorów. Ogólne białe tło upierzenia wyraźnie kontrastuje z jasną czernią z zielonym odcieniem koloru głowy, szyi, końcówek skrzydeł i środkaczęści brzucha i pleców. Malowniczy wygląd temu ptakowi nadaje czerwona kasztanowa opaska zakrywająca klatkę piersiową, łopatki i część grzbietu, a także czerwony podogon, różowe nogi i czerwony dziób.

Cechy charakterystyczne samców to jasnozielone lustra na skrzydłach i stożkowaty narośl w tym samym kolorze co dziób, który zdobi górny dziób. U kobiet pióra wokół oczu są białe.

Siedlisko

Kaczka ohar od dłuższego czasu figuruje w Czerwonej Księdze, ponieważ jej populacja stale spada. W zależności od warunków siedliskowych ptaki te dzielą się na dwie podgrupy. Jeden z nich zamieszkuje słone i słonawe źródła wody suchych regionów Azji Środkowej, drugi - morskie wybrzeża Europy. Na terytorium Rosji gatunek ten można znaleźć w strefie stepowej i leśno-stepowej, a także na wyspach Morza Białego.

Te ptaki przybywają do miejsc lęgowych wczesną wiosną. Do przyszłego gniazdowania wybierają źródła wody słonawej lub słonej, zlokalizowane w pobliżu piargów lub wydm.

Reprodukcja

Dojrzewanie u samców kaczek ohar następuje w wieku 4-5 lat, ale u samic zdolność do składania jaj występuje dwukrotnie wcześniej. Okres godowy tych ptaków rozpoczyna się po przybyciu na miejsca lęgowe, a potomstwo pojawia się dopiero latem. Potencjalną „panną młodą” może „opiekować się” do 9 „panów młodych” jednocześnie. Podczas rytuału samce wydają piskliwe dźwięki, wyciągają szyje,kiwają głowami i kłaniają się. Tańce godowe przeplatają się z walkami pomiędzy zawodnikami. Samica trafia do najsilniejszego i najbardziej wojowniczego mężczyzny, który wygrał walki innych pretendentów.

Po utworzeniu pary ptaki wyruszają w poszukiwaniu miejsca lęgowego, które może znajdować się w dość odległej odległości od wybrzeża. Jako gniazda ohary wykorzystują najczęściej stare dziuple w drzewach lub wolne nory różnych zwierząt: borsuków, świstaków, lisów, korsaków, ale same potrafią kopać dosyć głęboko podziemne siedliska. Czasami pary budują otwarte gniazda w krzaczastych roślinach.

Samica wyściela dno nory puchem i suchą trawą, a następnie składa jaja. Średnio sprzęgło składa się z 8-12 jaj, ale czasami ich liczba może sięgać nawet 18 sztuk. Okresowo opuszczając gniazdo, kaczka przykrywa jajka puchem. W ciągu ostatnich dwóch dni przed pojawieniem się piskląt samica nie opuszcza pomieszczenia. Okres inkubacji trwa średnio 30 dni i przez cały ten czas kaczory żyją w pobliżu gniazda, chroniąc swoją „żonę” i przyszłe potomstwo przed drapieżnikami.

Rozwój piskląt

Kaczątka rodzą się w puchowatych „futrach” i są już w pełni rozwinięte. Niemal natychmiast opuszczają gniazdo i biegają dobrze. Jednocześnie, jeśli ich dom znajduje się wysoko, pisklęta nieustraszenie skaczą na ziemię. Do karmienia rodzice prowadzą swoje potomstwo nad brzeg zbiornika. Wiele dzieci musi pokonywać imponujące odległości od gniazda do brzegu.

Podczas podróży do stawu kaczka wyprzedza pisklęta ikaczor - z boku lub zamyka kolumnę, pilnując swojej rodziny.

Czasami na brzegu potomstwo kilku par łączy się w stada, tworząc swego rodzaju „przedszkola” strzeżone przez rodziców-ojców, między którymi okresowo wybuchają konflikty z powodu ich gorliwego stosunku do ich obowiązków jako opiekunów. W niektórych przypadkach zwycięzca wypędza kilka pokonanych samców z miejsca karmienia, dodając swoje lęgi do swoich piskląt.

Do wieku półtora miesiąca młode mieszkają w pobliżu swojego rodzimego gniazda pod opieką rodziców, chociaż kaczor odmawia obowiązków ojca przed kaczką. W 7-8 tygodniu po urodzeniu kaczątka opuszczają swoje domy i rozpoczynają niezależną egzystencję.

Dieta szopy

Rytm życia i „menu” kaczki oharu określają cechy siedliska. Ten ptak dobrze pływa, utrzymując swoje ciało wysoko nad wodą. Jeśli chodzi o nurkowanie, ten typ kaczki nie praktykuje takiej techniki pozyskiwania pokarmu.

Dieta kaczki składa się głównie z owoców morza. W czasie przypływów kaczki odpoczywają na brzegu lub w wodzie, a po odpływie idą na płytką wodę, polując na skorupiaki i mięczaki. Ponadto ptaki żywią się glonami, dżdżownicami, ikrą i narybkiem, owadami wodnymi i innymi żywymi stworzeniami.

Oprócz życia morskiego ohar żywi się różnymi owadami żyjącymi na lądzie, a także pędami wegetatywnymi i nasionami niektórych roślin. Ptaki te nie lubią słodkowodnego „menu”, więc praktycznie nie gniazdują w pobliżu źródeł słodkowodnych.

Na przykład na Północnym Atlantykuwybrzeża, dieta ohar składa się w 90% z małych ślimaków przybrzeżnych Hydrobia ulvae, w pobliżu wybrzeży Morza Azowskiego i Morza Czarnego, a także zbiorników wodnych Azji, kaczki te żywią się skorupiakami Artemii i larwami komarów pchających.

Zmień upierzenie

Proces linienia u samców oharów rozpoczyna się szybciej niż u samic. Jak wspomniano powyżej, kaczory zostawiają swoje potomstwo przed „małżonkami”, ponieważ mają okres upierzenia, podczas którego nie są w stanie latać. Samce gromadzą się w ogromnych stadach na wybrzeżach zbiorników wodnych. Po tym, jak młode staną na skrzydle, wylinka zaczyna się u samic, które natychmiast dołączają do męskiego społeczeństwa.

Kiedy proces zmiany upierzenia się kończy, dorosłe ptaki nadal żyją w stadach, które uzupełniane są młodymi. Ohary prowadzą kolonialny styl życia aż do ich odejścia.

Wrogowie ohar

W naturze wrogami tych ptaków są lisy, norki, szakale, żbiki, wydry, jastrzębie, błotniaki i latawce. Te drapieżniki są niebezpieczne nie tylko dla młodych zwierząt, ale także dla dorosłych ptaków. Ale wrony i mewy nie mają nic przeciwko jedzeniu jajek i małych piskląt.

Wartość handlowa ohar

Będąc niezwykle pięknymi ptakami, ohar zawsze był obiektem polowań, chociaż nie należały do gatunku zwierzyny masowej. Do tej pory łowienie tego ptaka jest surowo zabronione, ponieważ niektóre z jego gatunków są na skraju wyginięcia. Ohar może rozmnażać się w niewoli, więc uprawia się go jakoozdobny ptaszek do dekoracji oczek wodnych.

W niektórych krajach europejskich praktykuje się zbieranie puchu z kaczych gniazd, ponieważ pod względem jakości nie jest on gorszy od puchu. Jeśli chodzi o wartość odżywczą mięsa dzikiego oharu, latem jest ono praktycznie niejadalne, ponieważ ma raczej nieprzyjemny zapach. Wraz z nadejściem chłodów jego jakość poprawia się, ale w Europie nadal jest uważana za niezdatną do spożycia przez ludzi.

Rolnicy, którzy hodują tego ptaka w niewoli, jeśli ubijają go na żywność, to tylko zimą. Jednocześnie przed ugotowaniem kaczki ohar jest patroszone i pozostawiane na kilka dni na zimno, aby mięso „dojrzewało” i zmniejszało się jego nieprzyjemny zapach.

Obróbka cieplna tego rodzaju kaczki odbywa się w taki sam sposób jak w przypadku innej dziczyzny, czyli poprzez smażenie, gotowanie, duszenie lub pieczenie. Tak więc, jak ugotować kaczkę ohar, każdy sam decyduje, w oparciu o swoje osobiste preferencje smakowe. Jednak niezależnie od wybranego przepisu należy pamiętać, że jego mięso „nie jest przyjazne” większości przypraw, z wyjątkiem czarnego pieprzu i soli, więc nie należy eksperymentować z różnymi przyprawami.