Rodzaje masek gazowych i historia ich powstania

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W 1915 r. ludzka praktyka została uzupełniona nowym strasznym epizodem: armia jednej z walczących stron po raz pierwszy użyła broni masowego rażenia. W pobliżu miasta Ypres Niemcy wysłali strumienie chloru na pozycje wojsk francuskich - i tysiące żołnierzy zginęło w krótkim czasie.

Fakt, że ta zbrodnia nie pozostanie bezkarna, stał się jasny bardzo szybko, a odwetowy atak gazowy nie nadchodził długo. Jednak wkrótce naukowcy z krajów Ententy i państw sojuszniczych z Austro-Węgrami zdali sobie sprawę z oczywistego faktu: o wiele łatwiej jest otruć ludzi niż ratować, a tym bardziej leczyć.

Rosja nie była inicjatorem użycia OV, ale to w naszym kraju wynaleziono maskę gazową. Niczym prawdziwy naukowiec, Nikołaj Zelinsky przetestował urządzenie na sobie, spędził kilka minut w pomieszczeniu wypełnionym mieszaniną chloru i fosgenu (najczęstsze wojskowe trucizny tamtych czasów) i wyszedł bez szwanku.

Typy masek przeciwgazowych podczas I wojny światowej nie różniły się różnorodnością. Wszystkie były replikami wynalazku Zelińskiego i różniły się jedynie kształtem maski, krajem pochodzenia i nazwą. Niezawodna ochronazostała zapewniona, jeśli nie było opóźnienia w zakładaniu, a gumowe i metalowe pudełko nie zostało uszkodzone.

Lata dwudzieste i prawie wszystkie lata trzydzieste XX wieku minęły w oczekiwaniu na masakrę nowego świata. W ZSRR odbywały się regularne ćwiczenia obrony cywilnej w celu szkolenia nie tylko żołnierzy Armii Czerwonej, ale także pracowników przedsiębiorstw przemysłowych, a także ludności cywilnej. Pojawiły się nowe typy masek filtrujących, przeznaczone dla dorosłych, dzieci, koni (główna siła pociągowa i podstawa kawalerii), a nawet psów, których rola w nadchodzącej wojnie nie była jeszcze jasna.

Podczas II wojny światowej niemieccy żołnierze regularnie nosili cylindryczne pudła z tektury falistej z maskami przeciwgazowymi, ale nigdy nie były one potrzebne, Niemcy zostały pokonane bez substancji trujących. Naziści też nie odważyli się ich użyć, domyślając się, że ich przeciwnicy mają ich spore zapasy.

Ale po zwycięstwie zaczęła się nowa wojna, zimna, aw jej trakcie pojawiły się takie trucizny, przeciwko którym filtry były bezsilne. Cząsteczki OM (najczęściej binarne, czyli stające się zabójcze po połączeniu dwóch stosunkowo nieszkodliwych składników) stały się mniejsze, węgiel aktywny przepuszczał je. W odpowiedzi wymyślono nowe rodzaje masek gazowych, głównie izolacyjnych. Te ostatnie stanowią praktycznie element skafandra kosmicznego lub podwodnego ze źródłem tlenu i całkowitym uszczelnieniem przestrzeni wewnętrznej.

Ale nie tylko zagrożenia militarne stymulowały rozwój środków jednostkiochrona. Wiek XX był epoką zagrożeń ze strony człowieka na dużą skalę. Praca w niebezpiecznych przedsiębiorstwach w szybko rozwijającym się przemyśle chemicznym, produkcji radioaktywnej i reaktorach jądrowych wymagała jakościowo nowych środków zapewniających bezpieczeństwo. Pojawiły się rodzaje masek przeciwgazowych, których nie można używać na polu bitwy, ale są dość skuteczne w warunkach pokojowych.

Na przykład pracownik czyszczący lub naprawiający pojemnik, który nie może być wdychany, nosi maskę wyposażoną w długi wąż, który jest dostarczany z czystym powietrzem.

W pozostałych przypadkach, w zależności od charakteru zanieczyszczenia, można użyć zwykłych masek ochronnych chroniących przed rozpraszaniem się pyłu. W istocie jest to również, choć bardzo uproszczone i tańsze, ale maski przeciwgazowe. Rodzaje i przeznaczenie sprzętu ochronnego stały się bardziej zróżnicowane, a uniwersalne urządzenia używane przez wojsko są zbyt drogie, aby można je było produkować do celów cywilnych.

Rozróżnianie typów masek przeciwgazowych po ich zewnętrznych konturach jest łatwe. W przeciwieństwie do pudełek filtracyjnych, które mają stosunkowo małe wymienne pudła mocowane albo bezpośrednio do maski, albo połączone z nią wężem karbowanym, ten izolacyjny wyposażony jest w dość pojemny zbiornik sprężonego tlenu. Zastosowanie tego ostatniego wymaga poważnych przygotowań, konstrukcję komplikuje skrzynia biegów z zaworem oraz cylinder z pochłaniaczem dwutlenku węgla. Dodatkowo bezcelowe jest stosowanie izolującej maski gazowej bez ochrony całego ciała, co zapewnia szczelny kombinezon wykonany ze specjalnej gumy. Nowoczesne trucizny przenikają również przez skórę.