Iżewsk Zakład Inżynieryjny: produkty, historia

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Iżewsk Zakład Budowy Maszyn (Iżewsk, Republika Udmurcka) - od 2013 roku główne przedsiębiorstwo koncernu Kałasznikowa. Założona na początku XIX wieku jest największym producentem broni wojskowej, sportowej, cywilnej broni palnej i pneumatycznej w Federacji Rosyjskiej. Przez lata produkowano tu motocykle, samochody, obrabiarki, narzędzia, broń artyleryjską. Dziś asortyment uzupełniają łodzie, bezzałogowe statki powietrzne („drony”), roboty bojowe, pociski kierowane, pociski i inne zaawansowane technologicznie produkty.

Opis

JSC „Iżewsk Zakład Budowy Maszyn” opracowuje i produkuje szeroką gamę broni cywilnej i wojskowej. Udział w krajowym rynku wynosi ok. 95%, co czyni go największym producentem broni wRosja. Główne produkty to:

• Karabiny (szturmowe, specjalnego przeznaczenia, snajperskie).
• Karabiny serii AK.
• Pistolety.
• Karabiny myśliwskie, karabinki.
• Pneumatyczne pistolety sportowe.

Od 2017 r. 51% akcji należy do koncernu Rostec, a 49% znajduje się w rękach prywatnych inwestorów. Produkty koncernu Kałasznikow produkowane są pod markami Bajkał (broń cywilna), Kałasznikow (produkty dla wojska) i Iżmasz (karabiny sportowe).

Fundacja

Iżewsk Zakład Budowy Maszyn został założony przez inżyniera górnictwa A. F. Deryabin na rozkaz Aleksandra I z 10 czerwca 1807 r. Nad projektem architektonicznym pracowali sam Emelyanovich, Dudini i Deryabin. Produkcja uzbrojenia zlokalizowana jest nad brzegiem rzeki Iż. Lokalizacja została wybrana głównie ze względu na bliskość hut żelaza, co pozwoliło na rozwiązanie problemów logistycznych z dostawami surowców.

Deryabin zatrudnił zagranicznych specjalistów do prowadzenia rosyjskich mistrzów. Pierwszą bronią były muszkiety nr 15 kalibru 17,7 mm, wydane jesienią 1807 roku. W następnym roku robotnicy fabryczni dostarczyli rosyjskiej armii cesarskiej ponad 6000 krzemieni. W 1809 r. oprócz muszkietów do arsenału dodano strzelby i karabinki. Firma produkowała również pistolety, środki pielęgnacyjne i akcesoria.

Wojna patriotyczna

Inwazja napoleońska doprowadziła do zwiększenia wydajności Iżewskiego Zakładu Budowy Maszyn. Armia Kutuzowa potrzebowała dużo broni. Głównymi były strzelby skałkowe. Dostarczono również żołnierzom:

• garłacze załadowane śrutem;
• Gwardia konna, lansjerzy, okucia chasseurs;
• karabiny;
• smocze muszkiety;
• husarz, karabiny kirasjerskie;
• broń do przekłuwania i cięcia na zimno (szczupaki, halabardy, szable, tasaki, pałasze).

W latach 1811-1816 zbudowano dziesięć kamiennych budynków, kilka drewnianych konstrukcji. Do 1817 roku ukończono budowę głównego budynku, górującego nad resztą. Miał 4 kondygnacje i był jednym z pierwszych wielopiętrowych budynków przemysłowych w Rosji. Proces produkcyjny był wielowarstwowy, począwszy od szorstkich prac przygotowawczych (na dolnych kondygnacjach) a skończywszy na montażu broni (na wyższych kondygnacjach).

Niespokojny XIX wiek

W 1825 roku zbudowano pojemny Arsenał, w którym przechowywano produkty. Począwszy od lat 30. XIX wieku Iżewsk Zakład Budowy Maszyn produkował okucia zaprojektowane przez IV Hartunga, działa forteczne Falis oraz specjalne działa abordażowe dla Floty Bałtyckiej. W 1835 r. produkcja szabli i włóczni została przeniesiona do Zlatoustu.

Podczas wojny krymskiej Iżewsk dostarczył rosyjskim żołnierzom 130 000 karabinów, z czego jedna trzecia została zbita. W ciągu pół wieku pracy rusznikarze wyprodukowali ponad 670 000 muszkietów i pistoletów skałkowych, 220 000 pistoletów kapsułowych, 58 000 karabinów gwintowanych, niezliczoną ilość broni o ostrych krawędziach.

Reorganizacja

W 1867 Iżewskizakład budowy maszyn wydzierżawiono osobom prywatnym. Jednym z kierowników był Ludwig Nobel. Przedsiębiorstwo zostało zmodernizowane, wyposażone w maszyny parowe, nowe maszyny i piec martenowski. Umożliwiło to produkcję bardziej zaawansowanej broni dla rosyjskiej armii cesarskiej: karabinów typu Krnka i Berdan.

W 1874 roku zakład zorganizował własną produkcję stali. Iżewsk metal był chętnie nabywany przez rusznikarzy z Tuły, Sestroretsk, Zlatoust i innych fabryk. W 1885 roku przedsiębiorstwo uruchomiło produkcję broni i narzędzi myśliwskich. W 1891 roku rozpoczęto masową produkcję słynnego karabinu Mosin-Nagant. Pod koniec XIX wieku do produkcji zaczęto wykorzystywać generatory elektryczne. Do końca wieku IMZ pozostawał jedynym rosyjskim przedsiębiorstwem produkującym broń palną dla wszystkich oddziałów armii rosyjskiej. Dzięki zakładowi Iżewsk stał się głównym ośrodkiem przemysłowym Rosji.

Czas na zmiany

Podczas I wojny światowej Iżewsk Zakład Budowy Maszyn (Iżewsk) dostarczył wojskom cesarskim ponad 1,4 miliona nowych karabinów i około 188 000 pocisków. W przededniu rewolucji IMZ zajmował wiodącą pozycję w rosyjskim przemyśle obronnym. Do 1917 roku w sklepach pracowało około 34 000 osób.

Po powstaniu Związku Radzieckiego w 1922 roku w przedsiębiorstwie zaszły wielkie zmiany. Powstało legendarne biuro projektowe, uruchomiono osobną produkcję karabinów myśliwskich i opracowano pistolet maszynowy zaprojektowany przez V. G. Fiodorowa. W 1930 rUruchomiono nowy piec martenowski, uruchomiono własną produkcję pojazdów mechanicznych i obrabiarek. Cztery lata później uruchomiono elektrociepłownię Iżewsk, pierwszą w Udmurtii.

Wprowadzony w latach 30.:

• Zmodyfikowany "trójliniowy" Mosin (1891/1930).
• Karabiny snajperskie.
• „Samoładowanie” autorstwa F. V. Tokareva.
• Karabiny automatyczne zaprojektowane przez S. G. Simonov model ABC-36.
• Karabiny przeciwpancerne.
• Pistolety pneumatyczne, karabiny maszynowe.

W 1929 roku w Iżewsku pod kierunkiem utalentowanego inżyniera P. W. Możarowa zaprojektowano i wyprodukowano motocykle: Iż-1, Iż-2, Iż-3, Iż-4, Iż-5. Wzięli udział w II Ogólnounijnym biegu motocyklowym na trasie Moskwa – Leningrad – Charków – Moskwa, który rozpoczął się 25 września 1929 r. i pomyślnie zdał egzamin. Od tego czasu w Iżewsku, z wyjątkiem lat Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, rozpoczęto produkcję pojazdów samochodowych. Prawnym następcą firmy zapoczątkowanej przez P. V. Mozharova była produkcja motocykli Izhmash, która w ciągu swojego istnienia wyprodukowała ponad 10 700 000 motocykli.

II wojna światowa

W czasie II wojny światowej Zakład nr 74 (symbol firmy) stał się głównym producentem broni palnej dla sowieckich sił zbrojnych. Podstawą produktów Iżewskiego Zakładu Budowy Maszyn w tym rozpaczliwym okresie było:

• Działa przeciwpancerne, oba systemy Degtyarev i Simonov.
• Karabiny, karabinki (od 1944).
• Rewolwery Nagant, pistoletyTT.
• Nowe działa lotnicze zaprojektowane przez M. E. Berezina.
• Wirówki 37-mm model 1942.
• Naboje moździerzowe 120mm.

Oprócz gotowych produktów pracownicy fabryki dostarczali lufy do różnych rodzajów broni innym przedsiębiorstwom zbrojeniowym. W sumie zakład wyprodukował 11,45 mln karabinów i karabinków, co przekroczyło wszystkie wielkości produkcji niemieckiej broni palnej (10,3 mln). Przedsiębiorstwo wyprodukowało również ponad 15 000 karabinów lotniczych i 130 000 broni przeciwpancernej.

Strażnienie pokoju

W 1947 roku MT Kałasznikow, z pomocą grupy niemieckich rusznikarzy dowodzonych przez Hugo Schmeisera, stworzył swój własny karabin szturmowy AK-47. Stał się głównym w armii sowieckiej i najpopularniejszym na całym świecie. AK-47 uwielbił fabrykę, dał nowy impuls przemysłowi wojskowemu. Kałasznikow opracował później ulepszone karabiny szturmowe (AKMS, AK-74 i inne), lekkie karabiny maszynowe (RPK). Wśród późniejszych osiągnięć mistrza jest pistolet maszynowy Bizon.

Ponadto fabryczne biuro projektowe zaprojektowało całą rodzinę karabinów myśliwskich opartych na karabinie Mosin-Nagant i karabinkach na bazie AK. Broń sportowa Iżmasza pomogła drużynie Związku Radzieckiego wielokrotnie wygrywać zawody strzeleckie na Europejskich, Światowych i Letnich Igrzyskach Olimpijskich.

W 1963 roku E. F. Dragunov zaprojektował bardzo udany model półautomatycznego karabinu snajperskiego o nazwie SVD. Później "zarosła" wieloma modyfikacjami i ulepszeniami. W 1998 dla sił specjalnychOpracowano małego kalibru „snajpera” SV-99. Nie sposób nie wspomnieć o nowoczesnym karabinie maszynowym G. N. Nikonov „Abakan”, który ma doskonałą celność ognia.

Dziś Izhmash nadal jest wiodącym krajowym dostawcą różnego rodzaju broni. Po reorganizacji w 2013 roku produkcja nabrała nowego rozpędu w rozwoju. Adres Iżewskiego Zakładu Budowy Maszyn: 426006, Federacja Rosyjska, Udmurtia, Iżewsk, przejście Deryabina, 3.