Czołgi, których ochrona jest aktywna. Aktywny pancerz czołgu: zasada działania. Wynalezienie aktywnej zbroi

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

W tym artykule przyjrzymy się, czym jest aktywna zbroja. Uwaga - temat jest dość ciekawy i potrzebny. Tak więc ochrona czynna to system wystrzeliwania określonych głowic połączonych z urządzeniem radarowym o lokalnym oddziaływaniu. Systemy te są umieszczane na zbiornikach.

Jeżeli czołg, na przykład T-72 z aktywnym pancerzem, wykryje zbliżającą się amunicję (granatniki przeciwpancerne itp.), zespół wystrzeliwuje pocisk, który eksploduje przy zbliżaniu się do niebezpiecznego obiektu. Co się potem dzieje? Powstaje chmura fragmentów, które albo niszczą, albo znacznie osłabiają działanie niebezpiecznego obiektu. Należy zauważyć, że naukowcy opracowali również urządzenia działające z ładunkami ochronnymi, których nie trzeba uruchamiać.

W Federacji Rosyjskiej

Jak powstała aktywna zbroja czołgu? Został opracowany i wdrożony przez radzieckich producentów broni. Koncepcja aktywnej ochrony maszyn żelaznych została po raz pierwszy wyrażona w jednym z biur projektowych Tula około 1950 roku. Pierwszy kompleks innowacyjnego wynalazkuDrozd został zainstalowany na czołgu T-55AD, który armia otrzymała w 1983 roku.

Ogólnie rzecz biorąc, „Drozd” jest pierwszym na świecie projektem przystosowanym do użytku i masowo produkowanym. Jego osiągi pozwoliły na użytkowanie czołgu bez ograniczeń.

Nawiasem mówiąc, aktywna zbroja znacznie (dwa lub więcej) zwiększa wytrzymałość żelaznych gigantów.

W 1980 roku system Drozd został zmodernizowany i otrzymał indeks Drozd-2. W tym samym czasie opracowano aktywną ochronę Arena, ale z powodu upadku przestrzeni poradzieckiej nie trafiła ona do serii w taki sam sposób, jak zaktualizowany kompleks.

Wynalezienie aktywnej zbroi „Arena” przyczyniło się do rozwiązania niektórych problemów. Na przykład wcześniej, gdy atakująca głowica została zniszczona, jej własna piechota została trafiona odłamkami granatnika lub przeciwpancernego pocisku przeciwpancernego. A teraz rozrzut odłamków (od góry do dołu) i trajektorię bloku ochronnego obliczono w taki sposób, aby całkowicie wyeliminować strefę ciągłego rażenia i jednocześnie gwarantować zniszczenie atakującego pocisku.

Dzisiaj Kołomenskoje KBM KAZ pracuje na platformie Armata. Specjaliści ciężko pracują nad afgańskim kompleksem. Mówią, że konstrukcja będzie miała w swoim składzie radar o falach milimetrowych, a rdzeń uderzeniowy zostanie wykorzystany do eliminowania celów zamiast tradycyjnego strumienia fragmentacji przestrzennej.

Przechwycony cel może poruszać się z maksymalną prędkością 1700 m/s.

Zagranica rozwoju

A w jakich innych krajach został opracowanyaktywny pancerz czołgu? Powstał we Francji, USA, Niemczech i Izraelu. Ale ZSRR nagle upadł, a wszystkie te próby straciły na znaczeniu. Ponadto obniżono budżety wojskowe, co doprowadziło do licznych pogrzebów wyjątkowych projektów.

Jest tylko jeden wyjątek - ukraiński system "Bariera". To ona została doprowadzona do poziomu istniejących próbek. Oczywiście do kwietnia 2010 roku projekt nie zdążył jeszcze przejść testów państwowych i wejść na uzbrojenie armii ukraińskiej, ale był bardzo aktywnie reklamowany na eksport.

Zastanawiam się, jak działa aktywna zbroja? Na przykład kompleks Zasłoń ma ciekawe cechy - głowice przeciwrakietowe nie są odpalane, ale są tłumione bezpośrednio na powierzchni pojazdu wojskowego. Ponadto, zdaniem twórców, rozwiązany został problem eliminacji głowic szturmujących z góry. Co więcej, pod wpływem echelonowanego strumienia fragmentacji i fali uderzeniowej głowice z metalowym jednoczęściowym pociskiem (BOPS) zmieniają swoją ścieżkę. Spotykają się one z pancerzem podstawowym pod niekorzystnym kątem lub wychodzą poza strefę osłoniętego obiektu. To właśnie te niuanse umieszczają ten system w kategorii uniwersalnych środków ochronnych.

Kiedy zbroja jest aktywna, popatrzymy dalej, ale teraz zwróćmy naszą uwagę na Zachód. W latach 2004-2006 rozpoczął się intensywny rozwój aktywnych systemów ochronnych w krajach zachodnich. Amerykanie również przyspieszyli tworzenie takich systemów: zmuszeni byli radzić sobie z ciągłym ostrzałem konwojów wojskowych z RPG-7 wIrak. Ponadto druga wojna libańska, w której skoncentrowano użycie przeciwpancernych pocisków przeciwpancernych i granatników, zepsuła nerwy przywódcom USA.

Wiadomo, że jeśli w Ameryce system Quick Kill wymaga bardziej imponującego udoskonalenia, to w Izraelu Trophy i Iron Fist już działają. Po zakończeniu wojny w 2006 roku eksperci postanowili wyposażyć czołg Merkava-4 w system aktywnej ochrony Trophy (KAZ) (produkowany w Izraelu). System ten jest w stanie niszczyć pociski ppk/rpg, które zagrażają samochodowi. Dlatego Mk.4 jest pierwszym zagranicznym czołgiem podstawowym z KAZ.

Należy zauważyć, że na pierwszych czołgach nie zainstalowano aktywnej ochrony tylko z powodu niewystarczających funduszy. W ostatnich miesiącach 2008 roku rozpoczęto seryjną produkcję „żelaznych kolosów”, wyposażonych w KAZ „Trophy”, oznaczonych jako „Merkava Mk.4M”. A już w 2009 roku zaczęli wchodzić do wojska.

Ogólnie rzecz biorąc, wyjątkowość tego izraelskiego kompleksu polega na automatycznym przeładowywaniu. Ponadto może uderzać w wiele obiektów jednocześnie.

Problemy

Wiele osób mówi, że jeśli zbroja czołgu jest aktywna, wyjdzie zwycięsko po każdej zmianie. Ale wszystkie systemy ochrony mają wspólne wady. Nie jest jasne, jak kompleks będzie działał z imponującym drżeniem. Wiele ppk (na przykład FGM-148 Javelin) uderza w dach czołgu, omijając chroniony obwód. Eksplozja kilka metrów od "żelaznego giganta" może uszkodzić sprzęt umieszczony na dachu. System obronny prawdopodobnie również zawiedzie.

Ponadto najwyższa wydajność urządzenia z koniecznością ładowania nie pozwala na obronę przed wieloma atakami z jednej strony. Właśnie tę cechę wzięto pod uwagę przy opracowywaniu RPG-30, wyposażonego w zaawansowaną głowicę, która zapewnia działanie urządzenia ochronnego na odległość bezpieczną dla granatu z napędem rakietowym.

T-62

Teraz dowiedzmy się, czym jest czołg T-62 z aktywnym pancerzem? Ogólnie rzecz biorąc, T-62 („Obiekt 166”) to średni radziecki czołg. Został zaprojektowany na bazie czołgu T-55. Został wyprodukowany w ZSRR od 1961 do 1975 roku. To pierwsza na świecie maszyna z armatą gładkolufową 115 mm i masą czołgu średniego przy maksymalnym opancerzeniu (koncepcja podstawowego pojazdu wojskowego).

Historia stworzenia

T-54/55, podstawowy czołg średni, służył w Związku Radzieckim w latach 50. XX wieku. Maszyna była stale ulepszana, jej siła ognia rosła, ale gwintowane działo 100 mm D-10T pozostało bez zmian.

Do 1961 r. D-10T walczył tylko pociskami przeciwpancernymi małego kalibru, a do 1950 r. nie był już w stanie skutecznie pokonać nowego czołgu średniego M48 (wyprodukowanego w USA). A czołgi zachodnie w tym czasie już pracowały z głowicami podkalibrowymi z odłączaną paletą i nieobrotowymi głowicami kumulacyjnymi, które przebijały pancerz radzieckiego czołgu na normalnych dystansach bojowych.

Dwie grupy radzieckich konstruktorów czołgów z lat 50. pracowały nad stworzeniem T-62. Pierwsza zajmowała się opracowywaniem nowej broni dla czołgów średnich, a druga realizowała projekty inicjatywy Biura Projektowego Uralvagonzawod -stworzył obiecujący czołg średni, który miał zastąpić T-54/55.

Co ciekawe, w 1958 biuro projektowe Uralvagonzawodu zakończyło prace nad obiecującym czołgiem Obiekt 140. Inicjatorem realizacji projektu był L. N. Kartsev, który pełnił funkcję głównego projektanta zakładu. To on uważał, że nowy samochód jest zbyt zaawansowany technologicznie i trudny w obsłudze.

Przewidując taki wynik, eksperci jednocześnie opracowali czołg Obiekt 165, który był rodzajem hybrydy składającej się z wieży i kadłuba Obiektu 140, części bojowej Obiektu 150 oraz części z napędem silnikowym i podwozie T-55. Fabryczne testy produktu zakończono w 1958 roku: po ich wynikach Ministerstwo Obrony zatwierdziło projekt drugiej wersji „Obiektu 165”, jeszcze bardziej zbliżonej konstrukcją do seryjnego T-55.

Oprócz Object 165, w latach 50. opracowano wiele innych obiecujących czołgów średnich. Miały być uzbrojone w nową gwintowaną 100-mm armatę D-54 (U-8TS), stworzoną w 1953 roku. W porównaniu z D-10, D-54 miał o 25% większą penetrację pancerza, a prędkość podstawową jego pocisku przeciwpancernego zwiększono z 895 do 1015 m/s. Ale nawet te parametry uznano za niewystarczające do skutecznej walki z zachodnimi czołgami, a bardziej nowoczesne typy pocisków jeszcze nie istniały.

Należy zauważyć, że wojsko zgłosiło poważne zastrzeżenia dotyczące obecności hamulca wylotowego w D-54. To urządzenie podczas odpalania przyczyniło się do powstania chmury śniegu, kurzu lub piasku, demaskując czołg iingerowanie w obserwację wyników ostrzału. Ponadto wielu obawiało się, że fala wylotowa wpłynie negatywnie na szturm czołgów i piechotę eskortującą.

Czołg podstawowy z aktywnym opancerzeniem T-72B

Zastanawiam się, jaki jest czołg T-72B z aktywnym pancerzem? To jest wersja z 1985 roku. Różni się od swoich przodków obecnością skoordynowanego systemu broni rakietowej i potężnej osłony pancerza wieży. Dodatkowo maszyna ta jest wyposażona w zawiasową osłonę dynamiczną, zbudowaną z 227 kontenerów, z których ponad połowa znajduje się na wieży.

Wiadomo, że czołg z aktywnym opancerzeniem T-72B został zaprojektowany podczas modernizacji T-72A. Pojazd jest trzecią generacją czołgu podstawowego: jest wyposażony w osłonę reaktywną Kontakt, ulepszony SLA (posiada dwupłaszczyznowy stabilizator działa 2E42-2 do strzelania w ruchu) oraz skoordynowany system uzbrojenia 9K120 Svir (wyposażony w 1K13 -49 urządzenie naprowadzające). Modernizacja wieży pociągnęła za sobą wzrost masy do 44,5 tony.

T-90

A do czego służy aktywny pancerz T-90? Wiadomo, że T-90 „Vladimir” jest podstawowym czołgiem wojskowym Rosji. Powstał pod koniec lat 80. jako głębokie ulepszenie czołgu T-72B, określanego jako „Modernized T-72B”. Ale w 1992 roku wszedł do wojska już pod indeksem T-90.

Kiedy zginął Potkin VI (główny projektant czołgu), rząd Federacji Rosyjskiej postanowił nazwać T-90 „Vladimir”.

Nawiasem mówiąc, w latach 2001-2010 T-90 był uważany za najlepiej sprzedający się nowy czołg podstawowy na rynku światowym.

Zastanawiam sięże w 2010 roku T-90 został zakupiony w ramach kontraktów dla armii rosyjskiej za cenę 70 mln rubli. Do 2011 roku koszt T-90 wzrósł i wyniósł 118 milionów rubli. Od końca 2011 roku wstrzymano zakup T-90 dla wojsk rosyjskich.

9 września 2011 r. w Niżnym Tagile na międzynarodowej wystawie pokazano publicznie T-90SM, nową próbkę eksportową T-90.

Aktywne wstawiennictwo

Czy T-90 ma aktywną ochronę? Ma tradycyjną zbroję, jest też dynamiczna ochrona. Ponadto maszyna ta jest wyposażona w aktywną ochronę, zbudowaną z optyczno-elektronicznego systemu tłumienia Shtora-1. To urządzenie ma chronić żelaznego giganta przed uderzeniem skoordynowanymi pociskami przeciwpancernymi i zostało zaprojektowane ze stacji Shtora-1 i urządzenia do formowania kurtyn.

Nawiasem mówiąc, „Sztora-1” jest przeznaczony do ochrony przed pociskami wyposażonymi w samopowtarzalny system naprowadzania. Składa się z pary modulatorów, dwóch reflektorów podczerwieni OTSHU-1-7 oraz panelu sterowania.

Wszyscy wiedzą, że gdy obrona jest aktywna, zbroja jest nie do przebicia. Urządzenie tworzące kurtynę przeciwdziała kierowanym głowicom, które są wyposażone w samonaprowadzające naprowadzanie wiązki laserowej lub naprowadzanie laserowe. Urządzenie to zapobiega również działaniu dalmierzy laserowych i powstawaniu zasłony dymnej.

Ta konstrukcja składa się z zestawu wskaźników promieniowania laserowego, zbudowanych z dwóch czujników kierunku zgrubnego i dwóch czujników kierunkowych, urządzenia koordynującego i dwunastu wyrzutni.systemy granatów wypełnione aerozolem.

To naprawdę wyjątkowy wynalazek - aktywna zbroja. Jego zasada działania jest następująca: w przypadku wystawienia czołgu na działanie promieniowania laserowego system tworzący kurtyny wyznacza kierunek oddalającego się niebezpieczeństwa i powiadamia załogę. Co więcej, albo w kierunku dowódcy załogi, albo automatycznie, wystrzeliwany jest granat aerozolowy, który tworzy chmurę aerozolu, która neutralizuje promieniowanie laserowe, zakłócając systemy naprowadzania pocisku. Ponadto nowo pojawiająca się chmura maskuje żelazną maszynę, zamieniając się w zasłonę dymną.

Afganit

Zastanówmy się więc, czym jest aktywna zbroja. „Afganit” – aktywny system obrony (KAZ) czołgu. Został stworzony przez rosyjskich specjalistów w 2010 roku.

To urządzenie chroni ciężkie pojazdy opancerzone przed kumulowanymi pociskami przeciwpancernymi (ATGM i KS) oraz głowicami podkalibrowymi.

Zbudowany z jednostki radarowej, czujników optyczno-elektronicznych i laserowych urządzeń celowniczych, pary jednostek konwersji, panelu sterowania, komputera, zestawu kabli, skrzynki połączeniowej, broni ochronnej w szybach instalacyjnych.

Ochrona przed pociskami znajduje się głównie pod wieżą na kadłubie, więc jest mało podatna na większość głowic bojowych, w przeciwieństwie do innych KAZ. To urządzenie ma zduplikowane instrumenty radarowe. Wyposażony jest w system zagłuszania i ma możliwość eliminowania amunicji za pomocą przeciwlotniczego karabinu maszynowego oraz podstawowego radaru AFAR. Nawiasem mówiąc, taki schemat ochrony w rzeczywistości równieżmożna uznać za oddzielny niezależny kompleks.

Twórcy „Afganitu” pozyskali patent RU 2263268 na urządzenie obronne działające na zasadzie „uderzenia nuklearnego”, które pozwala zestrzeliwać obiecujące pociski z prędkością do 3000 m/s. Dziś (przed zakończeniem testów stanowych) zwraca się uwagę na opcję z docelową prędkością do 1700 m/s. Takie urządzenie będzie w stanie przechwycić prawie każdą głowicę poruszającą się z maksymalną prędkością.

Po pierwsze, „Afganit” to rdzeń uderzeniowy wystrzeliwany z wystrzelonej głowicy, najpierw w kierunku mocowania pojemnika rakietowego (na wprost), a następnie w dowolnym kierunku. Urządzenie jest zdolne do skutecznego niszczenia atakujących celów każdego typu. W wieży znajdują się również dwa rodzaje amunicji zagłuszającej, osłoniętej przed bocznymi uderzeniami, która kamufluje czołg w momencie ataku przed różnymi nowoczesnymi pociskami przeciwpancernymi.

Nawiasem mówiąc, radar AFAR to niezależny system.

Zasada manipulacji

Krok po kroku system działa w następujący sposób:

• Wykorzystuje dane otrzymane za pośrednictwem kanałów komunikacyjnych, które są ukryte przed wrogiem, przed różnymi środkami wykrywania i odporne na zakłócenia. System opiera się na osobistych wskazówkach i narzędziach do wykrywania.
• Wykrywanie zagrożeń przez LRS. W afgańskich modelach T-14 i T-15 zagrożenia są śledzone przez radar panoramiczny typu AFAR o imponującym zasięgu wykrywania.
• Typ zagrożenia jest ustawiany w ramach wykonywania zadań ochrony krótkiego zasięgu przez narzędziaKAZ.

Sekwencja przechwytywania:

• Zagrożenie jest atakowane przez obronę powietrzną (T-15 używa 30 mm armaty i PPK z pociskami przeciwlotniczymi, a T-14 używa przeciwlotniczego karabinu maszynowego 12,7 mm).
• Tworzenie zakłóceń poprzez niszczenie urządzeń celowniczych, atakowanie systemów. Niszczenie prowadzone jest przez siły KAZ.
• Przechwytywanie przez przeciw-głowice. Przechwytywanie działa na średnicy do dwudziestu metrów (neutralizuje również pociski podkalibrowe).

Wyrzutnie „Afganit”, znajdujące się pod wieżą, mogą być umieszczane jako duże pociski i prefabrykowane (po dwie lub trzy amunicje każda). Ostatnia opcja odpowiada logice strzelania przygotowawczego myśliwca, po którym następuje zaprogramowany strzał do celu z rdzeniem uderzeniowym.

Oficjalnie ujawniono, że górna półkula jest zakamuflowana za pomocą KAZ, więc istnieje możliwość podkopywania za pomocą oprogramowania. Potencjalnie takie przechwytywacze są umieszczane w kasetowych głowicach przeciwpancernych MLRS o kalibrze około 200 mm.

Nawiasem mówiąc, dwa rodzaje głowic przymocowanych do dachu mogą być zarówno przyczyną zakłóceń, jak i sposobem niszczenia głowic o niskiej wartości, które atakują masowo. Dodatkowo w dachu jedna z amunicji może służyć jako długoterminowy granat osłonowy z zakłóceniami lub granat z zakłóceniami z innych zakresów częstotliwości.

W tym przypadku należy wziąć pod uwagę obecność całkowitego pokrycia T-14 i T-15, co jest bardzo skuteczne w ochronie przed pociskami kasetowymi.

Mamy nadzieję, że ten artykuł pomoże Ci w głębszej analizie aktywnej ochrony czołgów.