Tak różne mecze: skład główki zapałki

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-02 14:01

Zapałka to mały drewniany patyczek z utwardzoną mieszaniną łatwopalnych chemikaliów na jednym końcu. Podczas pocierania o boczną powierzchnię pudełka, obie powierzchnie styku są podgrzewane. Wytwarzana jest wystarczająca ilość ciepła, aby wywołać mały płomień.

Wymagania dotyczące drewna

Drewno do wyrobu zapałek musi być wystarczająco porowate, aby wchłonąć wymaganą ilość chemikaliów i elastyczne, aby nie pękło podczas pocierania o pudełka. Jednocześnie powinien być łatwy w obsłudze. W takich warunkach najlepiej nadają się osika i sosna biała.

W Rosji produkowane są głównie zapałki do tarek osikowych. Wymagają one powierzchni bocznej skrzynki pokrytej specjalną kompozycją chemikaliów do zapłonu.

Proces produkcji

Po pierwsze, półfabrykaty są wykonane z drewna - patyczki o określonej długości i przekroju. Następnie tak zwane słomki moczone są w roztworze fosforanu amonu. Ma to na celu zapobieganie tleniu się po spaleniu główki zapalającej, jak nazywa się główkę zapałki. Po wyschnięciu i przeszlifowaniudetale są instalowane w matrycy bębna transportowego, za pomocą którego wykonywane są wszystkie kolejne operacje produkcji przemysłowej.

Półfabrykaty są podgrzewane, a jeden koniec zanurzany w parafinie. Po zapaleniu zapewni niewielką ilość dodatkowego paliwa do spalania, dzięki czemu płomień generowany przez tarcie wystarczy do zapalenia zapałki. Gdy opary parafiny wypalą się, fosforan amonu zaimpregnowany w słomce zapobiegnie dalszemu spalaniu. Na wierzch nakładana jest klejąca mieszanka składu chemicznego główki zapałki.

Zapałki do siatki

Zapalają się tylko wtedy, gdy pociera się głową o bok skrzynki specjalnie zaprojektowanej do zapłonu. Skład chemikaliów pozostał niezmieniony od czasu wynalezienia szwedzkiej zapałki w 1855 roku: siarka, chloran potasu (sól Bertoleta KClO_{3), tlenek manganu (piroluzyt) i drobny proszek szklany.}

Są to główne składniki zapewniające spalanie. Sól Bertoletova jest utleniaczem, dostawcą tlenu, bez którego płomień szybko zgaśnie. Piroluzyt służy do nieznacznego obniżenia temperatury płomienia. Siarka jest wysoce łatwopalna i wspomaga spalanie. Dodaje się proszek szklany w celu zwiększenia tarcia.

Skład główki zapałki zmienił się w tym czasie tylko w proporcji ilościowej, głównie ze względu na dodanie materiałów obojętnych w celu kontroli szybkości spalania: biel cynkowa, pik chromu. Mieszanka zawiera również klej zwierzęcy, który łączy wszystkie składniki razem. Czasami dodaje się barwniki rozpuszczalne w wodzie.

Składmieszanki z boku pudełka: siarczek antymonu i czerwony fosfor, do których dodaje się również substancje obojętne, aby przy zapaleniu jednej zapałki całe pudełko nie wybuchło. Może to być ten sam proszek szklany, gips, kaolin, czerwony ołów.

Reakcja chemiczna spalania

Warunkowo reakcję chemiczną zapłonu zapałki podczas tarcia o pudła można wyrazić równaniem

16KClO₃ + 3P₄ С₃ 16 Kcl + 9 SO 2.

Głównymi pierwiastkami chemicznymi są sól bertholleta, która jest częścią główki zapałki, oraz czerwony fosfor, w wyniku reakcji uwalnia się dwutlenek siarki o charakterystycznym zapachu.

I bez pudełka do zapalenia?

Jeżeli spełnione są określone warunki, zapałkę można zapalić, pocierając o powierzchnię nie pokrytą specjalną kompozycją do pudełka. W tym celu używana jest inna chemia główki zapałki.

Starless - tak się nazywają. Mogą się zapalić po potarciu o każdą szorstką powierzchnię. Produkowane są w USA i Anglii, głównie na potrzeby wojskowe, pod nazwą strajkuj wszędzie. To, z czego wykonane są zapałki, często pokazywane w amerykańskich filmach, interesuje wielu.

Głowica zapłonowa jest wykonana z dwóch różnych kompozycji chemikaliów i zawiera półsiarczek fosforu P4S3, nietoksyczny związek z siarką.

Mieszanka kleju składająca się z siarki, soli Bertoleta, kalafonii, trójsiarczku antymonu, półsiarczku fosforu oraz składników obojętnych i stabilizujących jest nakładana bezpośrednio na nasączoną parafiną słomkę.

Po wysuszeniu bazyNa główce zapalającej nakładana jest wierzchnia warstwa kompozycji główki zapałki, zawierająca te same składniki, ale w różnych proporcjach: większa ilość półtorasiarczku fosforu, sól berthollet, drobny proszek szklany.

Gdy głowicę zapłonową pociera się ciepłem, wysoce reaktywna substancja chemiczna zapala się niebieskim płomieniem i zapala pozostałe elementy głowicy zapłonowej.

Oprócz znanych domowych zapałek (w pięciocentymetrowych pudełkach) produkowane są zapałki przeznaczone do określonych celów:

• kominek i gaz - większe dla ułatwienia użytkowania;
• do rozpalania cygar i fajek;
• gospodarstwo domowe - w dużych opakowaniach;
• na każdą pogodę - dla miłośników ekstremalnych form rekreacji; zapalają się nawet w najbardziej niesprzyjających warunkach pogodowych;
• sygnał - pali się jasnym, z daleka zauważalnym płomieniem; magnez jest dodawany do mieszanki główki zapałki.