Geodezja górnicza to dziedzina nauki i technologii górniczej

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Historia miernictwa kopalnianego rozpoczęła się dawno temu - 5 tysięcy lat temu. Co to jest - miernictwo kopalniane lub miernictwo kopalniane. Obcojęzyczne słowa związane z technologią są bardzo często pochodzenia niemieckiego. Niemcy zawsze były liderem w dziedzinie inżynierii. Dlatego wiele rzeczy związanych z różnymi branżami ma niemieckie nazwy.

Co to jest moje pomiary

Cała branża związana z górnictwem nazywa się geodezją górniczą. Dosłowne tłumaczenie z niemieckiego oznacza „oddzielenie granic”, czyli geodetę. Geodezja górnicza polega na określeniu dokładnych granic złóż górskich, ale zajmuje się również precyzyjnym określeniem składu złoża, jego specyficznego położenia przestrzennego, możliwości zagospodarowania – wszystko to związane z dalszym optymalnym zagospodarowaniem i eksploatacją złoża. Geodeta kopalni zajmuje się gromadzeniem wszystkich danych, a następnie ich technicznymiuzasadnienie, wnioski i przedstawienie graficzne na planach.

Tylko starożytne polowania

Geodezja kopalni jest jedną z najstarszych gałęzi nauki i techniki. Pierwsze wyrobiska górnicze datowane są na IV-III wiek p.n.e. W niektórych miejscach na świecie przetrwały do dziś, są też obliczenia i szkice do późniejszych opracowań. Niektóre schematy, wykonane na papirusach, są iluminowane - woda miała kolor niebieski, piasek żółty. Z wyjaśnień do rysunków wynika, że wykonano wstępne pomiary geodezyjne. A jeśli geodezja już w I wieku otrzymała swoje pierwsze urządzenie - dioptrię, na podstawie której powstał później teodolit, to przemysł górniczy wciąż się kształtował i dopiero w średniowieczu przekształcił się w niezależny przemysł. Wraz z pojawieniem się terenów górniczych pojawiły się nowe problemy, postawiono nowe zadania. Często kilku właścicieli posiadało złoże, a granice między ich stanowiskami musiały być jasno określone zarówno na gruncie, jak iw jego wnętrznościach. Stało się to istotą nowej dyscypliny. Przypuszczalnie w tym samym czasie powstała jego nazwa - „miernictwo górnicze”.

Pojawienie się nowej dyscypliny

Powstaje grono specjalistów zajmujących się tylko tą materią, sztuka pomiarów górniczych zaczyna być nauczana na średniowiecznych uniwersytetach. W XV wieku pojawił się pierwszy profesjonalny instrument - kompas górski. Ilość sprzętu niezbędnego do mierzenia sztolni w kopalniach i kamieniołomach stale rosła, a jego konstrukcje stawały się coraz bardziej skomplikowane. Dla piśmiennychdo wykonania prac potrzebni byli fachowcy. Ponieważ obliczenia miały zabezpieczyć pracę dużej liczby ludzi w trzewiach ziemi, inżynierowie zostali zmuszeni do zdobycia wyższego wykształcenia górniczego.

Rosyjska miernictwo górnicze, podobnie jak całe górnictwo i cały przemysł, otrzymała za Piotra I ogromny impuls do rozwoju. Osiągnięcia niemieckiej szkoły przemysłowej, stanowiącej podstawę, zostały uzupełnione odkryciami rosyjskich rzemieślników. A w Rosji zaczęto publikować specjalistyczną literaturę naukową, stworzono warsztaty do produkcji precyzyjnych instrumentów (kompasy, kwadranty, astrolabia bardzo wysokiej jakości wyprodukowano w warsztacie Rosyjskiej Akademii Nauk), otwarto wyższe instytucje edukacyjne, które produkuje wysokiej klasy inżynierów. W XVIII wieku w Rosji otwarto pierwszą instytucję edukacyjną (szkołę), która kształciła wyłącznie specjalistów w zakresie górnictwa i miernictwa górniczego. A w zaleceniach dla szefa górnictwa i hutnictwa Uralu podano instrukcję, zawartą w „Karcie Fabrycznej” w paragrafie VI, że na stanowisko głównego mierniczego przyjmowani są tylko specjaliści najwyższego szczebla, lub geodeta.

Kolor krajowego geodezji kopalnianej

Ogólną metodę miernictwa górniczego opracował M. V. Łomonosow. W celu utworzenia i rozwoju krajowego geodezji kopalnianej, tacy rosyjscy naukowcy, jak G. A. Maksimowicz, autor podręczników, P. A. Olyshev, który wynalazł rosyjski teodolit z ekscentryczną rurą, G. A. Time, który opublikował podręczniki dotyczące używania teodolitu i kompasu w kopalni, zrobił dużo. czyn. Wielka jest zasługa V. I. Baumana,organizator dwóch wszechzwiązkowych zjazdów rosyjskich geodetów - w 1913 i 1921 r. W 1905 opublikował pracę „Kurs sztuki geodezyjnej”, aw 1921 po raz pierwszy w Rosji (Piotrogradski Instytut Górniczy) wprowadzono nową specjalność kształcącą inżynierów miernictwa górniczego. Nie sposób nie zauważyć zasług P. M. Lentovsky'ego, który studiował tę naukę we Francji i Niemczech. Po powrocie do ojczyzny założył pierwsze profesjonalne czasopismo o geodezji górniczej i stworzył niwelator automatyczny.

W 1938 roku w Charkowie otwarto fabrykę do produkcji specjalistycznego sprzętu, gdzie w różnym czasie produkowano żyrokompas M-1 i głębokościomierz DA-2.

Przyzwoita praca - przyzwoita płaca

W carskiej Rosji zawód inżyniera zawsze był szanowany i dobrze opłacany. Dom Ipatiewa nosi imię inżyniera Ipatiewa, ostatniego właściciela rezydencji. Wysokiej rangi carski pracownik techniczny mógł sobie pozwolić na luksusowy dom i wygodne życie. W czasach sowieckich w ogóle nie było konkurencji na specjalność „inżynier-mierniczy geodeta”. Może teraz wszystko zmieni się na lepsze.