Włóknina: gęstość, produkcja i zastosowanie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Materiały włókninowe to szczególny rodzaj tkanin wykonywanych bez użycia technologii płaskiego splotu. Do chwili obecnej istnieje wiele rodzajów takich produktów, a także metod ich wytwarzania. Szeroki jest również zakres materiału tej odmiany. Najczęściej włóknina wykorzystywana jest w budownictwie i rolnictwie, a także w krawiectwie.

Trochę historii

Po raz pierwszy włókninę wykonano w drugiej połowie XIX wieku w USA. Pierwsze płótna tej odmiany były produkowane z włókien syntetycznych łączonych ze skrobią. Materiał ten, zwany pellonem, w XIX wieku nie był specjalnie rozpowszechniany. Zaczęło być powszechnie stosowane dopiero podczas II wojny światowej. Amerykanie używali go do tworzenia produktów kamuflażowych.

W latach 70. ubiegłego wieku pelon został po raz pierwszy użyty w rolnictwie jako materiał okrywający. W chwili obecnej jest on użytkowany na 30% obszarów rolniczych krajów UE. W ZSRR takiemateriał był produkowany w bardzo małych ilościach i był używany głównie w przemyśle odzieżowym. W naszym kraju rozpowszechniło się dopiero w latach 90-tych. Teraz jest produkowany przez wiele rosyjskich firm. Na przykład bardzo wysokiej jakości produkt tego typu wytwarza podolska fabryka włóknin „Ves Mir”, założona w 2000 roku.

Gęstość

Włóknina może być wykonana na różne sposoby, mieć różną grubość, wygląd i przeznaczenie. Jednak główną cechą takich płócien w większości przypadków jest siła. Ta z kolei zależy od gęstości powierzchniowej materiału. Ten parametr w grupach o różnym przeznaczeniu może zmieniać się w zakresie 10-600 g/m2. Na przykład:

• Włóknina szyta ma zwykle gęstość 235-490 g/m2.
• Tkanina igłowana ma 210 g/m2.
• Gęstość materiałów tkanych - 216-545 g/m2.
• Flizelin ma gęstość powierzchniową 90-110 g/m2.
• W przypadku tkanin przeszywanych nićmi liczba ta wynosi 63-310 g/m2.
• Gęstość klejonej włókniny - 40-330 g/m2.

Tkaniny tego typu można wytwarzać mechanicznie lub klejem. Podstawą każdego takiego materiału jest płótno wykonane z włókien naturalnych i syntetycznych ułożonych w rzędy. Aby uzyskać włóknistą strukturę, taką wstęgęczesanie.

Mechaniczne metody produkcji

Sklejenie podstawy włókniny tą technologią odbywa się za pomocą dodatkowych nici. W sposób mechaniczny powstają np. materiały zszywane na płótnie. W tym przypadku włókna osnowy łączy się ze sobą przez zszycie ich nitkami. Przy zastosowaniu technologii igłowanej elementy tworzące płótno są wstępnie splątane ze sobą. Rezultatem jest dość gęsta tkanina. Aby uzyskać większą wytrzymałość, jest szyty grubymi nićmi. W takim przypadku stosuje się specjalne narzędzia z nacięciami. Najpopularniejszą obecnie metodą wykonywania płótna jest igłowanie. Ta technologia jest używana przez każdą fabrykę włóknin.

Materiały przebijające nić są wytwarzane przez przepuszczanie osnowy z jednym lub kilkoma systemami włókien. Takie płótno różni się od płótna szytego przede wszystkim wyglądem. Materiał z tej grupy jest podobny do frotte.

Dziś w sprzedaży są również tkaniny tkane mechanicznie. Odmiana ta produkowana jest na bardzo lekkim podłożu również poprzez przeszycie systemem nitek runowych. Takie płótna mogą być zarówno gładkie, jak i frotte.

Produkcja włóknin metodą klejenia

Ta technologia jest wykorzystywana do produkcji większości odmian włóknin. W tym przypadku spajanie włókien w płótnieprodukowane przez impregnowanie ich różnymi rodzajami kompozycji klejących. Najczęściej do przetwarzania stosuje się lateks syntetyczny. Inną popularną technologią jest prasowanie na gorąco. W tym przypadku włókna są sklejane termoplastami w bardzo wysokiej temperaturze.

Czasami najstarsza technologia stosowana jest również do produkcji włóknin klejonych - na maszynach papierniczych. To właśnie przy użyciu takiego sprzętu wyprodukowano pellet w Ameryce. W takim przypadku spoiwo można wprowadzić albo bezpośrednio do masy wchodzącej do maszyny, albo już w gotową wstęgę.

Korzystanie z pikowanych płócien

Ta włóknina wyróżnia się dużą grubością, masywnością i kruchością. Jego główną zaletą są wysokie właściwości termoizolacyjne. Tkaniny szyte na płótnie to bardzo gęste i odporne na zużycie materiały, które mogą się znacznie skurczyć. Najczęściej wykorzystywane są jako podszewka w produkcji odzieży. Są one również czasami wykorzystywane jako podstawa do produkcji sztucznej skóry.

Gdzie używany jest materiał igłowany

Dzięki porowatej strukturze ta grupa płócien ma również dobre właściwości termoizolacyjne. Ponadto do zalet takiego materiału można zaliczyć odporność na pranie i czyszczenie chemiczne. Tkaniny igłowane są powszechnie stosowane w produkcji dywanów i wykładzin podłogowych. Podobnie jak szwy płócienne, służą również do wykonywania podszewek na płaszcze, kurtki i futra. Jednak w tym drugim przypadkuWłóknina igłowana zwykle musi być dodatkowo impregnowana kompozycjami klejącymi. Faktem jest, że jego włókna są dość sztywne, a zatem w stanie swobodnym są w stanie wniknąć w zewnętrzną tkaninę odzieży i zepsuć jej wygląd.

Jest to metoda igłowania, w której wytwarza się również najpopularniejszy materiał włókninowy – dornit. Geowłókniny są wykorzystywane do budowy systemów odwadniających, układania trawników, fundamentów budynków itp. Również metoda igłowana jest czasami wykorzystywana do produkcji najpopularniejszego rodzaju pokrycia szklarni i szklarni - spunbond. Jednak coraz częściej ten rodzaj płótna nadal wykonuje się metodą klejenia (prasowanie na gorąco).

Korzystanie z nici i tkanin zszywanych

Oba te odmiany są również bardzo poszukiwane w przemyśle. Główną zaletą tkanin nitkowych jest różnorodność wyglądu. Dzięki tej metodzie można produkować zarówno bardzo cienkie, półprzezroczyste materiały, jak i masywne meble. W tej technologii często powstają garnitury, suknie wieczorowe, odzież codzienna, szaliki, serwetki z włókniny.

Zaletami materiałów zszywanych tkaniną są stabilna konstrukcja i higiena. Według takiego wskaźnika, jak odporność na zużycie, przewyższają wszystkie inne rodzaje włóknin. Tkanina ta jest używana głównie do szycia szlafroków i kostiumów plażowych.

Gdzie używane są arkusze samoprzylepne

Najczęściej taki włókninę robi się z mieszankiwłókna bawełniane i kapronowe. Zwykle służy do robienia ubrań. Na przykład jest wkładany do kołnierzy, pasków i szczelin, aby nadać tej ostatniej sztywność. Materiały wytwarzane na maszynach papierniczych są najczęściej wykorzystywane do produkcji różnego rodzaju opatrunków medycznych.

Jak widać, zakres włóknin w naszych czasach jest naprawdę bardzo szeroki. Ich doskonałe właściwości użytkowe sprawiają, że są one niezbędne do szycia wielu rodzajów odzieży, uprawy roślin, instalowania systemów odwadniających itp. Technologie produkcji takich materiałów nie są szczególnie skomplikowane, dlatego ich koszt jest zwykle niski. W zasadzie to wyjaśnia niezwykłą popularność tej odmiany płótna.