Personel przemysłowy i produkcyjny: opis koncepcji, kategoria, numer normy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Od podstaw dyscypliny Zarządzanie Zasobami Ludzkimi wiadomo, że personel to zespół pracowników pracujących w określonym przedsiębiorstwie, zgodnie z warunkami umowy o pracę. Czasami ta populacja nazywana jest stanem.

Cały personel firmy jest zwykle podzielony na dwie duże kategorie: personel nieprodukcyjny i personel przemysłowo-produkcyjny.

Pracownicy nieprodukcyjni

Personel nieprodukcyjny lub nieprzemysłowy to personel pracujący w obiektach związanych z aktywami nieprodukcyjnymi. Zakłady te znajdują się w bilansie przedsiębiorstwa i nie są bezpośrednio zaangażowane w produkcję produktów. Uderzającym przykładem takich instytucji będą sanatoria oparte na dużym przedsiębiorstwie budowy maszyn (szpital, przedszkole, stołówka, pałac kultury, klub itp.).

Koncepcja personelu produkcji przemysłowej

Ta grupa pracowników jest bezpośrednio zaangażowana w wytwarzanie produktów i zapewnienie ciągłego procesu produkcyjnego. Personel produkcji głównej, utrzymania ruchu, pomocniczej i pomocniczej należy do kategorii personelu produkcji przemysłowej. W jej skład wchodzą również pracownicy biur badawczo-rozwojowych, niszy zarządczej, a także struktur bezpieczeństwa.

Personel przemysłowy i produkcyjny organizacji są jak komórki organów jednego dużego organizmu - firmy, bez której cykl życia przedsiębiorstwa nie będzie trwał długo ani wcale się nie skończy.

Klasyfikacja personelu przedsiębiorstwa

Jak wspomniano we wstępie, personel firmy jest podzielony na dwa duże podgatunki. Z kolei personel przemysłowy i produkcyjny składa się również z dwóch ogniw: ogniwa zarządzającego i ogniwa produkcyjnego. Rozważmy je bardziej szczegółowo, a dla jasności wróćmy do poniższego diagramu, aby wizualnie przedstawić to, co zostanie omówione.

Personel zarządzający

Aby firma mogła z powodzeniem działać na rynku i sprzedawać produkty z wysoką wydajnością, właściciele muszą zgromadzić zespół wysoko wykwalifikowanych pracowników przemysłowych i produkcyjnych w zakresie zarządzania. Zazwyczaj dzieli się je na trzy kolejne grupy. Są to menedżerowie, specjaliści i pracownicy.

Liderzy są zazwyczaj przypisywani do określonej jednostki w organizacji i nadzorują jej pracę. są upoważnieni do podejmowania niezbędnych decyzji i wydawania poleceń,zgodnie z ich obowiązkami służbowymi. Kierownicy zaangażowani są w wyznaczanie celów i organizowanie pracy swojej jednostki w taki sposób, aby w przyszłości wszystkie zaplanowane plany zostały zrealizowane.

Specjaliści różnią się od liderów tym, że nie mają pod swoją komendą ludzi. Zajmują się tylko rozwiązywaniem zadań i znajdowaniem rozwiązań konkretnych problemów. I tylko za te decyzje i opcje odpowiadają przed głównymi przywódcami. Przykładami takich stanowisk są projektant, prawnik, socjolog, technolog i inni.

Pracownicy są wykonawcami technicznymi, którzy zapewniają proces zarządzania przepływem przepływów informacji w organizacji. Zajmują się papierkową robotą lub zapewniają niezbędne warunki do pracy wyższego kierownictwa. Na przykład sekretarki, sprzątaczki, kierowcy, kasjerzy, pracownicy archiwum.

Jak widać, praca menedżerska ma specyfikę - nie wytwarza bogactwa materialnego, ale zapewnia przepływ informacji, podejmowanie decyzji i kontrolę nad ich prawidłową realizacją.

Personel produkcji

W zależności od tego, czy dana osoba wytwarza produkty, czy zapewnia proces produkcyjny, pracownicy personelu produkcji przemysłowej dzielą się na głównych i pomocniczych.

Główny pracownik produkcji, można powiedzieć, tworzy produkty własnymi rękami. Czasami tacy pracownicy używają specjalnych urządzeń lub narzędzi. Na przykład nastawnik frezarek ze sterowaniem numerycznym. Zajmuje się obróbką części, nadaje jej pożądany kształt. Oczywiste jest, że sam nie skroba metalu, ale używa specjalnych frezarek i za pomocą napisanego programu nadaje częściom niezbędne kształty i monitoruje poprawną obróbkę produktu.

Pracownicy pomocni to personel wykonujący czynności serwisowe i pomocnicze. Prace te są niezbędne do normalnego przebiegu procesu biznesowego produkcji. Na przykład pracownik pomocniczy zajmuje się transportem, magazynowaniem, przechowywaniem kosztowności, naprawą sprzętu, przygotowaniem sprzętu technicznego i sprzętu do pracy, kontrolą jakości produktów i innymi obowiązkami.

Inny rodzaj podziału personelu jest również uważany za ważny. Pracownicy firmy mogą różnić się zawodem, specjalizacją i kwalifikacjami. Pod pojęciem zawodu rozumiemy rodzaj działalności, charakteryzujący się przynależnością do branży. Zawód wymaga pewnej wiedzy, umiejętności, a także mówi o określonych warunkach pracy. Weźmy za przykład zawód nauczyciela. Zawód należy do sektora edukacji.

Prawie dla każdego zawodu istnieje podział na specjalizacje. Specjalność to podgatunek zawodu charakteryzujący się wąskim ukierunkowaniem. Przez specjalizację rozumiemy głębszy poziom szkolenia w określonej branży. Kontynuując temat praktycznych przykładów, rozważ taką specjalność jak „nauczyciel szkoły podstawowej”. Z nazwy jasno wynika, że człowiek potrzebuje głębokiej wiedzy w tej dziedzinienauczanie na poziomie juniorów.

Jednak w większości przypadków taki podział pracowników według zawodu i specjalizacji jest warunkowy.

Kolejną ważną cechą personelu są kwalifikacje - poziom przygotowania zawodowego pracownika. W praktyce okazuje się, że wraz z postępem naukowo-technicznym w produkcji wiedza staje się coraz bardziej popularna, a umiejętności wręcz przeciwnie przechodzą w zakres maszyn i komputerów.

W zależności od stopnia wyszkolenia personel firmy jest niewykwalifikowany, nisko wykwalifikowany i wykwalifikowany. Pierwszy typ nie przewiduje dostępności pewnej wiedzy do realizacji pracy. Drugi obejmuje sześciomiesięczne szkolenie na miejscu, a trzeci wymaga specjalnego szkolenia przez 2-3 lata, aby skutecznie i dokładnie wykonywać obowiązki służbowe.

Obowiązki pracowników

Najważniejszym obowiązkiem pracowników wszechczasów jest wykonywanie pracy zgodnie z umową o pracę i opisem stanowiska. W szczególnych przypadkach do tych obowiązków mogą dołączać inne za określone dopłaty określone w dodatkowych umowach.

W ostatnim czasie bardzo zmieniła się rola pracowników pomocniczych w procesie produkcyjnym. Obecnie w większości przypadków jest to personel obsługujący zautomatyzowaną i zmechanizowaną produkcję. A w dobie robotów kierownictwo firmy jest coraz bardziej zmuszone do redukcji personelu pomocniczego lub całkowitego zrewidowania polityki personalnej.

Stopnie taryfowe

W produkcjiW przedsiębiorstwach personel wyróżnia się obecnością kategorii taryfowych. Wskaźniki te są nadal wykorzystywane przy obliczaniu wynagrodzeń pracowników. Kategoria taryfowa jest określona przez dwie wartości: poziom złożoności wykonywanej pracy oraz poziom wyszkolenia zawodowego pracownika.

Należy powiedzieć, że charakterystyka kategorii taryfowej jest do pewnego momentu niestabilna. Na przykład ten sam znany nam już nastawnik frezarki CNC, który ma 4 kategorię, jest szkolony w przedsiębiorstwie w określonych dyscyplinach i, zgodnie z wynikami egzaminów, otrzymuje 5 kategorię, co daje mu pewne przywileje. Należą do nich: podwyższenie stawki taryfowej wynagrodzeń, dopuszczenie do wykonywania bardziej złożonej i pracochłonnej pracy. Po pewnym czasie (po przepracowaniu zdobytej wiedzy w praktyce i jej przyswojeniu) może ponownie spróbować swoich sił w uzyskaniu wyższego stopnia. Ale liczba cyfr nie jest nieskończona. Każdy zawód i specjalność ma swoją własną maksymalną liczbę stopni płac.

Obliczanie zapotrzebowania na pracowników

Pomaga uzyskać informację, czy rzeczywiście konieczne jest poszerzenie kadry, określić liczbę pracowników przemysłowych i produkcyjnych według zawodów i kwalifikacji.

Potrzeba może być aktualna lub potencjalna. Aktualne zatrudnienie jest określane przez sumę wymaganego podstawowego personelu, w oparciu o wielkość produkcji oraz dodatkowe zapotrzebowanie na personel.

Podstawowa potrzeba to stosunek produkcji do wydajności jednego pracownika. W tym przypadkulepiej jest podzielić pracowników według zasad i kategorii płac.

Liczba dodatkowych pracowników jest obliczana na podstawie różnicy między całkowitym zapotrzebowaniem na personel a jego dostępnością na początku okresu.

Potencjalna liczba personelu przemysłowego i produkcyjnego przedsiębiorstwa jest iloczynem średniego zatrudnienia i współczynnika nasycenia specjalistami.

Ostatnia zmienna znajduje się na podstawie stosunku liczby specjalistów do wielkości produkcji.

Normy dotyczące liczby personelu przemysłowego i produkcyjnego należy również obliczyć na podstawie obszarów produkcyjnych, jednostek pracy i standardów konserwacji sprzętu.

Wynagrodzenia

Istnieją dwa rodzaje wynagrodzenia dla personelu przemysłowego i produkcyjnego przedsiębiorstwa: czasowe i akordowe. W przypadku kluczowych pracowników czas pracy nie jest motywujący, ponieważ oczekują oni wynagrodzenia lub stawki wynagrodzenia pomnożonej przez przepracowane godziny.

Dzięki akordowej formie płac pracownicy otrzymają pieniądze tylko za wyprodukowane produkty zgodnie ze stawkami przedsiębiorstwa. Dla tych pracowników, którzy najczęściej mają wpływ na ilość wytwarzanych produktów i ustalają płace akordowe. Tutaj z pomocą przychodzi wspomniana już skala taryf i normy pracochłonności lub stawki za pracę.

Rozwój zawodowy

Kiedy przedsiębiorstwo kupuje nowy, ultraprecyzyjny i wymagający dużej nauki sprzęt, potrzebuje wysoko wykwalifikowanego personelu do pracy za nim. A ponieważ takich specjalistów rzadko można znaleźć od razu, kierownictwo firmyzmuszony do wysłania istniejącego personelu na przekwalifikowanie lub zaawansowane szkolenie.

Szkolenie może być indywidualne, zespołowe lub kursowe. Istnieją formy zaawansowanego szkolenia: kursy produkcyjne i techniczne, szkolenia w drugich specjalnościach, kursy specjalistyczne, szkoły mistrzów i szkoły zaawansowanych metod pracy.