Całkowite koszty produkcji w krótkim okresie

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2024-01-17 19:04

Niezależnie od jakości i rodzaju zasobów własnych zaangażowanych w tworzenie produktu lub usługi, ilość ich wykorzystania wpływa na kształtowanie kosztów produkcji. W krótkim okresie wskaźniki kosztów zasobów i czynników wydatkowanych przez firmę mogą być zarówno stałe, jak i zmienne.

Co to jest przedział czasowy

Okres krótkoterminowy to taki okres, w którym firma jest w stanie zwiększyć wielkość produkcji przy swoich dotychczasowych zdolnościach produkcyjnych, co wiąże się z intensywniejszym i bardziej jakościowym wykorzystaniem istniejącego sprzętu.

W krótkim okresie firma wykorzystuje stałe i zmienne czynniki produkcji potrzebne do produkcji towarów lub świadczenia usług.

Czynniki stałe:

• ilość używanego sprzętu;
• Flota samochodowa serwisowa;
• dostawcy surowców do opłat;
• dostępność w branżyproducenci podobnych produktów.

Wskaźniki zmiennych:

• surowce i materiały, których koszt uzależniony jest od wzrostu produkcji;
• paliwo i energia elektryczna zużyta z produkcji;
• płatność za pracę na akord pracowników.

Są to wskaźniki zwrotu lub efektywności wykorzystania czynników produkcji. Są zwykle badane:

• wierzyciele;
• właściciele;
• przez inwestorów.

Koszty różnią się

Jak już wspomniano, w krótkim okresie wskaźniki zaangażowanych czynników produkcji są stałe lub zmienne. Koszty produkcji firmy w krótkim okresie będą odpowiednio stałe lub zmienne.

Koszty stałe to te koszty, które pozostają takie same niezależnie od wielkości produkcji.

W końcu, nawet jeśli nie ma wyjścia, na przykład „zamknięcie” przedsiębiorstwa, koszty stałe nadal pozostają.

Należą do nich:

• Wynajem.
• Poważne koszty naprawy.
• Wyposażenie techniczne przedsiębiorstwa: sprzęt, maszyny, inne urządzenia produkcyjne.
• Koszty operacyjne lokalu.
• Wydatki na personel administracyjny i zarządzający.

Koszty zmienne, w przeciwieństwie do poprzednich, zmieniają się w zależności od wzrostu (spadku) wolumenu produkcji lub świadczonych usług. Ponadto koszty zmienne zachowują się niejednoznacznie: najpierw maleją w zależności od:w stosunku do wielkości produkcji, a następnie wzrasta wolumen w ujęciu całkowitym kosztów zmiennych. Wyjaśnia to prawo malejących zwrotów czynników produkcji.

Oznacza to, że na początku, przy zwiększaniu tempa produkcji, wymagana jest niewielka ilość kosztów zmiennych, a następnie, w miarę rozwoju i wzrostu wielkości produkcji, coraz więcej zmiennych zasobów jest wydawanych, a koszty zmienne rosnąć odpowiednio.

Należą do nich:

• Koszty związane z zakupem surowców i materiałów.
• Koszty energii elektrycznej.
• Pozyskiwanie materiałów pomocniczych potrzebnych do zwiększenia wydajności.
• Koszt pracy na akord ze względu na zwiększoną produktywność.

Są tak różne

Teoretycznie i praktycznie koszty lub koszty produkcji w krótkim okresie są klasyfikowane jako stałe i zmienne. Są to ważne wskaźniki określające efektywność wszystkich czynników przedsiębiorstwa.

Istnienie kosztów stałych i zmiennych zawsze wskazuje na krótkotrwały okres produkcji w działalności firmy.

Całkowity wskaźnik wartości stałych i zmiennych stanowi sumę kosztów brutto.

Można wywnioskować, że koszty całkowite są interakcją kosztów stałych i zmiennych firmy w krótkim okresie.

Ważne: przy zerowym wolumenie produkcji koszty całkowite są identyczne z kosztami stałymi i odwrotnie przy zwiększaniu lub zwiększaniu wolumenuprodukcji, całkowity koszt produkcji w krótkim okresie wzrasta wprost proporcjonalnie do wzrostu czynników zmiennych.

Wskaźniki jednostkowe lub koszty jednostkowe

Dynamika kosztów produkcji w krótkim okresie, ich zależność od wzrostu wolumenu produkcji jest obliczana poprzez porównanie wartości kosztów stałych i zmiennych.

Z kolei, aby dokładniej określić efektywność firmy, obliczane są koszty poniesione na jednostkę produkcji. Otrzymane wskaźniki nazywane są kosztami średnimi, jednostkowymi lub jednostkowymi kosztami produkcji w krótkim okresie, w skrócie – kosztami.

Są klasyfikowane w następujący sposób:

1. Średni całkowity koszt produkcji (ATC) - można je obliczyć poprzez dodanie składowych średnich kosztów stałych i zmiennych, wskaźnik służy do porównania z poziomem cen produktów firmy.
2. Średnie koszty stałe (AFC) - Wraz ze wzrostem produkcji średnie koszty stałe będą spadać na jednostkę produkcji.
3. Zmienne średnie (AVC) - koszty produkcji firmy wydane na wytworzenie jednostki produktu. Jest miarą efektywności wykorzystania zasobów przez firmę. To wskaźniki konkretnych kosztów zmiennych decydują o tym, czy firma zwiększy produkcję, zmniejszy ją, a nawet opuści rynek.

Obliczanie kosztów na jednostkę wyprodukowanych towarów pozwala firmie „być na bieżąco”, reagować w odpowiednim czasie napodnieś stawkę kosztów, pracuj wydajniej, rozwijaj cenę produktów o wysokiej jakości.

W przypadku, gdy firma zaczęła produkować dodatkowe produkty, konieczne jest obliczenie kosztu krańcowego.

Rodzaje kosztów produkcji w krótkim okresie i ich wzajemne oddziaływanie

Wszystkie koszty związane z wytworzeniem jednostki produkcji przekraczającej ustaloną produkcję, to znaczy z wytworzeniem dodatkowych jednostek towarów (usług), nazywane są kosztami krańcowymi.

Koszt krańcowy jest obliczany poprzez podzielenie tempa zmiany kosztu średniego przez tempo zmian w produkcji.

Na przykład w produkcji kosmetyków koszty zmienne firmy wzrosły z 1420 do 1600 rubli na jednostkę produkcji. W tym samym czasie wolumen wytwarzanych produktów wzrósł z 550 do 600 sztuk leków.

Wtedy jednostkowy koszt krańcowy będzie wynosił:

MC (koszt krańcowy)=(1600 - 1420): (600 - 550)=3, 6

Koszty produkcji i przyczyny ich zmiany

Koszt krańcowy różni się w zależności od wielkości średnich (całkowitych) kosztów produkcji.

Jednak różne koszty produkcji zachowują się inaczej w krótkim i długim okresie.

Na przykład, ze względu na fakt, że koszty stałe nie zmieniają się na dłuższą metę, z definicji zawsze wynoszą zero w tym okresie czasu.

Wydajność jest produktem marginalnym

Koszt krańcowy jest zawsze krańcowym kosztem zmiennym. Dlatego tak ważne jest obliczenie średnich kosztów w krótkim okresie na jednostkę produkcji. Bez tego niemożliwe jest obliczenie kosztów krańcowych, jakie firma będzie miała w przypadku wzrostu produkcji, jak również obliczenie marż oszczędności na jednostkę wyprodukowanej produkcji.

Zakładając, że koszt krańcowy (dodatkowy) jest mniejszy niż średni koszt produkcji jednostek, produkcja obniży kolejny koszt jednostkowy. Jeżeli koszty związane z produkcją dodatkowych produktów są powyżej średniej, to produkcja produktów wykaże wzrost średnich kosztów.

Istnieje silny związek między kosztem krańcowym a produktem krańcowym, który jest rozumiany jako wydajność pracy: dopóki produkt krańcowy będzie rósł, nastąpi spadek krańcowych i średnich kosztów zmiennych. Produkt krańcowy i średni osiągają maksymalną wartość przy minimalnych kosztach krańcowych i zmiennych.

Głównym osiągnięciem producenta będzie nadwyżka ceny sprzedaży towaru nad krańcowym kosztem jego wytworzenia.

Praktyczne zastosowanie wiedzy o kosztach

Każda teoria bez zastosowania w praktyce pozostanie zabawką w rękach ekonomistów.

Aby temu zapobiec, podam kilka przykładów zastosowania otrzymanych informacji w praktycefirmy.

Oblicz łączne koszty poprawnie.

Przykład. Przychody brutto firmy w 2017 roku wyniosły 3 200 000 rubli. Zysk netto przedsiębiorstwa wyrażono w 400 000 rubli. Aby obliczyć koszty przedsiębiorstwa za 2017 r., musisz znaleźć różnicę między przychodem a zyskiem.

Zmiana kosztów produkcji w krótkim okresie dla firmy w tym przypadku będzie wyrażona w następujący sposób:

320 000 – 400 000=2 800 000 (RUB)

Koszty przedsiębiorstwa w 2017 roku 2800 tysięcy rubli

Praktyka obliczania kosztów stałych

Aby określić wysokość kosztów stałych, załóżmy, że łączne koszty firmy produkującej soczewki w marcu 2018 r. wyniosły 700 tys. rubli. Jednocześnie koszty zmienne wynoszą 300 tysięcy rubli.

Aby obliczyć kwotę stałych kosztów produkcji w krótkim okresie, musisz odjąć zmienne od kosztów całkowitych.

Wtedy kalkulacja kosztów marca będzie wyglądać tak:

700 – 300=400 tysięcy rubli.

W ten sam sposób możesz określić zmianę kosztów zmiennych.

Struktura kosztów produkcji i jej definicja

Koszty produkcji w krótkim okresie to koszty związane z produkcją towarów lub usług.

Załóżmy, że zakład produkujący artykuły sanitarne poniósł koszty przedstawione w poniższej tabeli w I półroczu 2016 r.:

Koszty lub pozycje wydatków	Wartość wskaźnika w rublach
Surowieci materiały	820 000
Wynagrodzenia personelu	1,350000
Koszt wynajmu	300 000
Koszty komunalne	60 000
Podatki i opłaty	480.000

Określ strukturę kosztów w wybranym przedsiębiorstwie.

Strukturyzacja polega na określeniu udziału każdej pozycji wydatków w całkowitych kosztach organizacji, przyjmowanych w stu procentach. W proponowanej wersji ich łączna wartość wynosi 3 010 000 rubli.

Strukturę kosztów produkcji w krótkim okresie przedstawia tabela.

pozycje kosztów	wartość wskaźnika w rublach	udział w całkowitej strukturze % koszt
surowce i materiały	820 000	27
wynagrodzenia	1350 000	46
wynajem	300 000	9
usługi płatnicze usługi	60 000	2
podatki i opłaty	480.000	16

Koszty przedsiębiorstwa, metoda kalkulacji

Załóżmy, że wyniki fabryki koparek za drugi kwartał 2018 r. pokazały następujące dane dotyczące kosztów produkcji:

1. Wydatki nazakup surowców i materiałów: 2 800 000 rubli.
2. Wypłata akordu robotnikom: 220 000 rubli.
3. Wydatki na zarządzanie płatnościami: 150 000 rubli.
4. Wypłata wynagrodzeń w formie pensji: 315 000 rubli.
5. Wynajem dodatkowych pomieszczeń produkcyjnych: 100 000 rubli.
6. Płatność za zaopatrzenie w wodę: 5000 rubli.
7. Koszty energii elektrycznej: 8160 RUB.
8. Ogrzewanie: 6500 rubli.

Obliczamy zmienne i stałe koszty przedsiębiorstwa w drugim kwartale 2018 r. oraz zmienne średnie koszty na jednostkę produkcji, jeśli w tym okresie wyprodukowano 520 elementów wyposażenia specjalnego.

Dla dokładności obliczeń konieczne jest określenie wskaźników w następującej kolejności:

• Koszty zmienne, takie jak materiały – im więcej produkujemy, tym więcej wytwarzamy jednostek.
• Koszty stałe, takie jak czynsz, które będą płacone bez względu na to, czy firma działa, czy nie, obejmują również pensje dyrektorów i kierownictwa oraz inne wydatki.
• Grupuj koszty według rodzajów i ich kryteriów klasyfikacji.

Podsumowanie kosztów stałych:

• Wypłata wynagrodzeń zarządowi: 150 000 rubli
• Koszty wynagrodzenia personelu zarządzającego: 315 000 RUB
• Wynajem dodatkowych obiektów produkcyjnych: 100 000 RUB
• Koszty ogrzewania: 6500 RUB

Całkowite koszty stałe w przedsiębiorstwie w tysiącach rubli:

150 + 315 + 100 + 6,5=571,5 tr. lub 571 500rubli.

Podsumowanie kosztów zmiennych:

• Wydatki na zakup surowców i materiałów: 2 800 000 rubli
• Koszt płacenia robotników na akord: 220 000 rubli
• Wydatki na zaopatrzenie w wodę: 5000 rubli
• Płatność za prąd: 8160 RUB

Całkowite koszty zmienne w przedsiębiorstwie w tysiącach rubli:

2800 + 220 + 5 + 8, 16=3033,16 tysięcy rubli lub 3 033 160 rubli.

Z uwagi na fakt, że w badanym okresie zakład wyprodukował 520 jednostek produktów, średnie koszty zmienne na jednostkę produkcji wyniosą:

3 033 160: 520=RUB 5833

Tak więc kalkulacja kosztów w przedsiębiorstwie w krótkim okresie wykazała następujące cechy produkcji:

• Całkowite koszty stałe wyniosły 624 500 rubli
• Całkowite koszty zmienne wyniosły 3 033 160 RUB
• Koszty zmienne na jednostkę produkcji wyniosły 5833 rubli.

Kilka słów o funkcji produkcji i wpływie na koszty

Jak wynika z poprzedniego materiału, proces produkcji obejmuje kreatywne wykorzystanie zasobów dostępnych w przedsiębiorstwie. W związku z tym istnieje pewna zależność między ilością produkowanych towarów a ilością zasobów produkcyjnych wykorzystywanych do produkcji.

Zwykle wyraża się to za pomocą funkcji produkcyjnej.

Tradycyjnie cały kompleks zasobów przedsiębiorstwa można przedstawić jako ogólną, uśrednioną pracę, finanse,towary.

W tym warunku funkcja produkcji jest zapisana w następujący sposób:

Q=f (L+K+M), gdzie

Q - maksymalny wskaźnik wyprodukowanej ilości produktów w danych warunkach wyposażenia technologicznego dla podanych wskaźników pracy - L, kapitału - K i zużytych materiałów - M.

Dlatego funkcja produkcji jest zasadniczo wyrazem relacji między danymi czynnikami produkcji w celu określenia interakcji i udziału każdego wskaźnika w tworzeniu dóbr lub usług.

Używając różnych wskaźników czynników funkcji, możesz znaleźć optymalną kombinację wszystkich zaangażowanych wskaźników, aby osiągnąć maksymalną wielkość produkcji. Ponadto można wyraźnie zobaczyć, jak zmienia się wielkość produkcji pod wpływem zmiany parametrów funkcji, określić jeszcze niezidentyfikowane możliwości firmy (przedsiębiorstwa).

Wyniki i wnioski dotyczące charakteru kosztów i ich roli w produkcji

Produkcja towarów lub usług wymaga kosztów, podczas gdy każda firma stara się uzyskać maksymalny zysk ze swojej działalności.

Aby zoptymalizować proces produkcji, redukują koszty, które są zasadniczo całkowitym kosztem pracy, finansów i surowców do produkcji produktów.

Koszty powstają:

• Explicit - wynagrodzenia, prowizje bankowe, pożyczki, opłaty za transport, umowy prowizyjne.
• Implicit - koszty wewnętrzne firmy, definiowane jako koszty utrzymania i alokacji zasobówwłaściciele, w ujęciu pieniężnym - niedobór na rachunkach firmy.
• Regularne – opłaty za czynsz, rachunki za media.
• Koszty zmienne można zmniejszyć lub zwiększyć w ramach jednego przedsiębiorstwa w zależności od wielkości produkcji - są to surowce, materiały, stawki godzinowe.
• Nieodwracalne - zwykle związane z rozpoczęciem działalności lub zasadniczą zmianą zakresu prowadzonej działalności.
• Średnie koszty są obliczane na jednostkę produkcji.
• Koszt krańcowy jest miarą kosztu przyrostowego na dodatkową wyprodukowaną jednostkę.
• Koszty dystrybucji to koszty poniesione w celu dostarczenia towaru do konsumenta końcowego.

Głównym zadaniem każdej firmy jako uczestnika procesu produkcyjnego jest obniżenie kosztów produkcji, optymalizacja kosztów produkcji i maksymalizacja zysków.