Szrapnel - co to jest? Jak wygląda szrapnel?

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Artykuł wyjaśnia, czym jest szrapnel, kiedy użyto tego typu pocisku i czym różni się od pozostałych.

Wojna

Ludzkość jest w stanie wojny przez prawie całe swoje istnienie. W starożytnej i nowożytnej historii nie było ani jednego stulecia bez tej czy innej wojny. I w przeciwieństwie do zwierząt czy naszych humanoidalnych przodków, ludzie eksterminują się nawzajem z różnych powodów, a nie tylko ze względu na banalną przestrzeń życiową. Konflikty religijne i polityczne, nienawiść rasowa i tak dalej. Wraz ze wzrostem postępu technologicznego metody prowadzenia wojny zmieniły się dramatycznie, a najkrwawsze zaczęły się właśnie po wynalezieniu prochu i broni palnej.

Kiedyś nawet prymitywne muszkiety i strzelby znacząco zmieniały metody starć i taktykę. Mówiąc najprościej, położyły kres epoce rycerskości z jej zbroją i długimi bitwami. W końcu po co nosić ciężką zbroję, jeśli nie ochroni cię ona przed kulą z karabinu lub kulą armatnią?

Przez długi czas rusznikarze próbowali ulepszać konstrukcję armat, ale stało się to dopiero w drugiej połowie XIX wieku, kiedy pociski artyleryjskie stały się jednolite, a lufy zostały przestrzelone. Ale prawdziwy przełom technologiczny w dziedzinie amunicji artyleryjskiejzrobił szrapnel. Co to jest i jak ułożone są takie muszle, przeanalizujemy w artykule.

Definicja

Szrapnel to specjalny rodzaj pocisku armatniego, który ma na celu pokonanie i zniszczenie siły roboczej wroga. Został nazwany na cześć swojego wynalazcy, brytyjskiego oficera Henry'ego Shrapnela. Główną i wyróżniającą cechą takiej amunicji było to, że eksplodowała na określoną odległość i obsypywała siły wroga nie fragmentami pocisku, ale setkami stalowych kulek, które rozsypywały się w stożku skierowanym szeroką częścią w kierunku ziemi - to jest dokładnie czym jest odłamek. Co to jest, teraz wiemy, jednak rozważymy bardziej szczegółowo cechy konstrukcyjne i historię powstania takiej amunicji.

Historia

W czasach, gdy artyleria prochowa była szeroko stosowana, jeden z jej mankamentów był bardzo wyraźnie widoczny – kula armatnia wystrzeliwana we wrogów nie miała wystarczających niszczących współczynników masowych. Zwykle zabijał tylko jedną lub kilka osób. Po części próbowali to naprawić, ładując armaty śrutem, ale w tym przypadku zasięg jego lotu został znacznie zmniejszony. Wszystko się zmieniło, gdy zaczęli używać odłamków. Wiemy już, co to jest, ale przyjrzyjmy się bliżej samej konstrukcji.

Początkowo pocisk taki był cylindrycznym pudełkiem wykonanym z drewna, kartonu lub cienkiego metalu, wewnątrz którego umieszczono stalowe kulki i ładunek prochowy. Następnie został włożony do specjalnego otworurura zapłonowa wypełniona powoli palącym się prochem, który w momencie strzału został podpalony. Mówiąc najprościej, był to prymitywny lont z opóźniaczem, a dostosowując długość wyrzutni, można było obliczyć wysokość i zasięg, przy którym pocisk pęknie i będzie rzucał uderzające elementy we wroga. W ten sposób rozwiązaliśmy kwestię, co oznacza szrapnel.

Ten rodzaj pocisków bardzo szybko okazał się skuteczny. W końcu teraz w ogóle nie trzeba było nikogo uderzać, najważniejsze było obliczenie długości rury zapłonowej i odległości, a tam stalowe śruty zrobią swoje. Za rok wynalezienia szrapnela uważa się 1803.

Pistolety karabinowe

Jednak przy całej skuteczności pokonywania siły roboczej nowymi rodzajami pocisków, daleko im było do ideału. Długość rury zapłonowej należy bardzo dokładnie obliczyć, podobnie jak odległość do wroga; często padały z powodu innego składu prochu lub jego wad, czasem wybuchały przedwcześnie lub w ogóle się nie zapalały.

Następnie w 1871 r. artylerzysta Szklarewicz, opierając się na ogólnej zasadzie łusek odłamkowych, wykonał ich nowy typ - jednolitą i gwintowaną. Mówiąc najprościej, taki pocisk artyleryjski typu odłamkowego był połączony z prochowym ziarnem za pomocą łuski i ładowany przez zamek działa. Ponadto w środku znajdował się bezpiecznik nowego typu, który się nie wypalił. A specjalny kształt pocisku rzucał kuliste pociski ściśle wzdłuż osi lotu, a nie we wszystkich kierunkach, jak poprzednio.

Prawda, a tego typu amunicji nie brakowałoniedociągnięcia. Najważniejsze było to, że czasu palenia się lontu nie można było regulować, co oznaczało, że załoga artylerii musiała nosić różne jego typy na różne odległości, co było bardzo niewygodne.

Regulowana winda

Poprawiono to w 1873 roku, kiedy wynaleziono rurę wyburzeniową z obrotowym pierścieniem nastawczym. Jego znaczenie polegało na tym, że na pierścieniu zastosowano podziałki wskazujące odległość. Na przykład, jeśli pocisk musiał eksplodować w odległości 300 metrów, bezpiecznik został przekręcony na odpowiednią podziałkę specjalnym kluczem. A to znacznie ułatwiło prowadzenie bitwy, ponieważ znaki pokrywały się z wycięciami w celowniku artyleryjskim, a do określenia zasięgu nie były wymagane dodatkowe urządzenia. A w razie potrzeby, ustawiając pocisk na minimalny czas detonacji, można było strzelać z armaty jak z kanistra. Doszło również do wybuchu uderzenia w ziemię lub inną przeszkodę. Jak wygląda odłamek można zobaczyć na poniższym zdjęciu.

Użyj

Takie pociski były używane od samego początku ich wynalezienia aż do końca I wojny światowej. Pomimo ich przewag nad starymi łuskami z litego odlewu, z czasem okazało się, że szrapnel miał również wady. Na przykład jego uderzające elementy były bezsilne wobec żołnierzy wroga, którzy schronili się w okopach, ziemiankach i ogólnie we wszelkich schronach. A źle wyszkoleni strzelcy często ustawiali niewłaściwy czas zapalnika, a produkcja takiego rodzaju pocisku jak odłamek była droga. Co to jest, myzdemontowane.

Ponieważ po I wojnie światowej szrapnel został całkowicie zastąpiony przez pociski odłamkowe z zapalnikiem perkusyjnym.

Ale w niektórych rodzajach broni był on nadal używany, na przykład w skaczącej niemieckiej miny Sprengmine 35 - w momencie aktywacji ładunek miotający zepchnął "szkło" wypełnione kulistymi kulami na wysokość około półtora metra i eksplodował.