2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38
Wielki biznesmen Sedykh Anatolij Michajłowicz jest dość młody, ale już bardzo bogaty. Opinia publiczna jest zawsze zainteresowana tym, jak powstają tak wielkie fortuny. Ponieważ pieniądze kochają ciszę, zazwyczaj niewiele jest informacji o życiu wielkich biznesmenów w domenie publicznej. Porozmawiamy o tym, jak rozwinęła się biografia Anatolija Sedykha, jak osiągnął swoje wyżyny i co robi dzisiaj.
Pochodzenie
Przyszły przedsiębiorca urodził się w trudnym regionie, w mieście Zapolyarny (obwód murmański), 28 listopada 1964 roku. Anatolij nie obejmuje swojego dzieciństwa i rodziców. Jego wczesne lata przypadają na szczyt ery sowieckiej, kiedy nikt nie myślał o własnym biznesie. Dlatego dzieciństwo chłopca było dość typowe dla tamtej epoki. Miasto Zapolyarny (obwód murmański) jest dość młode, powstało w 1955 roku. Przybyli tu geolodzy i budowniczowie zakładu górniczo-przetwórczego. Osada pojawiła się w związku z początkiem rozwoju złoża miedziowo-niklowego. Zapolyarny znajduje się 100 km na północny zachód od Murmańska. Małe, młode miasto żyje z rozwoju wnętrzności Ziemi. Miastotwórczymi są dwa duże przedsiębiorstwa: Przedsiębiorstwo Górniczo-Hutnicze i Kombinat Górniczo-Hutniczy. Miejsce urodzenia w pewnym stopniu przesądziło o losie Anatolija Sedykha.
Edukacja
Po szkole Anatolij Sedykh przystępuje do Moskiewskiego Instytutu Stali i Stopów. Ta wiodąca w kraju instytucja badawcza kształci specjalistów z zakresu materiałoznawstwa i metalurgii. Sedykh studiował na Wydziale Ekonomii i Zarządzania Przedsiębiorstwem Przemysłowym i uzyskał dyplom w 1987 roku jako inżynier ekonomista. W 1998 roku obronił na Państwowej Wyższej Szkole Zarządzania pracę doktorską na temat zespołu zarządzającego w holdingu.
Początek podróży
Po ukończeniu uniwersytetu Anatolij Sedykh zostaje przydzielony do Centralnego Instytutu Metalurgii Żelaza. Bardin, gdzie pracuje w swojej specjalności. Instytut badawczy specjalizował się w badaniach podstawowych i stosowanych w dziedzinie tworzenia nowych materiałów i metalurgii. Anatolij zaczął studiować naukę, chociaż czasy nie były do tego zbyt odpowiednie. Pod koniec lat 80. i na początku lat 90. radziecka nauka znajdowała się w głębokim kryzysie finansowym. W 1989 roku Sedykh opuścił instytut badawczy i rozpoczął pracę we wspólnym przedsiębiorstwie badawczo-produkcyjnym Korund, gdzie zajmował stanowiskoszef działu. To przedsiębiorstwo typu zamkniętego było zaangażowane w tajne przedsięwzięcia. Ale Anatolijowi spodobała się niezależność i szybko opuścił tę instytucję.
Zostać biznesmenem
W 1989 roku Anatolij Michajłowicz Sedykh wraz z grupą podobnie myślących partnerów postanowił otworzyć własną firmę. Budują warsztat w regionie moskiewskim do przetwarzania złomu i produkcji specjalnego stopu pośredniego używanego do produkcji stali nierdzewnej, ferrotitanium. Firma nazywała się Vtormetinvest, a na organizację produkcji Sedykh i spółka zaciągnęli pożyczkę w wysokości 1,5 miliona dolarów od Sbierbanku. Oczywiście takie pożyczki nie są udzielane każdemu z rzędu, a w tym czasie Sedykh utworzył już poważną grupę wsparcia, która pomogła mu niejednokrotnie w biznesie.
W 1990 roku biznesmen i jego towarzysze stworzyli firmę handlową „Technoinvest”, która zajmowała się dostawą metalu. W 1992 roku zarejestrował Hutnicze Towarzystwo Finansowo-Inwestycyjne LLP, które zajmowało się również obrotem metalami. W 1993 roku Sedykh stał się głównym inicjatorem powstania Metallinvestbanku, projekt ten otrzymał wsparcie Komitetu Metalurgicznego Federacji Rosyjskiej. Założycielami banku były najpoważniejsze rosyjskie kompleksy metalurgiczne: Siewierstal, Nowolipieckie Huty Żelaza i Stali, przedsiębiorstwa Czelabińska, Tuła. W pierwszych 6 latach istnienia banku Sedykh był jego prezesem zarządu. Bank prężnie się rozwija. Anatolij Michajłowicz i partnerzy kupują akcje różnychRosyjskie przedsiębiorstwa metalurgiczne, w tym Zakład Metalurgiczny Vyksa, który specjalizuje się w produkcji rur. Sedykh tworzy również firmę A-Technoinvest.
Potentat metalurgiczny
W 1997 roku Anatolij Michajłowicz, za pośrednictwem swojego banku, kupił najstarsze przedsiębiorstwo żelazne i stalowe na Uralu, Zakład Metalurgiczny Czusowoj. Dzięki dużym inwestycjom firma Sedykh zdołała uczynić przedsiębiorstwo jednym z liderów w Rosji w produkcji żelazowanadu oraz produkcji złożonych wyrobów walcowanych i sprężyn samochodowych.
W 1999 roku Sedykh został dyrektorem generalnym Zakładu Metalurgicznego Vyksa i w dość krótkim czasie był w stanie wyprowadzić go z głębokiego kryzysu finansowego, uruchomić produkcję i poprawić warunki pracy dla pracowników.
Praca życia: United Metallurgical Company
Ale to był dopiero początek podróży. W 1999 roku na bazie VMZ powstała zamknięta spółka akcyjna "United Metallurgical Company". Ale projekt na tak dużą skalę potrzebował silnego lidera. Szefem nowej ogromnej struktury został Anatolij Sedykh, dyrektor zakładu Vyksa. W ciągu kilku lat OMK stało się największym producentem różnorodnych produktów dla branży transportowej i energetycznej w Rosji. Dzięki gigantycznym inwestycjom pod marką OMK stopniowo skupiło się 7 dużych przemysłów metalurgicznych, m.in. VSW, fabryka Trubodetal Czelabińsk, fabryka rur w Almetyevsk, kompleks odlewniczo-walcowy w Niżnym Nowogrodzie, fabryka armatury wBaszkir Błagowieszczeńsk, zakład metalurgiczny Czusowoj i własna fabryka rur OMK w Houston. Pod względem produkcji wielu rodzajów wyrobów metalowych OMK zajmuje pierwsze miejsce w Rosji. W 2013 roku Sedykh i jego wspólnicy odkupili udziały od wszystkich właścicieli wchodzących w skład związku przedsiębiorstw. Fabryki są teraz firmami prywatnymi, niepublicznymi. Anatolij Michajłowicz kontynuuje rozwój OMK. Tak więc z jego inicjatywy firma wydała ogromne sumy pieniędzy na projekt produkcji rur grubościennych stosowanych w gazociągach. Dzięki temu OMK stało się głównym dostawcą międzynarodowego projektu Nord Stream. W 2008 roku Sedykh zbudował ogromny zakład do produkcji rur o dużych średnicach w Europie. OMK rozwija się i rośnie, choć nie wszystkie projekty firmy kończą się sukcesem, a Sedykh ma okresowo trudności z funkcjonowaniem poszczególnych zakładów. Tak więc modernizacja zakładu w Czusowoj nie była możliwa, chociaż zainwestowano w nią ponad 4 miliardy rubli.
Zainteresowania biznesowe
The United Metallurgical Company, której właścicielem jest A. Sedykh, nie jest jego jedynym pomysłem, choć głównym. Przedsiębiorca zachowuje swoje udziały w branży bankowej, jest członkiem rad nadzorczych kilku dużych przedsiębiorstw przemysłowych w Rosji. W 2016 roku na Metallinvestbank miał miejsce atak hakerski, w wyniku którego bank stracił ponad 600 mln rubli. Śledztwo w tej sprawie nie zostało jeszcze zakończone. Dziś zainteresowania Sedykha przesuwają się w sferę produkcji walcowniczej i odlewniczej, założył on na dużą skalę produkcję kół dlatransport kolejowy. W swojej działalności Sedykh konsekwentnie podąża ścieżką koncentracji biznesowej i modernizacji, nawet jeśli po drodze pojawiają się duże przeszkody.
Warunek
Od kilku lat Anatolij znajduje się na liście 200 najbogatszych biznesmenów w Rosji według magazynu Forbes. Majątek właściciela United Metallurgical Company szacuje się dziś na około 400 milionów dolarów, a on znajduje się na 194. linii rankingu. Nie jest to jednak najlepszy wynik przedsiębiorcy. W 2012 roku był pod numerem 44 z majątkiem netto 2000 milionów dolarów.
Prywatne życie
Stabilność i niezawodność to główne zasady, których przestrzega Anatolij Sedykh. Rodzina biznesmena tylko potwierdza jego poglądy. Anatolij od dawna jest żonaty z Iriną, która wraz z nim jest zaangażowana w fundację charytatywną. Para ma dwóch synów bliźniaków, którzy urodzili się w 2000 roku. Biznesmen w wolnym czasie lubi piłkę nożną, podróże.
Dobroczynność
Rodzina Sedykh w 2008 roku zainicjowała powstanie fundacji charytatywnej OMK-Uchastie. Anatolij Sedykh uważa, że głównym zadaniem fundacji jest realizacja programów mających na celu wzmocnienie instytucji rodziny i ochronę dzieci. Fundacja udziela konkretnej pomocy rodzinom wielodzietnym, rodzicom dzieci niepełnosprawnych, sierotom. Przede wszystkim pomaga rodzinom z miasta Vyksa, gdzie znajduje się siedziba OMK. W 2011 roku Irina Sedykh została inicjatorką miejskiego festiwalu „Sztuka-wąwóz”. W pracy funduszuwielu partnerów i przyjaciół rodziny Grey jest osobiście zaangażowanych.
Ciekawe fakty
W 2005 roku Anatolij Sedykh został sponsorem kręcenia 19-odcinkowego filmu Aleksandra Mitty Łabędź raj. Rodzina biznesmena jest właścicielem jachtu Hermitage, szacowanego na 150 milionów dolarów.
Zalecana:
Belozerov Oleg Valentinovich (JSC Russian Railways): biografia, rodzina, kariera
Oleg Valentinovich Belozerov jest obecnym szefem Kolei Rosyjskich. Trafił do firmy, która była w dość trudnej sytuacji finansowej i czasami udawało mu się zwiększyć zyski. Ten artykuł opowie o tym
Vladimir Lisin: fotografia, biografia, rodzina, żona, dzieci
Z pewnością Władimir Lisin, wielki biznesmen, jest barwną i autorytatywną postacią w kręgach biznesowych. Jego sytuacja finansowa jest miliardowa i to jest całkowicie jego zasługa
Ingvar Kamprad: biografia, rodzina, powstanie IKEA, stan, data i przyczyna śmierci
Jednym z najbardziej kontrowersyjnych przedsiębiorców naszych czasów jest Ingvar Kamprad. Człowiek, który dorastał na wsi i zdołał zbudować wielomiliardowe imperium IKEA z niczego. Miliarder, którego chciwość budzi żarty. Jaki był Ingvar i jaki był sekret jego sukcesu?
Dovgan Władimir Wiktorowicz, rosyjski przedsiębiorca: biografia, rodzina, biznes. Znaki towarowe „Doka” i „Dovgan”
Dovgan Vladimir to przedsiębiorca, który samodzielnie kroczył krętą ścieżką od chłopca, który nie radził sobie dobrze w szkole, do milionera dolarowego. Przeszedł przez kilka wzlotów i upadków, czasami okazywał się dużym dłużnikiem, ale ciągle udawało mu się znaleźć wyjście. Stał się szeroko znany w Rosji na początku lat 90-tych. Następnie był właścicielem znaków towarowych „Doka” i „Dovgan”
Amerykański przedsiębiorca Kirk Kerkorian (Grigor Grigoryan): biografia, rodzina, majątek
Kirk Kerkorian jest znanym amerykańskim biznesmenem pochodzenia ormiańskiego i miliarderem. Właściciel i prezes Tracinda Corporation Holding. W 2007 roku Forbes oszacował majątek Kirka Kerkoriana na 18 miliardów dolarów. W chwili śmierci biznesmena w 2015 roku liczba ta kilkakrotnie spadła i osiągnęła 4,2 miliarda
