Texel rasy owiec: opis, hodowla, opieka, zalety i wady

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Owce były hodowane przez ludzkość od tysięcy lat. Do tej pory wyhodowano ogromną ilość dobrych ras mięsnych tych zwierząt. Jednocześnie owca texel jest jedną z najlepszych. Z tych zwierząt można uzyskać dużą ilość mięsa i wełny. Jednocześnie rasa owiec Texel wyróżnia się bezpretensjonalnością i wytrzymałością. Ale oczywiście te zwierzęta hodowlane, jak wszystkie inne, muszą być odpowiednio pielęgnowane.

Historia rasy

Owce Texel zostały pozyskane po raz pierwszy w Cesarstwie Rzymskim. Jednak rasa ta zyskała szeroką popularność dopiero w XIX wieku. W tym czasie znacznie poprawiła się jakość rasy. W Holandii w prowincji Holandia Północna krzyżowano owce Texel z owcami Lincoln i Leicester. Efektem prac hodowlanych było pojawienie się trzech odmian rasy: holenderskiej, angielskiej i francuskiej. Wszystkie te grupy są bardzo popularne wśród rolników i są hodowane wszędzie. Szczególnie owce Texel są szeroko rozpowszechnione w Europie. Zwierzęta te są również hodowane w Australii, Ameryce Północnej i Nowej Zelandii.

Holenderskie owce tekselowe z wełny mięsnej mają krótsze nogi niż angielskie. Jednocześnie ich masa mięśniowa jest lepiej rozwinięta. Zaletą francuskiej odmiany tej rasy jest przedwczesny rozwój.

Cechy rasy texel

Ponieważ rasa ta należy do mięsnego kierunku produktywności, jej główną cechą wyróżniającą jest duża masa mięśniowa. Tułów owcy tekselowej jest prostokątny, masywny, harmonijnie rozwinięty. Wełna owcza jest zwykle dość długa i zwinięta w loki. Texel nie jest pod tym względem wyjątkiem. Ponadto cechy rasy obejmują:

• krótka muskularna szyja;
• mała głowa z bardzo szerokim czołem;
• szeroki tył;
• głęboka klatka piersiowa;
• mocna dolna część pleców;
• szeroki tył;
• mięśnie tylne nogi.

Istnieją owce texel w trzech różnych kolorach:

• biały;
• z niebieskawym odcieniem sierści, ciemną głową i nogami;
• złoty brąz z białymi nogami i głową.

Rasa owiec Texel różni się od większości innych, w tym od bezrożnych. Podstawy rogów u baranów można znaleźć, ale dość rzadko. Głowa i nogi owiec tej rasy nie są pokryte wełną. Ogon może być długi lub krótki.

Cechy postaci

Zachowanie owiec Texel znacznie różni się odprzedstawiciele innych ras. Faktem jest, że zwierzęta te prawie całkowicie nie mają instynktu stadnego. Owce Texel nie lubią wypasać się w dużych grupach. Znacznie lepiej czują się samotnie na łąkach i lasach lub w towarzystwie krów lub innych zwierząt gospodarskich. Czasami owce texel są wypasane nawet z końmi.

Wady i zalety rasy

Zalety owiec texel to przede wszystkim:

• dobre przystosowanie do uprawy na zewnątrz;
• wytrzymałość;
• zdolność do tolerowania prawie każdych, nawet najtrudniejszych warunków klimatycznych.
• bezpretensjonalność paszy;
• odporność na choroby.

Jagnięta Texel rodzą się aktywne i zdrowe. Do zalet owiec tej rasy należy dobra odporność na pasożyty wewnętrzne.

Wydajność rasy

Utrzymywanie owiec texel na farmach może być całkiem opłacalne. Zwierzęta tej rasy rosną bardzo duże. Wysokość barana w kłębie może wynosić 63-83 cm, owce dorastają do 58-75 cm, a waga barana texel wynosi około 115-130 kg. Owce mogą przybrać na wadze 70-90 kg. Średni dzienny przyrost masy młodych zwierząt tej rasy wynosi około 300 g dziennie.

Owcza wełna texel jest średniej jakości. Długość włosów może wynosić 7-15 cm, można je wyciąć z barana około 4-7 kg. Owce dają 3,5-6 kg wełny. Zwierzęta tej rasy są strzyżone raz w roku i absolutnie nagie. Zebrana wełna owcza jest prana i czesana. Wydajność tego produktu wynosi zwykle 60% pierwotnej wagi.

Mięso baranie Texel

Tak więc produktywność MRS tej rasy jest naprawdę bardzo wysoka. Ponadto owce rasy Texel są również cenione za bardzo smaczne mięso. Jego zaletą jest to, że jest całkowicie pozbawiony zapachu charakterystycznego dla jagnięciny. Ponadto mięso owiec tej rasy wyróżnia się soczystością, własnym niepowtarzalnym smakiem i jest bardzo szybko gotowane. Tłuszcz tego jagnięciny twardnieje dość wolno.

Mięso jagnięce tej rasy jest szczególnie smaczne. Marmurkowatość, soczystość i delikatna konsystencja – to właśnie wyróżnia taką jagnięcinę. Cena za to może wynosić od 500 do 1500 rubli za 1 kg.

Bardzo często Texel jest krzyżowany z innymi rasami. Jednocześnie doskonały smak mięsa przekazywany jest potomstwu w pierwszym pokoleniu.

Koszt mięsa

Tak więc głównym produktem przynoszącym zyski rolnikom hodującym owce texel jest jagnięcina. Cena za to, ze względu na doskonały smak, jest dość wysoka. Kupując żywą wagę mięso kosztuje 150-200 rubli za 1 kg.

Funkcje treści

Jagnięta Texel mogą zostać wypuszczone na pastwiska już następnego dnia po wycieleniu. Noworodki nie wymagają specjalnej opieki. Po ocieleniu niemowlęta muszą mieć możliwośćmatka. Mleko owcze tej rasy jest bardzo tłuste i pożywne, dzięki czemu jagnięta szybko przybierają na wadze. W ciągu dnia jedno młode może dodać do 250-300 g. Waga tryka texel w wieku jednego roku to 100-110 kg.

Absolutnie wszelkie pola i łąki nadają się na pastwiska dla owiec texel. Do uprawy na zewnątrz rasa ta jest bardzo dobrze przystosowana. Pomimo tego, że teksele preferują samotność, nie rozpraszają się na pastwiskach. Chodzi o bardzo flegmatyczną i spokojną naturę tych owiec. Zwierzęta tej rasy z łatwością odnajdują drogę do domu nawet z odległych miejsc. W przypadku owiec jest to dość niezwykłe. Przecież najczęściej MRS tej odmiany nie jest szczególnie sprytny.

Zimowe mrozy takie jagnięta znoszą bardzo dobrze. Jednak ich właściciel powinien zdecydowanie zadbać o to, aby w koszarze dla zwierząt było sucho. Nie jest konieczne wyposażenie ogrzewania w pomieszczeniu. Czasami ta rasa owiec jest trzymana zimą i po prostu na otwartym wybiegu. Zwierzęta te dobrze znoszą niskie temperatury. Ze względu na zwiększoną wilgotność łatwo mogą się przeziębić.

Pod względem paszy te zwierzęta są bezpretensjonalne. Latem mogą mieć dość trawy na pastwisku, a zimą - siana. Ale oczywiście, aby zwierzęta szybciej przybierały na wadze, należy je karmić warzywami, roślinami okopowymi, otrębami i mieszanką paszową. W takim przypadku mięso baranie texel będzie smaczniejsze. Oczywiście zwierzęta powinny również otrzymywać różnego rodzaju suplementy zawierające niezbędne dla ich organizmu witaminy i mikroelementy.

Pomoc zokote

Rasa owiec Texel ma nie tylko zalety. Ma oczywiście swoje wady. Najważniejsze, że poród w macicy jest bardzo trudny. Dlatego podczas jagnięciny należy pomagać owcom. Przed porodem należy przygotować mocny sznur i rękawiczki. Być może będziesz musiał ciągnąć jagnię za nogi. Należy również przygotować ciepłą wodę.

Jagnięcina u owiec tekselowych zawsze odbywa się w nocy. Często zdarza się, że jagnięcina pierwsza pokazuje głowę. W takim przypadku należy go obrócić do prawidłowej pozycji. Może to zrobić tylko weterynarz. Dlatego w dużych gospodarstwach dyżur organizowany jest przez całą dobę przed porodem królowych.

Wniosek

Tak więc trzymanie owiec Texel może być naprawdę opłacalne. Zwierzęta te dobrze przybierają na wadze. Ponadto wyróżnia je bezpretensjonalność i odporność na choroby. Owce tej rasy dobrze znoszą zimowe mrozy, dlatego doskonale nadają się do uprawy, także w Rosji.