Owce rasy Edilbaev: opis, hodowla

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Hodowla owiec w naszym kraju, a zwłaszcza na terenach stepowych, w ostatnim czasie zyskuje coraz większą popularność. Wynika to przede wszystkim z polityki państwa ukierunkowanej na rozwój rolnictwa. Ponadto jednym z głównych warunków rozwoju tego przemysłu były powtarzające się epidemie chorób, takich jak świńska grypa. Zachęcano rolników i duże przedsiębiorstwa rolnicze do wypróbowania alternatywnych metod produkcji zwierzęcej. Jedną z najbardziej obiecujących ras owiec jest obecnie uważana za owce gruboogonowe Edilbaevskaya. Jego główne zalety to wytrzymałość, bezpretensjonalność i wysoka wydajność.

Historia rasy

Owce rasy Edilbaev były hodowane jeszcze przed rewolucją przez pasterzy w międzyrzeczu Uralu i Wołgi na terenie Kazachstanu. W procesie selekcji maksymalną uwagę zwrócono na zwiększenie wytrzymałości zwierząt. Wszak ówczesna hodowla bydła koczowniczego była w Kazachstanie bardzo rozwinięta. Wyhodowane owce musiały z łatwością znosić długie przejścia, w razie potrzeby przez długi czas przebywać bez jedzenia oraz być niewrażliwe na ciepło i zimno. Astrachań duży grubowłosy iKazachski gruby ogon.

Do tej pory ta owca jest hodowana prawie w całej Rosji. Rasa ta jest szczególnie popularna w Tatarstanie i Baszkirii. W regionie Orenburg jest dość duże stado. Oczywiście jest to jedna z planowanych ras w wielu regionach Kazachstanu. Hodują te owce także rolnicy z innych krajów.

Opis ogólny

Owce rasy Edilbaev należą do grupy mięsno-łojowej o kierunku produktywności. Główne cechy wyróżniające te zwierzęta to bardzo silna budowa ciała i bezrożność. Owce tej rasy nie mają rogów. Kolor owiec Edilbaev może być brązowy, czerwony lub czarny. Zwierzęta o różnych kolorach różnią się nieco pod względem produktywności. Owce czarne i brązowe produkują najwięcej wełny i mięsa. Do znaków rasy należą między innymi:

• prawidłowa budowa ciała;
• dobrze rozwinięty gruby ogon;
• heterogeniczność sierści (puch, sierść, włosy przejściowe).

Długość ciała tryków tej rasy wynosi 77-82 cm, obwód klatki piersiowej 90-106 cm.

Wskaźniki produktywności

Dorosły baran Edilbaevsky waży około 110-120 kg. Najlepsze osobniki mogą przybrać na wadze 150-160 kg. Rasa ta jest również ceniona ze względu na swój przedwczesny rozwój. Przy urodzeniu masa tryków wynosi tylko około 6 kg, a w wieku 4 miesięcy liczba ta sięga 20-24 kg (w tym 3-4 kg tłuszczu z ogona). O półtora rokumłody wzrost waży już około 80 kg. Wydajność rzeźna mięsa tych owiec wynosi 50-53%. Jego zalety to nie tylko niska zawartość cholesterolu, ale także całkowity brak specyficznego zapachu.

Charakterystyczne dla tej rasy są wysokie wskaźniki produktywności. Na tej podstawie owce edilbaev przewyższają wiele innych odmian. Średnie strzyżenie tryków wynosi 3-3,5 kg, u matek 2,3 kg. Maksymalne liczby to 5 i 2,6 kg.

Wydajność mleka tych owiec jest również dość wysoka. Z jednej macicy w okresie laktacji można uzyskać 150-155 litrów. Handlowe mleko owiec edilbajskich służy głównie do przygotowania różnego rodzaju tradycyjnych napojów kazachskich: airan (kefir), kurt (ser twardy), irimchik (twarożek) i masło. Wszystkie te produkty są bardzo korzystne dla zdrowia. Średnia zawartość tłuszczu w mleku wynosi 5,8%. Waga owcy rasy Edilbaev wynosi około 65-70 kg. Najlepsze osobniki mogą przybrać na wadze 90-100 kg.

Owce rasy Edilbaev niestety nie różnią się szczególną płodnością. Królowe zwykle przynoszą po jednej jagnięcinie. Czasami w miocie są dwa lub trzy młode.

Hodowla owiec: praca selekcyjna

W naszych czasach naukowcy i hodowcy nadal ulepszają tę rasę. Do jej zalet należy między innymi zdolność przekazywania potomstwu wszystkich cech użytkowych i ekonomicznych. Prace hodowlane prowadzone są głównie wzdłuż linii, niosąc w stadzie dwa lub trzy osobniki. Oczywiście do uzupełnienia pogłowia wybierane są nie tylko najlepsze samce ogierów, ale takżeelitarne królowe. Linie są tworzone z tryków o wyjątkowych cechach - wczesna dojrzałość, waga, rozmiar grubego ogona, jakość wełny. Takie zwierzęta stają się przodkami kilku pokoleń owiec edilbaev. Praca z samą linią polega głównie na kojarzeniu zwierząt o odległych stopniach pokrewieństwa.

Oddzielne stada są zbierane od bardzo cennych owiec edilbajewskich. Stwarzane są dla nich lepsze warunki życia i karmienia. Wyselekcjonowane owce, w zależności od określonych cech, mogą służyć jako producenci od 18 miesięcy do 4-5 lat.

Funkcje karmienia

Jedną z absolutnych zalet tej rasy jest bezpretensjonalność w stosunku do paszy. W końcu owce Edilbaev były hodowane właśnie z oczekiwaniem, że nie będą szczególnie wybredne w jedzeniu. Przodkowie współczesnych zwierząt tej rasy wiedzieli, jak jeść marną trawę, wydobywaną spod kamieni za pomocą kopyt, martwego drewna, gałęzi itp.

Oczywiście, dzisiaj te jagnięta są lepiej karmione. Pomimo tego, że barany i królowe edilbajewa jedzą dosłownie wszystko, co oferują im właściciele, zwykle do ich diety wprowadza się zarówno wysokiej jakości pasze skoncentrowane, zielone, jak i soczyste. Rzeczywiście, na dobrze zbilansowanej diecie zwierzęta te przybierają na wadze znacznie szybciej. Tak więc np. stosując pasze o wysokiej zawartości białka, tryki przybierają na wadze nie o 24 kg, ale nawet o 50 kg po 4 miesiącach.

Zawartość owiec z wykorzystaniem kukurydzy jako paszy głównej może znacznie wzrosnąćwydajność tłuszczu i tłuszczu. Koncentraty takie jak pszenica i owies stanowią podstawę diety zwierząt hodowanych na mięso. Takie owce otrzymują również otręby, słomę i ciasto. Oczywiście w obu przypadkach zwierzęta powinny otrzymać dużą ilość siana lub świeżej trawy. Możesz także karmić owce gałązkami liściastymi lub suszonymi miotłami. Z soczystej paszy otrzymują techniczne buraki, marchew i inne warzywa oraz rośliny okopowe. Bez wątpienia zwierzęta muszą otrzymywać różnego rodzaju suplementy witaminowe i mineralne.

W lecie owce rasy edilbajew wypędzane są na pastwiska. Jednocześnie są prawie całkowicie przenoszone na pastwiska. Do zalet tych zwierząt należy więc między innymi względna opłacalność utrzymania.

Cechy hodowli

Utrzymanie owiec tej rasy jest stosunkowo prostą procedurą. Wszelkie specjalne wymagania dotyczące lokalu, na przykład zwierzęta, nie narzucają. Najważniejsze, aby owczarnia była ciepła i sucha. Chociaż przedstawiciele tej rasy dobrze tolerują zimno, pożądane jest, aby temperatura powietrza w oborze jesienią i zimą nie spadała poniżej 9 stopni. W owczarni należy m.in. zorganizować wentylację. Duszne powietrze, jak przeciągi, te zwierzęta nie lubią.

Szczególna trudność w utrzymaniu ras gruboogonowych wiąże się z letnim wypasem. Faktem jest, że te zwierzęta są bardzo nieśmiałe. Przy najmniejszym ostrym dźwięku stado może się po prostu rozproszyć. W żadnym wypadku nie powinno to być dozwolone. Faktem jest, że ze specjalnym umysłem owca gruboogonowarasy nie różnią się od siebie i po prostu nie potrafią samodzielnie znaleźć drogi do straganu. Pasterze muszą ich szukać na stepach iw górach. Ale będąc spokojnym, owce są posłuszne swoim właścicielom we wszystkim, a nawet psom i koniom. Jedną z wyróżniających cech rasy Edilbaevskaya jest pewna agresywność. Jednak zazwyczaj nie jest ona skierowana do ludzi czy innego inwentarza żywego, ale do przedstawicieli własnego stada. Nawet bez rogów owce edilbajewskie od czasu do czasu potrafią się „zgarniać”. W przypadku pozostawienia bez kontroli zwierzęta te mogą w niektórych przypadkach spowodować poważne obrażenia.

Zapobieganie chorobom

Oczywiście podczas hodowli tych zwierząt należy podjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec infekcji. Wszystkie owce rasy gruboogonowej, w tym Edilbaevsky, wymagają okresowych szczepień. Ta procedura powinna być przeprowadzona pod nadzorem lekarza weterynarii.

Ciąża i poród

Jagnięcina u królowych tej rasy zwykle przebiega bez komplikacji. Poród trwa w większości przypadków nie dłużej niż pół godziny. Właściciele fermy nie muszą podejmować żadnych specjalnych czynności podczas wykotów. Wystarczy oczyścić nos nowo narodzonej jagnięciny i umieścić go blisko matki. Młode zwierzęta mogą być wypuszczane na pastwisko już drugiego dnia po urodzeniu.

Edilbaev rasy owiec: cena w Rosji

Hodowla tych zwierząt jest korzystna nie tylko ze względu na ich produktywność i bezpretensjonalność w jedzeniu. Wielu rolników uzyskuje dobre dochody, a sprzedającmłody. Cena za to może być różna w różnych regionach. Na przykład w regionie Orenburg jedna rasowa jagnięcina kosztuje około 7500 tysięcy rubli (na rok 2016). W Baszkirii można kupić młode zwierzęta od prywatnych handlarzy i taniej - za 6000 rubli.

Ale oczywiście nadal warto kupować owce Edilbaevsky w gospodarstwach hodowlanych. W takim przypadku bardziej prawdopodobne jest kupowanie jagniąt od dobrego sprawdzonego producenta. Oczywiście takie zwierzęta będą miały lepsze wskaźniki produktywności w przyszłości.

Wnioski

Jak widać, rasa edilbaevskaya jest naprawdę godna uwagi ze względu na dobrą produktywność i nie sprawia większych problemów właścicielom podczas hodowli. Przetwarzanie wełny owczej tej odmiany umożliwia uzyskanie wysokiej jakości wyrobów filcowanych i filcowych. Mięso, mleko i smalec znajdują szerokie zastosowanie w przemyśle spożywczym. Do tej pory rasa ta jest z pewnością jedną z najbardziej obiecujących w naszym kraju. W szczególności zaleca się hodowlę owiec gruboogonowych Edilbaevsky w południowych suchych regionach.