Waluta Francji. Historia przez wieki

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Pod koniec XX i na początku XXI wieku wiele walut europejskich zostało zastąpionych euro. W tym samym czasie przestały istnieć waluty, których historia trwała wieki. Wśród nich jest waluta Francji – frank. Trwała nie krócej niż prawie dwa wieki, a historia samej waluty francuskiej liczy nieco ponad 640 lat.

Głęboka starożytność

Wyróżniającą cechą franka jest to, że jego nazwa nie jest związana z żadną miarą wagi. Od samego początku frank istniał jako jednostka monetarna. Rok jego pojawienia się można uznać za 1360. Narodowa waluta Francji otrzymała swoją nazwę na cześć króla Francji Jana II, uwolnionego z angielskiej niewoli. Pierwszego franka nazywano też „konnym”, awers monety przedstawiał jeźdźca (króla) na koniu. W momencie swojego pojawienia się frank był równy tureckiej liwrze, monecie, która istniała od prawie wieku i służyła jako środek płatniczy w całym kraju. Pierwsze franki emitowano dopiero 20 lat, a liwry służyły jako środek płatniczy przez kolejne cztery i pół wieku, ale ze względu na ogromną popularność nazywano je już frankami. Waluta francuska otrzymała swoje drugie narodziny w 1575 r., kiedy do obiegu weszły franki srebrne.

Era zmian

Frank został ostatecznie ustalony jako główna waluta państwa po obaleniu monarchii, jednocześnie ustalono dziesiętność waluty (ułamek franka przez sto centów). W tym samym czasie nowe pieniądze zostały wyemitowane prawie osiem lat po rewolucji za Napoleona Bonaparte. Co zaskakujące, zachowały swoją wartość przez prawie sto lat, aż do 1903 roku. W XIX wieku waluta Francji przeszła wiele zmian w rządzie. W drugiej połowie wieku Belgia i Szwajcaria stworzyły własne franki, oparte na francuskim. Nieco później powstała Łacińska Unia Monetarna. Była to pierwsza próba stworzenia pierwszej międzypaństwowej waluty na kontynencie. Podstawą unii była, jako najbardziej stabilna, waluta Francji. Do euro było prawie półtora wieku. W związku z wybuchem I wojny światowej wiele państw europejskich, w tym Francja, zrezygnowało ze wsparcia złotego franka. W tym czasie wydatki wojskowe zostały zrekompensowane uwolnieniem nowych środków na rynek. Wszystko to nie mogło nie wpłynąć na franka – w okresie od 1915 do 1921 jego siła nabywcza spadła o prawie 70%. W przyszłości kurs franka nadal spadał. A potem wybuchła II wojna światowa. A w okupowanym kraju jako pieniądze używano znaczków okupacyjnych. Oczywiście ich stawka była znacznie zawyżona.

Fran powojenny

W 1960 roku we Francji pod przewodnictwem Charlesa de Gaulle'a odbyła się denominacja. I znowu pojawił się nowy frank, równy stu starym. Nietrudno teraz policzyć tego jednego starego frankarówny centymowi. Właściwie tak było jeszcze przez prawie dwa lata, dokładnie do czasu wybicia nowych centymów. A w 1979 roku wydarzyło się wydarzenie, które wpłynęło na losy franka. Francja przystąpiła do europejskiego systemu walutowego. Właściwie waluta Francji przed euro nie była w stanie osiągnąć swoich dawnych szczytów. Siła nabywcza franka w 1999 roku spadła ośmiokrotnie w porównaniu do 1960 roku. Co można uznać za zaskakujące, to: mimo wszystko nowy frank istniał przez cztery dekady, wielu mieszkańców stanu, aż do przejścia na wspólną walutę europejską, przekalkulowało ceny starych franków.

Frank odszedł, frank został

1 stycznia 1999 r. frank ustąpił miejsca wspólnej walucie europejskiej. Dawna waluta Francji, choć zniknęła z obiegu, pozostała w krajach, które kiedykolwiek z nią ściśle współpracowały. Dotyczy to nie tylko zamorskich posiadłości Francji, gdzie do tej pory jako waluty rozliczeń używano franka pacyficznego. Do niedawna na świecie było ponad dwadzieścia odmian franków. Tym samym szwajcarska waluta pozostała niezależna. Frank szwajcarski krąży również w Liechtensteinie. A w Afryce jest aż 14 stanów, których walutą jest frank CFA, a sześć ma własne niezależne franki. Jednak waluta Francji pozostała w sercach mieszkańców kraju. Kupcy z jednego z miast organizowali handel różnymi towarami za franki, a kupcy zjeżdżali do miasta z całego kraju. Nie trwało to jednak długo, pod koniec lutego 2012 r. na wymianę francuskifranków do euro stało się niemożliwe. Frank francuski zniknął, pozostawiając ślad w historii kraju i świata.