HPP Boguchanskaya: organizator budowy, telefon, fotografia, strefa powodziowa

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Pod koniec czerwca 2016 r. w Rosji, nowa elektrownia Boguchanskaja, wybudowana nad rzeką Angara, 444 km od jej ujścia, w strefie tajgi-lasu, osiągnęła pełną zdolność projektową. Pod względem mocy stacja ta zajmuje 5. miejsce w kraju, a pod względem nowoczesnego wyposażenia zajmuje pierwsze miejsce.

Adres wspólnoty

Miasto Kodinsk, rejon kieżemski, terytorium krasnojarskie, baza budowlana lewego brzegu, wspólna baza nr 1, budynek 1 - dokładny adres OJSC Boguchanskaya HPP. Telefon tej organizacji: (39143) 7-13-93. Niezbędne informacje można również otrzymać za pośrednictwem poczty elektronicznej [email protected]. Indeks firmy: 663491.

Trochę historii

Zlecenie na budowę elektrowni Boguchanskaja zostało zatwierdzone przez Ministerstwo Energii ZSRR w 1969 roku. Właściwie budowę tego ważnego dla kraju obiektu rozpoczęto w 1974 roku. Pierwszymi budowniczymi stacji byli pracownicy Organizacja Bratskgesstroy. Zostali wysłani do tego obiektu z położonej powyżej elektrowni wodnej Ust-Ilyimskaya. Do tego czasu jego budowa była już zakończona.skończone.

Zgodnie z projektem moc elektrowni miała wynosić 3000 MW, a poziom spadu miał być podniesiony do 208 m. w kraju nie pozwalało na doprowadzenie planu do końca. Z powodu braku funduszy tempo budowy stacji zaczęło stopniowo spadać, a w 1994 roku zostało faktycznie zamrożone.

Później kierownictwo kraju rozważało projekt budowy tej stacji w dwóch fazach (w celu zminimalizowania kosztów). Nie otrzymał jednak aprobaty Glavgosexpertiza. Dopiero w 2007 roku można było wznowić budowę dworca w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego. Memorandum potwierdzające zamiar reaktywacji BHP Boguchanskaja podpisały dwa lata wcześniej Rusal i RAO JES z Rosji. W momencie rozpoczęcia budowy stacji jej gotowość wynosiła 58%. Pierwsze dwie jednostki hydroelektryczne zostały uruchomione w HPP Boguchanskaya w 2012 roku

Funkcje stacji

Boguchanskaya HPP, którego zdjęcie znajduje się na stronie, to naprawdę wspaniały obiekt. Jego konstrukcja obejmuje dwie ogromne zapory – skalną (1961,3 m) i betonową (828,7 m). Łączna długość frontu ciśnieniowego stacji wynosi więc 2690 m. Obecnie przez obie zapory przechodzi autostrada. Oznacza to, że elektrownia wodna pełni również rolę niezawodnego mostu przez Angarę i jedynego w promieniu 130 km.

Zapora na stacji ma dwa przelewy. Pierwszy(typ dolny) charakteryzuje się przepustowością 7060 m3/s. Drugi przelew (powierzchnia) ma długość 90 m i może zgasić przepływający przez niego przepływ.

Budynek HPP ma typowy projekt dla takich konstrukcji. Znajduje się za stacyjną częścią zapory. Na całej długości budynek podzielony jest na 9 sekcji, z których każda posiada jedną pionową jednostkę hydroelektryczną o mocy 333 MW. Turbiny obracane wodą napędzają generatory o mocy 370 MVA. Z nich energia elektryczna jest dostarczana do transformatorów obniżających napięcie o napięciu 500 kV i 220 kV. Oddawanie energii przez stację odbywa się przez rozdzielnicę typu zamkniętego, sąsiadującą z budynkiem SEC na lewym brzegu Angary.

Wydajność

Łączna moc jednostek tak okazałej konstrukcji jak Elektrociepłownia Boguchanskaja wynosi obecnie 3000 MW. Nowa stacja Angarsk generuje 20% całej energii elektrycznej zużywanej przez Terytorium Krasnojarska. Tylko w pierwszym kwartale 2016 roku elektrownia wodna dostarczyła go w ilości 3,126 mld kWh.

Najwyższa wysokość betonowej zapory stacji wynosi 96 m, zapory zbiorczej 77 m. Szerokość tej ostatniej zwiększono do 20 m, a na jej budowę wydano około 30,5 mln m3 3 gleba

Organizatorzy budowy HPP

Początkowo decyzję o budowie tej ważnej dla gospodarki kraju stacji podjęło, jak już wspomniano, Ministerstwo Energii ZSRR. W tym czasie obiektowi nadano nazwę „Boguchangesstroy”. W 1993 roku na bazie tej organizacji OJSCBoguchangesstroy. W 2002 roku towarzystwo zmieniło nazwę. Obecnie obiekt jest zarejestrowany jako OAO Boguchanskaya HPP.

Wiosną 2006 roku RusHydro i Rusal podpisały umowę na realizację projektu BEMO, który oprócz ukończenia HPP obejmuje budowę huty aluminium Baguchan. Finansowanie obu obiektów odbywało się następnie za pośrednictwem spółek offshore. Taki schemat został wybrany z inicjatywy koncernu Rusal.

Zgodnie z Kodeksem Wodnym, Boguchanskaya HPP jest własnością federalną. Dlatego prywatne firmy sfinansowały tylko budowę tego obiektu. Wszystkie wydatki na przygotowanie strefy powodziowej poniosło państwo.

Oczywiście nie wszystko przy budowie tak ważnego obiektu przebiegało gładko. W szczególności Greenpeace sprzeciwił się budowie tej stacji na Angarze. To znane środowisko ekologiczne nie podobało się, że budowa tak dużego obiektu, jakim jest elektrownia wodna Boguchanskaya, została przeprowadzona bez uprzedniego przejścia procedury OOŚ, która jest obecnie obowiązkowa w Federacji Rosyjskiej. Jednak budowa stacji nie została wstrzymana z powodu roszczeń Greenpeace. Organizatorzy realizacji HPP tłumaczyli niechęć do poddania się procedurze OOŚ przez obowiązujące przepisy. Faktem jest, że projekt HPP został ostatecznie zatwierdzony w czasach sowieckich. Normy współczesnego ustawodawstwa określające OOŚ nie mają mocy wstecznej.

Rosyjska Izba Publiczna również wyraziła pewne zaniepokojenie budową tego obiektu. Organizacja ta w szczególności podnosiła pytania dotyczące zachowania dziedzictwa historycznego i kulturowego w strefie powodziowej oraz rozpatrywała przypadki niewypłacania odszkodowań dla rolników i nie zapewniania mieszkań dla migrantów.

Oczywiście, projekt stacji, opracowany przez radzieckich inżynierów, stał się moralnie przestarzały w ciągu 25 lat. Dlatego główny organizator budowy Boguczańskiego HPP (a raczej jego kontynuacji) - RAO JES Rosji - w 2006 roku zlecił Instytutowi Hydroprojektu przeprowadzenie prac mających na celu jego korektę.

Początkowo miał nawet zwiększyć moc elektrowni do 4000 MW. Jednak ze względu na zaostrzone w naszych czasach wymagania dotyczące przejścia potoku powodziowego, specjaliści instytutu musieli zaprojektować dodatkowy przelew nr 2, którego nie było w pierwszym projekcie. W rezultacie moc stacji musiała zostać ponownie zmniejszona do 3000 MW.

Znaczenie gospodarcze

Do tej pory ta nowa elektrownia wodna na Angarze w pełni dostarcza energię elektryczną do niedawno ukończonej fabryki aluminium Boguchansky, która produkuje rocznie ponad 600 tysięcy ton metali nieżelaznych. Ponadto stacja przekazuje energię do zakładu Taishet i wielu innych przedsiębiorstw przemysłowych w regionie Dolnej Angary.

Strefa zalewowa HPP Boguchanskaya: obszar

Budowa tej elektrowni wodnej zmieniła ekologię regionu, niestety dość poważnie. Po zakończeniu budowy stacji zalane zostało 1494 km² gruntów, w tym 296 km² gruntów ornych, pastwisk i pól. Utracone zasoby drzew i krzewów wyniosły 9,56 mln m³. Więcej10 milionów m^{3 lasów zostało wyciętych w latach 80. ubiegłego wieku, kiedy rozpoczęła się budowa stacji.}

Obecnie kierownictwo Boguchanskaya HPP OJSC jest zmuszone do wyeliminowania między innymi różnych problemów środowiskowych, które pojawiły się po budowie zapór. Na przykład w strefie zalewowej pod wodą znajdowało się między innymi 96 km² torfowisk. Oczywiście spowodowało to w końcu zanieczyszczenie rzeki. Torf jako bardzo lekki materiał z niektórych terenów podmokłych (ich łączna powierzchnia wynosi 13 km^{2) po prostu zaczął wypływać na powierzchnię. Ekolodzy zakładają, że ten negatywny proces potrwa jeszcze co najmniej 20 lat. Obecnie w celu oczyszczenia rzeki okresowo prowadzone są działania związane z holowaniem i zabezpieczaniem wysp torfowych.}

Zbiornik

Powierzchnia zbiornika Boguchansky wynosi 2326 km². Jednocześnie większość z nich znajduje się na terytorium Terytorium Krasnojarskiego (1961 km²). Długość zbiornika Boguchansky wynosi 375 km. Jednocześnie jego całkowita objętość wynosi 58,2 km³, a jego użyteczna objętość to 2,3 km^{3. Napełnianie zbiornika podczas budowy HPP odbywało się w dwóch etapach. W 2012 roku podniesiono jej poziom do 185 m, a w 2015 roku do projektowego 208 m. Obecnie zbiornik Boguchansky reguluje przepływ rzeki dobowo i sezonowo - boczny. Wahania poziomu tego sztucznego morza w ciągu roku nie przekraczają 1 m.}

Osiedla w strefie powodziowej

Budowa elektrowni wodnej Boguchanskaya spowodowała zanurzenie 29 wsi i miasteczek. 25 z nich znajduje się na terytorium Krasnojarska, a 4 w obwodzie irkuckim. Największa zalana osada to centrum powiatowe Kezmy.

W sumie 12 173 osób zostało przesiedlonych ze strefy powodziowej. Większość ludzi została wywieziona z terenu przyszłego zbiornika w ubiegłym stuleciu. W latach 80. ze strefy przesiedlono ok. 8 tys. osób. W tym czasie ludzie otrzymywali nowe mieszkania zarówno w okolicznych miastach, jak i miasteczkach. W latach 2008-2011 Ze strefy powodzi wywieziono jeszcze 4905 osób. Tym razem mieszkania zapewniono tylko w miastach. W 2012 roku do nowego miejsca zamieszkania przeniosło się 194 osoby, a później – ponad 1500.

Miasto Kodinsk

Utrata dużej ilości gruntów ornych i konieczność opuszczenia miejsc zamieszkania dla tysięcy ludzi - to konsekwencje, jakie wywołała powódź. Elektrownia wodna Boguchanskaya produkuje jednak obecnie tylko ogromną ilość energii elektrycznej, która jest niezmiernie potrzebna dla gospodarki narodowej. W każdym razie uważa się, że budowa tego ważnego obiektu, mimo przymusowych strat, była ekonomicznie uzasadniona.

Ponadto w bezpośrednim sąsiedztwie dworca wybudowano nowe duże osiedle. Nazwali miasto energetyków, które powstało w środku tajgi Kodinsky. Jego budowę rozpoczęto w 1977 roku. Do tej pory jej wschodnie obrzeża znajdują się 8 kilometrów od zalewowych terenów zalewowych Angary.

Na rok 2016 wKodinsk według statystyk zamieszkiwało już około 16 227 osób. Oprócz HPP obywatele mają możliwość pracy w lokalnym przedsiębiorstwie zajmującym się przetwórstwem drewna Alliance ED LLC, Biva JV oraz w oddziale DOZ Sibiryak+ LLC. W mieście znajdują się kina, szkoły, przedszkola i wiele sklepów o różnych specjalizacjach.

Obiekty archeologiczne i historyczne

Przed powstaniem zbiornika Boguchansky na zalanym terenie prowadzono wykopaliska na dużą skalę. Naukowcy zbadali około 40 tysięcy km2 lądu i opisali ponad 130 stanowisk archeologicznych. Ponadto przeprowadzono również badania etnograficzne. W efekcie kilka ważnych obiektów architektury drewnianej zostało przeniesionych ze strefy powodziowej.

Gdzie znajduje się HPP Boguchanskaya?

Ten HPP wchodzi do kaskady Angary i jest jej czwartym niższym stopniem. Oprócz stacji Ust-Ilyinskaya, w górę rzeki od Boguchanskaya znajdują się również Bratskaya i Irkutskaya. Ta elektrownia wodna znajduje się w linii rzeki Kodinsky. W tym miejscu Angara przecina dużą masę skalną skał osadowych ordowiku i kambru. Na poziomie zbiornika szerokość rzeki wynosi 2-3 km. Skały w tym miejscu zbliżają się do koryta rzeki. Na lewym brzegu znajdują się małe tarasy. Prawy jest bardzo stromy i stromy. Za samą bramą (w dół rzeki) Angara rozszerza się do 10 km.

Wpływ na ekologię regionu

Jak każda inna elektrownia wodna, Boguchanskaya miała ogromny wpływ na środowisko. Ekosystemteren po wybudowaniu tej stacji przeszedł znaczące zmiany. Nawet istniejący tu od wieków krajobraz tajgi rzecznej został w większości zastąpiony przez krajobraz jeziorny. To z kolei doprowadziło do znacznego zmniejszenia liczby gatunków ryb reofilnych (preferujących szybką wodę). Jednak w tym samym czasie na szczęście wzrosła również populacja limnofilnych (jeziornych).

Jakość wody w samym zbiorniku determinują głównie wskaźniki czystości w strefie zalewowej znajdującej się powyżej elektrowni wodnej Ust-Ilyimsk. Sytuacja ta rozwinęła się ze względu na niski napływ Angary w tym miejscu. Według ekologów gnijące na dnie zbiornika lasy i pływający torf mają oczywiście wpływ na jakość wody. Jednak w tym przypadku oczywiście nie ma potrzeby mówić o żadnej katastrofie ekologicznej.

Na 6-8 km wokół zalewu m.in. klimat nieco się zmienił. Duża ilość wody „wchłania” pogodę. Latem okolice obiektu zrobiły się nieco chłodniejsze, a jesienią cieplejsze. Z powodu zrzutu wody pod elektrownią wodną w rzece pojawiła się długa niezamarzająca połynia. Główną negatywną konsekwencją tego zjawiska był wzrost dni mglistych w okolicy w czasie ciepłej pory roku.