Prototypowanie to Definicja, cechy, wymagane materiały

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Prototypowanie w sensie ogólnym to jedna z odmian projektowania i modelowania badań. Zadaniem takiego opracowania jest możliwość wizualnego zbadania właściwości projektowanego obiektu, konstrukcji lub produktu. Modelowanie to proces tworzenia trójwymiarowego obrazu, który pozwala określić parametry struktury przestrzennej, wymiary, plastyczność i proporcje powierzchni. Tworząc layout, projektant kieruje się przede wszystkim jego skalą, a także kolorem i fakturą, które mogą odzwierciedlać główne cechy gotowego produktu.

Cele i zadania

Potrzeba profesjonalnego prototypowania istnieje w wielu obszarach działalności: w budownictwie architektonicznym, na początkowych etapach produkcji w przemyśle, w branży reklamowej i działaniach demonstracyjnych firm. W niektórych obszarach działalności wymagany jest wyższy stopień rygoru w pracy.

Na przykład zadanie tworzenia layoutów przemysłowych zazwyczaj polega na wizualnej demonstracjifunkcjonowanie różnych części i zespołów w miniaturze, a także przedstawienie zachodzących w nich procesów dynamicznych. W komercyjnym lub reklamowym kierunku tej działalności dość istotna jest jakościowa percepcja obiektu na poziomie wizualnym. Modelowanie w projektowaniu często wymaga znalezienia kompromisowego rozwiązania pomiędzy pomysłem autora a ograniczeniami technicznymi przy tworzeniu layoutu.

Funkcje procesu

Przede wszystkim parametry i niuanse podczas opracowywania zależą od obszaru, w którym tworzony jest układ. Istnieje jednak szereg ogólnych funkcji odpowiednich dla każdego typu układu. Projektant z pewnością rozważy następujące pytania przed rozpoczęciem tworzenia:

1. Określanie typologii obiektu lub obiektów układu.
2. Obliczanie wszystkich etapów projektowania, ustalanie zadań roboczych.
3. Wybór najbardziej odpowiedniego materiału i technologii układu.
4. Przybliżona ocena złożoności i rzeczywistej złożoności projektu.
5. Znajdowanie cech konstrukcyjnych układu. Określenie wystarczającej granulacji dla każdego obiektu.
6. Znalezienie odpowiedniego obszaru produkcyjnego do montażu. Zaplanuj niuanse podczas transportu i długotrwałego przechowywania gotowego układu.
7. Porównanie własnych ustalonych tradycji, preferencji i osobistych doświadczeń z aktualnymi zaleceniami metodologicznymi i aktualnymi standardami produkcji.

Wymienione powyżej podstawy układu pozwalają projektantowi wybrać odpowiednią skalę. To jest nic nie warte,że ten moment jest jednym z kluczowych i wpływa na całą przyszłą pracę.

Aby lepiej zrozumieć cechy takich działań, powinniśmy rozważyć kilka podstawowych typów układów. Jednocześnie nie ma jednoznacznej klasyfikacji, ponieważ każdy rozwój można przypisać do kilku typów i typów jednocześnie, w zależności od dziedziny działalności, a także zastosowanych metod i technologii.

Układy kolorów papieru

Prototypowanie papieru wykorzystuje szereg materiałów, w tym karton, piankę, styropian i oczywiście zwykły papier. Później gotowy układ jest przyklejany kolorową folią na wierzchu. Zakres tego typu zastosowań może być dowolny, ale warto zauważyć, że szczegółowość produktów papierowych jest gorsza niż podobnych projektów wykonanych z plastiku lub innych twardych materiałów.

Układy papierowe są między innymi mniej trwałe i bardziej podatne na zmiany temperatury i wahania wilgotności w pomieszczeniu niż jakiekolwiek inne. Częsty transport może być również obarczony takimi materiałami. Jednocześnie prototypowanie na papierze i tekturze ma jeden istotny plus - jest bardzo opłacalne, jeśli masz mały budżet i potrzebujesz tylko jednej demonstracji.

Układy wnętrz

Przeznaczony do wizualizacji kompozycji i aranżacji wnętrz. Modele przestrzeni wewnętrznych wykonujemy w skali od 1:10 do 1:50. Często ściany zewnętrzne i sufit nie są pokazywane, ponieważ głównym celem jest podkreślenie wykończenia i układu wnętrza. Meble, maszyny ipozostała zawartość wnętrza jest przedstawiona bardzo schematycznie, to znaczy bez zachowania dokładnej formy.

Jako materiał preferowany jest plastik piankowy, chociaż dopuszczalne jest również tworzenie prototypów na papierze. Projekty wystaw są wykonywane z twardych materiałów, takich jak pleksiglas i plastik, a następnie malowane. Wstępne modelowanie szkicowo-graficzne odbywa się zwykle bezpośrednio przed rozmieszczeniem wyposażenia i innych mebli.

Modele architektoniczne

W konstrukcji najważniejsza jest dokładna zgodność między prototypem a końcową strukturą. Układ architektoniczny pozwala na pewne zniekształcenie proporcji, ale tylko w znormalizowanych granicach. Zasadniczo projektanci tworzą takie układy według wcześniej przygotowanych szkiców i projektów roboczych. Powstałe modele mogą być zarówno zwijane, jak i monolityczne. Możliwość zdjęcia dachu lub kilku kondygnacji budynku pozwala lepiej poznać wewnętrzną strukturę i układ.

W architekturze prototypowanie to przede wszystkim stworzenie dokładnego lub możliwie najbardziej zbliżonego do rzeczywistego przestrzennego i przestrzennego modelu budynku w określonej skali. Ponadto ten typ odnosi się do innych powiązanych obszarów: inwestycji, marketingu i reklamy. W takim układzie można pokazać całą grupę obiektów lub tylko pojedynczy fragment budynku, np. mieszkanie lub pokój.

Układy planowania

Takie układy ściśle przecinają się z układami architektonicznymi, ale sugerująkopia całej witryny wraz ze znajdującymi się na niej dzielnicami lub grupami obiektów. W tej kategorii znajdują się plany osiedli domków letniskowych, projekty urbanistyczne i panoramy krajobrazowe. Cechą wytwarzania takich układów jest obowiązkowa obecność kilku podmodeli.

Zapotrzebowanie na ten typ wzrasta w ramach przygotowań do rozwoju lub rozwiązania pewnych problemów ekonomicznych, na przykład optymalizacji ruchu drogowego lub budowy nowej komunikacji. Branża marketingowa również stosuje takie układy, ale nie wymaga od projektanta zachowania szczególnej dokładności i proporcji.

Szczególną uwagę należy zwrócić na wygodę transportu, ponieważ wielkoskalowe projekty całych miast mogą zajmować dużo miejsca. W takich przypadkach płótno robocze jest z góry podzielone na kilka części.

Układy techniczne i mechaniczne

Zasadniczo ten typ jest reprezentowany przez różne środki transportu z funkcjonującymi węzłami: samochody, jachty i statki, a także samoloty. Prototypowanie techniczne to tworzenie w pełni działającego prototypu ze wszystkimi komponentami mechanicznymi i elektrycznymi. Z takimi pracami można się zmierzyć w warunkach domowych. Na przykład kolejka zabawkowa, po której jedzie pociąg, w której oświetlenie jest w pełni funkcjonalne.

Jednak modele samochodów i innych pojazdów dla dzieci, choć są przykładem prototypowania technicznego, w żaden sposób nie odzwierciedlają jego procesów i metod technologicznychmodelowanie podczas pracy nad profesjonalnymi projektami.

Makiety mechaniczne to często wizualne miniatury, które w czasie rzeczywistym przedstawiają różne procesy technologiczne. Z kolei duże całościowe projekty pokazują możliwości funkcjonalne lub motoryczne urządzeń i mechanizmów.

Projektowanie odzieży

W przeciwnym razie ta metoda modelowania nazywana jest również metodą tatuowania. Pomyślany projekt wykonywany jest przez projektanta bezpośrednio na manekinie lub na osobie. Mistrz tworzy gotowy układ z wybranej tkaniny za pomocą szpilek. W przyszłości materiał jest zdejmowany i układany na stole, a projektantka przechodzi do kolejnego kroku - dopasowywania stworzonych linii według wzorów i linijki.

Najczęściej tę metodę stosuje się przy produkcji odzieży wierzchniej o złożonym kroju, różnych sukienek, spódnic i żakietów. Projektant z reguły ma w swoim arsenale kilka sztuczek, które nadają ubraniom obszerny kształt. Podczas prototypowania nie ma potrzeby projektowania szablonów na papierze. Ta opcja pozwala między innymi na uwzględnienie indywidualnych cech sylwetki i lepsze wykonanie krawiectwa.

Układ złożony

Za główne elementy odtwarzane podczas budowania kompozycji należy uznać trójwymiarową strukturę obiektu, jego tektonikę i układ, proporcje głównych części i dominant oraz warstwy rytmiczne i plastyczne.

Organizacja prawidłowo zbudowanegoKompozycje są jednym z głównych zadań projektowych przy opracowywaniu layoutu. Jednocześnie musisz zwracać uwagę nie tylko na główne elementy składowe. W szczególności nie tylko sam układ, ale i pod-układ można nazwać podstawą kompozycyjną układu, ponieważ jego wielkość będzie determinować siłę oddziaływania kompozycji na przestrzeń tak samo, jak ma to miejsce w przypadku rzeczywistego obiektu architektury. to w życiu.

Wśród innych podstaw kompozycji wyróżnia się:

• przestrzeganie proporcji wszystkich elementów i części;
• tworzenie harmonicznych przejść plastycznych między powierzchniami;
• określanie dokładnych charakterystyk przestrzennych i wymiarowych;
• identyfikowanie prawidłowego charakteru figuratywno-plastycznego, tekstury i kolorowej grafiki.

Główne użyte materiały

Możliwości współczesnych specjalistów znacznie się poszerzają dzięki aktywnemu wprowadzaniu przemysłowych, a nawet domowych drukarek 3D. Lista różnych materiałów syntetycznych do druku 3D jest dość szeroka i ograniczona jedynie celami i możliwościami pojedynczego urządzenia.

Oczywiście w niektórych przypadkach używany jest tradycyjny papier i tektura. Jednak za najbardziej odpowiednie materiały uważa się polistyren i plastik. Prototypy prezentów i makiety artystyczne, przyszłe obiekty architektoniczne i przemysłowe są często wykonane z metalu i drewna. Glina, gips, pleksi i plastelina to inne popularne materiały do prototypowania.

Główne cechy układu

Rola funkcji projektowych layoutów polega na powstaniu i realizacji pomysłu, uzasadnieniu decyzji projektowych, przekształceniu i uszczegółowieniu wizji autora. Prototyp zostaje dostosowany do wybranego systemu myślenia i dostosowany do idealnych form.

Funkcja eksploracyjna układu - wyszukiwanie projektu przeprowadzane przez iterację w różnych kierunkach w celu przekształcenia obiektu. W ten sposób powstaje podstawa do analizy, opracowania strategii modelowania i wprowadzenia korekt.

W rzeczywistości prototypowanie jest środkiem do prowadzenia działań projektowych i monitorowania ich wyników. Funkcja korekcyjna pozwala ustawić w tym przypadku możliwość realizacji planów i pomysłów, a także łączyć różne wymagania. Wskazuje na potrzebę zmian i ogranicza do minimum liczbę możliwych błędów.

Heurystyka i funkcje uczenia się

Nie mniej interesująca jest funkcja heurystyczna. Opiera się na obecności sprzężenia zwrotnego między tym, co jest wizualnie zademonstrowane, a tym, co dana osoba czuje w danym momencie. Eksperci uważają, że to właśnie ta funkcja zachęca projektantów do wymyślania, aktywizuje ich kreatywność i dostarcza innych sposobów na pokonywanie trudności w trakcie rozwiązywania problemów projektowych.

Równie skutecznie działa funkcja edukacyjna, dzięki której projektantka opanowuje technikę myślenia i rozwoju w przestrzeni trójwymiarowej, rozwija wyobraźnię i poczucie harmonii plastycznych, proporcjonalno-rytmicznych i geometrycznych.