UD to skrót od silników stacjonarnych

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Poczynając od lat 50. ZSRR produkował silniki stacjonarne, które były szeroko stosowane w dziedzinach cywilnych i wojskowych. Kluczowym konstruktorem i producentem takich silników była fabryka silników w Uljanowsku. Zgodnie z nazwą zakładu wszystkie silniki miały indeks UD - oznaczało to skrót silnika Uljanowsk i metodę uruchamiania z rozrusznika nożnego - „Top-top”.

Dane ogólne

Pierwsze egzemplarze produkcyjne silników UD były wyposażone w dolny układ rozrządu. Taki schemat zapewniał prostotę konstrukcji silnika, ale nie miał rezerw na modernizację. Pod koniec lat 60-tych w programie produkcyjnym zakładu pojawiła się rodzina silników oparta na jednostkach seryjnych silników ZAZ-966 z samochodów kommunar. Rodzina obejmowała dwie jednostki:

1. Silnik UD-15 z jednym cylindrem.
2. Silnik UD-25 z dwoma cylindrami.

Oba silniki były wymuszone chłodzeniem powietrzem i zaworami górnymi. W rzeczywistości silnik UD-25 był o połowę mniejszy niż standardowy silnik Zaporożec. Dokumentacja techniczna wskazuje moc 12 koni mechanicznych. Należy zauważyć, że mocsilniki UD - są to wartości dla długotrwałej eksploatacji. Jest to ważny punkt w identyfikacji.

Obecnie produkcja obu typów - silników UD-25 i UD-15 została wstrzymana. Można je nabyć w sprzedaży wycofanego z eksploatacji sprzętu wojskowego wraz z różnymi jednostkami. Najpopularniejszą instalacją stacjonarną z silnikiem UD jest stacja generatora. Poniższe zdjęcie pokazuje właśnie taką konstrukcję - generator wojskowy AB-4.

Wersja z rozruchem elektrycznym

Modyfikacja UD-25G, wyposażona w odlewaną przejściową skrzynię korbową. Z jednej strony skrzynia korbowa była przymocowana do obudowy silnika, a z drugiej strony zainstalowano generator. Na przejściowej skrzyni korbowej znajdował się otwór do lądowania dla elektrycznego rozrusznika modelu ST-351B. Rozrusznik zasilany był 12-woltową baterią, która została zamontowana na specjalnej palecie. Koło zamachowe silnika zostało wyposażone w koło koronowe i specjalne sprzęgło rozłączające. Na zdjęciu wyraźnie widać skrzynię korbową koła zamachowego silnika UD-25G.

Opcjonalnie silniki te były wyposażone w uszczelniony i osłonięty układ zapłonowy. Dzięki temu ulepszeniu system działał płynnie w deszczu i nie powodował zakłóceń radiowych. Masa silnika UD-25G wynosiła 66 kg.

Zredukowany silnik

Wersja UD-25S, wyposażona w skrzynię biegów RO-2. Skrzynia korbowa jednostopniowej skrzyni biegów znajdowała się bezpośrednio na silniku. Skrzynia biegów obniżyła prędkość ponad dwukrotnie. Taka jednostka była szeroko stosowana do prowadzenia różnychmechanizmy, które wymagały zmniejszonej prędkości do działania.

Wśród takich urządzeń były różne pompy odśrodkowe, sprężarki, wagony, maszyny drogowe i rolnicze. Masa przekładni UD-25S wynosi 61 kg.

Usługa skrzyni biegów

Motoreduktor UD jest jednostką dość mocno obciążoną, która nie jest zalecana do pracy z minimalną prędkością. Przyczyna leży w sprzęgle odśrodkowym, które zaczyna działać dopiero po 1000 obrotach. Do tego momentu dochodzi do poślizgu tarcia sprzęgła, co prowadzi do jego przedwczesnego zużycia. Maksymalna prędkość UD to 3000 na minutę. Na tę prędkość regulator prędkości jest ustawiony fabrycznie. Zdjęcie w artykule przedstawia tabliczkę znamionową silnika UD-25.

Skrzynia biegów silnika wymaga stałej kontroli poziomu oleju, którą należy przeprowadzać co 100 godzin pracy. Olej należy wymieniać co 400 godzin. Lepiej jest spuścić gorący olej, więc ta praca jest wykonywana natychmiast po zatrzymaniu silnika.

Inne opcje silnika

Silniki UD-25 i ich modyfikacje były produkowane przez szereg przedsiębiorstw w republikach ZSRR:

• W kazachskiej SRR, w mieście Pietropawłowsk, istniał zakład produkujący jednostki pod oznaczeniem PD lub SK.
• W Ukraińskiej SRR w mieście Charków, produkcja podobnych silników pod indeksem SM.

Silniki te były używane na równi z jednostkami napędowymi Uljanowsk i miały podobnemodyfikacje. Na zdjęciu w artykule widać agregat prądotwórczy z silnikiem UD-25.

Naprawa i konserwacja

Silnik UD-25 może pracować na dowolnym typie benzyny o liczbie oktanowej od 70 do 76. Konstrukcja silnika umożliwia stosowanie benzyny ołowiowej. Do smarowania silnika, w zależności od temperatury otoczenia, należy stosować oleje zimowe lub letnie. Zaniedbanie rodzaju oleju prowadzi do niedostatecznego smarowania podzespołów i awarii silnika.

Przed każdym uruchomieniem silnika sprawdź poziom oleju w skrzyni korbowej i uzupełnij go w odpowiednim czasie. Podczas eksploatacji silnika należy co 100 i 200 godzin wykonać zestaw prac serwisowych. Drobna konserwacja wymaga oczyszczenia świec zapłonowych i nasmarowania zespołów zapadkowych magneto i rozrusznika.

Główna konserwacja silnika UD-25 polega na demontażu głowicy cylindrów i sprawdzeniu szczelności zaworów. Sprawdza to stan pierścieni i lusterek cylindrów, brak luzów sworzni tłokowych. Komory spalania są oczyszczane z ewentualnych osadów i wymieniany jest olej w skrzyni korbowej. W tym materiale możesz rozważyć silnik UD-25 z góry.

Podczas pracy silnika należy co 100 godzin pracy kontrolować luz w mechanizmie napędu zaworu, który nie powinien przekraczać 0,2 mm. Sprawdzenie przeprowadza się za pomocą sondy na zimnym silniku.

Gdy lusterka cylindryczne się zużywają, nie są one polerowane, ale wymienianecałkowicie. Jedną z cech naprawy silnika UD-25 jest prawidłowy montaż popychaczy zaworów. Jeden z nich ma wewnątrz kanał przelotowy, który służy do doprowadzania oleju do skrzynki zaworowej. Podczas montażu ten popychacz musi być czwarty od koła zamachowego.