Internet satelitarny – recenzje. Internet satelitarny - dostawcy. Taryfy

2024 Autor: Howard Calhoun | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-17 10:38

Poziom sprzętu internetowego w Rosji osiąga wysoki poziom, ale ogromne obszary naszego kraju wciąż nie mają dostępu do sieci WWW. Brakuje infrastruktury, ale Internet satelitarny może rozwiązać problem jego niedoboru. Ma wiele zalet w porównaniu z komunikacją „kablową” i mobilną, staje się coraz bardziej przystępny cenowo, a sprzęt, który zapewnia do niego dostęp, staje się z biegiem lat coraz tańszy i łatwiejszy w instalacji.

Co to jest Internet satelitarny

Dziś dostęp do Internetu jest możliwy za pośrednictwem satelity (satelity), z którego sygnał trafia bezpośrednio do komputera użytkownika podłączonego do „talerza”. Tego sposobu dostępu nie należy jednak utożsamiać z połączeniem przewodowym z dostawcą, który sam pobiera dane z satelity – w tym przypadku wynajmowany jest kanał główny, który ma nieporównywalnie większy ruch niż przy korzystaniu z „naczynia”. Satelity z reguły znajdują się na orbicie geostacjonarnej (rzadziej - na średniej i małej wysokości).

Dostęp do sieci WWW z „danie” jest zwykle porównywalnypod względem charakterystyki prędkości z łączami szerokopasmowymi i znacznie przewyższa metody połączeń 3G i GPRS. To, co łączy ostatnie dwa rodzaje satelitarnego połączenia internetowego, to wynikające z technologii ograniczenie natężenia ruchu. Jednak przy takich zadaniach jak czytanie listów, wysyłanie dokumentów, praca z bankowością internetową „tablica” radzi sobie dobrze. Jest niezastąpiony poza miastem - tam, gdzie nie ma połączenia od operatorów komórkowych lub jego jakość jest niewystarczająca. Nowoczesny sprzęt do komunikacji z satelitami staje się coraz łatwiejszy w obsłudze, przeciętny użytkownik nie ma problemów z samodzielnym podłączeniem satelitarnego Internetu.

Historia satelitarnego Internetu

Pierwsze eksperymenty z dostępem do Internetu przez satelitę rozpoczęły się na początku lat 90-tych. Na rynku oferowano różne technologie, ale ostatecznie dostęp do sieci WWW wybrano za pośrednictwem satelitów geostacjonarnych - tej samej klasy, która jest używana do komunikacji telefonicznej i telewizyjnej. Sprzęt łączności naziemnej stopniowo stawał się coraz tańszy i mniejszy, sieci satelitarne przestały być kosztowną prerogatywą państwa, zaczął z nich korzystać biznes.

W rezultacie powstał termin „VSAT” (terminal o bardzo małej aperturze), oznaczający kompaktowe i mobilne urządzenie odbierające sygnał. Wraz z udoskonalaniem i dalszym obniżaniem kosztów technologii moduły VSAT stały się dostępne nie tylko dla firm, ale także dla zwykłych użytkowników, a nawet pojawili się „domowi”.anteny - te same "naczynia" w oknach i satelitarny Internet, których recenzje zaczęły być drukowane na łamach prasy o technologiach.

Asymetryczny dostęp

Asymetryczny dostęp to jeden z dwóch głównych formatów korzystania z Internetu satelitarnego. Polega na łączeniu się z siecią WWW za pośrednictwem dwóch kanałów, które różnią się szybkością i technologią, a „danie” może być tylko jednym z nich. Drugi to zwykle połączenie naziemne (czasami ze znacznie niższą szybkością transmisji danych). Główną zaletą dostępu asymetrycznego jest cena. Z reguły zestawy umożliwiające dostęp do Internetu przy użyciu tej technologii kosztują nie więcej niż 300 USD, a ruch kosztuje około 10 centów za 1 MB.

Ruch przychodzący, dzięki satelicie, jest obsługiwany z bardzo dużą prędkością. Z reguły z tego samego satelity, jeśli masz skonfigurowany sprzęt, możesz również odbierać sygnał telewizyjny (niektórzy dostawcy obejmują zarówno telewizję, jak i Internet satelitarny - na przykład Tricolor) w pakiecie usług. Główną wadą jest obecność kanału naziemnego, który po prostu może nie być dostępny. Szybkość wychodząca zależy od typu tego połączenia. Może być niewystarczająco wysoki do niektórych zadań - wysyłania dużych plików, komunikowania się za pomocą połączeń wideo.

Dostęp symetryczny

Istnieje również symetryczny („dwukierunkowy”) Internet satelitarny. Opinie użytkowników na ten temat są najbardziej pozytywne. W jej ramach zestaw komunikacyjny wyposażony jest nie tylkoantena odbiorcza, ale także urządzenie (stacja abonencka) zdolne do transmisji sygnału do satelity. Ma te same zalety co wersja asymetryczna, ale nie ma wad związanych z drugim kanałem. To prawda, że prędkość ruchu wychodzącego z reguły jest niższa niż ruchu przychodzącego (stacja abonencka nie zawsze jest wystarczająco wydajna), ale wystarczy wygodnie korzystać z podstawowych usług internetowych.

Wśród ważniejszych wad jest bardzo wysoka cena, kilkukrotnie wyższa niż w przypadku zestawów z asymetrycznym dostępem. Ale jest też niezaprzeczalna zaleta: możesz uzyskać dostęp do Internetu praktycznie z każdego miejsca na świecie. Fani wypraw dookoła świata czasami nie mają innego wyjścia, jak podłączyć Internet satelitarny z symetrycznym dostępem.

Szybkość Internetu satelitarnego

Z reguły nie ma standardowych wskaźników prędkości gwarantowanych przez dostawcę Internetu satelitarnego - ale użytkownik ma prawo oczekiwać ruchu „przychodzącego” na poziomie 5-10 megabitów/sek. Tak czy inaczej wszystko zależy od stopnia zatłoczenia kanału. Jednocześnie interesujące jest to, że przy połączeniu satelitarnym prędkość pobierania różnych obiektów jest „sumowana”. Na przykład, jeśli użytkownik jednocześnie pobierze 100 zdjęć, z których każde ma objętość 1 MB, spędzi tyle samo czasu, jakby pobierał jedno „megabajtowe” zdjęcie. Niewiarygodne, ale taki jest internet satelitarny. Nawiasem mówiąc, taryfy dostawców nie uwzględniają tej funkcji i są zawsze naliczane po pobraniu danych. Jednakżeta interesująca właściwość zależy również od przepustowości linii naziemnej, ponieważ satelita będzie wymagał odpowiedzi od komputera dla każdego odebranego obrazu: jeśli tak nie jest, obraz nie zostanie przesłany. Jeśli sprzęt obsługuje dwukierunkowy dostęp, to prędkość Internetu satelitarnego na kanale wychodzącym z reguły jest porównywalna ze wskazanymi liczbami i może osiągać wartości 8 megabitów/s.

Przegląd rynku w Rosji

Eksperci zauważają, że asymetryczny dostęp do Internetu przez satelitę nie został prawidłowo rozpowszechniony w Rosji. Powodów tego jest kilka: po pierwsze, dostawcom brakuje niezbędnej infrastruktury technologicznej, po drugie, złożoność podłączania urządzeń, a po trzecie, niedorozwój tego samego drugiego kanału komunikacji w całym kraju. Jednocześnie w Rosji bardzo aktywnie rozwija się rynek dwukierunkowego dostępu satelitarnego (choć jego liczby w porównaniu z Internetem przewodowym są wciąż niewielkie).

Istnieją prognozy, że do końca 2016 roku liczba rosyjskich użytkowników wzrośnie do 35 tysięcy osób. Pod wieloma względami trend ten kojarzony jest z tańszym sprzętem, który wymaga internetu satelitarnego. Informacje zwrotne od konsumentów tej usługi pozwalają wielu ekspertom rynkowym optymistycznie patrzeć na rozwój segmentu. Wiodący dostawcy tej technologii postrzegają właścicieli prywatnych domów w społecznościach podmiejskich jako swoich głównych odbiorców.

Dlaczego „satelita” jest lepszy niż „kabel”?

O zaletach zasięgu geograficznego już mamypowiedział. Odnotowujemy tylko, że według wielu ekspertów w wielu regionach Rosji, w tym w tych położonych w europejskiej części kraju, występują problemy z konkurencyjnymi rozwiązaniami - 3G, światłowodem.

Najważniejszą zaletą komunikacji satelitarnej jest tańsza infrastruktura, która może być potrzebna do dystrybucji zasobów kanału do innych użytkowników. Internet satelitarny jest w stanie „dywersyfikować” dostęp do sieci WWW, a ta właściwość jest niezbędna przede wszystkim dla biznesu. W tym ci, którzy pracują w miastach: często zdarza się, że dostawca odmawia pracy, a możliwość otrzymania lub wysłania najważniejszych dokumentów na czas może być znacznie ważniejsza niż koszt instalacji sprzętu satelitarnego.

I odpowiednio gorzej

Po pierwsze, czysto fizycznie, antena działa tylko wtedy, gdy "patrzy" na satelitę. Jeśli, powiedzmy, biuro lub dom użytkownika znajduje się na ścianie naprzeciwko „lotu” satelity, nie można nawiązać komunikacji. Po drugie, przy wymianie danych z udziałem satelity zwykle występuje dość duży „ping” (opóźnienie sygnału między wysłaniem a odbiorem). Ta właściwość może powodować dyskomfort, na przykład podczas wykonywania połączeń audio i wideo, a także podczas korzystania z usług rozrywkowych, dla których wiele osób korzysta z Internetu: sieć „wielokątów” gier dla fanów gier akcji dla wielu graczy może na przykład zawiesić się z długą odpowiedzią. Po trzecie, adres IP użytkownika, który „złapał” satelitę, nie zawsze odpowiada krajowi imiasto, w którym nawiązywane jest połączenie. Może to uniemożliwić pracę z usługami internetowymi, które wymagają dokładnej geolokalizacji (na przykład wyszukiwarki, sieci społecznościowe). Po czwarte, wielu ekspertów mówi niepochlebnie o bezpieczeństwie – nie zawsze jest ono wysokie, gdy korzysta się z Internetu satelitarnego. Informacje zwrotne od ekspertów wskazują na potencjalne luki w zakresie przechwytywania ruchu z satelitów.

Innowacyjny wygląd

Systemy dostępu do sieci WWW przez satelity, jak wspomniano powyżej, są coraz tańsze i ulepszane. Kilka lat temu rosyjscy dostawcy postawili sobie za zadanie stworzenie Internetu satelitarnego, którego taryfy byłyby porównywalne z oferowanymi przez operatorów „przewodowych”. Na te cele rząd przeznaczył kilka miliardów rubli. Środki te zostały wykorzystane do stworzenia projektów innowacyjnych satelitów komunikacyjnych (w sumie planowane jest wprowadzenie czterech z nich). Zakłada się również, że infrastruktura naziemna będzie obejmować centrum sterowania i kilka stacji komunikacyjnych z satelitami.

Projekt będzie zarządzany przez największe państwowe firmy telekomunikacyjne. Przy pomocy taniego sprzętu satelitarnego rząd ma nadzieję stworzyć „internet dla ludzi” dostępny w całej Rosji. Widownia klientów takiej usługi szacowana jest na 2 mln abonentów. Ludzie, zdaniem ekspertów, potrzebują Internetu satelitarnego, którego ceny będą poniżej obecnych stawek rynkowych.